Huisdichter Cornelis – Over waaierloze wegen

Tags

boeken, boeken 2006, Huisdichter Cornelis, lezen, poëzie, wielerboek, wielerpoëzie, wielrennen

Huisdichter Cornelis – Over waaierloze wegen (06-085)

Kroegbaas Cees van Zuilen debuteerde als huisdichter Cornelis in Het Schavot, een rubriek in de zaterdageditie van de Volkskrant. Sindsdien werd hij bekender en gevraagd door allerlei media. Er zijn ook al meerdere bundels van hem uitgekomen. Dit boek is een verzameling wielergedichten.

Ik las (en hoorde) zijn gedichten altijd al graag, dat is in deze bundel niet anders. Pareltjes over Pantani, Koblet, Middelkamp en van Petegem. Mijn favoriet:

Wim van Est

De anjers trillen
Op zijn kist
Een halve eeuw
Zowat
Nadat hij op
De Col d’Aubisque
Een bocht net had
Gemist

De schok was groot
Zoals ook nu
Want Wim van Est
Is dood

Verplichte literatuur voor wielerliefhebbers.

Nummer: 06-085
Titel: Over waaierloze wegen
Auteur: Huisdichter Cornelis (Ps. Cees van Zuilen)
Taal: Nederlands
Jaar: 2004
# Pagina’s: 48 (16364)
Categorie: Poezie (wielrennen)
ISBN: 90-204-0377-X

 

Themaweek 40: Uit de oude boekendoos

Advertenties

Miel Vanstreels – Een toerist met altijd tegenwind

Tags

boeken, boeken 2016, boekrecensie, lezen, Miel Vanstreels, poëzie, wielerboek, wielerpoëzie, wielrennen

Miel Vanstreels – Een toerist met altijd tegenwind

Al regelmatig verscheen er op dit blog een stukje over een van de boeken van Miel Vanstreels. Vaak het dunste boek dat ik dat jaar las. Ik kreeg al eens een recensie-exemplaar in een gewone envelop. Paste perfect.

Vanstreels is niet van de grote woorden. Hij beschrijft het simpel, laat de lezer dan zijn eigen gedachten er over hebben. Rijmpjes noemt hij het wel eens bescheiden. Te bescheiden naar mijn mening, want de man is een van de beste wielerpoëten van het land.

De toerist met altijd tegenwind is hij natuurlijk zelf. Dit boek is een verzameling van kleinere bundels en blogverhaaltjes die hij heeft gecombineerd tot een flinke bundel. En ondanks dat ik, na vijf boeken en vele blogjes van hem al te hebben gelezen, weinig nieuws tegenkwam, was het elke keer weer leuk om een gedichtje te herlezen.

Mijn favoriet:

Idolen worden betrapt
reputaties gaan naar de maan

maar mijn liefde voor de koers
blijft altijd bestaan

Hopelijk verwent Miel ons nog jaren met vele mooie boekjes.

Nummer: 16-054
Titel: Een toerist met altijd tegenwind
Auteur: Miel Vanstreels
Taal: Nederlands
Jaar: 2016
# Pagina’s: 120 (13151)
Categorie: Wielerpoëzie
ISBN: 978-90-825703-3-5

Meer:
Rijmend de berg op
Godsheide
Een bidon met Zen
Fietsvarianten
Behoedzaam dansen op pedalen
Fietsvarianten (site)

Themaweek 30: Poëzie

Tour 2016 in poëzie (deel 6)

Tags

papa, poëzie, Tour 2016, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Papa

‘Het eerste jaar is het zwaarste’
zegt iedereen
‘dan is alles voor het eerst
zonder hem’

Toch komt de eerste Tour
zonder papa
hard aan
 

Massasprint

Als het dan echt niet anders kan
dan maar één met een finishfoto

 

Veiling

Hoe meer tourspelletjes
ik zie of onderga

Hoe meer ik er van overtuigd ben
dat onze eigen tourveiling
de avond voor de Tour
de leukste is

Tour 2016 in poëzie (deel 5)

Tags

poëzie, Tour 2016, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

 

Hardloper

“Let goed op jongen
zo meteen komt de gele trui
dat is de beste van iedereen”

“Papa, waarom heeft die meneer geen fiets?”

