Podcasts voor wielerliefhebbers

Tags

podcast, themaweek, wielrennen

Natuurlijk is voetbal de populairste sport, vele praatprogramma’s kun je elke week zien, iedereen mag meepraten over voetbal, vaak niet gehinderd door enige kennis. Praten over wielrennen doen we in Nederland eigenlijk alleen tijdens de Tour de France.

Gelukkig is een podcast maken redelijk laagdrempelig en zijn er meerdere wielerpodcasts te volgen, die niet alleen leuk zijn, maar ook kwalitatief behoorlijk.

In het Wiel is de podcast van het AD, gelukkig vaak met Thijs Zonneveld, maar ook Thomas Dekker blijkt een liefhebber met humor en zelfspot die een goede aanvulling is op Hidde van Warmerdam, de presentator. Vooral tijdens de grote rondes worden de heren actief. Zou wat korter mogen soms, maar veel informatie en goede inzichten door insiders.

De Rode Lantaarn is gekoppeld aan de wielersite Het is Koers. De heren Dudok en de Gier vinden wielrennen geweldig om te kijken, maar kunnen ook erg goed slap ouwehoeren. Veel humor, maar daarnaast serieus genoeg om te blijven luisteren. Op het zwakst als ze een hele touretappe helemaal gaan nabespreken (ik heb het al gezien..), op het sterkst met gasten en op momenten dat ze hun stokpaardjes (bierrecensies, het tijdperk, rectificaties) berijden.

Benjamin de Bruijn heeft met Cassette een eigen niche gevonden. Leuke verhalen uit de marge, vooral zijn serie over het verbreken van het werelduurrecord door Dion Beukeboom heb ik met erg veel plezier geluisterd.

Zelf ken ik ze niet maar Radio Stelvio en Live Slow Ride Fast (Laurens ten Dam!) worden ook vaak aangeraden.

 

Themaweek 63: Podcasts

Advertenties

Miel Vanstreels – Lekker afzien zuivert het gemoed

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, lezen, Miel Vanstreels, poëzie, senryu, wielerboek, wielrennen

Miel Vanstreels – Lekker afzien zuivert het gemoed

Een van de beste dichters in ons taalgebied, als het om wielerversjes gaat. Algemeen gewaardeerd, vaak geroemd. Betwijfel of hij veel verkoopt, poëzie verkoopt per definitie nauwelijks, maar een liefhebber laat zich niet daardoor tegenhouden. Hij schrijft omdat hij dat wil, niet omdat hij veel wil verkopen.

Zijn gedichtjes schrijft hij in zijn hoofd, tijdens lange fietstochten. Eenmaal thuis is het af, hoeft hij het alleen nog op te schrijven. Na een tijdje heeft hij er genoeg, kan hij ze bundelen. Ik ben daar blij mee, heb al meerdere boeken op de plank staan.

Deze bundeling kwam uit vlak voor de Tour, tijdens een niet zo boeiende etappe (eerste week!) was ik er zo doorheen. Senryu’s zijn een reactie op de haiku. De vorm is hetzelfde (5-7-5 lettergrepen), maar het thema ‘de onvolmaakte mens’ staat centraal. Vanstreels begrijpt dat beter dan een haiku, hij weet dat hij een onvolmaakte renner is, dus past deze vorm perfect bij hem. Mooi.

Citaat:

Roubaix

Als een kwajongen
stiekem de wielerbaan op –
een rondje dromen.
(p.16)

Nummer: 18-033
Titel: Lekker afzien zuivert het gemoed
Auteur: Miel Vanstreels
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
# Pagina’s: 40 (6527)
Categorie: Poëzie
ISBN: 978-94-92954-21-3

Meer:
Bestel zelf
Een toerist met altijd tegenwind
Rijmend de berg op
Godsheide
Een bidon met Zen
Fietsvarianten
Behoedzaam dansen op pedalen
Fietsvarianten (site)

Themaweek 60: Poëzie

Alpe d’Huez

Tags

Alpe d'Huez, column, Mart Smeets, Rails, Tour de France, wielrennen

Rails. Juli 1994

Themaweek 58: DeMart

Het laatste woord van Rob Harmeling

Tags

column, Mart Smeets, Nieuwe Revu, Rob Harmeling, Tour de France, wielrennen

Nieuwe Revu. 15 augustus 1991

Themaweek 58: DeMart

De Muur 61 – En god schiep de sprinter

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 61 – En god schiep de sprinter

