• Disclaimer
  • Mijn boeken
  • Twitter
  • Facebook
  • Goodreads
  • Instagram
  • LiveJournal
  • LibraryThing
  • Linkedin
  • Deezer
  • Bookcrossing
  • Hebban
  • Mastodon
  • Boekenblogarchief
  • YouTube
  • Spotify
  • Last.fm
  • Tiktok
  • Polarsteps
  • Tumblr
  • Boekmeter
  • Pinterest
  • MySpace
  • About Me

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

~ Boeken, voetbal, politiek, nieuws, reizen, onderwijs, wielrennen, kunst, foto's

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

Categorie Archief: Gerbie schrijft een open brief aan

Open brief aan Sjaak Swart

16 maandag mei 2016

Posted by Gerbie in Gerbie schrijft een open brief aan

≈ 2 reacties

Tags

Ajax, open brief, Sjaak Swart, voetbal

Beste Sjaak,

bron: ajaxlife.nl

bron: ajaxlife.nl

Mijn tante is niet heel oud geworden. Maar ze leverde een bijzondere prestatie. Meer dan vijftig jaar zag ze elke wedstrijd van mijn clubje. Slechts een keer was de griep zo zwaar dat ze in bed bleef liggen. Als meisje aan de hand van haar vader, mijn opa ging ze al mee. Later speelde haar kleine broertje, mijn vader in het eerste. Haar man werd voorzitter. En ik heb ook nog jaren mee mogen doen. En altijd wist ik waar mijn tante stond. En als ik haar nog niet had gezien, dan hoorde ik haar wel. Ze had een roodzwarte bril op, nooit hadden we een scheidsrechter mee, geen twijfelgeval dat aan de tegenpartij werd gegeven liet ze voorbijgaan. Ze werd gekozen tot clubvrouw van het jaar, als symbool voor de vele trouwe supporters die mijn clubje heeft, zelfs al spelen we maar vierde klasse.

Vorige week kreeg jij ineens een lading kritiek over je heen, vanwege dit filmpje. Ineens was jij de reden dat heel Nederland een hekel aan Amsterdammers had. Dat ze in Enschede, Rotterdam en Utrecht juichten toen De Graafschap gelijk maakte. Alsof dat jouw schuld was.

Wat een onzin. Jij kent nog clubliefde, een fenomeen dat bijna uitgestorven is. Hartjes maken naar de supporters kunnen ze na een mooie goal, maar aan het eind van een half geslaagd seizoen gaan ze cashen bij een degradatiekandidaat in de Premier League. Natuurlijk zie jij alles door een rood-witte bril. Logisch. Ik kan me een regenachtige, erg koude maandagavond in de Meer herinneren, waar Ajax 2 won van Vitesse 2. Ik kwam je tegen die avond. En toen jaren later een van onze jeugdspelers in de jeugd van FC Twente/Heracles speelde tegen Ajax A2, waar ik een stukje over mocht schrijven, liep jij, natuurlijk, op de Toekomst.

Jij bent geen fossiel. Jij bent niet dement, laat de mensen maar lullen. Jij hebt clubliefde. Dan is het je vergeven dat je alles en iedereen de schuld geeft van een wanprestatie van jouw clubje. Natuurlijk zie je dan niet-gegeven strafschoppen en overgemotiveerde tegenstanders. Logisch dat je een complot ziet. Wat een kutjaar heb je. In de Europa League tegen lachwekkende clubs niet doorgaan. In de beker die eigen goal van Veltman (ging een overtreding aan vooraf toch?), toen ging Johan ook nog, alleen een kampioenschap was een schrale troost geweest. En toen ging dat ook nog eens niet door.

Laat ze allemaal maar lullen. In Doetinchem zag het er naar uit dat je gelijk had. Dat je nog best een kwartiertje mee had kunnen hobbelen. En als ze dan een dag later je mening vragen, dan kunnen ze hem krijgen. Een heerlijke zeven minuten durende tirade vol van clubliefde. Met een beetje frustratie er door, maar wie echte clubliefde kent, vergeeft je dat.

Onze oosterburen hebben een mooie uitdrukking. Was sich liebt, das neckt sich. Ik hoop dat ik je nog vaak mag horen mopperen.

Groet,
Gerbie

Werkgevers van (Oost) Nederland,

16 vrijdag mei 2014

Posted by Gerbie in Gerbie schrijft een open brief aan

≈ 4 reacties

Tags

brief, werk, werkgevers

Wat zitten jullie allemaal te slapen! Elke dag als ik thuis kom van mijn werk, verbaas ik me er over dat er nog geen van jullie heeft toegehapt. Keer op keer snap ik niet dat ze nog steeds thuis zit. Dat jullie niet begrijpen dat zij een aanwinst voor jullie bedrijf is. Dat er werkzoekenden worden aangenomen, maar zij (nog) niet.

Begrijp me niet verkeerd. Voor mij is het goed. Ik doe veel minder thuis, sinds zij vorig jaar zonder werk kwam te zitten. Het eten staat bijna elke avond op tafel, een taak die ik voorheen vaker wel dan niet op me nam. Ook andere huishoudelijke taken zijn me afgenomen. Ik heb niets te klagen. Ook voor mijn dochter is het geweldig, haar moeder komt haar regelmatig ophalen van school, gaat mee naar zwemles. Ook zij heeft een geweldig leven.

28aa227Maar ze kan zoveel meer. Meer dan twintig jaar werkervaring in de toeristische branche. Vele verschillende functies. Dienstverlenend, leidinggevend, commercieel, ze heeft aantoonbare ervaring. Mensenkennis, leergierig, flexibel, allemaal van toepassing. En dan nog heeft geen van jullie door dat zij degene is die jullie zoeken.

Ze is geen ‘moedertje die er een paar uur bij wil werken’. Als ze aan het werk is, is dat haar prioriteit. Loyaal is ze zeker. Drie of vier dagen, mag allemaal. In overleg mag dat ook over vijf dagen uitgesmeerd worden. Ik zei het toch, flexibel. Binnendienst, buitendienst, klantenservice, noem het maar, ze staat er voor open.

Tot nu toe zag ik toeristische bedrijven die wilden profiteren van het faillissement van een concurrent. Slechte voorwaarden, veel vragen, weinig bieden. Bedrijven die mensen uitnodigen op gesprek, maar daarna niets van zich laten horen. Bedrijven die honderden brieven krijgen en niet weten hoe te selecteren. Ik zie veel domme fouten en dan druk ik me nog voorzichtig uit.

Werkgevers, het is niet zo moeilijk. Zoek gericht. Ik ken uw toekomstige topper. Ik zie haar elke dag. Ze is per direct beschikbaar, het enige dat nodig is, is een leuke baan met inhoud en een beloning die daar bij past. Ik ben ervan overtuigd dat die baan er is. Sterker nog, ik denk dat u op dit moment aan het zoeken bent. Zoek niet langer, ga naar haar profiel op LinkedIn. Mail haar. Bel haar. Niet omdat ik het vraag, niet omdat zij dan een baan heeft. Maar voor uzelf. Omdat u een professionele kracht zoekt. Omdat uw organisatie er beter van wordt.

