159 – Neerlands Hoop – Nieuwe woorden leren

Tags

Bram Vermeulen, cabaret, Freek de Jonge, Gerbie's top 212, muziek, Neerlands Hoop

Nummer	159
Artiest	Neerlands Hoop
Titel	Nieuwe woorden leren
Jaar	1977
Wikipedia	Neerlands Hoop in Bange Dagen
Website	Neerlands Hoop (op Freek de Jonge.nl)
Tekst	Songtexte.com

In de top 212 horen de beste nummers te staan. Past daar cabaret in? Lastig. Toch is het ook kunstmatig om onderscheid te maken tussen liederen die geschreven werden voor Hilversum 3 en liederen die op een podium worden gebracht tussen conferences door.

Qua impact heeft Neerlands Hoop deze plek zeker verdiend. Ook hier moet ik weer zeggen dat ik te jong was. Als baby luisterde ik niet naar Bram en Freek. Als tiener wel. Ik ontdekte een nieuwe wereld. Als puber had dit nummer natuurlijk het meeste impact. Ongegeneerd schelden en dat ook nog eens op plaat zetten. Ik leende alle platen bij de bieb, was blij als ik nog eens ergens een plaat tegenkwam die ik zelf kon aanschaffen.

De muziek kwam natuurlijk veel beter naar voren in Neerlands Hoop Express, met daarin onder andere The Lau. Maar uiteindelijk bleef de muziek ondergeschikt aan de boodschap. Zal zeker ook hebben meegespeeld bij de uiteindelijke breuk tussen Bram (de muzikant) en Freek (de preker). Beiden hebben hun verdiensten voor de kleinkunst ook solo zeker gehad.

Zonder Neerlands Hoop zou het huidige cabaret er in Nederland anders hebben uitgezien.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify.

Bedankt Heinz

Tags

Drs. P, In Memoriam

Eerder deze maand ontviel ons Heinz Polzer, beter bekend als Drs. P. De taalvirtuoos overleed op 95-jarige leeftijd. Hij liet ons vele mooie liedjes na, verrijkte de Nederlandse taal (als geboren Zwitser) en bedacht de dichtvorm Ollekebolleke. De advertentie waarin zijn overlijden stond, was geheel in stijl. Zelf geschreven met een prachtig handschrift.

Op social media verschenen al snel mooie beelden van wat waarschijnlijk het laatste optreden van de Drs was. In de openbare bibliotheek zong hij mee met een jongeman die zijn repertoire blijkbaar goed kende. Een cameraman herkende hem en filmde een klein stukje. Een breekbare oude man in een rolstoel die nauwelijks hoorbaar was. Maar wel iemand die genoot. Die zijn eigen teksten zong naast een jongeman die zichtbaar vereerd is dat de geniale tekstschrijver met hem meezingt.

Vorig jaar kwam hij ook langs in mijn eigen top 212, mijn blogserie over mijn favoriete muziek, met zijn beroemdste nummer Dodenrit. In het NRC schreven lezers een ollekebolleke voor hem, ter afscheid. Er zitten pareltjes tussen.

Zijn laatste optreden:
http://www.dumpert.nl/embed/6662129/80b453af/

R.I.P. Drs. P

Ook 58 jaar geleden deden we mee

Tags

1957, GFC, Goor, optocht, Schoolfeest

Morgen is de allegorische optocht weer, hopen wij als GFC weer een prijs te pakken. In het verleden deden we ook al vaak mee. Bijvoorbeeld in 1957, alweer 58 jaar geleden. Mijn clubje bestond toen net een halve eeuw. Natuurlijk was het thema daardoor bekend.

Morgen is de wagen niet veel groter, maar doen we wel met meer deelnemers mee dan met drie zoals hierboven. Maar hopelijk spannen wij morgenavond ook weer de kroon.

