93 – Tori Amos – Silent all these years

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Tori Amos

Nummer	93
Artiest	Tori Amos
Titel	Silent all these years
Jaar	1991
Wikipedia	Silent all these years
Website	Tori Amos
Tekst	Song Meanings

Ergens in 1994 vertelde een collega dat hij naar Tori Amos was geweest in Paradiso. De naam had ik wel eens gehoord, maar ik kon niet beweren dat ik haar kende. Zijn verhaal was dolenthousiast. “Een volle zaal, een piano en een kruk. Ze komt op, gaat half op de kruk zitten, half naar het publiek gedraaid en begint te spelen. Een lekker wijf die prachtige muziek maakt wijdbeens naar het publiek kijkend, wat wil je nog meer?” Ik was overtuigd.

Haar CD’s kocht ik daarna allemaal. Eerst de oudjes, daarna de rest. Dat heb ik nog een aantal jaren volgehouden, maar langzaam maar zeker zakte ze uit mijn bewustzijn. Kreeg niet meer mee wanneer ze een nieuw album maakte, hoorde iets wat niet bijzonder was.

Maar toen het internet groter werd, ontdekte ik via YouTube dat ze nog steeds erg vaak optrad. En dat ze graag werd uitgedaagd om een nummer te coveren. Vijf jaar geleden blogde ik al eens over de Queen of Covers. Tientallen schitterende nummers van anderen, allemaal op haar eigen wijze vertolkt.

Toch is haar eigen muziek nog beter. Persoonlijker. Passender. Gevoeliger. Het raakt je, elke keer weer. En dus ben ik na al die jaren nog stil als ik haar hoor zingen en spelen.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

Advertenties

94 – Guano Apes – Open your eyes

Tags

Gerbie's top 212, GFC, Guano Apes, muziek

Nummer	94
Artiest	Guano Apes
Titel	Open your eyes
Jaar	1997
Wikipedia	Open your eyes
Website	Guano Apes
Tekst	AZ Lyrics

Naast het wedstrijdsecretariaat mocht ik ook de muziek beheren. Het was erg doods die ochtend. De laatste mistflarden hingen nog boven de velden. Ik koos dit nummer. Bewust. De titel klopte, de boodschap ook. De muziek helpt. Even later donderde ‘Open your eyes’ over sportpark Heeckeren. Naast me een speler uit F1 die later graag DJ wilde worden. Hij glunderde toen hij de muziek uit de speakers hoorde knallen. Het werkte. Men werd wakker.

Het nummer leerde ik kennen tijdens mijn laatste winterseizoen in Oostenrijk. Een Duitse band brak door in heel Europa. Lekkere rockmuziek met een goede zangeres voorop. Hun tweede hit werd een klassieker op de pistes van de hele Alpen. Lord of the Boards is het lijflied van vele snowboarders.

Hun tweede album luisterde ik nog wel, maar haalde het niveau niet meer. Kort en krachtig dus.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

95 – The Smiths – How soon is now

Tags

Gerbie's top 212, muziek, The Smiths

Nummer	95
Artiest	The Smiths
Titel	How soon is now?
Jaar	1985
Wikipedia	How soon is now?
Website	Plundering Desire
Tekst	Genius

Als er een band automatisch geassocieerd wordt met de Verrukkelijke Vijftien, de inspiratie voor deze lijst, dan is het wel The Smiths. Elke single kwam automatisch op 1 binnen, zo leek het wel. In het Engeland van Thatcher was er een geweldige behoefte aan depri-muziek, de band van Johnny Marr en Morrisey, de Lennon en McCartney van de jaren tachtig, speelde daar geweldig op in. Dat klinkt doordacht, maar zonder enige twijfel was het wereldbeeld van de heren niet anders dan hun muziek.

Het is bijna onmogelijk om een keuze te maken uit het uitgebreide repertoire van The Smiths. Vele klassiekers. Toch kies ik voor dit nummer, oorspronkelijk een B-kant. Het beginrif is extreem herkenbaar, het is overduidelijk Smiths. De doordringende zangstem van Morrisey, de gitaar van Marr. Beiden maakten solo albums nadat de band uit elkaar viel. Beiden haalden het niveau van voorheen in de verste verte niet.