Mocht u nog een referentie willen, dan mag u ook met mij contact opnemen.

met vriendelijke groet,
Gerbie.nl

Omdat 16 april geen feestdag is

16 dinsdag apr 2013

Posted by Gerbie in Gerbie schrijft een open brief aan

≈ 4 reacties

Tags

In Memoriam

Een herplaatsing. Van drie jaar geleden ondertussen. Omdat elk jaar op 16 april hetzelfde verhaal me weer door het hoofd schiet. En omdat ik het niet beter kan verwoorden, gebruik ik hetzelfde stukje maar weer.

Lieve Gerda,

Ik had je zo graag willen feliciteren vandaag. En toch is het vandaag geen feest. Dat is het al een paar jaar niet meer. De wereld is oneerlijk. Desondanks zou ik je nog graag willen bedanken. Want je hebt mijn leven een andere richting gegeven.

Terugkijkend heb ik al eerder geconcludeerd, dat we elkaar op het juiste moment weer tegenkwamen. Geen toeval. Zoals je eerst bewust het contact verbrak, zocht je het later weer op. Ik las door het geboortekaartje van Laura het verhaal van de jaren die ik gemist had. Weduwe voor je dertigste, het leven was wreed. Een paar maanden later de geboorte van je dochter.

Nog voor haar eerste verjaardag zag ik mezelf ineens zitten, in een wegrestaurant, met dat kleine brokje geluk. Je vertrouwde me aan haar toe, je had ook weinig keuze. Toch zie ik dat moment nu als een heel bijzonder moment. Ik was geen vader, maar ik kon me voorstellen dat ik er een kon zijn.

Als gezegd, het juiste moment. Voor mij, om te beseffen dat na tien jaar zwerven een vaste basis ook een optie was. Voor jou, om de stap te nemen, om verder te gaan. Omdat verdriet niet ophoudt, maar ook niet je leven kan blijven beheersen. Jij had mij nodig, zoals ik jou nodig had. Zodat we zelfs allebei even dachten dat het echte liefde was.

Ook nadat we allebei doorhadden dat het dat niet was, hielden we contact. Een keer naar een voorstelling, een keer kleren kopen, gewoon even bellen. Ik was blij voor je dat je geluk vond, als er iemand was die ik dat gunde, was jij dat wel. Helaas kwam er al snel een schaduw over dat geluk. En na de eerste overwinning kwam het terug, met versterking. Een wedstrijd die je niet kon winnen.

Twee en een half jaar geleden verloor je ‘m definitief. Je laatste mailtje las ik jankend voor de computer, ik heb het bewaard, natuurlijk, elke keer dat ik er naar kijk, schreeuwen de emoties in mijn hoofd. Bewondering voor je lef, pijn vanwege de pijn die jij voelde, je zag dat de woorden op het scherm niet de woorden waren die je wilde schrijven, maar je wilde toch iedereen nog een keer bereiken.

Ik neem aan dat Laura bij je broer (die zo mooi in nors Fries ‘goeie’ kan zeggen) en haar nichtjes is. Ik hoop dat het haar goed gaat. Mocht ik haar tegenkomen, ik zou haar niet meer herkennen. De tijd gaat snel. Maar zonder haar was ik nu zelf geen vader geweest, daarvan ben ik overtuigd. Ik dank je voor de invloed die je op mij hebt gehad, voor onze tijd samen. Misschien heb ik ook een beetje invloed gehad op jouw leven.

Lieve Gerda, feliciteren kan niet meer. Vergeten gelukkig ook niet. Want ik weet zeker dat ik vandaag niet de enige ben die nog aan je denkt.

Liefs,
Gerben

Open brief aan Geert Wilders

09 donderdag sep 2010

Posted by Gerbie in Gerbie schrijft een open brief aan, Politiek

≈ 1 reactie

Tags

Geert Wilders, open brief, politiek, PVV

Beste Geert,

Met verwondering heb ik de laatste jaren zitten kijken naar de groei van jouw populariteit. Ik kan me het moment nog goed herinneren dat je je wilde profileren binnen de VVD-fractie. Samen met die kippenboer uit Markelo schreef je een soort tienstappenplan (tien stellingen voor de VVD). Oplaat trok zich terug, jij stond er alleen voor en kon bijna niets anders dan opstappen.

Je begon je eigen fractie, richtte een beweging op, een partij is het natuurlijk niet met maar 1 lid en slaagde erin het volk te raken. Knap staaltje politiek. Onvervalst populisme natuurlijk, maar ondanks dat lukte het je wel om een deel van het Nederlandse publiek achter je te krijgen.

Het is niet belangrijk dat vooral eencelligen, idioten, wilsonbekwamen, boze Limburgers en ontevreden CDA-ers op je stemden. Dat de doorsnee Wilderskiezer geen enkel standpunt duidelijk kan uitleggen is niet belangrijk. Je werd een grote partij. Rare zin trouwens, maar het klopt wel.

Je bleek beter dan welke politicus door te hebben hoe je stemmen vergaart. Niet via interviews, discussies en debatten, die kun je toch niet winnen met een dergelijk mager programma. Maar door kretologie, door op het juiste moment ongenuanceerde uitspraken te doen, door een duidelijke zondebok te vinden en daar consequent op in te hakken, slaagde je wel in je opzet.

Mijn complimenten. Je steekt alle partijen in je zak. Bij de moeizaam verlopende formatie van de afgelopen maanden liet je weer eens zien wie de slimste is. Zelfs de ultieme machtspoliticus, Verhagen, kreeg je klein. Op ouderwetse manier lukte het hem om de sleutelrol te krijgen, nadat zijn partij gehalveerd was. Je wist precies op het juiste moment zijn kompaan over de Klink te jagen, je liet die medelimburger voelen wie de baas was. Rutte had je allang in je zak, door de formateur terug naar Beatrix te sturen om twee dagen later weer verder te willen, heb je hem ook op zijn plaats gezet.

Er is er maar één die daadwerkelijk bepaalt wat er gebeurt en dat ben jij. Om dat te bevestigen vlieg je nog even tussendoor naar New York. Leuk zo’n regering met je eigen marionetten, maar Nederland is erg klein. internationaal zit natuurlijk echt de macht. En dat je juist op 11 september op Ground Zero de kans krijgt om je eigen stokpaardje te rijden, is een unieke kans. Je kunt je naam wereldwijd nog bekender maken.

Straks wordt er een of andere VVD-er minister van Buitenlandse Zaken, terwijl de hele wereld weet dat jij degene bent die het beleid bepaalt. Dat lijkt mij een geweldige positie. Het resultaat van een decennium hard werk.

