Johan 4
Verona verloor onlangs een oefenwedstrijd met 7-0 van Allesandria. Niet vermeldenswaard tot ik de opstelling las. De ‘primavera’ (het lenteteam, klinkt stijlvoller als ‘tweede’) speelde met keeper nummer 3. Zomer.
Al lange tijd had ik Falco niet gezien en nu blijkt dat hij in Italië speelt. Weliswaar als derde keeper, maar toch, Verona speelt in de serie A.
Ooit keepte hij in teams van zijn vrienden Peter en Jan Kees. Vaak ook was hij niet goed genoeg en verdedigde hij het doel van B2 en A2. In zijn laatste jaar in A vroeg en kreeg hij de kans om in A1 te spelen. Hij greep die kans en werd de keeper van GFC A1. Al in de tweede competitiewedstrijd ging het mis. Tegen directe concurrent (en later kampioen) WVV maakte hij 2 fouten in de laatste 5 minuten. 2-2 in plaats van 0-2 en Erik Klein Beekman nam zijn plaats in. Zijn moment was voorbij, hij keepte nog in het vierde, soms ook in het derde. Hij was een keeper met aanleg, die te vaak fouten maakte. Een beetje de Menzo van GFC.
Elke keer als je hem tegen kwam leek hij zwaarder. Een blessure beëindigde zijn loopbaan bij GFC. Zijn vrienden voetbalden toen al elders, hij ontmoette ze aan de kaarttafel. Samen met Peter belde hij ooit Jan Kees op in school. De directeur haalde Jan Kees persoonlijk uit de klas. Het was vast erg belangrijk. “Of hij thuis kon komen, ze wilden namelijk kaarten.”
Zonder voetbal, zonder school en zonder werk leed hij een leeg bestaan. Zelden nog zag men hem. Met schoolfeest had je een kans hem tegen het (imposante) lijf te lopen.
Wat gebeurde er toen? Tijdens een vakantie in Italië werd hij verliefd. Wat een vakantieliefde leek, bleek meer. Moeizaam communicerend (Italiaans schoolduits en Twents) haalde zij hem over te blijven. Hij had niets te verliezen en bleef. Haar oom was de vice-president van Hellas Verona en regelde dat hij mee mocht trainen. Niet iedereen krijgt een tweede kans, maar Falco greep ook deze. Voor het minimum loon kreeg hij een contract als derde keeper.
En nu traint hij als een bezetene om het in Italië te maken. Is hij alsnog zijn vrienden voorbij gestreefd die nooit verder kwamen dan eerste divisie en zaterdag eerste klasse. Hij zal slagen bij Verona.
Dit jaar is om te leren, aan te passen en om Italiaans te leren. Volgend jaar staat hij er, waar ooit Preben Elkjaer Larsen met hulp van Hans Peter Briegel, de Scudetto binnen halen, daar staat in 1997 Falco Zomer tussen de palen.
Zijn droom: In een vol San Siro stadion een penalty van Baggio stoppen. Ook goed: in het Arke stadion voor de Intertoto tegen Twente, al zijn oude vrienden op de tribune. Zijn leven is al een droom. Hij, ooit niet goed genoeg voor GFC A1, zit op de bank in de serie A. Hopelijk herinnert hij zich de Goal nog en volgt er een interview. Of loopt er nog een keeper genaamd Zomer rond op de aardkloot. Nee toch………..
