Tim Overdiek – Rik Smits, Dunking Dutchman

Tags

biografie, boeken, boeken 2013, boekrecensie, lezen, NBA, Rik Smits, sportboek, Tim Overdiek

Tim Overdiek – Rik Smits, Dunking Dutchman

Overdiek was jarenlang correspondent in de VS, ik gok dat zijn interesse voor de NBA daar gewekt is. Ik kende hem niet als basketballkenner ten minste. Maar de eerste Nederlander die het als basketballer maakte in de beste competitie ter wereld is natuurlijk wel bijzonder. Verdient ook absoluut een biografie. Of hij dat zelf ook vindt, is te betwijfelen. Het beeld dat je al snel van Smits krijgt in dit boek is er een van een introverte jongeman die door zijn lengte gedoemd was om basketballer te worden, maar eigenlijk het liefst sleutelt aan brommers en later oude auto’s.

Dat is ook meteen het cliché beeld dat blijft hangen. “Hij is zo gewoon gebleven”, “hij blijft een nuchtere Nederlander” en “hij is zichzelf en dat is een hele prestatie”. Best jammer, want de beste prestatie is volgens mij nog altijd dat die jongen uit Eindhoven een van de beste spelers van de NBA werd. En dat was zeker geen logische levensloop.

Hij begon laat met het spelletje. Kwam uit een land waar basketball niets voorstelde. Had weinig natuurlijke aanleg. Eigenlijk sprak er maar een ding voor hem: zijn lengte. Daar kwam wat bij. Doorzettingsvermogen. En dat was een belangrijke eigenschap voor de puber uit Eindhoven die zijn school niet afmaakte en bij de beroepskeuzeadviseur voor een schok zorgde: basketballen als beroep? Bestond dat?

Stap voor stap ging Smits verder. Marist college was geen grote naam in de NCAA. Maar voor hem was het de juiste stap. En na een paar jaar weer een treetje omhoog. De Pacers uit Indiana. En elke keer weer verbaasde hij iedereen om zich heen. Elke keer weer moest hij beter worden en werd hij beter.

Het verhaal is mooi. Interessant voor liefhebbers. Maar tegelijkertijd ook weer niet echt boeiend voor buitenstaanders. Je moet wel weten wie Smits is om het boek in de hand te nemen. Het is geen Gijp, door iedereen gelezen. Wel leuk is de lijst achterin het boek, van titels uit de Nederlandse Sportbibliotheek, een prachtige serie boeken van Thomas Rap. Terwijl de lijst al is gevorderd tot deel 30, zijn deel 10 en 12 bijvoorbeeld nog steeds in ontwikkeling. En ik zie toch ook boeken staan die ik nooit in de boekhandel ben tegengekomen. Een boek van Danny Blind en Julien Bracco Gartner? Volgens mij de drukpers niet gehaald.

Terug naar Smits. Die heeft het toch maar goed gedaan. All Star. Beslissende punten. Vele miljoenen verdiend. Het maximale uit zijn mogelijkheden gehaald. Overdiek beschrijft het goed, raakt de juiste snaar als het om de sportman gaat, objectief zonder afstandelijk te schrijven. Gewoon zoals Smits was. Je best doen om zo goed mogelijk te worden. Dat is Overdiek ook gelukt. Passende biografie dus.

Citaat: “O’Neals bitte geweld was niet voldoende om Smits af te stoppen, en daar was het team zich terdege van bewust. (…) Op alle mogelijke manieren probeerden we Rik in de problemen te brengen door hem persoonlijke fouten aan te smeren. Alles is geoorloofd tegen de vierde of vijfde beste center in de wereld.” (p.248/249)

Nummer: 13-067
Titel: Rik Smits Dunking Dutchman
Auteur: Tim Overdiek
Taal: Nederlands
Jaar: 1997
# Pagina’s: 279 (12326)
Categorie: Sport
ISBN: 90-6005-840-2

Meer:
Bol (bestellen)
Rik Smits (Wikipedia)
Tim Overdiek (Wikipedia)
Boek gesigneerd te bestellen
RikSmits.nl

Hard Gras 89 – Op weg naar het einde

Tags

Annemarie Postma, Özkan Akyol, boeken, boeken 2013, boekrecensie, Edwin Winkels, fcblogbroeders, Hard Gras, Leo Verheul, lezen, Lionel Messi, voetbal, voetbalboek, Wesley Sneijder, Zlatan Ibrahimovic

Hard Gras 89 – Op weg naar het einde

We beginnen met een verhaal over Wesley Sneijder door Özkan Akyol. Leuk voor hem dat hij een vliegticket naar Istanbul mocht declareren. Hij schrijft wel een vermakelijk verslag van een wedstrijd van Galatasaray waar hij samen met een neef naar toe ging.