Voor de Tour nog snel even wat wielerverhalen meepikken, altijd goed. Sam Planting is op zoek naar Moneyball in het peloton. Hij bekijkt de ploegen van Jonathan Vaughters, die precies weten waar ze punten kunnen scoren. Niet het grootste budget, wel slimme renners en een goed programma. Wanneer je de punten in de klassiekers niet kunt pakken, dan pak je de koersen die de UCI graag wil promoten. Daar rijden veel minder toppers, maar zijn net zo veel punten te verdienen. Leuk verhaal.

Wiep Idzenga is al aan zijn zilveren jubileum toe, de 25e editie van Every picture tells a story. En een erg bijzondere deze maal. Poulidor en Anquetil die schouder aan schouder de Puy de Dome opfietsen tijdens de Tour van 1964. Achteraf was het de beste kans voor de eeuwige tweede om de Tour te winnen. Of in ieder geval het geel eens te pakken. Het lukte hem niet. Mooie reconstructie weer.

John Kroon schreef bijna een minibiografie over Charly Gaul, de winnaar van 1958, die met een deels Nederlandse ploeg reed. Interessant hoe dat zwarte gat na zijn carrière wel erg diep bleek. Bestaat er al een biografie?

Daan Dekker schreef over een andere tourwinnaar die door velen alweer vergeten is, Carlos Sastre. Ik kan me nog altijd herinneren dat ik een aantal malen in de Pyreneeën etappes mocht bekijken destijds, en elke keer weer kwam er een clubje langs met een emmer verf op een plank op wieltjes, een mal en een aantal supporters die de hele berg vol kalkten met Carlos Sastre Club, tevens reclame voor zijn team destijds. De Spanjaard hield van fietsen, van klimmen, maar niet van de glamour, van het grote publiek. Wat niet iedereen weet, is dat Chava (Jose Maria Jiminez) zijn zwager was. In 2003 stierf zijn zwager aan een hartaanval, 32 jaar oud pas. Sastre was een tijd lang van de kaart. Uiteindelijk won hij in 2008 de Tour. Verdiend.

Op naar 62!

Citaat: “Herinneringen aan Eddy Beugels komen in zwart-wit bovendrijven. Wielrennershaar wapperde nog onbekommerd in de wind en remkabels hingen als een spinnenweb boven het stuur. Het peloton werd nog bemand door tuinders en bakkersknechten. Met zijn hbs-diploma gold Eddy Beugels als een zeldzaam geval van hogere wetenschap. Ze noemden hem De Professor.” (p.92)

Nummer: 18-032
Titel: De Muur 61
Ondertitel: En god schiep de sprinter
Auteur: Diversen (Joost-Jan Kool, Sam Planting, Frank Heinen, Wiep Idzenga, Bas Steman, Fred Segaar, Bart Jungmann, Willie Verhegge, John Kroon, Daan Dekker en Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
# Pagina’s: 160 (6487)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6231-036-0

Meer:
59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 57: Sportboeken

De Muur 60

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 60

Het nummer voor de voorjaarsklassiekers. En gelukkig is er eindelijk definitieve zekerheid over de mooiste voorjaarsklassieker. Frank Heinen heeft de formule uitgewerkt. Knap.

Bert Wagendorp bepleit in zijn column voor de klassieke status van de Strade Bianchi, daar ben ik het helemaal mee eens. Het is geen automatisme dat wanneer je 100 jaar een wedstrijd organiseert dat de status daardoor ook hoger is dan jongere wedstrijden.

Jeroen Wielaert weet net zo veel over de geschiedenis dan over de sport, in Bastenaken kan hij zijn verhaal kwijt.

De gevallen engel VDB komt zowel in gedichten als in een lied langs. Het bewijst maar weer eens dat de tragiek het nu eenmaal beter doet dan de lyriek.

Weer een mooie uitgave.