Maar wat nu? Hoe wil je verder? Volgend jaar moet je in 11 provincies geschikte kandidaten voor je partij vinden. Al het LPF gespuis kun je beter mijden, dat is algemeen bekend, een paar verongelijkte VVD-ers en CDA-ers moeten er te vinden zijn. Maar is het genoeg? En wie gaat er jouw denkbeelden in de Eerste Kamer uitdragen?

En zelfs als je dat allemaal lukt, er komt een moment dat Nederland doorheeft wat je zelf allang weet: Er is geen mogelijkheid om je plannen uit te voeren. Een grondwetswijziging krijg je er nooit door. En zelfs al scoor je die tweederde meerderheid, dan is er de internationale rechtsorde die Nederland dwingt discriminerende maatregelen terug te trekken. Je kunt niet een tweederangs burger creëren omdat iemand zijn God toevallig Allah noemt. Je kunt niet iemand die in Nederland geboren is terugsturen naar Marokko. Stel je eens voor dat Australië zoiets zou proberen. Alle criminelen met voorouders in Europa (bijna 100% score) terugsturen naar het land waar hun ouders ooit vandaan kwamen. Onmogelijk.

Dat weet je zelf allemaal best. Op zoek naar macht kwam je natuurlijk in die negatieve spiraal terecht en kon je niet meer terug. Nu heb je dag en nacht bodyguards nodig. Nu weet je dat je regelmatig een miljard mensen moet schofferen, omdat je anders bij de volgende verkiezingen uitgekakt bent.

Je gelooft zelf toch ook niet dat 5% (CBS) van de bevolking de andere 95% gaat overheersen? Je gelooft toch ook niet dat van die 5% moslims een groot percentage extremist is, ook al roep je anders? Hoe moet het nu met de politicus Wilders? Het toppunt is bijna bereikt. Nog een gevallen kabinet en wat slimme uitspraken en je hebt volgend jaar de grootste partij van Nederland, een partij met 1 lid. Een partij die dan de grootste is, maar niets kan waarmaken. Die geen visie heeft op diverse belangrijke maatschappelijke problemen. Een partij die niet kan bereiken wat ze hardop roept.

Die dag komt snel en dat is ook meteen de dag dat de onvermijdelijke neergang begint. Dan kun je niet meer verder overdrijven. Een schot in de knieën kan nauwelijks overtroffen worden. Een selectieve doodstraf? Heropvoedingskampen in Vucht en Westerbork? Een tijdelijke opschorting van de grondwet en het parlement a la Chavez? De mogelijkheden zijn beperkt. En dan moet je verder leven. Dan moet je een opvolger kiezen en een nieuw leven opbouwen. Of als een tweede Janmaat termijn na termijn in een hoekje van de Tweede Kamer zitten, zonder serieus genomen te worden. Beide opties lijken me niet aanlokkelijk. Maar ja, je hebt het er zelf naar gemaakt.

Jammer eigenlijk, als politicus heb je zeker talent. Misschien wel het meest van jouw generatie. Maar dat talent gaat verloren straks, als je populariteit weer snel daalt, zoals elke populistische beweging een beperkte levensduur heeft. Ik weet zeker dat je daar aan zal denken als je morgen naar the Big Apple vliegt. Waar ben ik aan begonnen? Hoe kan ik nog terug? Hoe kan ik mijn toon matigen zonder gezicht te verliezen? Ik ben bang dat het je niet gaat lukken.

Toch kun je de wereld verbazen door in New York een verrassende boodschap te brengen. Een boodschap van tolerantie en openstaan voor anderen. Een verhaal met liefde in plaats van haat. Met gevoel in plaats van de voorgeprogrammeerde kretologie. Een werkelijk schokkend verhaal. Het zal je een paar stemmen kosten in Limburg, maar het kan de weg zijn naar een verzoening met de VVD. De partij waar je dan over 30 jaar net als Wiegel en je held Bolkestijn aan de zijkant staat. Waar je bij belangrijke momenten om raad gevraagd wordt. Waar je wel oud kunt worden zonder een paria te zijn.

Hoe dan ook, ik zal nooit op je stemmen, zelfs al eindig je ooit aan mijn kant van het politieke spectrum (zeg maar de omgekeerde weg van Verdonk). Maar ik gun je wel een mooie oude dag. Morgen kun je daar aan werken. Geloof me, het kan echt. Maar de weg die je nu bent ingeslagen is een doodlopende. Draai om nu het nog kan.

Succes,
Gerben

p.s. zes jaar geleden schreef ik al eens een stukje over je: Politici die afgeschaft moeten worden, deel 2. Ik geef toe. Ik had slechts gedeeltelijk gelijk.

De verjaardag die geen verjaardag meer is

16 vrijdag apr 2010

Posted by Gerbie in Gerbie schrijft een open brief aan

≈ 3 reacties

Tags

open brief

Lieve Gerda,

Ik had je zo graag willen feliciteren vandaag. Het laatste jaar als dertiger. En toch is het vandaag geen feest. Dat is het al een paar jaar niet meer. De wereld is oneerlijk. Toch zou ik je nog graag willen bedanken. Want je hebt mijn leven een andere richting gegeven.

Terugkijkend heb ik al eerder geconcludeerd, dat we elkaar op het juiste moment weer tegenkwamen. Geen toeval. Zoals je eerst bewust het contact verbrak, zocht je het later weer op. Ik las door het geboortekaartje van Laura het verhaal van de jaren die ik gemist had. Weduwe voor je dertigste, het leven was wreed. Een paar maanden later de geboorte van je dochter.

Nog voor haar eerste verjaardag zag ik mezelf ineens zitten, in een wegrestaurant, met dat kleine brokje geluk. Je vertrouwde me aan haar toe, je had ook weinig keuze. Toch zie ik dat moment nu als een heel bijzonder moment. Ik was geen vader, maar ik kon me voorstellen dat ik er een kon zijn.

Als gezegd, het juiste moment. Voor mij, om te beseffen dat na tien jaar zwerven een vaste basis ook een optie was. Voor jou, om de stap te nemen, om verder te gaan. Omdat verdriet niet ophoudt, maar ook niet je leven kan blijven beheersen. Jij had mij nodig, zoals ik jou nodig had. Zodat we zelfs allebei even dachten dat het echte liefde was.

Ook nadat we allebei doorhadden dat het dat niet was, hielden we contact. Een keer naar een voorstelling, een keer kleren kopen, gewoon even bellen. Ik was blij voor je dat je geluk vond, als er iemand was die ik dat gunde, was jij dat wel. Helaas kwam er al snel een schaduw over dat geluk. En na de eerste overwinning kwam het terug, met versterking. Een wedstrijd die je niet kon winnen.

Twee en een half jaar geleden verloor je ‘m definitief. Je laatste mailtje las ik jankend voor de computer, ik heb het bewaard, natuurlijk, elke keer dat ik er naar kijk, schreeuwen de emoties in mijn hoofd. Bewondering voor je lef, pijn vanwege de pijn die jij voelde, je zag dat de woorden op het scherm niet de woorden waren die je wilde schrijven, maar je wilde toch iedereen nog een keer bereiken.