Echt goed wordt het als in het tweede verhaal Edwin Winkels de autobiografie van Zlatan (achternaam overbodig) vergelijkt met Portnoy’s complaint van Philip Roth. Dit is waarom Hard Gras een literair blad wordt genoemd, het verschil met vluchtige websites en halve roddelblaadjes (VI) is duidelijk.

Een postuum debuut van Paul Teunissen is minder vlot geschreven, maar wel vergelijkbaar met het verhaal van Winkels. Messi als gitarist. Kun je JJ Cale vergelijken met Jimi Hendrix? Is het mogelijk om te kiezen tussen Christiano Ronaldo en Lionel Messi?

In 1997 liep er een lichting jeugdspelers bij Ajax waarvan extreem veel werd verwacht. Toch haalde slechts reality-ster Andy van der Meijden echt de top. En dan nog niet eens zo heel lang. Wat ging er mis? Een reconstructie van Sander van Hal.

De Bernardino mails gaan volledig langs me heen, dat gebeurt me niet vaak in Hard Gras. Zal wel aan mij liggen. Een verhaal over een voetbalschool in China is weer wel leuk om te lezen, vooral omdat ik altijd nieuwsgierig ben naar voetbal in niet-voetballanden. En omdat er altijd Nederlanders bij betrokken zijn, waar dan ook ter wereld. Denken wij het echt altijd beter te weten of zit de zendingsdrift van de middeleeuwen nu in de voetbalwereld?

Citaat: “Succes, blonde vrouwen en moeizaam aangeleerde tafelmanieren tillen Portnoy en Zlatan uiteindelijk uit het getto. Portnoy krijgt zijn topbaan in het New Yorkse stadsbestuur; Zlatan wordt de beste Zweedse voetballer aller tijden. Hun ouders aanschouwen het succes met open mond.” (p.28)

Nummer: 13-066
Titel: Hard Gras 89 – Op weg naar het einde
Auteur: Diversen (Annemarie Postma, Edwin Winkels, Thijs Pennings, Leo Verheul, Jan van der Mast e.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
# Pagina’s: 136 (12047)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-713-5989-7

Meer:

88 87 86 85 84 83 82 81 80 79 78 77 76 75 74 73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20

Huisdichter Cornelis! – Garage West

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, George Best, Huisdichter Cornelis, lezen, poëzie, sportpoëzie, voetbal

Huisdichter Cornelis! – Garage West

Een aantal jaar geleden was hij er ineens. In de veelgeprezen rubriek HNS van de Volkskrant verscheen Huisdichter Cornelis! (met uitroepteken). Elke zaterdag een sportgedicht. En waarschijnlijk zo nu en dan een extra. Die dan bundelen en je hebt een mooi boek. Dit bijvoorbeeld.

Het titelgedicht is een pareltje. Een aantal andere, kortere, zijn ook de moeite waard. Maar sommige, wat langere, gedichten doen soms een beetje geforceerd aan. Maar vooral met poëzie blijft het lastig om te bepalen wat goed is, wat passend, wat mooi.

Integraal, omdat het zo mooi is, het titelgedicht:

Op de bus staat Garage West
In een flits lees ik George Best

Nummer: 13-064
Titel: Garage West
Auteur: Huisdichter Cornelis!
Taal: Nederlands
Jaar: 2006
# Pagina’s: 63 (11587)
Categorie: Sportpoëzie
ISBN: 90-468-0145-4

Meer:
Over waaierloze wegen
Homepage
Volkskrant
Friesch Dagblad
Meandermagazine

Hard Gras 88 – Maradona, of is Messi beter?

Tags

Argentinië, boeken, boeken 2013, boekrecensie, Diego Maradona, Edwin Winkels, fcblogbroeders, Frank Heinen, Hard Gras, lezen, Lionel Messi, voetbal, voetbalboek

Hard Gras 88 – Maradona, of is Messi beter?

