Kader Abdolah – De reis van de lege flessen

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, Kader Abdolah, lezen, themaweek, vluchteling

Kader Abdolah – De reis van de lege flessen

Schrijven in een andere taal dan je moers taal is niet eenvoudig. Ik denk dat ik me in een aantal talen behoorlijk kan redden. Maar je gedachten, met alle kronkels, in letters verwoorden is een zwaar proces. Ik heb dan ook behoorlijk veel bewondering voor die schrijvers die dat wel kunnen. Kader Abdolah kan het. Sterker nog, hij schrijft in een prachtig Nederlands, waar menig autochtoon jaloers op mag zijn. Zijn columns in de Volkskrant (Mirza) vond ik altijd al goed, na een aantal verhalenbundels, is dit boek zijn eerste roman.

Het verhaal gaat over een vluchteling, Bolfazl, die in een rijtjeshuis komt te wonen en niet alleen de taal moet leren spreken, maar ook nog eens de cultuur leren kennen. De meest simpele dingen zijn hem vreemd. Het duurt een tijdje, maar op een gegeven moment krijgt hij toch contact met zijn buurman, Rene. Rene is echter niet een standaard buurman, maar iemand met problemen, die op wat later vertrekt, net als Bolfazl gewend is aan de omgang met zijn buurman. Hij blijft verdwaasd achter en probeert een vergelijkbaar contact op te bouwen met de nieuwe buurman, tegelijkertijd Rene niet vergetend.

Of het verhaal geheel autobiografisch is, is mij niet bekend. Dat hij als vluchteling zich in ieder geval goed kon inleven in de hoofdfiguur is natuurlijk voor de hand liggend. Het boek verhaalt prachtig over hoe ontheemd een vluchteling kan zijn. Dit boek zou verplichte literatuur moeten zijn voor politici die iets roepen over integratie. Nederland is niet een eenvoudig land om in te leven. Bolfazl heeft het hier niet eenvoudig. Prachtig boek.

Nummer: 05-056
Titel: De reis van de lege flessen
Auteur: Kader Abdolah
Taal: Nederlands
Jaar: 1997
# Pagina’s: 170 (10666)
Categorie: Literatuur
ISBN: 90-417-0470-1

Themaweek 40: Uit de oude boekendoos

Advertenties

Al tweeduizend keer…

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, lezen, poëzie, Twents, Willem Wilmink

Gisteren kon u al lezen dat ik iets met getallen heb. Vandaag verschijnt het 2000e stukje op mijn blog. Niet helemaal waar, met het omzetten/importeren zijn een stuk of vijftig stukjes gesneuveld, maar goed, dit is het 2000e stukje dat u kunt vinden op deze site.

Ik kijk dus even terug naar januari 2005, toen het eerste stukje verscheen. Over Willem Wilmink. Prachtige schrijver. Wel een mooi onderwerp voor het eerste Nederlandstalige stukje (ik blogde toen al een jaar of vijf in het Engels). Vandaag nog een keer dat stukje:

Willem Wilmink – Heftan tattat (05-001)

Ondertitel: 24 gedichten in t stadsplat. Wilmink is een van de klassiekers in de Nederlandstalige literatuur, alleen heeft nog lang niet iedereen dat door. Hij schreef menig lied waarmee anderen beroemd werden. Hij schreef prachtige verhalen, maar ook gedichten. Dit boekje is een verzameling van gedichten in het dialect, sommige origineel, anderen vertaald door Wilmink, zowel uit zijn eigen werk als andermans werk.

De titel alleen al (“hij heeft het aan zijn hart gehad”) is een pareltje, bewijs dat wanneer je vaardig bent in een dialect dit schitterende poëzie op kan leveren. Wilmink, helaas te vroeg overleden, heeft ons gelukkig veel achtergelaten.

Klein voorbeeldje, het kortste gedicht uit deze bundel:

Abe

Hier daal, mien jongs, is t voetbal mangs pet,
Maeer doarboavn speelt Abe aait met,
En as e nen bal s verkeerd hef rich,
Dan zeg Oonzn Heer: ‘Ze begriept um nich.’

