Tags
boeken, boeken 2020, boekrecensie, Kameroen, lezen, reisboek, reizen, Simon Rifoe, wielerboek
Simon Rifoe – Kameroen in 59 dagen
Ook deze parel kwam ik tegen bij mijn favoriete, ondertussen opgeheven, tweedehandsboekenzaak. Op de voorkant een grote vriendelijke man op een wielrenfiets. Dat zal wel de man zijn die door heel Kameroen heeft gefietst. Daar wil ik wel over lezen.
Pas thuis zie ik de uitgever en het doel. De Nederlandse Zendingsraad gaf het boekje begin jaren zeventig uit. Zending? Wat heeft dat te maken met een Afrikaanse wielrenner? Dominee Schaaf legt het uit in het voorwoord. “Het Christelijk Literatuurcentrum in Yaounde ziet daarom terecht als zijn opgave om naast uitgesproken christelijke literatuur gewone afrikaanse romans en verhalen op de markt te brengen.” Dat dus.
En eerlijk is eerlijk, het is een bijzonder verhaal. Rifoe besluit om het hele land te zien op zijn fiets. Meer dan 6000 kilometer, dus meer dan 100 per dag, gemiddeld. Knappe prestatie. Zeker als je nagaat dat hij deze tocht maakte in Kameroen, een land waar de infrastructuur niet bepaald bekend staat als fietsvriendelijk. En dan ook nog eens in 1964, pas drie jaar na de onafhankelijkheid van het land.
Na lezing ben ik er nog niet helemaal uit. Is dit een meesterwerk? Is dit een verzonnen verhaal? Wat is het doel? Ik heb me kostelijk geamuseerd, de verhalen over wilde dieren, overvallen, primitieve dorpen, alles wat je verwacht als je aan het boek begint. Maar ik lees ook ongelooflijke anekdotes, een christelijke ondertoon, een primitief verhaal, waarin zowel de schrijver als de door hem bezochte streken worden weggezet als achterlijk. Alleen al de verklarende woordenlijst achterin doet me terugdenken aan de zending, apartheid en kolonialisme (“Koeskoes is een gerecht dat veel gegeten wordt in Afrika; het wordt van koren gemaakt en men eet er vlees en groenten bij”). Twee foto’s midden in het boek maken het niet beter; Rifoe poserend als een bokser (zonder shirt) midden op een verlaten weggetje, fiets in de berm, klaar voor alle gevaren. Laten we het op de tijdsgeest houden.
Maar ik heb me vermaakt. Ik zie er een film in. En het is ook wel eens grappig om een boekje te lezen dat geen hit op internet oplevert. Een schrijver die van de aardbodem verdwenen lijkt. Een boekje zonder ISBN, maar wel mooi voor in mijn boekenkast. Het verhuist overigens van de wielerboeken naar de reisboeken nu. Past het beter.
Citaat: “Tijdens een afdaling tussen twee steden in hoor ik een geluid dat lijkt op het gerommel van onweer. Ik kijk in de richting waar het vandaan komt en daar zie ik op een berg twee leeuwen die dreigend op me afkomen. Gauw voer ik mijn snelheid op en fiets zo hard als ik kan. Maar in plaats van hun koers te wijzigen, stormen de wilde dieren recht op me af en ik begrijp dat dit het einde betekent.” (blz. 38)
Nummer: 20-108
Titel: Kameroen in 59 dagen (La Tour du Cameroun en 59 jours)
Auteur: Simon Rifoe
Taal: Nederlands (Frans)
Jaar: 1972 (1965)
# Pagina’s: 63 (21438)
Categorie: Wielrennen
ISBN: nvt
Meer:
Goodreads
Last Dodo (zelf kopen?)
Themaweek 113: De laatste boeken van 2020