Precies wat voetbal zo mooi maakt, de vergelijking tussen twee vergelijkbare, maar toch ook weer onvergelijkbare grootheden. Twee wereldsterren, maar wie was of is er nou beter? Een antwoord is onmogelijk te geven, de tijd staat niet stil, wat vandaag klopt, is morgen weer anders. Ik kan me de tweet nog wel herinneren waarin Edwin Winkels vroeg of er spelers waren die met beide gevoetbald hadden. Ik heb nog helpen zoeken. Riquelme en Veron waren de voordehandliggende antwoorden. Ik vond keeper Abbondanzieri en verdediger Arruabarrena. Ik kende ze beide niet. Terwijl de bekendere Palermo en Kily Gonzalez helemaal langs mij heen schoten. Zes spelers die later hun kleinkinderen kunnen vertellen dat ze met zowel Maradona als Messi in een team speelden. Ik ben al trots dat ik Messi live in een stadion heb zien spelen. Winkels had het verhaal waarschijnlijk al zo goed als af, want ook al heeft hij alle zes spelers genoemd, hij begint de alinea met ‘drie spelers hebben het voorrecht gehad..’. Heerlijk discussiepunt voor een discussie in een kroeg met voldoende drank voorradig.

Verder nog een aantal andere verhalen, waarin vooral de fictieve verhandeling van Roman Helinski opvalt die probeert zich voor te stellen hoe het zou zijn als Lionel Messi op een dag geen zin heeft in voetbal. Vreemde gedachtengang (alsof dat ooit zou gebeuren), maar juist daarom zo interessant. Ook het verhaal over het tragische einde van spits John Eriksen hakt er in. Frank Heinen – waar vindt hij zijn onderwerpen? – vertelt over Luther Blissett die een cultheld werd in Italië. Prachtig verhaal met meer voetnoten dan tekst, maar juist daarom zo informatief.

Mooie uitgave weer.

Citaat: “Er ontstaat een rel, die uitloopt op een collectieve knokpartij. Een van de agenten voelt zich zo bedreigd dat hij een waarschuwingsschot lost. Alle aanwezigen dienen zich bij de agenten te identificeren, ze zullen er later wel meer van horen. Iedereen geeft hetzelfde antwoord. ‘Mijn naam is Luther Blissett’. Dankzij de mobiele telefoon van een van de aanwezigen hebben de luisteraars van Radio Blissett live kunnen meegenieten van het complete feest, inclusief de abrupte afloop.” (p.87)

Nummer: 13-063
Titel: Hard Gras 88 – Maradona, of is Messi beter?
Auteur: Diversen (Edwin Winkels, Leo Verheul, Frank Heinen, Sander de Vaan, Wiep Idzenga, Judith Spiegel e.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
# Pagina’s: 128 (11524)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-713-5988-0

Meer:
87 86 85 84 83 82 81 80 79 78 77 76 75 74 73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20

Carl Hiaasen – Nature girl

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, Carl Hiaasen, Florida, lezen, Verenigde Staten

Carl Hiaasen – Nature girl

Een jaarthema voor boeken is leuk, maar het moet niet verstikkend worden. Lees rustig eens wat anders. Dus toen ik in oktober naar Florida mocht, vond ik dat het logisch was om weer eens een boek van Hiaasen te lezen. Had ik al een tijdje niet gedaan blijkbaar.

De schrijver is eigenlijk een ‘one trick pony’, maar dan wel een goede. Het gegeven is simpel. Het gaat slecht met Florida, dat komt vooral doordat de inwoners met van alles en nog wat bezig zijn, maar niet op de natuur letten. Iemand neemt daar aanstoot aan, meestal een weirdo die ergens in de Everglades verstopt woont, uitgestoten door de maatschappij. Hij is de held, de geldbeluste projectontwikkelaars en corrupte politici (en daar schijnen er veel van te zijn) zijn de boeven.

Dit boek varieert dus een beetje op het thema. Honey Santana is de hoofdpersoon, zij wordt tijdens het eten gebeld door een marketeer en besluit hem terug te pakken. En goed ook. Natuurlijk loopt dat uit de hand en voor je het door hebt zit je als lezer op een klein onbewoond eiland (Key) waar een halfbloed indiaan, een idioot met een geweer, een wraakbeluste gescheiden vrouw, een verdwaalde studente, een fotograaf/private investigator, een dode toerist en nog een aantal anderen elkaar vaker tegenkomen dan ze lief is.

Soort van John Lanting meets Marianne Thieme via Boudewijn Büch en dat dan opgeschreven door Thomas Ross.