Museum of Broken Relationships

Tags

Kroatië, kunst, museum, Zagreb

Wie bedenkt het? Hoe kom je op het idee? Ik hoop dat ik er nooit wat naar toe hoef te sturen, maar vind het idee geweldig. Een onderwerp waar je niet snel op komt als je een museum wil beginnen. Of andersom, als het je overkomt, is een museum niet een logische reactie. Toch bestaat het. Het Museum of Broken Relationships. Je moet er wel voor naar Zagreb reizen, in Kroatië dus. Of er een correlatie bestaat tussen de plek en het onderwerp is mij nog niet duidelijk.

Wel begreep ik dat het aanslaat. Dat er mensen van over de hele wereld dingen opsturen voor het museum. En dus dat er geregeld een nieuwe tentoonstelling is. Gaat je relatie dus uit, kom je in je huis nog dingen tegen die van je ex waren, gooi het dan niet weg, maak het niet kapot, maar stuur het naar Zagreb. Het wordt ineens kunst…

Op Tumblr al een mooi overzicht van een aantal objecten. De potloden zijn mooi. De pruik vind ik erg bijzonder. Mocht ik ooit in Zagreb zijn, dan denk ik dat een bezoekje wel op het programma staat. Ik zou zelf overigens niet zo snel iets kunnen bedenken dat ik in huis kan tegenkomen en dat in aanmerking zou komen voor de expositie. Goed teken denk ik.

Goorse vragen (deel 140)

Tags

altaar, bier, fotooo, Goor, Goorse vragen, Schoolfeest

Voor velen het feest der feesten. Zes wekke bunt ze d’r a met bezig. Veel langer is het aftellen al begonnen. Vanavond gaat de tent voor iedereen open. Het mooiste beeld van vorig jaar kwam ik tegen op de hoek Blauwververij/Posthuissttraat.

Ik heb niet met religie of altaren. Ook drink ik geen bier. Toch raakte dit stilleven me. Het donkerbruine vermoeden bestaat dat de stenen beren bij iemand uit de voortuin zijn geleend. Toch vond ik het mooi. Een dag later was het weer weg. Ook dat is Schoolfeest. Maar wie was er nou verantwoordelijk voor dit mooie beeld?

Goorse vragen. Vragen die in mij opkomen bij foto’s die ik her en der in mijn woonplaats neem. Antwoorden en reacties zijn welkom. Ik weet het zelf vaak ook niet.

160 – Suzanne Vega – Luka

Tags

Gerbie's top 212, muziek, singer-songwriter, Suzanne Vega

Nummer	160
Artiest	Suzanne Vega
Titel	Luka
Jaar	1987
Wikipedia	Luka
Website	Suzanne Vega
Tekst	Azlyrics

De tijd zat mee. Midden jaren tachtig werd de singer-songwriter ineens weer groot. MTV liet artiesten Unplugged spelen, Jan Douwe Kroeske deed het nog kleiner in Nederland. Een lied mocht ineens meer zijn dan alleen een leuk deuntje.

Een nummer over kindermishandeling is niet wat je verwacht als hit. Maar toch sprak het lied velen aan. Het werd een grote hit, over de hele wereld, het werd gecoverd door vele bands, de bekendste de Lemonheads, maar tientallen onbekende artiesten staan met dit nummer op YouTube.

Twee decennia nadien kijkt ze terug in de NY Times op het succes. Mooi interview.

Suzanne Vega schreef vele mooie nummers, hield vele fans door de jaren heen, maar zal door bijna iedereen vooral vanwege dit nummer herinnerd worden.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify.

De gevaarlijkste wegen op de wereld

Tags

BBC, Georgia, reizen, televisie

Een van de mooiste reisprogramma’s van de laatste jaren wordt uitgezonden door de BBC. Die omroep heeft natuurlijk een reputatie hoog te houden dankzij series met Billy Connolly en Michael Palin, maar het idee van deze serie is eigenlijk nog simpeler. Je stuurt twee Britten op pad met de opdracht een van de gevaarlijkste wegen op de aardbol te rijden. Liefst een komiek aan boord, twee die elkaar slechts vaag kennen helpt vaak ook. En dat levert prachtige beelden op.

