29 maandag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Afdalen
Alaphilippe krijgt lof
voor zijn daalcapaciteiten
maar verliest toch de Tour
Anticlimax
Eindelijk ontploft de Tour
wordt de koers geneutraliseerd
Vol adrenaline kijkend
naar renners die in auto’s stappen
Veldrijden
Al vaak werd gezegd dat dit een Tour
voor veldrijders was
Sneeuw en modder
dit was een etappe die
Mathieu van der Poel
zeker had gewonnen
Tranen
Vreugde of verdriet
De tranen van Pinot
en de tranen van Bernal
ik voel ze beide
28 zondag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Spanning
Nog drie dagen
nog steeds zes kanshebbers
kan me niet herinneren
wanneer de Tour voor het laatst
zo spannend was
Jaloers
Hier is het maar 37 graden
Als ik kijk naar het peloton
Dat met 40 graden rondrijdt
Zij krijgen een onweersbui
Ik ben jaloers
33 man
Een kopgroep van 33 man
drie oude kranten
mijn twitter tijdlijn
flesje water
middagdutje
drie oude columns van Wielaert
En dan weer kijken
Dubbel
Quintana wint niet alleen de etappe
maar ook de prijs
voor meest nietszeggende interview
na de etappe
27 zaterdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerfoto
Tags
fotooo, tdf15, tdf18, Tour de France, wielerfoto, wielrennen
Start etappe in Gap, Tour de France 2015:
Etappe naar Mende, laatste bocht voor de finish, Tour de France 2018:
26 vrijdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Podcast
De Rode Lantaarn
De Kopgroep
en twee keer per dag
In Het Wiel
2019 is definitief
De Tour van de Podcast
Tourpiemel
Hoe zet je op je c.v.
dat je de hele zomer
piemels op de straat
hebt overgeschilderd?
Tourpiemel (2)
Woord van het jaar
2019 is bekend
Al was het alleen maar
dat men zich over veertien jaar afvraagt
wat een Tourpiemel eigenlijk is
Droom
De natte droom van de Jumbo
Kruijswijk die in het geel
de sprint voor Groenewegen aantrekt
op de Champs Elysees
En dan allebei winnen
25 donderdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerwedstrijden
Tags
In de loop der jaren heb ik een aantal Touretappes mogen bezoeken. Een enkele keer schreef ik daar ook over:
Tour de France 2013: De berg op
Tour de France 2009: Op weg naar Andorra Arcalis
Tour de France 1984: Morzine
24 woensdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Verdwijntruc
Wie weet waar Rohan Dennis?
Toch knap dat je in zo’n mediaspektakel
in het tijdperk van de mobieltjes
ongezien kunt afstappen
Gele doping
Alaphilippe wint de tijdrit
deed mij denken aan
de oom van Harrie Jekkers
“Die gozer in de gele trui
wint altijd”
Wout van Aert
Au
AAAAUUUUUU!
Uitgestelde start
De gespannen kopjes
achter de neutrale wagen
wachtend tot ze
mogen ontsnappen
23 dinsdag jul 2019
Posted in CycloGerb Artikelen, Elders op het web
Tags
Naast de radio en de televisie (en social media) zijn er vele podcasts die de moeite waard zijn om te luisteren:
Laurens ten Dam: Live Slow Ride Fast
Lance Armstrong: The Move
Maarten Ducrot: Crotcast
De Rode Lantaarn: Dag en nacht media
De Kopgroep: Mart Smeets e.a.
In het wiel: Thijs Zonneveld, Thomas Dekker
Of via de bekende Podcastkanalen…
22 maandag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerverhalen
Tags
Herpublicatie. Het verhaal dat ik schreef over Papa in 2015, tijdens de Tour, over zijn deelname aan ons veilingspel. Het was zijn laatste deelname, maar dat wist ik toen nog niet. Vandaag zou hij 74 zijn geworden.
Al jaren roept mijn vader dat hij voor het laatst meedoet met ons veilingspel. Hij vindt zich te oud om met allemaal jonge jongens nog mee te spelen. Nu worden wij geen van allen jonger, het leeftijdsverschil wordt procentueel gezien steeds kleiner, dus vinden we dat hij gewoon elk jaar weer mee moet doen.