Citaat: “His camera gear was stowed in waterproof Halliburtons; his targets were sixteen rows back, in steerage. He could have booked a different flight to Tampa but there was no point, since the lovebirds had no idea who he was or what he was doing.” (p.138)

Nummer: 13-062
Titel: Nature girl
Auteur: Carl Hiaasen
Taal: Engels (US)
Jaar: 2006
# Pagina’s: 401 (11396)
Categorie: Thriller
ISBN: 978-0-446-40070-1

Meer:
Website (Hiaasen)
Wikipedia (auteur)
Wikipedia (boek)
NY Times
Reviews of books
Onyx review

Reviews by Gerbie:
Skinny Dip
Basket case
Lucky you

Tom Bodde – Confetti, bier & staanplaatsen

Tags

Ballen op de Berg, boeken, boeken 2013, boekrecensie, groundhoppen, lezen, reizen, Tom Bodde, voetbal, voetbalboek

Tom Bodde – Confetti, bier & staanplaatsen

Tijdens het schitterende evenement Ballen op de berg zat ik in de kleedkamer met Tom. Blogger, schrijver, reiziger, groundhopper. En van die laatste passie heeft hij zijn werk gemaakt. Jaloersmakend. Geweldig leven. Van stadion naar stadion, op zoek naar de authentieke voetbalbeleving. Dus geen voorgeregisseerde sfeeracties voor Bodde, maar een vervallen stadion met wat supporters die tegen beter weten in toch elke thuiswedstrijd weer komen, een teleurstelling verwachtend.

Het is een verslaving, grondhoppen. Hij heeft er een website van gemaakt en ondertussen ook meerdere boeken. In Wageningen kocht ik er twee (vergeten te laten signeren), dit is de eerste die ik las. Veertig verhalen over verschillende wedstrijden, her en der over de wereld. Ik herken een hoop. Als ik ergens ben, probeer ik een wedstrijdje mee te pikken. Volgens mij loop ik hetzelfde risico als Bodde, het blijft leuk iets nieuws te ontdekken.

Een duidelijk verschil is dat Bodde al snel besluit om speciale reizen te maken voor voetbalwedstrijden, iets wat ik bijna nooit heb gedaan. Daarentegen stuitte ik per ongeluk op onverwachte plekken (Blaufields Nicaragua!) op wedstrijden die je plannend nooit zou hebben bezocht. Mijn boek met verhalen staat gepland voor 2016, voor het eerst leg ik het zwart op wit vast, een beetje druk op mezelf is nooit verkeerd.

De verhalen in dit boek zijn zonder uitzondering enthousiast geschreven. Je krijgt al snel het gevoel dat je naast Bodde zit op een nog niet instortende tribune, tussen fanatiek zingende fans en genietend van een spectaculair degradatieduel. Dat is een kwaliteit. Het nadeel van al dat enthousiasme is dat het lastig wordt om je in te leven in de schrijver. Hoe kun je vandaag je liefde verklaren voor een club, om een maand later een totaal andere club in je hart te sluiten? Waarom kun je niet soms gewoon zeggen dat het niveau waardeloos is, de fans onsympathiek of het stadion een bouwval waar de slopershamer meteen na de wedstrijd gewenst is? Waarom moeten er op elke bladzijde uitroeptekens?

En dan kom ik ook nog eens details tegen die niet kloppen. Marca en As zijn Madrileense sportkranten die nooit 14 pagina’s lovend over Barcelona zullen schrijven. En keek je vroeger echt pas ’s avonds naar de ZDF of net als ondergetekende en vele anderen naar de Sportschau van de ARD?

Ondanks die kritiek is het gewoon een mooi boek. Veertig voetbalwedstrijden in vele verschillende landen. Op hoog niveau, maar ook op veredeld amateurniveau. En altijd is er iets de moeite waard om over te schrijven. Stiekem ben ik gewoon jaloers dat hij niet alleen een prachtig boek heeft geschreven, maar ook nog eens dat het uitgebracht is, dat heb ik nog niet bereikt. En mijn jaloezie projecteren op zijn succes is niet terecht. Voor voetballiefhebbers is dit een aanrader, voor de tegenstanders van ‘modern football’, waar er gelukkig steeds meer van zijn.