Greipel

Als het in de sprint dan niet lukt
dan kun je tenminste nog zeggen
dat hij alleen voorop lag
– al was het maar kort –
op de Mont Ventoux

 

Nice

Not nice

 

Themaweek: wielrennen

Tour 2016 in poëzie (deel 4)

Tags

poëzie, Tour 2016, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Sagan (2)

“You cannot plan this
it just happens”

Oftewel
Hoe win je als er wind staat.

 

Geel

Als een verschijning
ging ze recht tegenover me zitten
in de trein

Ze zou een rondemiss kunnen zijn
geel heeft ze al

 

 

Avondetappe

Een andere titel
Was slimmer geweest
Mag ik dat zeggen?

 

 

Themaweek 1: Wielrennen

Tour 2016 in poëzie (deel 3)

Tags

poëzie, Tour 2016, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Alberto

Zelfs kort nadat hij opgaf
zwaaide hij nog naar de camera
schudde een fan de hand
terwijl in zijn hoofd
het donderde

 

Boete

200 Zwitserse Franken
ipv een rode kaart
die bij voetbal gebruikelijk is
voor een elleboog

Froome krijgt er juist
complimenten voor

 

Sagan

Durven
te verliezen
om te kunnen
winnen

Tour 2016 in poëzie (deel 2)

Tags

poëzie, Tour 2016, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Wandeletappe

Fonseca wordt
tijdens de rit
geïnterviewd

Voeckler zoekt
en vindt
publiciteit

D’n Greg

Op de eerste bergen iedereen wegrijden
twee dagen erna aanvallen in het geel
net doen of het klassement niet boeit

Zou Greg Walkowiak kennen?

Ballen

Met z’n ballen op de stang
– normaal erg pijnlijk –
wint Froome de Tour

Tour 2016 in poëzie (deel 1)

Tags

poëzie, Tour 2016, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Marketing

Mont Saint Michel
en de cynische kant van de sport
de Franse VVV betaalt
en de renners wachten
tot ze eindelijk mogen beginnen

Utah Beach

1919
1944
1966
2016
Voor de Britten
is winst op Duitsers
gewoon

EK Voetbal

Iemand vertelde mij
dat er gevoetbald werd
in Frankrijk

Ze zullen toch niet
voetballen
tijdens het mooiste
sportevenement
van het jaar?

Tour 2015 in poëzie (deel 4)

Tags

poëzie, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Nevenklassement

De gele pet
het rode rugnummer
de witte trui

Stellen allemaal niets voor
vergeleken met het
kamerklassement
van de heren
De Kort en Degenkolb

Lengte

Zetten ze bewust de langste rondemissen
naast Nairo Quintana?

Om hem te zoenen
op het podium
moeten ze nog steeds bukken

 

Te land, ter zee…

Over naar Sjek:
“Ha ha, moet je kijken
die gekke Warren
vliegt hier bijna de bocht uit
(gekke geluidjes toevoegen)
hij knalt tegen Geraint aan
boem!

En moet je die gekke Australiër zien
over de rand, dat lijkt wel een flikflak
benieuwd wat de jury daarvoor over heeft
volgens mij een perfecte tien hoor,
ha, ha ha…”

Stijve nek

Als een gek Alpe d’Huez oprijden

Elke demarrage beantwoorden
en dan een stijve nek
van het omkijken
waar je kopman in het geel blijft

Zomerthemaweek 1: Tour de France

Tour 2015 in poëzie (deel 3)

Tags

poëzie, Tour 2015, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Camera

In de bergetappe
vind ik de camera
achter de groep
het meest interessant

Lijden is de essentie
van sport

Boeiend

Het mooiste moment
In de tweede bergetappe
Waren overstekende koeien

 

 

Te laat aan de start

We already celebrate a fourth place with champagne
I think now we’er getting crazy tonight
If we are a little bit later by the start
Then it’s what’s very late this evening

If you please want to give us a wake-up call
We like it

Waanzin

In een tussenetappe
sprint de gele trui
voor de twintigste plek
en een seconde tijdwinst

Uit volle macht zelfs

 

Zomerthemaweek 1: Tour de France

Tour 2015 in poëzie (deel 2)

Tags

poëzie, Tour 2015, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Tour 2015

Mooie etappes
schitterende beelden
Renaat en Wuyts
zelfs Tour du Jour valt mee
(al kijk ik niet elke dag)

Maar ik mis Mart

Vloek

Dennis aan de verkeerde kant van de val
Dumoulin dacht dat hij op weg was
maar werd de eerste uitvaller

Cancellara viel
Martin viel

De regenboogtrui stond er om bekend
maar rust er nu ook een vloek
op geel?