Dangerous Roads kent drie seizoenen, in totaal negen afleveringen. De kracht van de BBC is nooit de kwantiteit geweest, altijd de kwaliteit. Twaalf keer Fawlty Towers, ook de Young Ones kwamen niet verder dan dat. Vergelijk dat met Friends of Married with Children, in het begin aardige series, maar op het laatst keek niemand meer. Terug naar de reizigers.

Alaska was de eerste bestemming, de laatste trip ging dwars door Bolivia. Online is er niet al te veel terug te vinden, al denk dat ik dat als je een beetje handig bent met torrents, alle afleveringen wel te achterhalen zijn. Prachtige beelden, wegen die de naam niet mogen dragen, geweldige reacties, mooie ontmoetingen, alles zit er in. Enige nadeel is dat het soms iets te geregisseerd is. De momenten van pech lijken onoplosbaar, maar met een camerateam in de buurt zal het nooit echt levensgevaarlijk worden. De beelden worden net iets mooier en spectaculairder gebracht dan nodig.

De aflevering dwars door Georgie is nog wel te zien:

Georgia – Worlds Most Dangerous Roads (2013, BBC) from Jelger on Vimeo.

Mijn favoriet is met hoed

Tags

fotooo, GFC, Goor, voetbal, voetbalfoto

Prachtige oude foto weer. Maar wel zo oud, dat de archiefcommissie er nauwelijks naar gekeken heeft toen het jubileumboek werd geschreven. Voor de oorlog gok ik, aan de Deldensestraat in ieder geval. Lager elftal waarschijnlijk. Die kwamen niet zo vaak op de foto. Maar wie herkent er voorouders? Wie helpt me met de namen?

Krant niet gelezen vorige maand?

Tags

krant, lifeblog, werk, werk zoeken, werkgevers, werknemer

Waarom weet ik niet, maar vorige maand ging ik er van uit dat het storm zou lopen. Dat doet het nog niet. Waarschijnlijk hebben te veel werkgevers in de meivakantie andere prioriteiten, lezen ze de krant niet goed. Voor iedereen die het dus, om welke reden dan ook, gemist heeft, hier nog een keer. En voor iedereen die er een referentie bij nodig heeft, die schreef ik vorig jaar al eens op dit blog.

Martin Bril – Overal wonen mensen

Tags

boeken, boeken 2015, boekrecensie, cafe, column, lezen, Martin Bril

Martin Bril – Overal wonen mensen

Caféverhalen van de beste columnist van Nederland. Ooit verschenen in de Volkskrant, na zijn dood verzameld in dit boek. Ik zie het voor me. Bril in zijn oude slee op pad naar een dorp ver weg. Even rondwandelen, dan beslissen neer te ploffen en onder het genot van een kop koffie even rondkijken wat er om hem heen gebeurt.

Soms na een half uur weer verder, omdat er niets de moeite waard is, dan weer blij dat er iemand binnen komt waar hij een verhaal in ziet. De kunst van Bril is dat hij een mooi verhaal kan schrijven over een gebeurtenis van drie seconden waar de meesten van ons geen seconde langer over na zouden denken.

Bril was de beste columnist van ons taalgebied, zijn dood heeft de wereld beroofd van vele mooie stukjes.

Citaat: “In Het Mutsje komen al jaren dezelfde klanten, onder wie vijf die iedere dag komen. De zaak gaat om twee uur open en om drie uur zitten ze er: Jaap, die het aan zijn rug heeft, Cora, die het aan haar eierstokken heeft, Leo, de weduwe van Joop, Theo, die altijd verkouden is, en John, die niet aan de bar zit, maar aan een tafeltje.” (p.76`)

Nummer: 15-025
Titel: Overal wonen mensen
Auteur: Martin Bril
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 129 (4427)
Categorie: Columns
ISBN: 978-90-446-1502-9