Ik neem aan dat Laura bij je broer (die zo mooi in nors Fries ‘goeie’ kan zeggen) en haar nichtjes is. Ik hoop dat het haar goed gaat. Mocht ik haar tegenkomen, ik zou haar niet meer herkennen. De tijd gaat snel. Maar zonder haar was ik nu zelf geen vader geweest, daarvan ben ik overtuigd. Ik dank je voor de invloed die je op mij hebt gehad, voor onze tijd samen. Misschien heb ik ook een beetje invloed gehad op jouw leven.

Lieve Gerda, feliciteren kan niet meer. Vergeten gelukkig ook niet. Want ik weet zeker dat ik vandaag niet de enige ben die nog aan je denkt.

Liefs,
Gerben

Open brief aan minister Hirsch Balin

22 maandag mrt 2010

Posted by Gerbie in Gerbie schrijft een open brief aan

≈ Een reactie plaatsen

Tags

auto, bekeuring, Hirsch Ballin, justitie, open brief

Zeer geachte heer Hirsch Balin,

Of moet ik excellentie zeggen? Of geldt die titel niet nu u demissionair bent? Hoe dan ook wil ik u hartelijk danken voor het schrijven dat ik afgelopen week mocht ontvangen van het Centraal Justitieel Incasso Bureau. Ik vond er geen afzender op, dus schrijf ik u maar, ik neem aan dat dit bureau onder uw verantwoordelijkheid als demissionair minister valt tot we een nieuwe regering hebben.

Deze brief heeft mij werkelijk de ogen geopend. Ik word door dit schrijven wel erg geconfronteerd met de tekortkomingen van de mens in het algemeen en van mijzelve in het bijzonder. Ik blijk gewoon, ook al had ik mezelf nooit in die categorie geplaatst, een wetsovertreder.

Ik zal geen excuus opvoeren, geen excuus is goed genoeg om mijn fout recht te praten. Ware ik katholiek, ik zou gaan biechten. Tenminste, als er een priester is die niet aan me zit als ik biecht. Ware ik gereformeerd, dan zou ik om vergeving smeken. Wetende dat de hel wacht, kun je toch beter voor de tijd schoon schip maken. Ik weet niet wat de islamitische straf is, maar ik gok mijn rechtervoet er af. Gelukkig ben ik helemaal niet gelovig, dus moet ik mijn oprechte excuses uw kant opzenden en bij deze wil ik u ook persoonlijk verzekeren dat ik mijn leven zal beteren.

Geen idee heb ik wat me die fatale middag, dinsdag de 9e maart, bezielde. Het was bijna half zes, waarschijnlijk wilde ik snel naar huis. Ik nam zelfs de autobaan, terwijl ik meestal via B- of C-wegen naar huis rijd. Het had weer gevroren, er werd allang niet meer gestrooid, maar dat zijn geen excuses voor mijn onvergeeflijke gedrag. Juist ik, die op het internet al 40 medeweggebruikers aan de publieke schandpaal heb genageld, via de serie De Rijdende Rechter, zou moeten beseffen dat je daarmee zelf nog niet boven de wet leeft. Staat het niet ergens in de bijbel “Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen”? Maar dat weet u als CDA-er vast beter dan ondergetekende.

Waar ik me wel zorgen over maak is de milde straf die mij is opgelegd. Ik neem aan dat vele van uw medewerkers zijn bezig geweest met mijn overtreding. Iemand met een snelheidsmeter aan de kant van de autobaan (en dat bij die vorst, hebben ze daar wel warme auto’s voor?), een fotograaf er naast voor het noodzakelijke bewijs (dat ik overigens niet zal opvragen, ik heb blind vertrouwen in uw instituut), op het kantoor in Leeuwarden iemand die een dossier aanmaakt, een brief opstelt, iemand die die brief controleert, op taalfouten, maar ook op inhoud, de administratie die een envelop opzoekt, een postzegel plakt. Een kopietje in het dossier, in de interne post naar Utrecht, de Unit Mulder, waar ik bezwaar zou kunnen indienen (maar waarom zou ik, ik ben toch schuldig?) en tenslotte neem ik aan ook een kopietje naar Den Haag, want u zult als minister vast wel op de hoogte gehouden worden van het reilen en zeilen in den lande.

En als minister met hart voor de zaak, iemand die 12 jaar na dato voor de tweede keer deze functie aanvaarde is iemand met intrinsieke motivatie, zal u ongetwijfeld de brief al hebben gelezen. Mede daarom deze brief. Ik heb u persoonlijk teleurgesteld. In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik mijn medemens in gevaar gebracht, was ik een gevaar op de weg. Ook daarom vind ik de sanctie van 17 euro erg laag. Daarvan kunnen toch niet alle medewerkers (ik kwam in mijn opsomming al snel op acht) betaald worden? Wie gaat de bonussen van 2010, die ongetwijfeld binnen uw ministerie ook uitgereikt moeten worden, betalen?

Is er een mogelijkheid dat ik een extra bedrag overmaak? Gewoon als tegemoetkoming in de stijgende kosten, juist in deze crisistijd. Zie het als fooi, als extra boetedoening, als blijk van waardering voor uw ministerie en de daaronder vallende bureaus. Ik ben allang blij dat ik geen strafblad over houd vanwege een kort moment van onbedachtzaamheid.

Laat het mij alstublieft weten want ik kan het banksysteem niet ontregelen door een bedrag op een acceptgirokaart aan te passen. En ik verzeker u, ik maak deze onbegrijpelijke fout niet meer, slechts een ezel stoot zich tweemaal aan dezelfde steen. Ik zal nooit meer 124 rijden op de autobaan.

Hoogachtend,

Uw nederige dienaar
Gerben

Open brief aan Rik Letteboer

01 zondag mrt 2009

Posted by Gerbie in Gerbie schrijft een open brief aan, Goal Columns

≈ 1 reactie

Tags

column, GFC, Goal, keeper, open brief, Rik Letteboer, voetbal

Goal, November 2004

Beste Rik,

Ik was niet op het voetbalveld toen het gebeurde, maar hoorde het al wel dezelfde dag. Ik moest even denken aan een opmerking die ik maakte tegen mijn teamgenoot en tegenwoordig spits Martijn een week of twee ervoor: voor het november is, keep je. Ik wou dat die voorspelling niet was uitgekomen. Ik schrok behoorlijk toen men mij vertelde dat je in het ziekenhuis terecht was gekomen.

Ik was sceptisch toen je bij GFC kwam. Ik begreep niet waarom een jonge jongen zijn eigen club verlaat om een eindje verderop te gaan spelen. Ik kon me ook niet voorstellen dat je het lang zou volhouden. Was voetbal zo belangrijk voor je dat je ouders 3 keer per week naar Goor zouden blijven rijden? Ik ben ouderwets, hou van clubliefde, niet van opportunisten.