Twijfel

Op de allereerste berg
valt alles uit elkaar
prachtige sport
ik geniet

Maar is de Tour nu beslist?
was het wel zo mooi?

Perceptie

De verslaggever kent niet genoeg superlatieven
voor de vierde plek van Gesink
(die er zelf redelijk nuchter bij zit)

Dertig jaar geleden had men gevraagd
wat er mis is gegaan…

 

Zomerthemaweek 1: Tour de France

Tour in poëzie 2015 (deel 1)

Tags

poëzie, Tour 2015, Tour de France, wielerpoëzie

Weerstand

 

Met een extreem hoog

verwachtingspatroon

vang je meer wind

 

Seconde of acht

 

Teamgeest

Martin fietst kilometers op kop

om Cavendish te etappe te laten winnen

dus houdt diezelfde Cavendish

de benen stil als hij niet kan winnen

en verliest Martin het geel

Wie is het meest teleurgesteld?

Beeldvorming

 

Tankink zei het treffend

heel Nederland verwacht

dat Ten Dam bij die valpartij ligt

 

Dus ligt hij er ook

 

Doorzetter

 

Favoriet in de tijdrit

geen geel door je teammaat

geen geel op zes honderdste

Zelf winnen

en geel pakken

Tour 2014 in poëzie (3)

Tags

poëzie, tdf14, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Arrière du peloton

Het cliché wil dat
de Tour op niemand wacht

De uitzondering is de camera
arrière du peloton
in een bergetappe

Een voor een zien de renners lossen
soms berustend
soms vechtend

Even staat de Tour stil

De tranen van Talansky

Mooi

De tranen van Bauer

Begrijpelijk

De tranen van Slagter

Overdreven

De tranen van Nibali

Niet gezien

De Tour voor kleuters

Kadri
Pineau
Pinot

Huh?
Twee Pino’s?

Miel Vanstreels – Godsheide

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, lezen, Miel Vanstreels, poëzie, wielerpoëzie, wielrennen

Miel Vanstreels – Godsheide

De Belg uit Maastricht maakt gedichtjes over wielrennen. Zelf blijft hij erg bescheiden, maar eigenlijk zijn er weinigen in het Nederlands taalgebied die hem overtreffen, hij is gewoon de wielerpoëzietop.

Het grootste nadeel van dichtbundels is dat je er vrij snel door heen bent. Dat gaat ook op voor dit boekje. Aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat 326 bladzijden gedichtjes gaan vervelen. Het is goed zo.

In dit boek geldt een simpel principe. Een gedicht per bladzijde over een renner. Legenden als Fausto Coppi, Jacques Anquetil en Briek Schotte komen voorbij, maar ook de voor mij onbekendere renners als Willy Vannitsen, Imerio Massignan en Frans Gielen.

Slechts een renner wordt niet bij naam en toenaam genoemd, begrijpelijk als je de eerste regels leest: “Ze zeiden dat hij vaak / bij de apotheek werd gezien / dat het schuim weer op zijn / mond stond toen hij over / de meet kwam”. Verwacht van Vanstreels geen grote woorden, omslachtige beschrijvingen of uitgebreide verhalen, hij blinkt juist uit door simpel te schrijven. In een paar woorden iemand neerzetten, het is een kunst die hij perfect beheerst.

Citaat: “In Rome werd de Keizer / van zijn derde wereldtitel gehouden, / een knecht had het / gewaagd, / heel België stond / in rep en roer, / ik jubelde in stilte, / ik had geen zin / in een pak slaag” (p.30)

Nummer: 13-073
Titel: Godsheide
Auteur: Miel Vanstreels
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 32 (13310)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-90-251-1107-6

Meer:
Een bidon met Zen
Fietsvarianten (site)
Fietsvarianten (boekrecensie)
Behoedzaam dansen op pedalen (boekrecensie)

Tour 2014 in poëzie (2)

Tags

Frankrijk, poëzie, Tour 2014, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Aandacht

Eerst in de kopgroep
dan terugzakken
en als je uit het peloton lost

Dan rij je in de groep met de gele trui
en de televisiecamera

Niets in het leven van Thomas Voeckler
is toeval

 

Plooirok

Nadat hij uit de bocht vloog
kreeg Andrew Talansky
hulp van een mevrouw
met een plooirok
en gele hoed

Een beeld om nooit te vergeten

 