Citaat: “Een voorbeeld: in de Kuurne-Brussel-Kuurne van 2017 startten 197 renners, van wie er 131 bijtijds de finish haalden. Dat betekent 66 afstappers. 66/197 = 0,3350 > een derde van alle opstappers stapte ergens af. In 2010 – de apocalyptische KBK-aflevering van 2010 – u weet wel, het jaar waarin de overlevenden Bobbie Traksel, Ian Stannard en de smakelijke Rick Flens aan de finish ontdooid moesten worden – lag de verhouding op 143/197, wat resulteert in een geweldige 72,588%.” (p.42)

Nummer: 18-016
Titel: De Muur 60
Auteur: Diversen (Peter Ouwerkerk, Renate Verhoofstad, Frank Heinen, Bart Jungmann, Willie Verhegge, Joos-Jan Kool, Wiep Idzenga, Jeroen Wielaert, Herman Laitem, John Kroon, Nando Boers en Bert Wagendorp)
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
# Pagina’s: 143 (3693)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1035-3

Meer:
59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweken 57: Sportboeken

De Muur 59 – New Wave

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 59 – New Wave

Niet een nummer dat jaren zal blijven hangen. Geen verhalen die aanleiding geven tot herlezen. Geen journalisten die citaten uit deze uitgave zullen gebruiken in nog te schrijven artikelen. Geen reden voor discussies online.

Geen schande. Want elk verhaal was wel de moeite waard. Maar niet meer dan dat.

Citaat: “En dan nu dus zijn chromosomaal doorontwikkelde versie. Dat menneke met rode blos, krap 23 winters jong, het maakt hem al helemaal niet uit op welke tweewieler ze hem zetten, op welke ondergrond. Maak Mathieu van der Poel wijs dat er een WK Waterfietsen bestaat en het wegwielrennen moet het nog een jaar zonder hem stellen.” (p.84)

Nummer: 18-006
Titel: De Muur 59
Ondertitel: New wave
Auteur: Diversen (Joost-Jan Kool, Frank Heinen, Wiep Idzenga, Bert Wagendorp, John Kroon, Peter Winnen, Mark de Bruijn, Jarl van der Ploeg, Peter Ouwerkerk, Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
# Pagina’s: 128 (1825)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1029-2

Meer:
58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Peter Winnen – God of duivel

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, column, doping, lezen, Peter Winnen, wielerboek, wielrennen

Peter Winnen – God of duivel

Graag lees ik de columns van de oud-wielrenner. Ooit stond ik bewonderend langs de weg als jochie, toen hij de Alpe d’ Huez op fietste. Zijn overwinningen van eerdere jaren waren die dag weinig waard. Mijn vader bood hem een fles water aan. Zijn ogen stonden diep in zijn hoofd, hij reageerde niet.

Na zijn actieve carrière bleek de renner een begenadigd schrijver. Niet alleen over zijn eigen sport, maar ook over andere sporten en zelfs over het leven. Zonder enige twijfel pakte ik dan ook een nieuw boek van hem op, volgens mij heb ik de meeste wel gelezen.

Die twijfel had ik wel bij dit boek, al was het maar omdat de ondertitel ‘alles over doping’ aangeeft dat dit een thematische bundeling is. En ook al is doping een belangrijk en niet te missen onderwerp wanneer het over wielrennen gaat, de charme van de sport schuilt juist niet in een bijzaak, hoe vaak het ook de hoofdzaak leek te zijn. En dat is ook meteen mijn probleem met dit boek. De columns an sich zijn niet verkeerd, vele observaties zijn raak. Maar allemaal gezamenlijk vormen ze een overdosis (no pun intended). Het is niet leuk meer om meer columns achter elkaar te lezen. Aangezien ik denk dat de wielrenner, maar ook de schrijver, Winnen een romanticus is, een liefhebber, geloof ik niet dat het initiatief voor dit boek van hem uit ging. Ik zie een cynische uitgever voor me, die in 2013 een actueel onderwerp combineert met een uitgebreid columnarchief en al snel tot een simpele conclusie kwam.

Desondanks las ik vele columns met plezier. Sommigen voor de tweede keer, omdat ik de krant al las, of een eerdere bundeling. Soms nieuw.