Hij doet het meestal redelijk, maar heeft geen geduld voor een spel dat een paar uur duurt en waarin bijna 100 renners ‘op tafel’ komen. Hij kiest een paar renners die hij wil hebben, overbiedt en dan raakt zijn geduld op. Ooit was dat Stuart O’Grady die voor 43 wegging, dit jaar was het Ian Stannard die voor zijn restbudget van 24 werd gekocht. Voor de helft had hij ‘m ook gehad. Een kwart waarschijnlijk zelfs. Gevolg is dat hij de laatste vijf renners zonder budget zit en dus erg lang moet wachten tot hij de goedkope renners kan inslaan of zo slechte renners moet inbrengen die niemand zelfs maar voor 1 wil kopen. Beide situaties zijn niet gunstig.
Het resultaat is er naar. Hij staat ondertussen dik onderaan. En nu is dat niet zo heel erg, het is maar een spelletje. Ware het niet dat we een regel hebben bedacht ooit dat degene die onderaan eindigt, het jaar er op gastheer is. Hoeven we volgend jaar in ieder geval de discussie niet aan te gaan. Hij moet gewoon nog een jaar meedoen. In 2017 praten we hem wel weer om.
Overigens is hij vandaag ook nog jarig. Hij heeft de mooie leeftijd van 70 jaar bereikt en gaat aan zijn achtste decennium beginnen. Gefeliciteerd pa!
20 zaterdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Dierckxens
Volgens mijn moeder
is Ludo niets ouder geworden
twintig jaar na zijn
etappezege in de Tour
Klopt niet:
Hij zag er op zijn 23e al uit
alsof hij 41 was
Lering
Angliru
Strade Bianchi
Boven op de Planche des Belles Filles
zien we dat de tourorganisatie
wel degelijk naar
de concurrentie kijkt
Uitgekiend
Wie denkt dat zijn aanvallen
willekeurig zijn
een schot met hagel
ooit een keer raak
Begrijpt er niets van
alles is voorbestemd
uitgekiend
doorgerekend
De winst van De Gendt
toont de intelligentie
van de renner
Waaiers
Een etappe voor fijnproevers
met diverse waaiers
waar op kop vol wordt doorgereden
De wind kan een grotere hindernis zijn
dan de hoogste bergen
19 vrijdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Vervanger
Je hebt anderhalve minuut
na de valpartij van je kopman
waarin je beseft dat je het zelf
maar eens proberen moet
En dan lukt dat
Teamwork
Eindelijk een Tour op mijn lijf
dacht Bardet
voordat hij doorhad
dat zelfs een korte ploegenrijdrit
genoeg was om flink te verliezen
Hommage
Vijftig jaar na dato
eert de Tour de man
die voor velen de grootste aller tijden is
Die ook drie keer vaker gepakt werd
dan de man die hem zijn record afpakte
maar het toch weer kwijtraakte
Middagslaapje
In de vijfde etappe
gebeurt het onvermijdelijke
laatste klim op 19 km
van de finish
Was het 9 km geweest
dan had ik Sagan
wél zien winnen
17 woensdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Colombiaan
Gaviria is de tweede
de eerste Colombiaan in het geel
glunderde in Almelo ooit
toen hij met mama op de foto mocht
Sagan (2)
Van de 115 dagen dat
hij in de Tour reed
had hij liefst 90 dagen
de groene trui aan
Kruijswijk
Als Oranje in 74
wel de complimenten
wel de koers bepalen
met lege handen
Babyface
De Fransman naast me
kijkt vragend naar me
omdat ik die renner
net achter de groten van het peloton
met die babyface aanmoedig
Antwan is geen verdwaalde
wielertoerist
15 maandag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
II
de dondergod
bleek ook maar menselijk te zijn
maar ondanks de kramp
(of was het dankzij)
werd hij de held van de dag
de winnaar van die etappe
is alweer vergeten
maar die beelden
van het lijden
op twintig minuten van het peloton
blijven in ieders netvlies staan
IX
zou een handballer
de strafworpen
beter benutten
als Marino Lejareta
als een gek
aan de kant
van de sporthal
staat te schreeuwen?