Ik was net lager gaan voetballen, dus ik heb niet met je getraind, niet met je gevoetbald. Toch heb ik je leren kennen als een GFC-er, dat spreekt zeker in je voordeel. Je was er niet alleen om in het eerste te keepen, zoals velen eerst dachten, maar daarnaast bleek je ook gewoon goed in de groep te vallen, binnen de club te passen. Je paste je aan GFC en hoorde er gewoon bij.

En je bleek een goede keeper. Een goede reactie, tweebenig, meevoetballend, terecht kwam je inderdaad in het eerste terecht. Je was een aanwinst voor GFC, tot het noodlot toesloeg. Je brak je been en zat elke zondag aan de kant, eerst met het pootje op een stoel, later gewoon op de stoeltjes naast de dug-out. Mijn bewondering steeg. Zelfs toen je zwaar geblesseerd was kwam je elke keer weer naar Goor. Je toewijding was prijzenswaardig.

Langzaam begon je weer met je terugkeer. Je keepte overal waar ze je nodig hadden, A1, 2e, 3e, menig elftal profiteerde van het feit dat jij graag minuten wilde maken op weg naar de nacompetitie. Net op tijd was je weer fit, weliswaar een kilo of wat te zwaar (bekend probleem), maar tegen Barbaros sleepte je ons erdoor. Vooral uit was je de beste man van het veld. Thuis hield je toen de beslissende penalty tegen en maakte de laatste zelf. Het was je gegund. De fouten tegen Victoria werden je ook vergeven, als team verdienden we toch niet om verder te komen.

Dit seizoen keepte je weer in het tweede. Je zal er vast wel van gebaald hebben. Maar vrolijk was je elke week weer op tijd in Goor. En nu dan weer die blessure. Weer datzelfde been. Weer een lange weg op weg naar weer een comeback. Ik realiseer me dat ik niet eens weet wat je doet overdag. Ga je net als Wilco in de zaak van pa? Dan kun je met een gipspootje rustig doorwerken, net als Wilco deed. Ik weet zeker dat je nu over je toekomst aan het nadenken bent. Is voetbal dit waard? Blijf je die moeite doen om weer te mogen voetballen tegen WVV3? Ik kan het me niet voorstellen. Ik denk dat niemand zou verbazen als je besluit dat keepen op niveau niet meer voor jou is weggelegd.

Maar je bent ondertussen genoeg GFC-er geworden om alle steun te krijgen van alles en iedereen in en om ons clubje. Wie weet sta je volgend jaar weer gewoon onder de lat. Het is te hopen voor je. Maar mocht je anders besluiten, vrijwillig of noodzakelijk, dan nog hoop ik dat het je goedgaat. Of het nou voetballen wordt in BWO8, jeugdtrainer van een elftalletje of toch weer keepen, doe wat je denkt dat goed is. Heel veel sterkte met je herstel!

Photobucket

Maart 2009: Rik herstelde gelukkig goed. Sterker nog, zoals op bovenstaande foto te zien is, speelde hij vorig jaar al mee in de jubileumwedstrijd tegen Ajax. Huntelaar complimenteerde hem zelfs op AT5.

Beste Henk,

12 vrijdag dec 2008

Posted by Gerbie in Gerbie schrijft een open brief aan, In memoriam

≈ 1 reactie

Tags

In Memoriam, onderwijs, open brief, school

Een jaar of vijf geleden zaten we in één team. Samen met Ronald, Gerald, Jan en een aantal anderen speelden we tegen een selectie studenten. Zij dachten die oudjes even te verslaan. Wij wisten wel beter en tikten ze helemaal weg. Een jaar later haalde je mij bij de begeleiding van de AEHT. Sindsdien mag ook Toerisme mee naar de jaarlijkse wedstrijden. De eerste keer was geweldig. In Turkije leerden we elkaar echt kennen. Onze visie kwam vaak overeen. De dikdoenerij van de aanwezige bobo’s stoorde ons, ook na terugkeer in Nederland bleek dat menigmaal. De passie voor het lesgeven was groot, ook daar kwamen we overeen.

Ook vorig jaar in Italië was het weer gezellig. Late avonden, samen met de studenten, die ook nog eens twee prijzen wonnen. Bomen over Reutem 4 en GFC 3, over FC Twente en Ajax, over Horeca en Toerisme, over onderwijs, over de verschillen tussen een gebouw waar je les geeft en een ROC. Komend jaar zou je weer meegaan naar Dubrovnik.

Laatst sprak ik je even kort. Je zag er moe uit. Je gaf aan dat je slecht sliep, alle rompslomp rondom het schoolhotel en de bezuinigingen, je kon je er niet van los maken. Wist ik veel dat het de laatste keer was dat ik je zou spreken. Ik probeerde je er van te overtuigen dat je werk nooit zo belangrijk is dat je er wakker van moet liggen. Dat het niet jouw schuld is als er veel misgaat, niet jouw verantwoordelijkheid. Ik noemde je als voorbeeld tegen collegae, toen er een ziektegolf leek te heersen. Wel op school komen, maar toen het echt niet ging, gewoon iets eerder naar huis. Als de student maar niet de dupe wordt.

Deze week had ik allerlei stukjes in mijn hoofd voor mijn weblog, ik wilde schrijven over bezuinigingen ten koste van kwaliteit, over een afgelast gala voor studenten tegenover een groots afscheid van een bobo, het zou jou ook gestoord hebben. Maar dat is allemaal nutteloos in het licht van het nieuws van woensdag. “Dramatisch nieuws”, hoorden we over de telefoon. Verbijsterd hoorden we het tien minuten later. Natuurlijk wisten velen wat er zoal speelde, maar niemand begreep het vervolg. Een cynicus zou refereren aan het woord ‘rucksichtlos’, dat men van hogerhand liet vallen in relatie tot de bezuinigingen. Menigeen sprak de hoop uit dat het mensen aan het denken zal zetten.

De klap zal lang nadreunen. Vol onbegrip gaat het leven verder. Zoals jij ook altijd het belang van de studenten voorop had staan, stond ik de volgende ochtend weer gewoon voor de klas. Studenten die jou geen van allen kenden, voor wie er niets was veranderd.

Ik zal je missen, je humor, onze zinloze voetbaldiscussies, onze mening over ons werk. Ik hoop dat je de rust hebt gevonden die je kwijt was. Rust zacht Henk!

Photobucket

Open brief aan Camiel Eurlings

18 vrijdag jul 2008

Posted by Gerbie in Gerbie schrijft een open brief aan

≈ 2 reacties

Tags

Camiel Eurlings, CDA, open brief, verkeer, verkeersdrempels

Geachte Excellentie Eurlings,

Of mag ik dag Camiel zeggen? We zijn zo ongeveer van dezelfde generatie uiteindelijk. Ik zag je deze week bij Mart Smeets, je steeg in mijn achting. Een echte wielerliefhebber scoort altijd punten bij mij. Maar je had er ook nog heel wat te verdienen, want je score was extreem laag.