Citaat: “Wanneer precies verscheen de epo in het peloton? De meningen zijn verdeeld. Sommigen beginnen de nieuwe jaartelling rond 1993. Ik durf te beweren dat het in 1988 was. In dat jaar werd ik er bergop voor het eerst door een stelletje non-klimmers afgereden. Tijdens een particulier interviewtje met een bepaalde collega, in het zadel uiteraard, werd me ongeveer gewezen waar de klepel hing.” (p.212/213)

Nummer: 18-002
Titel: God of duivel
Ondertitel: Alles over doping
Auteur: Peter Winnen
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
# Pagina’s: 223 (905)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-004-0336-9

Meer:
Stoempwerk en andere verhalen
Windbreker en andere verhalen
Het snot voor ogen
Van Santander naar Santander
Valse start
Wielergeluk

De Muur 58

Tags

boeken, boeken 2017, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 58

Wat vind ik het geweldig dat ik in een taalgebied mag wonen waar ik elke twee maanden een literair voetbaltijdschrift en elk kwartaal een literair wielermagazine op mijn deurmat kan vinden. Je zal toch elders op de wereld wonen en ik weet niet hoe ver moeten reizen naar een fatsoenlijke boekhandel. Je zal toch een sport willen volgen, maar nooit meer informatie krijgen dan de waan van de dag. Je zal interviews na een wedstrijd als referentiekader moeten gebruiken.

Gelukkig hoeft dat niet in Nederland. En dan krijg je dus een schitterend verhaal (weer) van Frank Heinen over het geheime genootschap van de tweede rij. Dan lees je een reconstructie door Wiep Idzenga over de loopbaan van de Ier Seamus Elliott. Dan kom je achter de waarheid van geruchten na het WK van 1985 toen Kim Andersen een auto verdiende door op het juiste moment even de benen niet te bewegen. Je hoort hoe Annemiek van Vleuten over haar vak praat. En het leven eromheen.

En een paar weken later heb je weer een uitgave van De Muur uit. Smachtend wachtend op het nieuwe kwartaal.

Citaat: “Waarom zou ik extreem moeten verdienen? Ik vind dat ik meer mag verdienen dan het minimumloon, want wielrennen is 24/7, maar ik kan niks met de gedachte dat je ‘binnen’ zou moeten zijn na je sportcarrière. Ik vind inkomensongelijkheid oneerlijk. Ik hoef in elk geval niet heel veel meer te verdienen en ik kan heus nog wel wat anders na mijn wielerloopbaan.” (p.132)

Nummer: 17-059
Titel: De Muur 58
Auteur: Diversen (Sam Planting, Wiep Idzenga, Maarten Kolschot, Willie Verhegghe, Frank Heinen, Stijn Fens, Ruurd Edens, Niek Pas, Dominique Elshout, Ruud Paauw, Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 144 (13721)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1028-5

Meer:
57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

De Muur 57

Tags

boeken, boeken 2017, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 57

De reconstructie van deze aflevering: Waarom Hennie Kuiper de Tour van 1978 niet won. Daarna legt Frank Heinen even uit waarom Romain Bardet de Tour niet zal winnen, zelfs al wint hij hem ooit wel. Een voorpublicatie uit het nieuwe boek van Martin Bons over sprinten, na dalen en klimmen zijn nieuwe obsessie.

Guimard wordt geportretteerd door Jeroen Wielaert, in mooie bewoordingen natuurlijk. Eindelijk een keer een verhaal van Smeets, over drie Duitsers die ooit het geel hebben gedragen.

Voor mooie tragische verhalen moeten we toch dieper de geschiedenis in. Gelukkig is er dan Erik Brouwer. Het banale einde van Henri Pelissier, heet het verhaal waarin we lezen over de moord op de wielerheld door zijn eigen maîtresse. Ook in deze uitgave het verhaal van Nederlands onbekendste winnaar van een Touretappe, Cees van Espen.

Ook al lees ik graag Hard Gras, wielrennen is toch de meest literaire aller sporten.

Citaat: “Toen hij langsliep, hield hij even in en gaf mij als enige zo’n foto. Ik weet nog niet waarom. We hadden zo’n acht keer tegenover elkaar gezeten of gestaan met camera en microfoon en ik vond hem nooit vervelend, aanmatigend of hautain. Meer een typisch kind van de oude DDR. Star, grauw, bijna bot. Hij deed me denken aan een buitenwijk van Dresden, zijn spijkerbroeken waren van droeve kwaliteit.” (p.99)

Nummer: 17-041
Titel: De Muur 57
Auteur: Diversen (Bert Wagendorp, Wiep Idzenga, Niek Pas, Frank Heinen, Martin Bons, Joost-Jan Kool, Jeroen Wielaert, Mart Smeets, Erik Brouwer, Pieter Cramer & Wim Sanders, Peter Ouwerkerk, Willie Verhegge en Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 144 (9666)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1027-8

Meer Muur:
55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 50: Sportseries

De Muur 56

Tags

boeken, boeken 2017, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 56

Uit. Mooi.