XII
harakiri
intifada
jalabert
XX
de redenen waarom deze tour toch niet saai was
Jalabert
Hushovd
Botero
Martinez
Smeets
Boogerd
Solleveld
Wuyts
Rumsas
Mevrouw Rumsas
11 donderdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Al vele jaren doe ik een (matige) poging om de Tour in kleine gedichtjes, meer gedachtespinsels, te vangen. Ook dit jaar zal ik dat proberen. Eerst even een paar voorbeeldjes uit het verleden. Vandaag 2015.
Tour 2015
Mooie etappes
strijd
schitterende beelden
Renaat en Wuyts
zelfs Tour du Jour valt mee
(al kijk ik niet elke dag)
Maar ik mis Mart
Perceptie
De verslaggever kent niet genoeg superlatieven
voor de vierde plek van Gesink
(die er zelf redelijk nuchter bij zit)
Dertig jaar geleden had men gevraagd
wat er mis is gegaan…
Camera
In de bergetappe
vind ik de camera
achter de groep
het meest interessant
Lijden is de essentie
van sport
Lengte
Zetten ze bewust de langste rondemissen
naast Nairo Quintana?
Om hem te zoenen
op het podium
moeten ze nog steeds bukken
20 maandag mei 2019
Tags
boeken, boeken 2019, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen
De Muur 63 – De stambomen van het profpeloton
Schitterende voorkant, een foto van opa Poulidor met kleinzoon Mathieu. Alsof de redactie voorzag wat een memorabel voorjaar de nieuwste held van het Nederlands wielrennen zou gaan rijden. Het kan niet uitgesloten worden. Het winterthemanummer is duidelijk: Stambomen. Welke wielrenner is zo goed omdat zijn vader dat ook was. Wagendorp begint zijn onderzoek en deelt al snel opdrachten uit aan andere schrijvers, hij bepaalt de regels. Alleen een vader en zoon is niet genoeg, twee broers ook niet. En de termen ‘nature’ en ‘nurture’ vallen voor het eerst. Is de zoon zo goed omdat hij de genen van zijn vader heeft of is hij goed geworden omdat hij als jochie al mee mocht naar de koers, al kon fietsen voordat hij kon lopen? Interessante discussie.
De heer Heinen neemt de opdracht uiterst serieus en doet grondig onderzoek, het aantal voetnoten is indrukwekkend, sommige zijn bijna eigen verhalen. De terzijdes in zijn verhaal maken het boeiend, het verhaal is indrukwekkend. Maar is het ook baanbrekend? Hebben we een conclusie?
Peter Ouwerkerk mocht op zoek naar de Van der Poulidors. De twee heren op de voorkant van deze uitgave, waarbij schoonzoon/vader Adri (niet op de foto) nog altijd de meest succesvolle is op dit moment, al lijkt Mathieu beide voorvaderen (en zijn broer) in de schaduw te gaan zetten.
Daarna mooie verhalen van Dominique Elshout (Van Est), Wiep Idzenga (Petterson), Ruurd Edens (Laverde) en Rik Vanwalleghem (Buysse) voordat Nando Boers mag afsluiten met Tom Stamsnijder.
Weer een pareltje in mijn boekenkast, weer prachtige geschiedenissen en als extra bonus de mooi vormgegeven stambomen van tientallen wielerfamilies.
Citaat: “Met wielerdynastieën gaat het blijkbaar zoals met elke (vooral ook vorstelijke) stamboom: bij elke volgende generatie treedt genetische verwatering op, de erfelijke spoeling wordt almaar dunner, tot men terugzakt tot het niveau van de doodgewone sterveling.” (p.145)
Nummer: 19-004
Titel: De Muur 63
Ondertitel: De stambomen van het profpeloton
Auteur: Diversen (Bert Wagendorp, Frank Heinen, Peter Ouwerkerk, Dominique Elschot, Wiep Idzenga, Ruurd Edens, Rik Vanwalleghem, Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 172 (853)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1038-4
Meer:
62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)
25 maandag mrt 2019
Posted in CycloGerb Artikelen
Tags
Er was dit jaar (weer) ophef over de poster van de E3 prijs te Harelbeke. Op het eerste gezicht een kikker. Maar terwijl menigeen aan het zoeken was naar de link van een kikker met een wielerkoers, ontdekte een ander dat het geen kikker was, maar twee gebodypainte dames.