Citaat: “Ik observeerde de mensen naast me en kon me voorstellen dat er tijdens de wedstrijd nog iemand met een hartaanval afgevoerd zou worden. In de 75e minuut maakte de arbiter het in de ogen van Fiorentina-aanhang weer helemaal goed, want hij gaf nu een strafschop cadeau aan de thuisclub. Ik lag in een deuk van het lachen. Dit sloeg werkelijk helemaal nergens op. Wellicht was hij gezwicht voor de intimidaties vanaf de tribunes.” (p.187)

Nummer: 13-061
Titel: Confetti, bier & staanplaatsen
Auteur: Tom Bodde
Taal: Nederlands
Jaar: 2008
# Pagina’s: 239 (10995)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-90225-524

Meer:
Ook in Zweden verkrijgbaar
Website Groundhopper
Boek-plus
Trots van het Noorden
Managers United

Half 3 tijd voor voetbal! Nummer 2

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, fcblogbroeders, Half 3, lezen, Ruud Doevendans, voetbal, voetbalboek

Half 3 tijd voor voetbal! Nummer 2

Ooit kocht ik deel 1 en las een groot stuk tijdens Nederland – Japan in de kroeg. Sympathiek idee, maar tegelijk zag ik ook een overbodige actie, een Hard Gras-kloon die het niet haalde bij het origineel. Een schrijver die zelf een half boekje volschreef en daar wat anderen tussenpropte.

In Wageningen vorig jaar trof ik de schrijver, Ruud Doevendans. Iemand met het hart op de goede plaats, een echte voetballiefhebber. Hij had stapels bij zich van zijn serie, verkocht de oudere exemplaren voor weinig. Ik herkende een zielsverwant, schonk hem een exemplaar van GFC-uit dat bij mij op zolder stof lag te vergaren, kreeg in ruil nog wat korting op de toch al niet te hoge prijs voor oude uitgaven van Half 3.

Dit is dus deel twee uit de serie. Voorbijgaand aan de emotie kijkt Doevendans nog eens naar het WK 1974. Was Cruijff echt zo goed? De cijfers bevestigen het. In alle wedstrijden was Cruijff dominant. In alle, op een na. De finale. Niet een keer schoot de ster van het toernooi op doel. De wat als-vraag blijf open.

In datzelfde toernooi speelde Zaire mee. Niet echt een voetballand waar veel over bekend is. Juist daarom een interessant verhaal. Een vergelijkbare onbekendheid genoot Noord Korea acht jaar eerder. De ‘commies’ kwamen naar Engeland en moesten hun wedstrijden spelen in Middlesborough, waar zij in korte tijd de harten wonnen van de lokale bevolking. Nadat zij verrassend verder kwamen, reisden velen uit het noordoosten mee naar Liverpool voor de kwartfinale tegen Portugal. Mooie reconstructie.

Ik moet mijn mening toch iets bijstellen. Het is geen Hard Gras, maar ook voor Half 3 moet ruimte bestaan op de Nederlandse markt van voetbalboeken. Het is in ieder geval een genot om verhalen te lezen geschreven door liefhebbers, niet door iemand die door heeft dat een voetballer met een verhaal een boek in zich heeft dat na Gijp de volgende hype wordt.

Citaat: “Pak ziet de successen in een groter verband: ‘Het Engelse publiek sloot ons in zijn hart, en andersom deden wij hetzelfde. Ik heb geleerd dat in voetbal winnen niet het belangrijkste hoeft te zijn. Voetbal kan de betrekkingen tussen landen verbeteren en de vrede verspreiden.’ “ (p.109)

Nummer: 13-060
Titel: Half 3 tijd voor voetbal! Nummer 2
Auteur: Ruud Doevendans e.a.
Taal: Nederlands
Jaar: 2010
# Pagina’s: 112 (10756)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-79067-03-9

Meer:
Deel 1
Website

Jan Mulder – De analyticus

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, fcblogbroeders, Jan Mulder, lezen, voetbal, voetbalboek

Jan Mulder – De analyticus

Prachtige titel, idem foto op de voorkant. Gewoon op een dag wakker worden en beslissen dat je de analyticus bent. En heel Nederland doet mee, alle televisieprogramma’s accepteren je zelfbenoemde titel, nodigen je uit om mee te praten. Alle kranten willen stukjes van je. Iedereen wil je mening horen.

Mulder schrijft veel en omdat het in vele verschillende media verschijnt, is een bundeling geen overbodige luxe. En dus verschijnt er een keer per paar jaar een dikke pil die dan weer naast de anderen in mijn kast terecht komt.

De voormalige spits kijkt naar de sport en heeft een bijzondere kijk, hij is een romanticus, voor zijn columns een goede zaak. Wie wil er nou de mening van een pragmaticus lezen tenslotte? Hij zit ook niet snel verlegen om een stukje. Een onderwerp is genoeg voor hem om er een pagina uit te rammelen.