Ik zal even uitleggen waarom. Toen ik ruim zes jaar geleden begon met werken in Almelo, moest ik natuurlijk kijken hoe ik daar het beste kon komen. Hemelsbreed is het een kilometer of vijftien, geen reden om te verhuizen. Keuzes genoeg om er te komen.

1. Fietsen. Kilometer of 17. Gezond. Maar helaas ook lastig als je regelmatig op stagebezoek moet. Of ’s avonds op tijd thuis wil zijn. Of als je ’s avonds nog wil sporten. Op mijn leeftijd zijn de spieren niet zo soepel meer na 35 kilometer fietsen. Slechts een optie bij mooi weer en genoeg tijd. 4 keer per jaar dus gemiddeld.

2. Trein. Mijn favoriete vervoermiddel. Ware het niet dat de NS me via Hengelo stuurt. Dus dubbel zo veel kilometers. Dure verbinding. Maar nog erger: Alleen in de spits kan het in 31 minuten. Tel daar de reis naar en van station bij op en je bent net zo snel als je met de fiets gaat. En dan begin ik niet eens over buiten de spits.

3. Bus. Geen favoriet van me. Maar goed, als dat de beste manier is, dan moet het maar. Maar om nou 52 minuten in de bus te zitten, soms te moeten overstappen, meer dan een strippenkaart per dag kwijt te zijn, het schiet allemaal niet op. Geen optie dus.

Blijft natuurlijk de auto over. Ook nu heb ik weer diverse mogelijkheden. En dan begint mijn probleem langzaam maar zeker duidelijk te worden.

1. Langs het kanaal. De kortste weg. Maar helaas heeft Rijkswaterstaat in september besloten dat die weg dicht gaat. Is dus niet meer mogelijk.

Photobucket

2. Over het Zeldam. De een na kortste weg. Maar daar liggen sinds anderhalf jaar tig verkeersdrempels en mag ik nog maar 60 rijden. Schiet ook niet echt op, maar goed, het moet maar.

3. Via Bornerbroek. Niet ideaal, maar redelijk alternatief. Maar helaas, na diverse problemen vanwege de A35 die verlengd moest worden, was nu het centrum van het dorp aan de beurt. Een aantal maanden onmogelijk te rijden dus.

4. Via Enter. Net als via Bornerbroek niet ideaal, zeker als je het hele dorp door moet. Maar ook dat probleem is opgelost. Al maanden kun je niet meer door het centrum heen, dus ook deze route is geen alternatief meer.

5. Via de autobaan. Moet het dan echt. Is dit echt de enige optie? Jaren problemen vanwege alle wegopbrekingen. Maar vooral de afstand: meer dan 26 kilometer. Is er geen andere mogelijkheid dan 50% meer rijden dan de kortste route?

Uit ellende kies ik dus meestal maar voor de verkeersdrempels op het Zeldam. Niet dat die nodig zijn. Als er ’s ochtends kinderen fietsen, rijdt iedereen daar automatisch rustiger. Overdag brengt het agrarisch verkeer de snelheid wel naar beneden. Maar heb je het Zeldam dan eenmaal achter de rug, dan kom je vlak voor Almelo ineens weer drempels tegen.

En die drempels zijn de meest irritante drempels die je kunt verzinnen. Alsof je tegen een stoeprand oprijdt. Elke keer weer. Twee vlak achter elkaar. En waarom? Geen idee. Er staan daar precies 3 boerderijen, waarvan 1 zelfs nog meer dan 100 meter van de weg. Met een beetje fantasie kun je de boeren er vlak voor en na nog mee laten ‘profiteren’ van de drempels, maar dan nog betekent het dat er 2 drempels zijn aangelegd voor maximaal vijf gezinnen. Waarschijnlijk minder.

Photobucket

En zelfs daar is de weg afgesloten wegens werkzaamheden sinds een paar weken…

Als ik terugkijk op vijf jaar geleden, dan sloot de trein beter aan. Was er in Bornerbroek noch Enter iets aan de hand. Kon je op het Zeldam nog wel gewoon doorrijden. Ik zou bijna denken dat u mij aan het pesten bent! Alsof ik u persoonlijk iets heb aangedaan. Omdat ik uw bijnaam Camiel Teflon wel eens hardop heb uitgesproken?

Nu kan ik het me niet voorstellen dat u mij persoonlijk wil raken, daarvoor ben ik waarschijnlijk te onbelangrijk, maar mocht het toch zo zijn, dan had u het niet beter kunnen doen. Ik zou me bijna vereerd voelen. Terwijl ik normaal gesproken rustig naar mijn werk ga, luisterend naar een bandje met leuke oude muziek, zit ik tegenwoordig gewoon te wachten tot waar ze nu weer aan het breken zijn. Dit kan niet de bedoeling zijn.

Over een maand is mijn vakantie weer voorbij, kunnen we afspreken dat het met de werkzaamheden overal dan ook voorbij is. En dat het zo blijft. Niet weer meerdere bruggen over het Twentekanaal tegelijk afsluiten. Niet in elk dorp tegelijk rotondes, stoplichten en verkeersdrempels aanleggen. Gewoon ophouden met mij te pesten. Nu.

Hoogachtend,

Gerben Kappert

Follow Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. on WordPress.com

Nu te lezen op dit blog:

  • Zou het bespeeld worden? 4 februari 2023
  • Elvin Post – Arizona Blues 2 februari 2023
  • 229 – Boudewijn de Groot – Welterusten meneer de President 31 januari 2023
  • Mark Perryman – Het filosofen-elftal 28 januari 2023
  • Ruim zes jaar stappenteller 26 januari 2023
  • 228 – Supertramp – Logical song 24 januari 2023
  • 91 doelpunten 21 januari 2023
  • 2022 volgens Deezer 19 januari 2023
  • 227 – Doe Maar – Nederwiet 17 januari 2023
  • Weer voetbalplaatjes 14 januari 2023
  • 2022 volgens Goodreads 12 januari 2023
  • 226 – Buffalo Tom – Taillights Fade 10 januari 2023
  • Stadion Lehmgrube 7 januari 2023
  • 2022 volgens Spotify 5 januari 2023

Recente reacties

Koen op Zou het bespeeld worden?
Koen op Elvin Post – Arizona Blue…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212: De…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212: De…
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
Koen op 91 doelpunten
Koen op 227 – Doe Maar –…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212: De…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212