Hoogtepunt: Erik Brouwer over Chernoshvarts.

Citaat: “Nee, een ander mooi. Een smerig mooi, een leugenachtig, vals, hoogmoedig en arrogant mooi. Een cynisch mooi, als jullie dat dan zo graag willen horen. Het veelkleurige mooi van het leven, van maagdelijk wit tot diepzwart. Het goede mooi en het slechte mooi. Het mooi van de rechtvaardigheid en het mooi van de oneerlijkheid. Het mooi van de loyaliteit en het mooi van het verraad. Het mooi van de haat en het mooi van de liefde. Dat mooie mooi. Dat allermooiste, allerdiepste, rijkste mooi. Het mooi dat pijn doet aan je ziel.” (p.51)

Nummer: 17-020
Titel: De Muur 56
Auteur: Diversen (Nando Boers, Erik Brouwer, Mark de Bruijn, Herman Chevrolet, Ruurd Edens, Frank Heinen, Alex van der Hulst, Wiep Idzenga, Willie Verhegge, Bert Wagendorp, Jeroen Wielaert)
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 128 (4704)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6231-026-1

Meer:
54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 50: Sportseries

Martin Bons – De kunst van het dalen

Tags

boeken, boeken 2017, boekrecensie, lezen, Martin Bons, wielerboek, wielrennen

Martin Bons – De kunst van het dalen

Dankzij de VakantieBieb-app op mijn telefoon. Tussendoor, elke keer een paar schermpjes. Uit na een paar weken.

Bons vroeg zich af of hij kon leren dalen. Amateurwielrenner, zoals zo vele, met bewondering voor de professionals die er goed in zijn. Bons deed research, boeken, kranten, videobeelden. Sprak experts en mensen die er vlak bij stonden.

Interessant? Mwoah. Best grappig om sommige anekdotes te lezen. Altijd interessant om goede wielrenners aan het woord te laten. Maar het maakt geen volledig boek. Een goede conclusie, eindresultaat van zijn studie, is er niet. Je weet iets meer over. Daar blijft het bij. Wielerboek voor de fanatieke wielerboekenlezer dus. Voor de rest: overslaan.

Citaat: “Hushovd heeft als hoogste snelheid 112 kilometer per uur. De cameraman die de afdaling filmde, zei later op de Franse televisie at hij nog nooit zoiets had meegemaakt. Lionel Marie, de ploegleider van de Noor, bekende dat hij in elke bocht zijn zenuwen nauwelijks de baas was. En wat zei Hushovd na afloop? ‘I didn’t take any too large risks.’ Tijdens de afdaling had hij aan zijn dochtertje Isabel gedacht en besloten dat het geen enkele zijn had om tot het uiterste te gaan.” (p.21)

Nummer: 17-039
Titel: De kunst van het dalen
Auteur: Martin Bons
Taal: Nederlands
Jaar: 2015
# Pagina’s: 224 (9314)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-0040-160-0

Meer:
De kunst van het dalen (Website)
Het is koers
Cycling story
Goodreads

Themaweek 48: E-boeken

Aili & Andres McConnon – Gino Bartali De leeuw van Toscane

Tags

Aili McConnon, Andres McConnon, boeken, boeken 2017, boekrecensie, Gino Bartali, Italië, lezen, politiek, Tour de France, wielerboek, wielrennen

Aili & Andres McConnon – Gino Bartali De leeuw van Toscane

Verbaasd was de eerste reactie. Waarom schrijven een Canadese broer en zus over een Italiaanse wielrenner die ze zelf nooit hebben zien fietsen? Begrijpen ze überhaupt wat een grote wielerronde is aan de andere kant van de oceaan? Wat bezielt deze mensen om dit boek te schrijven?