Publiciteit gegarandeerd. En dat was zonder enige twijfel de bedoeling van de organisatie. Kijk maar eens naar de posters van vorige edities. (wie weet nog waarom ze die poster in 2015 maakten?)
25 maandag feb 2019
Posted in Boekbesprekingen 2018, CycloGerb Wielerboeken
Tags
Bart Jungmann, boeken, boeken 2018, boekrecensie, De Muur, lezen, Tom Dumoulin, Tour de France, wielerboek, wielrennen
Bart Jungmann – De Muur 62 – Toms Tour
Hij noemt het zelf een feuilleton. Een dagelijks verslag, zoals de Tour zelf eigenlijk ook een feuilleton is. Onderaan noem ik het een kroniek, een term die ook eerder gebruikt is. Het zijn mooie verhalen, een grote wielerronde drie weken volgen en daar mooi over schrijven. Het is wat anders dan een dagelijks verslag, dat kun je in de kranten wel lezen. Het is meer, het is een sfeertekening, een tijdsgeestbeschrijving, het is het verhaal dat het overzicht heeft, waar de dagelijkse verslagen dat meestal missen.
Bart Jungmann was al jaren niet meer in de Tour geweest, maar bedacht in 2018 dat het toch wel eens bijzonder kon worden, zeker met een Nederlandse kandidaat winnaar in het peloton. En dus vroeg hij een perskaart aan en bekeek vanaf de zijkant de Tour van Tom.
Jungmann kijkt terug in de tijd, naar oude Tours, naar zijn eigen leven als verslaggever, naar bijzondere gebeurtenissen. Het dagelijks blokje waarin de muziek wordt beschreven geeft inzicht in de smaak van de schrijver, tevens zegt het ook weer iets over de Tour zelf. De uitslagen aan het eind van elk hoofdstuk geeft aan dat het toch nog wel gekoppeld is aan de realiteit, aan de dagelijkse gang van zaken, als je alleen leest, is dat niet altijd even duidelijk. Precies zoals het hoort. De uitslagen staan dan ook in een kleiner lettertype, dit is een boek, geen krant.
In het midden een aantal schitterende foto’s van Klaas Jan van der Weij, prachtige toevoeging aan het mooie verhaal.
Eigenlijk is het jammer dat ik dit boek een paar maanden na de Tour al heb gelezen, dit zou je jaren later moeten teruglezen, om die mooie Tour van 2018 nog eens te herbeleven. Maar goed, in een rijtje met Dino Buzatti en Antoine Blondin staan is een mooi compliment voor Jungmann.
Citaat: “Helaas lijken bijnamen hun beste tijd te hebben gehad. Uit de recente geschiedenis schiet met De Apotheker te binnen. Zo noemden ze de Italiaan Rodolfo Massi omdat hij een reputatie had als handelaar in stimulantia. Van de huidige generatie kan alleen Vincenzo Nibali ermee door als De Haai van Messina.” (p.113)
Nummer: 18-059
Titel: De Muur 62
Ondertitel: Toms Tour
Auteur: Bart Jungmann
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
# Pagina’s: 177 (11240)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1037-7
Meer kronieken:
Erik Brouwer (Giro 2007)
Maarten Ducrot (Tour 1987)
Mart Smeets (Tour 1980)
Dino Buzzati (Giro 1949)
Benjo Maso (Tour 1948)
Koos Schwartz (Tour 1926)
Albert Londres (Tour 1924)
Meer Muur:
61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)
17 donderdag jan 2019
Dick Heuvelman, Frans van Schoonderwalt en Gerard Sierksma – Tour de France top 100
Als misschien bekend, ben ik gek op lijstjes. Dit boek paste dus perfect in mijn collectie. Tijdens de Tour gelezen, wie is nu echt de beste? Daarvoor kun je natuurlijk meerdere criteria gebruiken, vooral over de onderlinge weging kun je discussiëren. Heerlijk. Is een vierde plek in het eindklassement beter dan winst in een etappe? Wat is moeilijker: tweede worden in het bergklassement of negende in het eindklassement? Was de Tour van 1964 zwaarder of juist eenvoudiger dan de Tour van 1983? Zowel Armstrong als Thevenet gaven toe doping te hebben gebruikt. De Fransman mocht zijn titels behouden. Is toegeven (Ullrich) erger dan niet toegeven (Zoetemelk)?