Nummer: 05-001
Titel: Heftan tattat!
Auteur: Willem Wilmink
Taal: Twents
Jaar: 1992
# Pagina’s: 40
Categorie: Poezie
ISBN: 90-71610-57-8

Boekverslagen

Tags

boeken, boekrecensie, lezen

Al in 1990 en 1991 hield ik precies bij welk boek ik van de bibliotheek leende. Daarna begon mijn zwervend bestaan en viel het niet mee om lijstjes bij te houden. En dat terwijl lijstjes juist zo leuk zijn, en niet alleen dat, ze zijn ook nog eens nuttig. Ik moest er aan denken toen ik een paar minuten geleden een boekverslag ‘poste’ op mijn LiveJournal. Een boek van Ed McBain. En het was een paar jaar geleden juist een van de boeken van McBain die me deed besluiten om weer lijstjes bij te houden. Vooral het lijstje van gelezen boeken leek me nuttig. Ik probeer al jaren mijn gemiddelde van een boek per week vol te houden. Dat gaat soms moeizaam (2001, 2002), meestal redelijk (2003-2005), soms zelfs simpel (2006 en 2007).

Maar dat betekent ook dat ik alleen al in dit millenium meer dan 550 boeken heb gelezen. En dan komt het wel eens voor dat je halverwege de Whodunit denkt dat je het boek al kent en pas op de laatste bladzijde tot de conclusie komt dat je het zeker eerder gelezen hebt. Daarom dus een online archief, met een heleboek verslagen. Want elk verslag is ook weer een moment voor mezelf om even stil te staan bij het boek. Om terug te denken aan wat het boek met me deed. En soms is dat achteraf gezien (het duurt soms wel een maandje voor ik aan het schrijven toe ben) minder dan ik ten tijde van lezen dacht. Soms is het ook een veel beter boek, terwijl ik eerst dacht dat het een niemendalletje was. Een leuke methode voor mezelf dus.

Al die verslagen zijn terug te lezen via LiveJournal. Omdat ik daar al meer dan acht jaar blog. Omdat web-log toen nog niet bestond. Omdat de cyberwereld vooral Engelstalig is. Omdat ik daar vele jarenlange online vriendschappen heb. Een paar jaar geleden besloot ik het verslag in de taal van het boek te schrijven. Sindsdien staan er ook op deze blog boekverslagen. Het verklaart meteen waarom de nummering niet lijkt te kloppen. Met terugwerkende kracht alle boekverslagen vertalen duurt me veel te lang. Is me te saai. Een nieuw verslag in twee talen begin ik al niet aan. Dus voor oude verslagen of voor Engelstalige recent gelezen boeken, moet de boekenliefhebber toch echt naar die site.

Bijvoorbeeld voor alle boeken die ik las in 2000. Slecht voorbeeld, want toen was ik nog bezig aan mijn ‘grote reis’ en is het me dus niet gelukt alle boeken te recenseren. Maar sindsdien gaat het een stuk beter. Dus kan iedereen mijn online archief terug vinden via de volgende links:
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008 en
2009

Veel van deze boeken zijn ook terug te vinden via mijn plankje van

en zoek ik nog een methode om ze allemaal over te zetten naar Goodreads

Mocht er iemand zijn die een snelle en simpele methode van archivering kent, waardoor ik alle honderden boeken via auteur of titel kan terugvinden, dan hou ik me aanbevolen.

Reid, Geleijnse & Van Tol – Fokke & Sukke gaan…

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, cartoons, Fokke en Sukke, lezen

Reid, Geleijnse & Van Tol – Fokke & Sukke gaan maar door (05-065)

Verjaardagscadeautje. Goed idee van mijn ouders. Gelukkig had ik deze nog niet, ook al heb ik al meerdere Fokke en Sukkes in mijn kast staan. Als altijd ken ik al meerdere strips, maar tegelijkertijd ben ik blij dat ik het boek heb. Omdat ze gewoon erg leuk zijn, omdat je ze altijd weer terug kunt lezen.