Citaat: “De eerste voetbalvrouw in de geschiedenis was moeder Heeres uit Winschoten. Zij stelde zich achter het doel op en schreeuwde anderhalf uur lang zo hard ze kon om de keeper van de tegenpartij te irriteren, maar vooral om te dienen als radar voor haar zoon Hennie, de middenvoor van WVV.” (p.21)

Nummer: 13-059
Titel: De analyticus
Auteur: Jan Mulder
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 399 (10644)
Categorie: Sport
ISBN: 978-90-6005-801-5

Meer:
Cutting edge
BOL
Wikipedia
Google books

Meer Mulder gelezen door Gerbie:
Mobieliquette
De vrouw als karretje
Strafschopgebieden en reserves
Iris
Opkomst en ondergang
Spelers & Speelsters
Overwinningen & Nederlagen

Hard Gras 87 – De zaak Cruijff

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, fcblogbroeders, Hard Gras, Janneke van der Horst, Johan Cruijff, lezen, Michel van Egmond, voetbal, voetbalboek

Hard Gras 87 – De zaak Cruijff

De langste schorsing ooit, liefst een jaar, werd ooit uitgesproken over het negentienjarig talent Johan Cruijff. Wat gebeurde er? Waarom werd de schorsing later ingekort? Een reconstructie.

Het is slechts een van de tien verhalen in deze uitgave van Hard Gras. Boeiend, maar niet boeiender dan de verhalen over minder bekende voetballers zoals Jip Bartels en Osama Rashid. Ook Juan Lozano en Rene Hofman komen aan bod.

Michel van Egmond mag uitleggen hoe zijn boek Gijp een hype werd. En Leo Verheul mag vertellen over Romario, hij is een van de Nederlanders die het dichtst bij het fenomeen is gekomen.

Goede verhalen, een van de betere uitgaven sinds een lange tijd.

Citaat: “Cruijff werd dus vrijgesproken van de beschuldiging dat hij de scheidsrechter zou hebben geslagen. Ook de misdraging door houding werd niet bewezen geacht. Wel werd hij schuldig gevonden aan misdraging door gebaar. Je zou zeggen dat wanneer je je misdraagt door gebaar dat je je dan eveneens misdraagt door houding, maar blijkbaar dacht de strafcommissie daar anders over.” (p.14)

Nummer: 13-058
Titel: Hard Gras 87 – De zaak Cruijff
Auteur: Diversen (Martin van Neck, Ivo Victoria, Michel van Egmond, Janneke van der Horst, Filip Joos e.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2012
# Pagina’s: 143 (10245)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-713-5987-3

Meer:
Sportboeken gezocht
Wiep Idzenga

Hard Gras:
86 85 84 83 82 81 80 79 78 77 76 75 74 73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20

Gijs Zandbergen & Jan Brouwer de Koning – Zeven meiden om verliefd op te worden

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, Gijs Zandbergen, interviews, lezen, sportboek

Gijs Zandbergen & Jan Brouwer de Koning – Zeven meiden om verliefd op te worden

De uitgever, Thomas Rap, gaf ook de Nederlandse Sportbibliotheek uit. Prachtige boeken door verschillende schrijvers. Dit boek ziet er ook zo uit, al is er nergens een verwijzing naar die serie. Valkuil 1. Gijs Zandbergen is een sportjournalist waar ik in een grijs verleden wel eens contact mee heb gehad, zijn hart zit op de juiste plek. Hij schrijft mooi. Valkuil 2.

De stickers op de voorkant geven aan dat de prijs van dit boek van 20 gulden naar 5,50 werd bijgesteld. De tweede geeft aan dat ik er zelfs maar drie voor betaald heb. Valkuil 3. De titel is ook gekozen vanwege marketingredenen volgens mij. Als er op de voorkant ‘Zeven interviews met vrouwelijke sporters’ dan was dit boekje nooit uitgegeven. Valkuil 4.

Ik geloof meteen dat deze dames interessant zijn, dat er een verhaal in zit. Maar de titel is toch echt misleidend. Als je al begint met Elly van Hulst als eerste hoofdstuk, dan weet je meteen dat het niet klopt. Alle respect voor deze atlete die in Nederland jarenlang ver boven de rest uitstak en zelfs internationaal in de subtop zat, maar als ik aan sportvrouwen denk waar ik verliefd op zou kunnen worden, dan staat ze toch vrij laag op een vrij lange lijst. Over Ria Stalman is genoeg te zeggen, maar haar aantrekkingskracht is nooit een onderwerp van gesprek geweest.