Panzerwagen

De dag na etappewinst
– en 170km in de aanval
waarvan 59km alleen –
rijdt hij weer kop
kilometers lang
zoals hij dat alleen nog kan
waarna zijn kopman Kwiatkowski
een berg later alles verknoeit

Tour 2014 in poëzie

Tags

Frankrijk, poëzie, Tour 2014, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Toekomst

Al tijdens de etappe kunnen ze nadenken

bron: cyclingweekly.co.uk

een opleiding volgen
of in ieder geval een omscholing
in de zaak van de schoonvader

Analyticus
Mecanicien
Ploegleider

Want uit het wiel gereden worden
door een 42 jarige
zet je aan het denken

Hein Vergeer

Cav in de hopeloos verloren sprint
– een kopstoot geven om vijfde te blijven –
deed me terugdenken aan Calgary 1988

Het is lastig accepteren
dat je niet meer de allerbeste bent

 

 

Saai

’s Avonds
tijdens #argned
denk ik nog eens terug
aan die geweldige etappe
van die middag

Dankzij Nibali, Westra en Boom
lijken Messi en Robben
saai

Willie Verhegge – Renners sterven niet

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, lezen, poëzie, wielerboek, wielerpoëzie, wielrennen, Willie Verhegge

Willie Verhegge – Renners sterven niet

Door vele kenners wordt Verhegge al jaren beschouwd als de top in wielerpoëzieland. Niet vreemd, aangezien de Vlaming vaak pareltjes produceert, die we in Nederland gelukkig ook mogen lezen via De Muur.

Dit boek is een verzameling gedichten over de meest tot de verbeelding sprekende wielerwedstrijd. Dat is aan Verhegge wel toevertrouwd. Met vele schitterende foto’s, vooral van Paul de Cloedt heb je dan een mooie collectie die je met trots op je boekenplank kunt zetten.

Dat gezegd hebbende, vind ik eerlijk gezegd niet elk gedicht even goed. Wanneer hij in een gedicht een bepaald beeld probeert neer te zetten, is het een genot om te lezen. Echter wanneer een poging wordt gedaan om een wedstrijdverslag poëtisch te vertalen, heeft het soms wat geforceerds. Niet alles wat er gebeurt in die schitterende koers is een gedicht waard. Niet elke renner, elke winnaar verdient deze bijzondere lof. Daarom, wat mij betreft, had dit boek alleen uit het tweede deel mogen bestaan.

Tegelijkertijd blijft er dan weinig over van een toch al niet te dik boek, dus snap ik ook wel dat er meer instaat dan alleen de absolute pareltjes.

Citaat, het hele titelgedicht:

Renners sterven niet,
ze verdwijnen alleen maar uit zicht
eens zij de laatste finish hebben overschreden
en de snelheid van het leven
hen met stijve spieren achterlaat.

Want koersen blijven ze,
ook al vallen hart en wielen stil,
zij gaan in duizend hoofden door
met duwen en nooit doodgaan,
hun zweet geeft blijvend glans
aan het asfalt.

Weet dat
wanneer de aarde hen dan toch
met tegenzin bedekt,
hun naam voor altijd
als een echo tussen bergen
zal weerklinken.

Nummer: 13-044
Titel: Renners sterven niet
Auteur: Willie Verhegge
Taal: Nederlands (Vlaams)
Jaar: 2004
# Pagina’s: 80 (7519)
Categorie: Wielerpoëzie
ISBN: 90-733-2211-1

Meer:
Google books
Schrijversgewijs
Epibreren
Wielersportboeken

Tour 2013 in poëzie (3)

Tags

poëzie, Rick de Leeuw, Tour 2013, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Primeur

Sinds een paar weken een smartphone
(ik weet het: ik loop achter)

maar daardoor kon ik wel
voordat het eten kwam
op het terras

de laatste drie kilometer live zien
op mijn telefoon
ik zag zelfs dat Kittel net
voorbij Cavendish stak

Hoestje

De overeenkomst is me niet duidelijk
maar bovenop de Ventoux
na 242 kilometer
had Mollema duidelijk last van
het 1500 meter hoestje

Essentie

Op de Alpe d’Huez
liepen de mensen
naar hun auto
nadat Froome langs was

een dag later
stond ik tussen liefhebbers
die klapten ook voor de allerlaatste

de essentie van ons bestaan
is ook rekening houden
met de achterblijvers

(met dank aan Rick de Leeuw)