Nummer: 05-065
Titel: Fokke & Sukke gaan maar door
Auteur: Reid, Geleijnse & Van Tol
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 96 (12358)
Categorie: Cartoons
ISBN: 90-6169-749-2

André Manuel – Het tragische einde…

Tags

Andre Manuel, boeken, boeken 2005, boekrecensie, lezen

André Manuel – Het tragische einde van de Nederlander zoals wij hem kennen (05-064)

Manuel is vooral bekend als cabaretier, minder bekend als zanger, is elke week bij de IKON te horen als columnist, maar schrijft ook. Ooit gaf hij al in eigen beheer een boekje (Lever de koningin) uit, voor zijn doorbraak als cabaretier, dit boek zal dus wel gelden als zijn officieel debuut.

Het verhaal is simpel. De televisie heeft nog maar een stap over in de onmetelijke stupiditeit, live iemand ter dood veroordelen. De uitverkorene is Joop K. een kanariehouder uit het oosten van het land. Wij (de lezers) volgen hem in zijn laatste maanden, maar lezen ook hoe het zover kwam.

Manuel’s gedachten zijn goed te volgen, zoals hij in zijn programma’s (en columns) ook geen blad voor zijn mond neemt, is hij in dit boek ook duidelijk. De wereld is niet echt een leuke plek om te wonen, er gaat van alles fout. Daar trapt Manuel graag tegen aan.

Aan de andere kant verbaas ik me over zijn gebrek aan verbeelding. Voor iemand die al vele programma’s heeft geschreven, die prachtige liedjes schreef, sommige onovertroffen in het Nederlands (In ons dorp, Kraaien), vele CD’s zonder problemen vulde, laat Manuel in dit boek te weinig zien. Hij gebruikt vele, soms zelfs beschamende, details uit zijn eigen leven, alsof hij nog steeds bezig is af te rekenen met zijn verleden, zijn familie, zijn geboortedorp. Terwijl het daar in dit boek niet echt om gaat.

De vorm, vele (220!), soms extreem korte, hoofdstukken, heeft als voordeel in ieder geval dat het eenvoudig leest. Aan de andere kant ga je je afvragen of de hoofdpersoon aan het woord is, of dat de schrijver zelf even een terzijde pakt. Op het podium eenvoudig te volgen, in het boek verwarrend. Sommige hoofdstukjes lijken mij overbodig, al zal hij er zeker wel een bedoeling bij hebben gehad.

Goed boek, maar niet goed genoeg voor iemand met zijn talent.

Nummer: 05-064
Titel: Het tragische einde van de Nederlander zoals wij hem kennen
Auteur: André Manuel
Taal: Nederlands
Jaar: 2004
# Pagina’s: 198 (12262)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-5000-558-6

Hein de Kort – Piet & Riet van de Buis 2

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, Hein de Kort, lezen, stripboek

Hein de Kort – Piet & Riet van de Buis, Samen uit samen aan (05-062)

Dagelijks in het Parool geloof ik, De Kort’s kijk op een televisieprogramma van die dag. Piet & Riet weten elke dag wel weer een programma te vinden dat aanleiding is voor wat commentaar.

Verzamelbundel voor de fan (ik dus) en degenen die de krant niet lezen.

Nummer: 05-062
Titel: Piet & Riet van de Buis, Samen uit samen aan
Auteur: Hein de Kort
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 128 (11884)
Categorie: Strip
ISBN: 90-245-5470-5

Martin Bril – De dag van de nieuwe haring

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, column, lezen, Martin Bril

Martin Bril – De dag van de nieuwe haring (05-061)

Op 4 oktober zat ik met mijn zusje en zo’n 50 anderen in het lokale theater waar drie schrijvers voorlazen uit hun eigen werk. Ze hadden er een leuke voorstelling van gemaakt, maar het grote publiek komt daar blijkbaar niet voor. De eerste de beste onbenul noemt zichzelf cabaretier, doet een keer mee aan een festival en trekt dan al volle zalen, maar drie van Neerlands beste schrijvers doen een tournee en moeten het doen met een paar tafeltjes volk. Hoe dan ook, ik had een leuke avond, dus misschien moet ik niet klagen. Na de tijd kocht ik drie boeken, een van elk.