De enige die eventueel aanspraak zou kunnen maken op de titel is Yvonne van Gennip. Al geloof ik nog steeds niet dat er een mannenblad heeft gebeld om een foto te maken met een nietje ter hoogte van haar navel. Maar haar uitstraling rond en na haar goldrush in Calgary was voor velen ongetwijfeld genoeg. Nu de inhoud. Zeven interviews. Prima. Goed? Best wel. Bijzonder? Mwoah. Meer overeenkomsten dan het geslacht van de geïnterviewden zie ik nauwelijks. Opzienbarende uitspraken ook eigenlijk niet. Daarmee valt het bestaansrecht van dit boekje ook weg. Had nooit uitgegeven hoeven worden dus.

Citaat: “De eerste maand na mijn carriere heb ik even het zwarte gat-gevoel gekend. Het was in november. Dagen dat het maar bleef regenen. Ik woonde in Katwijk waar ik me niet gelukkig voelde, omdat een vriendje, een druiloor, me in de steek had gelaten. Ik had ook nog niet zoveel omhanden, schreef eigenlijk alleen voor het Algemeen Dagblad en uitnodigingen om winkels te openen of lintjes door te knippen kwamen er niet.” (p.104)

Nummer: 13-057
Titel: Zeven meiden om verliefd op te worden
Auteur: Gijs Zandbergen & Jan Brouwer de Koning
Taal: Nederlands
Jaar: 1991
# Pagina’s: 144 (10102)
Categorie: Sport
ISBN: 90-6005-481-4

Meer:
Google books
Bol
De boekensalon
Literatuurplein
Verlangen naar de Giro

De Muur 40 – 100 jaar Ronde van Vlaanderen

Tags

België, boeken, boeken 2013, boekrecensie, De Muur, lezen, Ronde van Vlaanderen, Vlaanderen, wielerboek, wielrennen

De Muur 40 – 100 jaar Ronde van Vlaanderen

Natuurlijk hoort dit themanummer van De Muur geheel in het teken te staan van Vlaanderens mooiste. Nergens ter wereld wordt de wielersport zo fanatiek, zo hartstochtelijk beleefd als in dat noordelijke stukje België.

Veel mooie oude verhalen, over bekende en onbekende renners. Gewoon hoog niveau, geen uitschieters, geen verrassingen.

Citaat: “Ik wist meteen: het moet een hele grote zijn die me nu nog tot de orde roept. Ik had bovenmenselijke krachten. Het was gewoon een roes waarin ik kwam te rijden. Ik voelde niets meer, ik weet ook niets meer. Mijn ploegleider Caput moet nog langszij zijn gekomen; ik heb hem niet gezien. Ik zag op de video terug dat er een mostaard met een bord naast me heeft gereden, niets van gemerkt.” (p.94/95)

Nummer: 13-056
Titel: De Muur 40 – 100 jaar Ronde van Vlaanderen
Auteur: Diversen (Jeroen Wielaert, Rick de Leeuw, Nando Boers, Herman Chevrolet, Martin Heylen, Peter Ouwerkerk e.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
# Pagina’s: 160 (9958)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1001-8

Meer:
39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Kamagurka – Berts brein

Tags

België, boeken, boeken 2013, boekrecensie, humor, Kamagurka, lezen, stripboek

Kamagurka – Berts brein

Net als Berts brein, is het brein van schrijver Kamagurka ook onmogelijk te beschrijven. Schrijver, acteur, komiek, striptekenaar, wat is Luc Zeebroek eigenlijk niet? En hoe moet je hem nu recenseren? Geen idee.

Dat hij een vreemde kronkel in zijn hoofd heeft lijkt me duidelijk. Maar dat is meer als compliment bedoeld dan als analyse of kritiek.

Zijn hoofdpersoon Bert Vanderslagmulders verschijnt in België in de Humo, in Nederland in de NRC. En ook in vele bundelingen, zoals deze dus. Een voorbeeldje vond ik online. Ik vind Kamagurka grappig.

Citaat: “Nee Bobje! Niet in dit album. Jij, allez eruit! Hup! Jij mag de volgende keer meedoen!” (p.48)

Nummer: 13-055

Titel: Berts brein

Auteur: Kamagurka

Taal: Nederlands (Vlaams)

Jaar: 1991

# Pagina’s: 48 (9798)

Categorie: Strips

ISBN: 90-6169-418-3

Meer:

De boekensalon

Over Bert (in De Morgen)

Kamagurka.com

Twitter

Wikipedia

De Olympische Spelen zijn voor eeuwig..

Tags

column, lezen, Olympische Spelen, politiek, Rusland, Sotsji 2014

..maar Sotsji is afgelopen.