Toch ben ik gefascineerd. Coppi tegen Bartali is ook voor mij een prachtige legende. Sterker nog, ik denk dat de tweestrijd in de geschiedenis van het wielrennen onovertroffen is. Dus lees ik graag over beide heren. Dit boek hoort dus gewoon bij mij op de plank wielerboeken te staan.

Deze zomer in Frankrijk had ik ‘m bij me. Wachtend op de Tour, aan de kant van de weg, Col d’Izoard, las ik over de ronde van een jaar of zeventig eerder. En dan ook nog eens over diezelfde col fietsen, een berg die niet zo vaak in het parcours van de Tour is opgenomen. Bartali zorgde juist daar voor de beslissing.

Het verhaal is bij de ware liefhebbers wel bekend. Bartali wint de Tour, de Tweede Wereldoorlog is een keiharde onderbreking van zijn carrière, maar na de oorlog wint hij tien jaar later toch weer de Tour. Nooit zat er meer tijd tussen twee overwinningen. Bartali wordt een legende. En alsof dat nog niet genoeg was, hangt er zelfs een politiek luchtje aan zijn Tourzege. Dankzij zijn overwinning werden de hoog opgelopen gemoederen in Italië gekalmeerd. De aandacht werd verlegd. Een revolutie werd voorkomen. Meer kun je als sportman niet bereiken.

Mijn aanvankelijke terughoudendheid hebben de schrijvers weg weten te werken. Dit boek leest als een trein, al is dat natuurlijk vooral te danken aan de renners die zorgden voor een historische Tour.

Citaat: “Jaren later, toen Coppi en Gino elkaars rivalen waren in de grootste concurrentieslag die Italië ooit had meegemaakt, zouden de mensen terugdenken aan dit eerste duel en er in bijna mythische termen over spreken. De coppiani zeiden dat dit het archetypische ogenblik was waarop de dappere leerling voor het eerst zijn meester uitdaagde. De bartaliani zouden zich laten leiden door Gino’s wat aangezette verhalen over zijn steun aan Coppi en het zien als een bijna messianistisch voorbeeld van zelfopoffering waarbij de legendarische kampioen zijn eigen kans op de zege vaarwel zegde om zijn jongere ploeggenoot te laten winnen.” (p.108)

Nummer: 17-044
Titel: Gino Bartali. De leeuw van Toscane (Road to valor. A true story of World War II Italy, the Nazia , and the cyclist who inspired a nation)
Auteur: Aili & Andres McConnon
Taal: Nederlands (Orig.: Engels)
Jaar: 2012
# Pagina’s: 269 (10334)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-90-488-1310-0

Meer:
Goodreads
Penguin
Road to valor
Bettina schrijft
Sportliteratuur

Themaweek 46: Sportboeken

De Muur 55 – Koos Schwartz – De langste Tour

Tags

boeken, boeken 2017, boekrecensie, De Muur, Koos Schwartz, lezen, Tour de France, wielerboek, wielrennen

De Muur 55 – Koos Schwartz – De langste Tour

Eigenlijk vind ik de leukste uitgaven van de Muur. Flink terug in de tijd, goed en gedegen onderzoek doen en dan een mooi beeld weergeven van de bewuste Tour of andere grote wedstrijd.

Koos Schwartz koos de Tour de France van 1926. Lucien Buysse won die ronde, geen renner deed ooit zo lang over het winnen van de Ronde van Frankrijk, meer dan 238 uur zat hij op zijn fiets. En dan was hij de winnaar, nummer 41 van die ronde, de Franse onafhankelijke Andre Drobecq deed er nog eens bijna 27 uur langer over.

Het is prachtig te lezen over een tijd waarin de Tour in de verste verte slechts een klein beetje lijkt op de wedstrijd zoals wij die tegenwoordig elke zomer zien. Kleine ploegen of zelfs dat niet, gigantische tochten, beroerd materiaal, nog slechtere wegen, de renners uit die tijd zouden hun ogen uitkijken, mochten ze vandaag de dag de wedstrijd zien die zij ooit uitreden. Mooi is dat klassieke wielerschrijvers langskomen, geciteerd worden, maar ook beoordeeld. Laten we het erop houden dat Albert Londres er een stuk beter van af komt dan Karel van Wijnendaele. Daar voeg ik zelf de conclusie ‘terecht’ aan toe.