Als eerste las ik het boek van Martin Bril, nieuw en een klein beetje onwennig op het podium. De tour is voor hem een onuitputtelijke bron van inspiratie. Bril is een geweldige observeerder en schreef jarenlang in het Parool, tegenwoordig in de Volkskrant.Ik ben blij met die stap, omdat het Parool hier moeilijker verkrijgbaar is. Bril is de enige opvolger van Carmiggelt, de eerste schrijver die het gewone tot het bijzondere verhief. Zijn stukjes zijn wel wat langer, beperken zich ook niet meer tot Amsterdam. Goed voorbeeld was de column die Bril een aantal dagen na de voorstelling hier schreef over de streek waar ze doorheen kwamen, die ik uitknipte en nu als boekenlegger in dit boek kon gebruiken.

De ondertitel van het boek is ‘en andere kleine klassiekers’, een titel die hij zelf nooit bedacht heeft, maar daarom niet minder waar is. Dit boek is een goede verzameling van zijn columns.

Nummer: 05-061
Titel: De dag van de nieuwe haring
Auteur: Martin Bril
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 121 (11756)
Categorie: Columns
ISBN: 90-446-0627-1

Tommy Wieringa – Joe Speedboot

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, Joe Speedboot, lezen, Tommy Wieringa

Tommy Wieringa – Joe Speedboot (05-060)

Wieringa heeft het slim aangepakt. Naar verluid heeft hij zijn vrienden, kennissen en familie allemaal naar boekwinkels gestuurd om te vragen naar dit boek. Binnen no-time hadden alle gerenommeerde boekhandels stapels besteld. Het recept voor een bestseller.

Toch was het niet alleen hype, ook de recensies waren goed. Toen bleek dat Tommy en ondergetekende de geboorteplaats delen, was ik overstag. Ik wilde weten waarom Joe Speedboot (leuke boektitel) zo populair is geworden.

Halverwege het boek vroeg ik me af of ik niet per ongeluk een kinderboek zat te lezen. Of ben ik onbewust op een trend gebotst? Na DBC Pierre nu weer Tommy Wieringa, kinderboeken die per ongeluk bij de volwassen literatuur zijn terecht gekomen. Is het zo dat volwassenen na het lezen van Harry Potter geen echte boeken meer kunnen lezen?

Hoe dan ook, het boek las lekker weg. Dat kun je als een compliment aan de schrijver zien, aan de andere kant heb ik toch de indruk dat het een gebrek aan diepgang was. Voor mij is Joe Speedboat een leuk boek, maar niet meer dan een dat, geschikt voor de boekenlijst van 5 Havo, al zal ook menig VMBO-er dit boek leuk vinden. Alhoewel, VMBO-ers die lezen, die bestaan toch nauwelijks meer?

Het verhaal over de drie opgroeiende vrienden en de bevallige Zuid Afrikaanse PJ kabbelt niet, er gebeurt genoeg om niet te vervelen. Joe Speedboot is misschien wel een metafoor die ik nooit echt heb begrepen, Fransje is een interessante hoofdfiguur. Kortom, ik blijf duale gevoelens houden bij dit boek. Misschien moet ik helemaal niet zo moeilijk doen. Gewoon zeggen dat het een leuk verhaal is. Ik betwijfel of ik het over 3 jaar kan navertellen. Dat dan weer wel.

Nummer: 05-060
Titel: Joe Speedboot
Auteur: Tommy Wieringa
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 316 (11635)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-234-1433-0

Jan Mulder – Opkomst & ondergang

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, Jan Mulder, lezen, sportboek

Jan Mulder – Opkomst & ondergang (05-059)

Dit is het derde deel van het verzameld sportwerk van Jan Mulder. Na zijn carriere als voetballer werd de spits uit Winschoten al snel columnist. Al snel bleek zijn talent en dongen velen naar zijn verhalen. De Volkskrant en de Playboy genoten als eerste van deze stukjes.

In dit volume vele columns en verhalen die ooit geschreven werden tussen 1980 en 2001 in bovengenoemde bladen, daarnaast nog teksten die Mulder schreef voor het mooie fotoboek Hollandse Velden van Hans van de Meer. Teksten die verrassend goed overeind blijven ondanks het gemis van de prachtige foto’s van de fotograaf.