Het nummer werd vaak gecoverd, bekendste de Russische schandaalmeisjes van T.a.t.u.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

96 – Waterboys – This is the sea

Tags

Gerbie's top 212, Mike Scott, muziek, Waterboys, world party

Nummer	96
Artiest	The Waterboys
Titel	This is the sea
Jaar	1985
Wikipedia	This is the sea (Album)
Website	Mike Scott & Waterboys
Tekst	Genius

Echte jaren tachtig muziek. Prachtige band. Zo nu en dan hoor je The whole of the moon nog wel eens op de radio. Maar de Schotten maakten zoveel moois daarnaast. Het album van hun hit was geweldig. Ik kies voor het titelnummer. Omdat het nog sfeervoller is dan het bekendste nummer.

De beste jaren van de band waren midden jaren tachtig, de jaren dat Karl Wallinger meespeelde. Walinger begon met World Party, Scott ging door en de band bestaat nog steeds. Ondertussen hebben meer dan 70 muzikanten in de band gespeeld, een record volgens Scott.

Twee geweldige albums, vele redelijke, maar niet meer noemenswaardig. Laten we de band herinneren voor hun hoogtepunten, niet voor de act die ze zijn geworden.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

97 – Oasis – Don’t look back in anger

Tags

Gerbie's top 212, Manchester, muziek, Oasis

Nummer	97
Artiest	Oasis
Titel	Don’t look back in anger
Jaar	1996
Wikipedia	Don’t look back in anger
Website	Oasis.net
Tekst	Lyrics Freak

Veel, heel veel jaren dacht ik na over deze lijst. Hoe en wat. In 2013 besloot ik dat het een blogserie moest worden. De definitieve lijst bedacht ik op 1 februari 2014. Door allerlei omstandigheden (blogpauzes, themaweken, NaNoWriMo) die ik toen nog niet wist, schiet ik zo 30 tot 40 nummers per jaar door de lijst heen. En sinds vorige week is het nummer dat net aan de beurt was het meest gedraaide nummer ter wereld. Nummer 97 op deze lijst, maar veel meer nog, het nummer van het concert in Manchester, na de aanslag daar. Dat spontaan op straat wordt gezongen (waarschuwing: tranen trekkend), na de minuut stilte. Het nummer dat door een vol voetbalstadion in Frankrijk wordt gezongen voor een vriendschappelijke interland. Dat kun je niet bedenken, niet plannen.

In 2013 toen ik het nummer op 97 zette, na lang overwegen, omdat Wonderwall natuurlijk minstens zo mooi is, maar daarvoor was een alternatief beschikbaar, op nummer 134, had ik geen idee. Al was het toen al wel een iconisch nummer. In 1996 was het nummer het themanummer van het zomerseizoen in Italië. Ik werkte van seizoen naar seizoen, altijd met Britse toeristen en dus ook grotendeels met Britse collegae. Een van hen kon dit nummer redelijk spelen op zijn gitaar. Niet dat het veel uitmaakte, we zongen toch wel allemaal mee. En we hadden allemaal genoeg drank op om te denken dat het best redelijk klonk.

De broertjes Gallagher zouden goede kandidaten zijn voor het familiediner van de EO. Al toen ze samen in een band speelden, ging het regelmatig mis. Tegenwoordig schijnen ze helemaal geen contact meer te hebben. Maar ze maakten wel geweldige muziek samen. De Britse pers dacht dat ze de nieuwe Beatles gevonden hadden. Blur tegen Oasis, zoals ooit Beatles tegen Stones. Kies maar.