Ook al is de uitslag al bekend, elk hoofdstuk, elk verslag van een etappe leest alsof je zit te kijken, de citaten uit Franse kranten geven het extra jus, het beeld van een compleet andere tijd aan de hand van een wielerwedstrijd maakt dat het moeilijk is om dit boek neer te leggen.

Er zijn vast nog meer memorabele grote ronden gereden tachtig, negentig jaar geleden, ik hoop op minstens een Muur-special per jaar de komende jaren.

Citaat: “Desgrange foetert nog een tijdje door: ‘Dat brengt me op de eeuwige kwestie van de groepsaankomsten, het lage tempo in de etappes en al die andere deuntjes die we zo langzamerhand wel kennen. En dan? Heeft u een oplossing? En als u een oplossing heeft, dan verwed ik er tien jaar van het leven van mijn conciërge om dat die niets voorstelt. Heeft u een alternatief voor de barrages op de piste? U heeft het niet. En waarom niet? Simpelweg, omdat er geen alternatief is.’“ (p.87)

Nummer: 17-014
Titel: De Muur 55 – De langste Tour
Auteur: Koos Schwartz
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 192 (3538)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6231-023-0

Meer kronieken:
Erik Brouwer (Giro 2007)
Maarten Ducrot (Tour 1987)
Mart Smeets (Tour 1980)
Dino Buzzati (Giro 1949)
Benjo Maso (Tour 1948)
Albert Londres (Tour 1924)

Meer Muur:
54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 46: Sportboeken

Thijs Zonneveld – Paniagua

Tags

boeken, boeken 2017, boekrecensie, column, lezen, Thijs Zonneveld, wielerboek, wielrennen

Thijs Zonneveld – Paniagua

Wielerboeken lees ik graag. Zonneveld brak, in mijn ogen, door met een prachtig verhaal over zijn Chinese ploegmaat in De Muur, jaren geleden. Al snel had hij door dat hij een redelijke wielrenner was, maar als schrijver/journalist verder kon komen dan als renner. Goede keus dus.

Op Facebook ben ik ook al een tijdje lid van een groep die voor het goede doel wielerboeken verkoopt. Geweldige combinatie. Elk jaar bestel ik er wel een boek. Extra leuk is het natuurlijk dat vele schrijvers of renners door de mensen achter die site worden benaderd om boeken te signeren. Zo steun je niet alleen het goede doel, maar ontvang je ook nog eens een bijzonder boek.

Nadat ik de site net had ontdekt bestelde ik meerdere boeken, die las ik dus niet allemaal achter elkaar. Wielerboeken zijn leuk, maar ik lees ook graag eens wat anders. Deze verzameling columns van Zonneveld bleef dus een tijdje in mijn kast staan. Tot deze zomer, toen ik tijdens de Tour zo nu en dan een column las en zo aan het eind van de Tour het boek dus uit had. Goede planning, al zeg ik het zelf.

Zonneveld is natuurlijk een kenner van de wielersport, hij kent een deel van het peloton nog uit zijn eigen proftijd, kent genoeg mensen om ook over de rest genoeg te weten te komen. Tegelijkertijd is hij scherp, doet niet mee aan welke omerta dan ook, maar heeft genoeg affectie voor de sport om ook de mooie kanten van de sport met veel liefde op te schrijven.

Ook over andere sporten heeft hij een mening en genoeg kennis om deze mening te onderbouwen.

Citaat: “De Schleckies zijn niet zulke lieve jongetjes. Ze zijn een beetje stiekem. Ze staken Bjarne Riis – de strateeg die ze groot maakte – een mes in zijn rug door zijn mecaniciens, zijn verzorgers, zijn ploegleiders en zijn renners mee te nemen naar een nieuwe ploeg. Ze maakten veel misbaar als hun concurrenten profiteerden van hun pech, maar zelf waren ze geen haar beter.” (p.119)

Nummer: 17-049
Titel: Paniagua
Auteur: Thijs Zonneveld
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
# Pagina’s: 190 (11805)
Categorie: Sport
ISBN: 978-90-468-1475-8

Meer:
De rode vod
De ereronde van de eland
De Muur 16
De Muur 20

Themaweek 41: Bijzondere/gesigneerde boeken