Meer tegenstand of juist betere omstandigheden? Maakt het uit of je in de Giro en Vuelta ook hebt gepresteerd? Ben je het hele jaar goed (Merckx) of richt je je slechts op de tour (Indurain)? Er zijn zoveel factoren die meetellen, dat het onmogelijk is een lijst te maken die boven discussie verheven is. Maar juist die discussie is het leukste!
Over de nummer 1 zal onder experts weinig discussie zijn, ook de rekenmethode die je gebruikt is niet relevant. Je moet van goeden huize komen wil je ooit nog hoger worden aangeslagen dan Merckx. Dat Zoetemelk de beste Nederlander is, zal zelfs Jan Janssen accepteren.
Leuk boek, zou elk decennium bijgewerkt kunnen (moeten!) worden.
Citaat: “De zogenaamde schone Tour van 2006, die zonder de sterren Jan Ullrich, Ivan Basso en Aleksandre Vinokoerov is verreden, kreeg een van doping beschuldigde winnaar, Floyd Landis die in het Universeel Tourklassement op de 83ste plaats staat. Indien Landis wordt gediskwalificeerd, verdwijnt hij uit de top 100 en komt de nieuwe winnaar, Oscar Pereiro Sio, op nummer 79 de top 100 binnen.” (p.8)
Nummer: 18-044
Titel: Tour de France top 100
Ondertitel: De honderd beste tourrenners aller tijden
Auteur: Dick Heuvelman, Frans van Schoonderwalt, Gerard Sierksma
Taal: Nederlands
Jaar: 2007
# Pagina’s: 160 (8497)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-90-4390-930-3
Meer:
Wielersportbroeken
Goodreads
Bol
Tour de France (op gerbie.nl)
24 zaterdag nov 2018
Posted in CycloGerb Artikelen, themaweek
Tags
Natuurlijk is voetbal de populairste sport, vele praatprogramma’s kun je elke week zien, iedereen mag meepraten over voetbal, vaak niet gehinderd door enige kennis. Praten over wielrennen doen we in Nederland eigenlijk alleen tijdens de Tour de France.
Gelukkig is een podcast maken redelijk laagdrempelig en zijn er meerdere wielerpodcasts te volgen, die niet alleen leuk zijn, maar ook kwalitatief behoorlijk.
In het Wiel is de podcast van het AD, gelukkig vaak met Thijs Zonneveld, maar ook Thomas Dekker blijkt een liefhebber met humor en zelfspot die een goede aanvulling is op Hidde van Warmerdam, de presentator. Vooral tijdens de grote rondes worden de heren actief. Zou wat korter mogen soms, maar veel informatie en goede inzichten door insiders.
De Rode Lantaarn is gekoppeld aan de wielersite Het is Koers. De heren Dudok en de Gier vinden wielrennen geweldig om te kijken, maar kunnen ook erg goed slap ouwehoeren. Veel humor, maar daarnaast serieus genoeg om te blijven luisteren. Op het zwakst als ze een hele touretappe helemaal gaan nabespreken (ik heb het al gezien..), op het sterkst met gasten en op momenten dat ze hun stokpaardjes (bierrecensies, het tijdperk, rectificaties) berijden.
Benjamin de Bruijn heeft met Cassette een eigen niche gevonden. Leuke verhalen uit de marge, vooral zijn serie over het verbreken van het werelduurrecord door Dion Beukeboom heb ik met erg veel plezier geluisterd.
Zelf ken ik ze niet maar Radio Stelvio en Live Slow Ride Fast (Laurens ten Dam!) worden ook vaak aangeraden.
Themaweek 63: Podcasts