Ik heb nooit gekozen, beide bands maakten legendarische nummers. Ik denk dat Oasis meer pieken en dalen kende, Blur meer muzikale ontwikkeling. Maar muziek is geen wedstrijd, muziek is emotie. En dat begreep die mevrouw anderhalve week geleden tijdens de herdenking in Manchester, toen ze in haar eentje begon te zingen en een heel publiek mee kreeg.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

98 – De Dijk – Groot hart

Tags

De Dijk, Gerbie's top 212, Goor, Huub van der Lubbe, muziek

Nummer	98
Artiest	De Dijk
Titel	Groot hart
Jaar	1985
Wikipedia	Elke dag een nieuwe hoed
Website	De Dijk
Tekst	LyricsFreak

“Weg met de onverdraagzaamheid”, schreeuwde hij als laatste in de microfoon. Zijn witte overhemd had rode vlekken van de tomaten die men richting podium wierp. De ‘men’ in dit geval waren hardrockers, die even daarvoor naar Helloïse mochten luisteren. De jaarlijkse popsnack op het Malbergplein had een ongelukkige programmering. Het concert van De Dijk duurde nog geen vijf nummers op deze manier.

Toen de hardrockers afdropen werd het plein afgesloten en kwamen de heren toch nog even terug en gaven een prachtig concert. Het moet in het jaar zijn geweest dat Groot Hart als single uitkwam. Kan ook een jaar eerder zijn geweest.

Sindsdien zag ik de Dijk nog een handvol keren live, waarmee ik alleen in mijn eigen omgeving op zijn hoogst een subtopper ben, ik ken fans die ze meerdere keren per jaar zien. En dat al dertig jaar achter elkaar.

Goede band, mooie teksten, vooral live weten ze hun publiek goed te bespelen. En vele klassiekers van de Nederlandse popmuziek staan op hun naam. Ik koos toch maar voor dit nummer. De vijftienjarig verlegen puber die ik was, begreep het nummer best, maar had geen idee hoe er mee om te gaan. Misschien dat daarom de tekst zo goed bleef hangen, dat ik dertig jaar later zonder probleem van begin tot eind mee kan zingen.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

99 – Massive Attack – Unfinished sympathy

Tags

Gerbie's top 212, Massive Attack, muziek, triphop

Nummer	99
Artiest	Massive Attack
Titel	Unfinished sympathy
Jaar	1991
Wikipedia	Unfinished sympathy
Website	Massive Attack
Tekst	Massive Attack.ie

Kraftwerk wist mij niet te raken. Ook de synthesizer was in mijn ogen geen toegevoegde waarde voor de muziek in de jaren tachtig. En dan komt dat moment. Dat moment dat je denkt te weten wat je leuk vindt (Rock) maar dat iemand die zekerheid omver werpt. Dat moment kwam in 1991. De band moest haar naam tijdelijk aanpassen. Ten tijde van de golfoorlog was de naam niet zo gepast. Massive heette het toen deze single uitkwam. Al vertelde elke DJ er bij dat de band eigenlijk Massive Attack heette.

Een nieuw genre, vanuit Bristol veroverde Triphop de wereld. En ik vond het mooi. Massive Attack was de voorloper, de initiator, de eerste band die doorbrak. Dit nummer blijft in je hoofd zingen. Blijkbaar ontstond het ook op die wijze (zie link bij tekst hierboven). Prachtig lied, mooie start van een indrukwekkend oeuvre. En het begin van het besef dat je ook eens naar andere muziekstijlen moet luisteren. Dat een mening bijgesteld kan worden. Dat niet alles is wat het op het eerste gezicht lijkt. Levenswijsheden dankzij een lied. Mooi toch?

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

100 – Sex Pistols – God save the queen

Tags

Gerbie's top 212, muziek, punk, Sex Pistols

Nummer	100
Artiest	Sex Pistols
Titel	God save the queen
Jaar	1977
Wikipedia	God save the queen
Website	Sex Pistols Official
Tekst	AZ Lyrics

Natuurlijk begreep ik punk niet, ik was te jong. Een hanekam? Gekke kleren? Gaten er in? Spelden overal. Punk was gek, er moest wel iets mis zijn met die mensen. Ook punkmuziek was lastig. Het leek wel herrie soms. Echt zingen deden ze ook niet.