Mijn laatste tweets

Mijn tweets

Categorieën

  • Boeken (1.242)
    • Boekbesprekingen 2000 (1)
    • Boekbesprekingen 2001 (1)
    • Boekbesprekingen 2002 (1)
    • Boekbesprekingen 2003 (1)
    • Boekbesprekingen 2004 (1)
    • Boekbesprekingen 2005 (42)
    • Boekbesprekingen 2006 (60)
    • Boekbesprekingen 2007 (50)
    • Boekbesprekingen 2008 (51)
    • Boekbesprekingen 2009 (55)
    • Boekbesprekingen 2010 (50)
    • Boekbesprekingen 2011 (36)
    • Boekbesprekingen 2012 (61)
    • Boekbesprekingen 2013 (76)
    • Boekbesprekingen 2014 (65)
    • Boekbesprekingen 2015 (64)
    • Boekbesprekingen 2016 (70)
    • Boekbesprekingen 2017 (67)
    • Boekbesprekingen 2018 (78)
    • Boekbesprekingen 2019 (68)
    • Boekbesprekingen 2020 (143)
    • Boekbesprekingen 2021 (73)
    • Boekbesprekingen 2022 (30)
    • Boekennieuws (80)
    • De boekenkast van.. (8)
    • NaNoWriMo (9)
  • De Recensieprins (7)
  • De Rijdende Rechter (64)
  • Elders op het web (66)
  • Fictie (8)
  • Fotooo (374)
  • Gastschrijver Peter (3)
  • Gastschrijver Yolanda (6)
  • Gerbie kijkt YouTube (150)
  • Gerbie leest Wikipedia (16)
  • Gerbie schrijft een open brief aan (9)
  • Gerbie's Lifeblog (247)
  • Gerbie's Prijsvraag (71)
  • Gerbie's Recensies Concerten (28)
  • Gerbie's Recensies Televisie (55)
  • Gerbie's Recensies Theater (7)
  • GFC (224)
    • GFC Archief (44)
    • GFC Jubileum (7)
    • Goal Columns (159)
      • Goal Johan 4 (65)
    • Goal Interviews (2)
    • Goal Reisverhalen (8)
  • Goorse vragen (150)
  • In het nieuws (202)
    • Gerbie vindt iets (17)
  • In memoriam (37)
  • Kijk nog eens (212)
  • Kunst omdat het kan (30)
  • Laat eens wat van je horen (47)
  • Lezers helpen lezers (21)
  • Muziek (363)
    • Gerbie's top 212 (237)
    • Muziek 32 songs (9)
    • Muziek column (35)
    • Muziek teksten (7)
    • Tiny Desk Concert (7)
  • Nutteloze lijstjes (30)
  • Overige columns (17)
  • Poëzie (149)
    • Beeldprikkels (6)
    • Haiku (11)
    • Poëzie (91)
    • Vergaderpoëzie (34)
  • Politiek (164)
  • Reizen (244)
    • Mensen (24)
    • Reisboeken (20)
    • Reisverhalen Gerbie on tour (24)
    • Reisverhalen Ik (18)
    • Reisverhalen Natuur (14)
    • Reisverhalen Overig (22)
    • Reisverhalen Reizen (31)
    • Reisverhalen Reizigers (27)
    • Reisverhalen Steden (57)
  • Sport (258)
    • Olympische dagboek Sydney 2000 (14)
    • Olympische Spelen Rio 2016 (6)
    • Olympische Winterspelen 2006 (19)
    • Olympische Winterspelen 2014 (12)
    • Olympische Winterspelen 2018 (18)
    • Overige sporten (21)
    • Sport Column (22)
    • Sportboek (137)
    • Sportpoëzie (2)
    • Sportwedstrijden (10)
  • Suus (109)
    • Papa Gerbie (41)
    • Suus schrijft (64)
  • themaweek (318)
  • Uit de school geklapt (93)
  • Uit het leven gegrepen (43)
  • Uncategorized (3)
  • Voetbal (810)
    • Oranje in 2006 (7)
    • Oranje in 2008 (5)
    • Oranje in 2010 (13)
    • Oranje in 2012 (13)
    • Oranje in 2014 (16)
    • Oranje in 2016 (5)
    • Oranje in 2018 (5)
    • Oranje in 2020 (9)
    • Van der Meest (143)
    • Voetbal column (65)
    • Voetbal EK 2012 (15)
    • Voetbal EK 2020 (19)
    • Voetbal over de wereld (27)
    • Voetbal WK 2010 Zuid Afrika (21)
    • Voetbal WK 2014 Brazilië (49)
    • Voetbal WK 2022 Qatar (88)
    • Voetbalboek (222)
    • Voetbalfoto's (111)
    • Voetbalhelden (50)
    • Voetbalpoëzie (13)
    • Voetbalzondag (60)
  • Wielrennen (345)
    • Wielerboeken (125)
    • Wielerfoto (7)
    • Wielerhelden (9)
    • Wielerliederen (18)
    • Wielerpoëzie (102)
    • Wielerverhalen (18)
    • Wielerwedstrijden (26)
    • Wielrennen Artikelen (26)
    • Wielrennen Columns (24)
  • Z.K.V. (10)
  • Zoektermen stats (23)

Wat lees ik op dit moment?

Populaire berichten & pagina’s

  • 46 - U2 - Bad
    46 - U2 - Bad
  • 36 - Tröckener Kecks - In tranen
    36 - Tröckener Kecks - In tranen
  • Zou het bespeeld worden?
    Zou het bespeeld worden?
  • Rick de Leeuw, Hengelo 10 mei 2019
    Rick de Leeuw, Hengelo 10 mei 2019
  • Babyklappe
    Babyklappe
  • 37 - Chris Willemsen - Dood op de schoen
    37 - Chris Willemsen - Dood op de schoen
  • Hard Gras 76 – Ik wou dat Ed de Goeij zijn bek ‘ns hield
    Hard Gras 76 – Ik wou dat Ed de Goeij zijn bek ‘ns hield
  • Mannen voor vrouwen
    Mannen voor vrouwen
  • Bert Klunder was een held
    Bert Klunder was een held
  • 22 - Henk Spaan - Maldini heeft een zus
    22 - Henk Spaan - Maldini heeft een zus