Meer Bril op gerbie.nl:
Verzameld werk
Voordewind
De dag van de nieuwe haring
Twee dochters en een reiger

Meer over dit boek:
Goodreads
Cleeft
Playlist (muziek uit dit boek via YouTube)

161 – XTC – Making plans for Nigel

Tags

Gerbie's top 212, muziek, New Wave, XTC

Nummer	161
Artiest	XTC
Titel	Making plans for Nigel
Jaar	1979
Wikipedia	Drums and wires
Website	Chalkhills (fansite)
Tekst	Lyricsfreak

Het nummer staat op een verzamelcd met allemaal punknummers. Opruimingsbak in Oostenrijk. Geweldige aankoop. Met slechts een aanmerking, dit is geen punk, dit is New Wave. Maar daarom niet minder mooi. In tegendeel zelfs.

Als ik kijk naar de tekst, dan is zonder enige twijfel Dear God het beste nummer van de band. Toch kies ik voor Nigel, de eerste hit van de band. Andy Partridge is de drijvende kracht achter de band. Ik weet dat ik als jochie het lied al hoorde op de radio, maar pas toen ik in Oostenrijk regelmatig de punkcd luisterde, realiseerde ik me dat dit een geweldig nummer is.

Echt grote hits heeft de band nooit gehad, mede daardoor bleven ze altijd een beetje onderbelicht. Onterecht, want wie mooie New Wave kan maken, wie door Marillion gecoverd wordt (Senses working overtime) en ook nog eens georganiseerde religie in een prachtig lied weet weg te zetten, die verdiend veel lof. Bij deze.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify.

Mark Retera – Dirkjan 12

Tags

boeken, boeken 2015, boekrecensie, lezen, Mark Retera, stripboek

Mark Retera – Dirkjan 12

Dirkjan blijft leuk om te lezen. Als we twintig jaar geleden hadden geleefd, had ik nu zonder twijfel een hele rij Dirkjans in mijn kast gehad. Maar omdat je via internet tegenwoordig ook elke dag je portie Dirkjan kunt krijgen, koop je geen boeken meer. Tragisch voor de schrijver, maar het zij zo. Gelukkig is hij populair genoeg, wil men zijn dagelijkse strip nog wel publiceren.

In deel 12 weer diverse hoogtepunten, zoals bijvoorbeeld deze:

en deze:

Nummer: 15-023
Titel: Dirkjan 12
Auteur: Mark Retera
Taal: Nederlands
Jaar: 2006
# Pagina’s: 47 (3879)
Categorie: Strips
ISBN: 978-90-8613-003-0

Meer:
Buitenaards goed
Fanclub
Silvester strips

Peniche, Portugal

Tags

fcblogbroeders, fotooo, Hans van der Meer, Peniche, Portugal, Van der Meest, voetbal, voetbalfoto

Van der Meest, deel 72

Ik was al helemaal om het stadion gelopen, voordat ik een achteringang vond. De spelers die aan het trainen waren zullen hun gedachten hebben gehad bij die buitenlander op de tribune. Aan het niveau te zien, trekken ze vast niet al te veel toeschouwers, zeker niet bij een training. De lelijke betonnen bak waar ze spelen trekt ook geen groundhoppers. Als ik niet toevallig 300 meter verderop in een hotel was gedropt, was ik ook niet gestopt. Maar gelukkig heb ik de moeite wel genomen. De materiaalman had net een wasje gedraaid.

 

Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.

Ze hield van bingo

Tags

humor, In Memoriam, Kijk nog eens, rouwadvertentie

Kijk nog eens 195

Prachtige rouwadvertentie. Meteen al beginnen met een woordgrap, ook de tweede regel is goed. Janna gaat in ieder geval niet ongemerkt heen.