Maar toch. Het moest ook wel bijzonder zijn. En dus luister je, jaren later, ook nog eens naar die herrie, van eind jaren zeventig. Je leest wat. Je begint de achterliggende gedachte een kans te geven. Je schaft ‘Never mind the Bollocks’ aan. Op vinyl natuurlijk, punk hoort niet op CD.

En dan hoor je Anarchy in the UK. Je begint het te begrijpen. En het ultieme punklied, zelfde titel als het Nationale volkslied van het Verenigd Koninkrijk. Alleen de tekst gaat een hele andere kant op na de eerste regel. Ik begrijp meteen dat hele volksstammen zwaar beledigd waren. Missie geslaagd.

Johnny Rotten/Johnny Lydon is geen muzikant. Hij gebruikt muziek om publiciteit te genereren, een inkomstenbron, omdat hij zich zo heerlijk kan uiten door in een microfoon te schreeuwen, frustratie van je af schreeuwen. De Sex Pistols begrepen dat als eerste, daarom werden ze de ultieme punkband. Een instrument bespelen is genoeg, daarvoor hoef je niet perse muzikaal te zijn. Vele punkbands later zijn hen nog steeds dankbaar voor dat inzicht.

De tekst kun je uitgebreid analyseren, je kunt het ook gewoon zien als een statement. Zelf beweren ze zelfs dat het toeval was dat het nummer uitkwam vlak voor het jubileum van de koningin.

Negeren is niet mogelijk. De Sex Pistols zijn een stukje muziekgeschiedenis geworden. Een prachtig nummer om de top 100 mee te openen.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

101 – Living Colour – Love rears its ugly head

Tags

Gerbie's top 212, Living Colour, muziek

Nummer	101
Artiest	Living Colour
Titel	Love rears its ugly head
Jaar	1990
Wikipedia	Love rears its ugly head
Website	Living Colour
Tekst	AZ Lyrics

Crossover. Een genre dat geen genre is. Living Colour was een geweldig voorbeeld van een band die lastig te definiëren was voor buitenstaanders. Mij trok dat juist aan.

Harde muziek werd altijd gemaakt door blanke mannen van middelbare leeftijd met lange haren en leren jasjes en/of veel spijkerstof. Zwarte muziek was Soul en Disco, nooit hard. En toen kwam Vernon Reid met zijn bandje om alle vooroordelen weg te blazen. Living Colour was jazz, rock en R & B. Soms zelfs in een enkel nummer.

De band werd nooit echt populair. Toch te lastig voor het grote publiek, te moeilijk voor de marketingboys. Hoe zet je ze in de markt? Zelf maakten ze zich daar niet druk om, ze wilden gewoon goede muziek maken. En dat deden ze. Vele mooie nummers produceerden ze eind jaren tachtig en begin jaren negentig.

Love rears its ugly head wordt algemeen gezien als hun beste nummer. Tot mijn grote verbazing staat het zelfs in Top 2000 tegenwoordig. Bij sommigen komt smaak pas met de jaren blijkbaar.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

102 – Henry Rollins – Liar

Tags

Gerbie's top 212, Henry Rollins, muziek

Nummer	102
Artiest	Henry Rollins
Titel	Liar
Jaar	1994
Wikipedia	Liar
Website	Henry Rollins
Tekst	Genius

Een patroon wat ik wel herken in mijn favoriete nummers is dat ik nummers met flinke variatie leuk vind. Een erg rustig intro met een keihard rockend refrein, terug naar een wat rustiger stukje en dan nog even flink raggen.

Het past allemaal bij dit nummer.

Rollins is een getalenteerd man. Dan weer hevig rockend met zijn band. Dan weer een verteller die scherpe observaties in een mooi verhaal weet om te zetten. Zijn teksten zijn intelligent, hij probeert niet het publiek te paaien, hij heeft een boodschap.