Dit boek is voor fans. Op zijn typische wijze komen zijn stokpaardjes duidelijk naar boven. De hang naar traditie (Deense winnaar Tour?), de kunst van het woord (commentatoren die vreemde taal gebruiken), de schoonheid van de individuele topsporter (Cruijff) en het oog voor het detail (wielrenners die altijd winnen op de verjaardag van schoonmoeder).

Mulder is tegenwoordig bekender als de nukkige gast aan de tafel van Barend en van Dorp, maar zijn verzameld werk (4 x sport, 1 x overig) geeft aan dat hij zeker ook een getalenteerd schrijver is.

Nummer: 05-059
Titel: Opkomst & ondergang (verzameld sportwerk deel 3)
Auteur: Jan Mulder
Taal: Nederlands
Jaar: 2001
# Pagina’s: 421 (11319)
Categorie: Sport
ISBN: 90-6005-968-9

De Muur 9 [05-058]

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 9 (05-058)

Het enige verhaal dat met titel op de voorkant staat is het verhaal van Tim Krabbe over Gerrie Knetemann. Het is een mooie persoonlijke herinnering aan het informele trainingsclubje dat vanuit Amsterdam regelmatig door Noord Holland toerde, waar zowel Knetemann als Krabbe soms deel van uit maakten.

Andere verhalen in het voorjaarsnummer van de Muur: Edwin Winkels over de filosoof van het peloton: Pedro Horrillo, Renate Verhoofstad op bezoek bij de familie van Gino Bartali, Dominique Elsschot over een onlangs overleden klimlegende die niet Pantani heet en een vervolg van Bert Wagendorps serie over toekomstig tourwinnaar Pieter Weening. Erg mooi is een stuk uit de biografie van Gerard Loncke, een onbekende Belgische baanrenner uit het begin van de vorige eeuw, door Herman Laitem. Wout Koster heeft door wat alle wielerliefhebbers al weten: Dino Buzatti heeft een klassieker geschreven toen hij de Giro van 1949 volgde voor de Corriere dela Sera.

Al met al weer een geslaagd nummer, zoals elk nummer eigenlijk, van dit hobbyproject van goede schrijvers en wielerliefhebbers.

Nummer: 05-058
Titel: De Muur 9 (Tim Krabbé: Herinneringen aan Gerrie
Knetemann)
Auteur: Diversen (Herman Chevrolet, Dominique Elsschot, Johan
Faber e.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 128 (10898)
Categorie: Sport (Wielrennen)
ISBN: 90-204-0251-X

Jules Deelder – Konijnenhok op Overschie

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, Jules Deelder, lezen

Jules Deelder – Konijnenhok op Overschie (05-057)

Jules Deelder staat bekend om zijn optredens, waarin hij zijn eigen verhalen en poezie ten gehore brengt. Hij praat zo snel, EN foutloos, dat menigeen onderweg de draad kwijt raakt. Behalve dat zijn zijn optredens ook de moeite waard door de moppen die hij tussendoor verteld. In mij ogen is hij een van de beste moppenvertellers van Nederland. Niet zoals de moppentoppers die bij Brandsteder olijk kijkend wachten op de lach, die maar niet komt, omdat de grap meestal of niet leuk is, of zo oud dat we die allemaal al 38 keer gehoord hadden, maar gewoon op Deelderiaanse wijze gebracht, met een stalen gezicht, in een hoog tempo.

Deelder’s boeken zijn altijd al leuk geweest, zijn poezie is dieper dan menigeen doorheeft, nu heeft hij zijn moppen gebundeld. Wie zijn shows kent (ik ken er een aantal) zal vele moppen herkennen, maar dat is niet echt een probleem. Het leuke aan het lezen van Deelder is, dat je zijn stem in gedachten hoort terwijl je leest. Alsof hij het persoonlijk voor je opleest. Leuke bundel. Niet om na te vertellen. Kan ik toch niet zo goed als Jules zelf.