Herman Hesse – Siddharta

Tags

boeken, boeken 2015, boekrecensie, buddha, herlezen, Herman Hesse, lezen

Herman Hesse – Siddharta

Veertien jaar geleden in Sydney kreeg ik de Engelse versie in handen. Nu las ik de Duitse versie, via mijn E-reader zelfs. Ik was er sneller doorheen dan ik dacht. Niet omdat ik me het verhaal zo goed herinnerde, maar vooral omdat het minder dik was dan ik dacht. Dik is natuurlijk een vreemde term als we het over een E-boek hebben, maar het is wel duidelijk.

Siddharta laat zijn leven achter zich en gaat op zoek naar duiding van het leven. Hij komt een Buddha tegen (de Boeddha?), leert veel door te mediteren, door te reizen, door naar mensen te luisteren. Wordt rijk, maar ook weer straatarm, kortom, er gaat niets aan hem voorbij. Ik kan me goed voorstellen dat dit boek populair is onder backpackers. Zoeken naar de zin van het leven, doet niet elke reiziger dat op een bepaald moment. Zou de wereld er niet een stuk mooier uitzien als iedereen de kans kreeg een jaar rond te trekken voordat het leven het van je overneemt, voor kinderen, een hypotheek of een carrière?

Siddharta is een mooi karakter, zijn vriend Govinda steekt er een beetje bleekjes bij af. Het verhaal kabbelt vooral. Er zitten geen schokkende onthullingen in, maar tegelijkertijd blijft het interessant om te zien hoe onze held omgaat met tegenslag. Hoe hij leert over de liefde, hoe hij zich laat inpalmen door hebzucht, maar ook weer wijs genoeg wordt om dat leven achter zich te laten. Uiteindelijk komt hij terug bij een veerman die hem eerder in het verhaal al hielp en neemt zelfs diens baan, eigenlijk diens leven, over.

Wanneer hij een zoon blijkt te hebben en een poging doet om de jongen op te voeden, liefde te geven, merkt hij moeilijk het is om een wezenlijke rol te spelen in het leven van een ander, hoe dichtbij die ander ook zou moeten zijn.

Citaat: “Du bist gelehrig, Siddhartha, so lerne auch dies: Liebe kann man erbetteln, erkaufen, geschenkt bekommen, auf der Gasse finden, aber rauben kann man sie nicht. Da hast du dir einen falschen Weg ausgedacht. Nein, schade waere es, wenn ein huebscher Juengling wie du es so falsch angreifen wollte.” (p.168/417)

Nummer: 15-010
Titel: Siddharta
Auteur: Herman Hesse
Taal: Duits
Jaar: 1922
# Pagina’s: 152 (1455)
Categorie: Literatuur
ISBN: 978-1451545883

Meer:
Strange news from a strange star
Siddharta
Mit der Reife wird man immer jünger

Gutenberg (zelf downloaden)
Goodreads

162 – An Pierlé – As sudden tears fall

Tags

An Pierlé, België, Gerbie's top 212, muziek, Vlaanderen

Nummer	162
Artiest	An Pierlé
Titel	As sudden tears fall
Jaar	2002
Wikipedia	An Pierlé
Website	anpierle.be
Tekst	Songtextemania

Regenachtige zondag. Geen wielrennen, geen voetbal. Verveeld zap ik. Ineens blijft mijn duim steken. Een concert op Canvas, de Vlaamse zender. Een meisje achter een piano. Klassieke instrumenten er om heen. Het klonk geweldig. Ik moet zoeken naar de naam van het meisje, hoe heet ze?

An Pierlé genoot een klassieke opleiding, maar weet geweldig de brug te slaan tussen klassiek en modern. Ze kan het publiek betoveren. Ze zingt mooi. Ze is een geboren muzikante.

Haar doorbraak was een pianoversie van Tubeway’s Army Are Friends Electric?. Live speelt ze meer bijzondere covers. In Nederland is ze volgens mij niet echt bekend. Met moeite vond ik destijds een CD van haar.

Maar ze is zo’n talent, ze hoort in deze lijst.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify.