Hij is een bijzonder man in deze branche en verdient lof. Veel lof. Zelfs al is hij dan een leugenaar.

p.s. Rollins sluit leuk aan bij het nummer van vorige week. Als stand upper heeft hij een geweldig stukje over Airport Hell.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

103 – The Motors – Airport

Tags

Gerbie's top 212, Motors, muziek

Nummer	103
Artiest	The Motors
Titel	Airport
Jaar	1978
Wikipedia	Airport
Website	AllMusic
Tekst	Songteksten

Het was helemaal geen grote hit. Nummer 28 in de top 40. En toch bleef het nummer hangen. Veel muziek uit de jaren zeventig waar ik nu nog naar luister, ontdekte ik pas later. Wie luistert er naar Lou Reed of Neil Young op zijn achtste? Ik niet.

Maar dit nummer bleef hangen. Al die jaren. Omdat het zo bijzonder is? Mwoah. Omdat de band zo goed is? Nope, one hit wonders. Waarom dan wel, waarom is dit een van de weinige nummers dat ik toen al goed vond en nu nog steeds?

Is mijn fascinatie voor reizen gevoed door het achtjarig jochie dat Airport fonetisch mee brulde? Is het een lied een symbool voor mijn gelukkige jeugd? Heb ik zo veel vliegvelden gezien in mijn leven dat dit nummer een soundtrack is geworden. Echt geen idee. Maar ik blijf het een leuk nummer vinden.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

104 – Masters of Reality – The eyes of Texas

Tags

Gerbie's top 212, Masters of Reality, muziek

Nummer	104
Artiest	Masters of Reality
Titel	The eyes of Texas
Jaar	1989
Wikipedia	Masters of Reality (album)
Website	Facebook
Tekst	Karaoketexty.cz

Het is eind jaren tachtig. Ik heb geen televisie. ’s Avonds luister ik naar mijn eigen muziek, soms naar de radio. Hilversum 3 had nog flink wat variatie. Geen zenderprogrammeur, geen voorgeschreven playlists. Elke omroep had zijn eigen profiel, er waren maar een paar momenten dat je hoefde te luisteren, elitair als ik mezelf voelde toen. De KRO alleen op zondagavond, maandag Avro mocht je negeren, net als donderdag de Tros en vrijdags Veronica. Bleven de dinsdag en woensdag over. Eerst de VARA en dan een dag later nog alternatiever, de VPRO. Op dinsdagavond mocht Jan Douwe Kroeske een uur lang nieuwe plaatjes draaien. Vaak mooi, soms tegenvallend, een enkele keer schitterend, regelmatig verrassend.

Als ik de volgende dag vroeg op moest, nam ik het wel eens op op een cassettebandje om het dan later alsnog te beluisteren. En dat ene bandje moest ik terugspoelen, want dat ene nummer bleef maar in mijn hoofd spoken. The Masters of Reality. Verslavend deuntje, donkere stem, typerend gitaartje. Sommigen vonden het op Led Zeppelin lijken, maar die band kende ik eigenlijk nauwelijks, daar was ik te jong voor.

Ik huurde de elpee en vond het een goede plaat, met een uitzondering. The Eyes of Texas vond ik briljant. Dat is nu, een kwart eeuw later nog steeds zo. Ik draai het cassettebandje bijna nooit meer. Ik volg de band niet meer. Zoek niet eens op Spotify of Deezer. Maar dat ene nummer zit nog steeds dagen in mijn hoofd als ik het een keer weer hoor.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

105 – Noodweer – De parachutist

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Noodweer

Nummer	105
Artiest	Noodweer
Titel	De parachutist
Jaar	1984
Wikipedia	Noodweer
Website	Noodweer
Tekst	Lyricsvault

Natuurlijk was het hun enige grote hit die mij richting de groep stuurde. Als dertienjarig jochie begreep ik dat de Durex in de tekst van ‘In de Disco‘ iets bijzonders was, zeker toen de Tros ook nog eens besloot dat het nummer niet gedraaid mocht worden op de radio. Niet mijn muziek, wel herkende ik de humor, de parodie.

Een jaar later trad de band op in mijn dorp. Een keer per jaar een band op het Malmbergplein, dat was het dan wel, maar het was beter dan niets. In het voorprogramma een Belgische band, naast ons in het publiek een vreemde gast. Een legging in zeventien kleuren, druk meedansend met de band, waar wij nog nooit van gehoord hadden. Stond diezelfde vreemdeling een uur later ineens op het podium. De bassist van Noodweer.