En ik had nog zoveel meer willen schrijven. Maar helaas zitten er maar 24 uur in een dag en kost het mij nog tijd en geld om hier te schrijven. Mocht er iemand zijn die mij wil inhuren om te schrijven bij volgende gelegenheden, dan hou ik me aanbevolen. De productie zal dan hoger zijn dan hier.

Wat mist u? Nationalisme en meer dan twintig medailles, Pussy Riot en TaTu, Poetin en zijn politieke Oligarchie, Vergeer en Van Gennip in 1988, duo rodelen en dan niet vanuit een homo-erotisch perspectief, handelsbelangen en politieke delegaties, dat topsporters per definitie niet leuk zijn en dat Ter Mors en Bergsma die stelling meteen weer onderuit halen.

Ik had nog wel willen schrijven over ijshockey en de NHL, over diverse Olympische boeken, over de wissel van Sven, het haar van Bob en de tussentijden van Gianni en de reactie van Bart daar op. Ik had nog zoveel…

Over vier jaar maar weer dan? Of zijn er verzoekjes voor blogjes? De reactiebox is open…

Sotsji 2014, deel 12 (en slot) uit een serie over de Olympische Spelen

Peter Buwalda – Bonita Avenue

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, Enschede, lezen, Peter Buwalda, wetenschap

Peter Buwalda – Bonita Avenue

Een debuut dat meteen een gigantische bestseller werd. Een boek over een stad waar ik de weg redelijk ken. Een dikke pil, heerlijk om in weg te duiken.

Pas bij de 25e druk hapte ik toe. Ik geef toe, rijkelijk laat. Hypes vind ik moeilijk in te schatten. Moet ik nu wel of niet meedoen? Harry Potter en Dan Brown heb ik dus nog steeds niet gelezen. Hans Fallada en Douglas Copeland wel. Vorig jaar op Crossing Border liep ik bijna letterlijk tegen Buwalda op. Hij was op weg naar boven, waar hij geïnterviewd zou worden. De hoeveelheid potentieel publiek deed me terugdeinzen. Even later zat ik in de grote zaal voor the Kyteman orchestra. Geen spijt van die keuze overigens.

Buwalda’s boek schafte ik wel aan. Afgelopen zomer waagde ik me er aan. En zoals dat hoort met een goed boek, dook ik er helemaal in. En juist daarom duurde het niet lang voordat ik er doorheen was. Sommige dunne boekjes gaan veel langer mee. Buwalda weet heel mooi feit en fictie te vermengen, ware literatuur, je blijft continu bedenken of het werkelijk zou kunnen gebeuren. En dat is helemaal niet relevant, het is namelijk gewoon een geweldig verhaal. Een aantal verhaallijnen lopen door elkaar. Maar ze kruizen elkaar ook weer, waardoor je verder moet gaan om te zien hoe de lijnen elkaar raken.

De details maken het boek mooi, zorgen ervoor dat je de hoofdpersonen echt goed leert kennen, leert begrijpen. Aan de andere kant verbaas ik me erover dat een schrijver die zoveel details kloppend heeft gemaakt, die jaren over dit boek heeft geschreven, een detail er in laat staan dat niet kan kloppen. Een postbode brengt geen VI naar iemand die slechts zijdelings geïnteresseerd is in voetbal. Maar goed, een geweldig verhaal afrekenen op een mislukt detail slaat nergens op, zal ik dus ook niet doen.

Het plot zie je aankomen. En dat is goed. Dat past bij het boek. Een verrassende wending op het eind past beter bij een thriller, niet bij een epos, waar deze vertelling dichter bij in de buurt komt. De hype was deze keer terecht. Dit is absoluut een meesterwerk, een aanrader, een boek dat iedereen gelezen moet hebben.

Citaat: “Het was waar. Jarenlang had hij de kluit belazerd. Zich als een lid van de ondergrondse in het judo bekwaamd, dat wil zeggen: iedereen wist er uiteindelijk van, zijn broers en zussen, zijn klasgenoten, de overburen, en uiteindelijk elke abonnee van het Delfts Katholiek Dagblad – behalve zijn vader.” (p.298)

Nummer: 13-054
Titel: Bonita Avenue
Auteur: Peter Buwalda
Taal: Nederlands
Jaar: 2010
# Pagina’s: 544 (9750)
Categorie: Literatuur
ISBN: 978-90-234-7570-5

Meer:
Wikipedia
Volkskrant
Radio 1 Hoorspel
Scholieren.com
DWDD over Bonita Avenue