Dimitri Verhulst – De laatkomer

Tags

Alzheimer, boeken, boeken 2015, boekrecensie, dementie, Dimitri Verhulst, lezen

Dimitri Verhulst – De laatkomer

De beste boeken van Verhulst zijn vaak een goed uitgewerkt idee van een absurde gedachte. Zo ook dit verhaal. Désiré Cordier ziet op tegen zijn oude dag. Zeker met zijn vrouw en helemaal als hij met haar op een appartementje moet zitten, zonder een tuin om weg te vluchten. En dus verzint hij een list. Een niet al te voor de hand liggende. Als hij doet alsof hij dement is, dan nemen ze hem op in een verzorgingstehuis en hoeft hij niets meer zelf te doen. Er zitten ook nadelen aan het plan. Je zit tussen allerlei echte dementen, om het overtuigend te spelen moet je je broek ’s nachts volschijten, heb je nooit meer een goed gesprek en word je verlaten door vrienden en familie.

Toch maakt hij deze keuze, hapt elke dag zijn pilletjes, weet dat het enkele wijntje dat hij nog krijgt eigenlijk bocht is en ondergaat de nodige vernederingen. Wat houdt hem op de been? Zijn eigen gedachten. Precies de allersterkste kant van dit boek. De observaties van Désiré van zijn medepatiënten, de gedachten over het leven, het jennen van een bejaarde die fout was in de oorlog, het terugvinden van een jeugdliefde. Verhulst maakt het aannemelijk dat deze situatie kan gebeuren, dat iemand dokters en verplegers voor de gek kan houden. Niet alleen aannemelijk, hij weet er ook een prachtig boek van te maken. Hulde.

Citaat: “Gelukkig liet ik eerder al, en buiten medeweten van Moniek, testamentair vastleggen dat het mij waarlijk worst zal wezen waar mijn stoffelijk overschot belandt. Zolang het maar niet naast mijn vrouw in de grond wordt gestopt! Moniek en ik hebben meer dan nachten genoeg als lijken naast elkaar gelegen, dat we het niet ook nog eens hoeven te doen in een familiegraf. Dat ze maar alleen gaat liggen in haar tombe!” (p.89/90)

Nummer: 15-022
Titel: De laatkomer
Auteur: Dimitri Verhulst
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
# Pagina’s: 140 (3832)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-254-4146-3

Meer:
Literair Nederland
Postscriptum
De Leesfabriek
Mijn boekenkast
Cutting edge

Meer Verhulst op gerbie.nl:
De laatste liefde van mijn moeder
Essay over het toegewijde bestaan als supporter van voetbalclub standard de liege
Mevrouw Verona daalt de heuvel af
Godverdomse dagen op een godverdomse bol
De helaasheid der dingen
Problemski Hotel
De intrede van Christus in Brussel
De verveling van de keeper
Kaddisj voor een kut

De laatste symfonie van Xavi

Tags

afscheid, Barcelona, Champions League, Gerbie kijkt YouTube, voetbal, Xavi, YouTube

Gerbie kijkt YouTube 112

Vanavond de Champions League finale. Ik ben bang dat Xavi niet in de basis staat. Hij nam al afscheid van zijn eigen publiek, wat zou het mooi zijn wanneer hij vanavond met die band om zijn arm zijn laatste trofee in ontvangst mag nemen. Twee dozijn titels, doe het hem maar na.

Maar vooral genoot ik het afgelopen decennium van die onverstoorbare middenvelder die altijd aanspeelbaar was, in zijn eentje meer passes gaf dan elf tegenstanders, met een ongelooflijk percentage dat ook nog eens aankwam. Xavi bewees dat je geen grote sterke atleet hoeft te zijn in het hedendaagse voetbal. Een klein slim mannetje kan ook topvoetballer zijn.

In 2009 speelde hij in Rome de finale tegen Manchester United. Ik herinner me nog als gisteren het tikitakivoetbal van vooral hem en Iniesta. Jammer voor Sar, mooi dat huilbaby Ronaldo niet won. Het grote Barcelona won onder aanvoering van Xavi de Champions League. En wat een schitterende assist op een koppende Messi…