Het hele plein stond te wachten op de hit, maar dat bandje, bekend van die ene hit, bleek een heel goede band te zijn. Heel veel goede nummers. En toen die hit eindelijk kwam, liep de drummer walgend het podium af, de drumcomputer in het nummer neemt het over.

Beide albums van Noodweer stonden al snel in mijn platenkast, ik draaide ze regelmatig. Maatschappijkritische teksten, ze zongen dan wel Nederlandstalig, maar waren Doe Maar en Toontje Lager ver voorbij. Weliswaar niet bij het grote publiek, maar mijn muzieksmaak dreef steeds verder af van de hitparades. Noodweer paste daar perfect bij.

In 1987 besloot de band uit elkaar te gaan. Het afscheidsconcert was live op de radio, jarenlang een van mijn favoriete cassettebandjes. Moet nog gedigitaliseerd worden, hopelijk is het niet te laat. Een kleine comeback in 2011, een nieuwe single en meteen een optreden bij DWDD, tegenwoordig het summum voor elke muzikant. Ook dit nummer was een steek naar de tijdsgeest. Een echte comeback werd het niet.

Voor mijn lijst kies ik De parachutist. Prachtig nummer van de tweede plaat. Maar tegelijkertijd ook het bewijs dat niet alles te vinden is op Spotify of YouTube, zoals ik om mij heen menigeen hoor beweren. Na flink zoeken kon ik de MP3 downloaden, wat foto’s er bij om er dan zelf maar een filmpje van te maken. De tekst van het nummer klonk voor de tiener als een metafoor voor het leven zelf. Weet drie decennia later nog steeds niet of dat ook zo is. Maar dat is ook weer het mooie van muziek, ieder hoort het op zijn eigen manier.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

106 – I am Kloot – From your favourite sky

Tags

Gerbie's top 212, I am Kloot, John Peel, muziek

Nummer	106
Artiest	I am kloot
Titel	From your favourite sky
Jaar	2004
Wikipedia	I am Kloot (album)
Website	I am Kloot
Tekst	Songteksten.nl

Het lijkt me niet mogelijk om gepassioneerd fan te zijn van I am Kloot. Daarvoor is de muziek te beschaafd. Maar dat het prachtige muziek is, zal ook niet snel ontkend worden. Alleen je hoort het niet op de radio. Je ziet ze niet op televisie. Ze staan niet in mijn aanbevolen lijstje van streaming sites. En dat is jammer, want de heren hebben zo veel prachtigs gemaakt, dat zou een veel groter publiek verdienen.

Meestal is het een goede indicatie wanneer de legendarische John Peel je goed vindt. Wanneer je een Peel Session mocht maken. Wanneer je in zijn archief staat.

En omdat ik moet kiezen, komt deze er uit. ‘To dare to pull the stars from your favourite sky’, mooie zin. Schitterend nummer.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

Halverwege mijn lijst

Tags

Gerbie's top 212, muziek

Morgen nummer 106, van de 212 die ik heb geselecteerd. Dat betekent dat ik op de helft ben. Ik vind het eigenlijk best wel heel leuk om die blogjes te schrijven. Al heb ik de indruk dat ik het vooral voor mezelf doe, aangezien het aantal volgers op Deezer en Spotify extreem laag is. Maar goed, ik blog ook voor mezelf, al ben ik natuurlijk heel blij met de 393 volgers van dit blog, begrijp me niet verkeerd.

Door de onderbrekingen en themaweken duurt het bekend maken van de lijst iets langer dan vooraf gepland (vier jaar had ik uitgerekend), maar dat geeft ook niet. Wel leuk om te weten dat ik nog ruim twee jaar nodig zal hebben voordat ik de nummer 1 eindelijk prijsgeef. Met wat meer onderbrekingen en themaweken misschien wel een kleine drie jaar. Het zij zo.

Ondertussen raakt de playlist op Deezer en Spotify vol, de aanbevolen lijst gebaseerd op mijn smaak wordt steeds beter. Ik ga door.