Goal, mei 2009
Wie het afgelopen seizoen het eerste heeft bekeken, werd vaak niet al te vrolijk. De commentaren langs de lijn en in de kantine logen er niet om. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik daar ook aan mee heb gedaan. Ik was niet geheel toevallig de eerste, maar helaas niet de laatste die weigerde onder de huidige trainer te spelen. In anderhalf seizoen van meespelen om de periode in de derde klasse naar op het nippertje niet degraderen naar de vijfde klasse, het is moeilijk te verkroppen als supporter. Ook het voetbal zelf was vaak niet om aan te zien. Het was inderdaad moeilijk om optimistisch te blijven.
Maar het is ook zeer goed mogelijk om eens positief te kijken naar ons vlaggenschip. Het klopt dat vele spelers zijn gestopt de laatste drie jaar. Vrijwillig of omdat ze buiten de basis vielen. Omdat ze te oud waren of omdat ze elders studeerden. Maar wie er niet is, telt ook niet mee, dus we moesten het dit seizoen gewoon doen met de spelers die er wel waren. En die hebben gedaan wat ze moesten doen. Vier keer winnen van de twee zwakste tegenstanders lijkt simpel, maar GFC heeft een traditie van verliezen tegen de onderste. Vraag het de succesvolle teams in 1982 en 1999 nog maar eens.
Toen het echt moest, werd er een overwinning behaald bij EMMS, titelkandidaat op dat moment. En dus speelden we ons veilig. Er staat nu een team dat nog jaren meekan. Sjoerd en Unal spelen ondertussen alsof ze al jaren meedoen, hebben al routine, ondanks hun jeugdige leeftijd. Arne lijkt als back ineens toch door te breken, terwijl velen dat al niet meer zagen gebeuren. Vroeg gekomen, lang stilgestaan, maar vergeet niet dat hij nog steeds erg jong is. Kunnen we ook nog jaren plezier aan beleven. Vanuit A1 draaide ook Luuk een goed debuutseizoen, hij mag zelfs volgend jaar nog in de jeugd, maar laat zien dat hij een toekomstige leider kan worden.
Diverse jeugdspelers hebben mogen ruiken aan het eerste. Dennis, Jesse, Remon, we hebben genoeg talent. Rik is terug in de goal, extra routine krijgen we door de terugkeer van Dennis in het eerste. Kappen en draaien op het middenveld, maar vooral sturing geven aan de jonge jongens om hem heen. Daardoor kunnen Bert en Simon ook meer in hun eigen spel komen. Met David, Maikel en Job hebben we dan een brede basis. Hopelijk krijgt Sander ook weer plezier in het spelletje, is het blessureleed van Rene en Frank voorbij en zoals we dit jaar Rico zagen doen, is het ook niet uitgesloten dat Jelle, Bart of Stefan vanuit het tweede een plek in de basis veroveren. En zou Randy ook niet in Goor terug komen? Zou hij de sensatie van het nieuwe seizoen kunnen worden?
Valt het u ook op? Nog geen dertiger genoemd. Indien nodig kunnen we de routine bij Ferry, Sander of Romano halen. GFC staat er gewoon goed voor. Een zwaar seizoen in de vierde klasse was nodig om een nieuw eerste op te bouwen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat we vanaf komend seizoen gewoon weer naar boven kijken.
Vorige week weer gecollecteerd. Vorig jaar viel het me op welke absurde redenen mensen soms geven om niet te doneren. Dit jaar dus maar even opgeslagen. De vraag was simpel. Heeft u een bijdrage voor Amnesty International?
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 