Gerbie on Facebook

Gerbie on Facebook

Het archief

  • februari 2023 (2)
  • januari 2023 (14)
  • december 2022 (56)
  • november 2022 (44)
  • oktober 2022 (18)
  • september 2022 (6)
  • juli 2022 (24)
  • juni 2022 (16)
  • mei 2022 (14)
  • april 2022 (16)
  • maart 2022 (30)
  • februari 2022 (28)
  • januari 2022 (26)
  • december 2021 (19)
  • november 2021 (7)
  • oktober 2021 (31)
  • september 2021 (26)
  • augustus 2021 (1)
  • juli 2021 (25)
  • juni 2021 (23)
  • mei 2021 (23)
  • april 2021 (42)
  • maart 2021 (34)
  • februari 2021 (119)
  • januari 2021 (23)
  • december 2020 (27)
  • november 2020 (30)
  • oktober 2020 (31)
  • september 2020 (31)
  • augustus 2020 (31)
  • juli 2020 (26)
  • juni 2020 (21)
  • mei 2020 (20)
  • april 2020 (22)
  • maart 2020 (31)
  • februari 2020 (28)
  • januari 2020 (17)
  • december 2019 (16)
  • november 2019 (23)
  • oktober 2019 (32)
  • september 2019 (16)
  • juli 2019 (22)
  • juni 2019 (16)
  • mei 2019 (17)
  • april 2019 (18)
  • maart 2019 (20)
  • februari 2019 (17)
  • januari 2019 (23)
  • december 2018 (14)
  • november 2018 (30)
  • oktober 2018 (31)
  • september 2018 (15)
  • juli 2018 (10)
  • juni 2018 (14)
  • mei 2018 (17)
  • april 2018 (17)
  • maart 2018 (28)
  • februari 2018 (32)
  • januari 2018 (31)
  • december 2017 (28)
  • november 2017 (30)
  • oktober 2017 (3)
  • september 2017 (1)
  • juni 2017 (15)
  • mei 2017 (16)
  • april 2017 (17)
  • maart 2017 (30)
  • februari 2017 (46)
  • januari 2017 (31)
  • december 2016 (22)
  • november 2016 (20)
  • oktober 2016 (23)
  • september 2016 (30)
  • augustus 2016 (31)
  • juli 2016 (27)
  • juni 2016 (18)
  • mei 2016 (21)
  • april 2016 (19)
  • maart 2016 (23)
  • februari 2016 (25)
  • januari 2016 (29)
  • december 2015 (21)
  • november 2015 (20)
  • oktober 2015 (18)
  • september 2015 (23)
  • augustus 2015 (22)
  • juli 2015 (26)
  • juni 2015 (22)
  • mei 2015 (23)
  • april 2015 (21)
  • maart 2015 (28)
  • februari 2015 (24)
  • januari 2015 (25)
  • december 2014 (27)
  • november 2014 (12)
  • oktober 2014 (27)
  • september 2014 (28)
  • augustus 2014 (13)
  • juli 2014 (30)
  • juni 2014 (32)
  • mei 2014 (20)
  • april 2014 (21)
  • maart 2014 (21)
  • februari 2014 (25)
  • januari 2014 (19)
  • december 2013 (20)
  • november 2013 (19)
  • oktober 2013 (20)
  • september 2013 (19)
  • augustus 2013 (19)
  • juli 2013 (19)
  • juni 2013 (29)
  • mei 2013 (29)
  • april 2013 (29)
  • maart 2013 (31)
  • februari 2013 (24)
  • januari 2013 (31)
  • december 2012 (30)
  • november 2012 (30)
  • oktober 2012 (30)
  • september 2012 (29)
  • augustus 2012 (52)
  • juli 2012 (31)
  • juni 2012 (30)
  • mei 2012 (31)
  • april 2012 (30)
  • maart 2012 (30)
  • februari 2012 (29)
  • januari 2012 (29)
  • december 2011 (2)
  • november 2011 (5)
  • oktober 2011 (26)
  • september 2011 (17)
  • augustus 2011 (15)
  • juli 2011 (26)
  • juni 2011 (29)
  • mei 2011 (24)
  • april 2011 (28)
  • maart 2011 (31)
  • februari 2011 (25)
  • januari 2011 (23)
  • december 2010 (29)
  • november 2010 (7)
  • oktober 2010 (28)
  • september 2010 (27)
  • augustus 2010 (12)
  • juli 2010 (22)
  • juni 2010 (28)
  • mei 2010 (29)
  • april 2010 (25)
  • maart 2010 (27)
  • februari 2010 (18)
  • januari 2010 (25)
  • december 2009 (29)
  • november 2009 (28)
  • oktober 2009 (24)
  • september 2009 (26)
  • augustus 2009 (20)
  • juli 2009 (18)
  • juni 2009 (24)
  • mei 2009 (25)
  • april 2009 (22)
  • maart 2009 (26)
  • februari 2009 (24)
  • januari 2009 (22)
  • december 2008 (28)
  • november 2008 (20)
  • oktober 2008 (13)
  • september 2008 (24)
  • augustus 2008 (13)
  • juli 2008 (26)
  • juni 2008 (12)
  • mei 2008 (22)
  • april 2008 (26)
  • maart 2008 (25)
  • februari 2008 (17)
  • januari 2008 (16)
  • december 2007 (25)
  • november 2007 (24)
  • oktober 2007 (20)
  • september 2007 (20)
  • augustus 2007 (7)
  • juli 2007 (9)
  • juni 2007 (5)
  • mei 2007 (19)
  • april 2007 (13)
  • maart 2007 (9)
  • februari 2007 (13)
  • januari 2007 (18)
  • december 2006 (16)
  • november 2006 (17)
  • oktober 2006 (27)
  • september 2006 (23)
  • augustus 2006 (9)
  • juli 2006 (14)
  • juni 2006 (21)
  • mei 2006 (23)
  • april 2006 (26)
  • maart 2006 (31)
  • februari 2006 (38)
  • januari 2006 (23)
  • december 2005 (26)
  • november 2005 (23)
  • oktober 2005 (21)
  • september 2005 (23)
  • augustus 2005 (3)
  • juli 2005 (14)
  • juni 2005 (19)
  • mei 2005 (15)
  • april 2005 (1)
  • maart 2005 (2)
  • februari 2005 (3)
  • januari 2005 (1)

#ikkijkniet Ajax auto boeken boeken 2006 boeken 2007 boeken 2008 boeken 2009 boeken 2010 boeken 2012 boeken 2013 boeken 2014 boeken 2015 boeken 2016 boeken 2017 boeken 2018 boeken 2019 boeken 2020 boeken 2021 boekrecensie boycottqatar Brazilië cabaret citaat column De Muur fcblogbroeders fotooo Frankrijk Gerbie's top 212 Gerbie kijkt YouTube Gerbie on tour geschiedenis GFC Goal Goor Goorse vragen Hans van der Meer Hard Gras in het nieuws In Memoriam Italië Kijk nog eens lezen lifeblog Mart Smeets muziek Nederlands elftal Olympische Spelen onderwijs Oranje politiek poëzie prijsvraag Qatar QuitQatar quote reizen Rijdende Rechter school Spanje sport sportboek sportboeken Suus themaweek Tour de France vakantie Van der Meest Verenigde Staten voetbal voetbalboek voetbalfoto voetbalzondag wielerboek Wielerpoëzie wielrennen WK 2014 YouTube Zuid Afrika

Klik hier als je een mail wilt wanneer er een nieuwe blog verschijnt.

Voeg je bij 626 andere abonnees
februari 2023
M D W D V Z Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728  
« jan    

Gerbie leest

  • Abubakari de Vries
  • At the Sea
  • Bad Tourists
  • Beggar
  • Edwin Winkels
  • Koen Schyvens
  • Rob Alberts
  • Rodzooi
  • Oudste Goorsche Tourtoto
  • Goors Nieuws
  • Sport Amerika

Bloglovin’

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. gerbie7's Profile Page

Blog op WordPress.com.

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Doe mee met 64 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....