Voorde tweede customer-party van het seizoen leek het mij leuk om een circus te organiseren. Ik had dit ooit in Nederland gedaan op een camping, door elke dag een kwartiertje te oefenen met aan het eind van de week een uitvoering. Deze keer dacht ik dat het makkelijk zou zijn om al die kwartiertjes achter elkaar te plakken, oftewel een ochtendsessie te besteden aan de voorbereiding en dan ’s avonds een voorstelling te geven.
Hetwas de hele week vrij rustig geweest, ook deze ochtend begon het vrij rustig. Met enkele kinderen begon ik op te schrijven wat er allemaal nodig zou zijn voor een circus onderwijl steeds meer nieuwe kinderen begroetend. Gelukkig hadden we geen taalprobleem. Op een Nederlandse tweeling na, alleen maar Engelsen en Ieren, maar wel in totaal 30 kinderen. 2 van de oudere meisjes wilden graag helpen, dus ik stond er niet helemaal alleen voor. We besloten om iedereen op te delen in groepjes, om dan per groepje een act voor te bereiden.
Vol goede moed stuurde ik de groepjes weer mijn tent uit om ze buiten hun stukje te laten voorbereiden. Zelf hoefde ik dan slechts de coördinatie in handen te houden. Dacht ik.
Niet dus. De clowns hadden ruzie, een leeuw wilde toch liever bij de acrobaten, een touwdanseres wilde achter de schermen helpen en de paarden vermaakten zich uitstekend op de draaimolen in de speeltuin. De goochelaars waren met te veel en kenden geen enkele truc, terwijl de clowns ondertussen bedachten dat ze toch bij de tijgers mee wilden doen. Een van die tijgers zag haar zelf niet op handen en voeten lopen en koos toen voor moppen vertellen. Oftewel in plaats van het een en ander voor te bereiden, had ik constant minstens twee groepjes tegelijkertijd bij me staan. Ik zag de voorstelling al geheel de mist in gaan.
Het was ondertussen al half 1 geweest, de eerste ouders kwamen hun kinderen ophalen en eigenlijk was er nog niet een stukje goed voorbereid, laat staan dat we konden oefenen. Ik besloot de vrije middag maar op te delen in stukjes, zodat ik alle groepjes een voor een kon helpen en laten oefenen. Om half twee waren de laatsten verdwenen. Ik had net mijn eerste stukje brood op, toen de middagsessie begon. Dit bleek een stuk beter te gaan. Van de indeling zoals we die die ochtend hadden gemaakt, was de helft al naar een ander groepje gegaan of had een geheel nieuwe act bedacht, maar ’s middags konden we veel nuttig werk doen. Meteen na de laatste groep begon het schminken van de acts die dat nodig hadden. Clowns en tijgers zijn bekend, sterke mannen hebben natuurlijk een snor en een stoppelbaard, maar hoe schmink je een hond en een paard? Gelukkig werkten de ouders goed mee. Een zwart gezicht was duidelijk een honden een bruin gezicht een paard, ze herkenden het meteen…
Na een snelle generale repetitie zaten we om half 7 klaar voor de voorstelling die om 7 uur zou beginnen. Met dank aan de couriers kon ik met behulp van wat dekens om het doel op het voetbalveld een entree maken. De ring lag ervoor, 3 touwen op de grond markeerden de rand.
De opkomst was geweldig. Sommige kinderen werden duidelijk zenuwachtig van zoveel publiek. Zelf had ik nog nooit zoveel fototoestellen en videocamera’s tegelijkertijd gezien. Na mijn korte aankondiging kon ik het woord overgeven aan de spreekstalmeester. De enige die die dag geen hulp had gehad. Maar wel de ster van de show!
Ze stond met een dosis zelfvertrouwen in de ring, alsof ze al jaren niet anders deed. Al haar teksten had ze zelf geschreven. Niet alle acts waren zo goed. De sterke mannen deden veel moeite om de halters op te tillen, maar gooiden ze aan het eind van de act zonder moeite aan de kant. De hondendompteur was niet te verstaan, al stond je er vlak naast en de goochelaars gaven hun trucs, onder grote hilariteit, per ongeluk weg, al hadden ze dat zelf niet eens door. Maar dat is natuurlijk ook het leuke van zo’n show. Niet alles moet (kan) perfect gaan. De kinderen waren in de ogen van hun ouders echte sterren. Aan het eind kregen ze een staande ovatie (de helft van het publiek stond toch al).
Ik was tevreden. Een schitterende dag met dank aan de honden, paarden, tijgers, dompteurs, leeuwen, clowns, goochelaars, acrobaten, Chinese evenwichtskunstenaars, koorddansers, een moppentapper en sterke mannen. Om in de sfeer van het circus te blijven hadden de couriers ondertussen hot-dogs gemaakt en de customer-party kon beginnen.
(St.Julien des Landes, Frankrijk, Juli 1995)
Kees Spiering – OM. Van aap noot mies naar apenstaart (06-062)