Nummer: 05-057
Titel: Konijnenhok op Overschie
Auteur: J.A. Deelder
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 104 (10770)
Categorie: Humor
ISBN: 90-234-1763-1

Kader Abdolah – De reis van de lege flessen

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, Kader Abdolah, lezen, vluchteling

Kader Abdolah – De reis van de lege flessen (05-056)

Schrijven in een andere taal dan je moers taal is niet eenvoudig. Ik denk dat ik me in een aantal talen behoorlijk kan redden. Maar je gedachten, met alle kronkels, in letters verwoorden is een zwaar proces. Ik heb dan ook behoorlijk veel bewondering voor die schrijvers die dat wel kunnen. Kader Abdolah kan het. Sterker nog, hij schrijft in een prachtig Nederlands, waar menig autochtoon jaloers op mag zijn. Zijn columns in de Volkskrant (Mirza) vond ik altijd al goed, na een aantal verhalenbundels, is dit boek zijn eerste roman.

Het verhaal gaat over een vluchteling, Bolfazl, die in een rijtjeshuis komt te wonen en niet alleen de taal moet leren spreken, maar ook nog eens de cultuur leren kennen. De meest simpele dingen zijn hem vreemd. Het duurt een tijdje, maar op een gegeven moment krijgt hij toch contact met zijn buurman, Rene. Rene is echter niet een standaard buurman, maar iemand met problemen, die op wat later vertrekt, net als Bolfazl gewend is aan de omgang met zijn buurman. Hij blijft verdwaasd achter en probeert een vergelijkbaar contact op te bouwen met de nieuwe buurman, tegelijkertijd Rene niet vergetend.

Of het verhaal geheel autobiografisch is, is mij niet bekend. Dat hij als vluchteling zich in ieder geval goed kon inleven in de hoofdfiguur is natuurlijk voor de hand liggend. Het boek verhaalt prachtig over hoe ontheemd een vluchteling kan zijn. Dit boek zou verplichte literatuur moeten zijn voor politici die iets roepen over integratie. Nederland is niet een eenvoudig land om in te leven. Bolfazl heeft het hier niet eenvoudig. Prachtig boek.

Nummer: 05-056
Titel: De reis van de lege flessen
Auteur: Kader Abdolah
Taal: Nederlands
Jaar: 1997
# Pagina’s: 170 (10666)
Categorie: Literatuur
ISBN: 90-417-0470-1

Benjo Maso – Wij waren allemaal goden

Tags

Benjo Maso, boeken, boeken 2005, boekrecensie, lezen, Tour de France, wielerboek, wielrennen

Benjo Maso – Wij waren allemaal goden (05-055)

Een wielerboek dat al een tijdje hoog stond op het lijstje ‘Te lezen”. Maso klinkt Italiaans, maar is gewoon een Nederlandse socioloog en historicus. Maar bovenal is hij een wielerliefhebber. De combinatie is genoeg voor een geweldig boek. In dit boek zit jaren onderzoek. Vele interviews met rechtstreekse betrokkenen, vele oude kranten, boeken en tijdschriften, Maso is zeker niet werkschuw. Maar het resultaat mag er dan ook zijn. Een boek dat door vele kenners gezien wordt als een van de beste Nederlandse wielerboeken ooit, bij dezen sluit ik me bij de kenners aan. Een geweldig boek.

Maso heeft de Tour van 1948 gekozen als onderwerp, de laatste Tour oude stijl in zijn ogen. Televisiereportages waren er nog niet, landenploegen bleken vaak een samenraapsel van renners die voor zichzelf reden, de wegen waren nog slecht, de renners waren nog steeds goedwillende liefhebbers. De Tour kent vele favorieten, vooral Franse renners, maar uiteindelijk wint de oude Gino Bartali. Een unieke prestatie, hij had namelijk in 1938 ook de Tour gewonnen. 2 keer winst, met 10 jaar ertussen. Hoe vaak had deze legende de Tour niet kunnen winnen als er niet de tweede wereldoorlog was tussengekomen? De mythevorming werd nog eens versterkt door het verhaal dat Bartali door de Tour te winnen een opstand van de communisten in Italië heeft voorkomen. Het is ook een Tour waarin de winnaar eerst meer dan 20 minuten achter staat, maar uiteindelijk de Tour wint met bijna een half uur voorsprong op de tweede.

Een boek dat veel verder gaat dan het verslag van een schitterende wedstrijd. Het is daarnaast een mooi beeld van de sport en de maatschappij in die tijd.

Nummer: 05-055
Titel: Wij waren allemaal goden
Auteur: Benjo Maso
Taal: Nederlands
Jaar: 2003
# Pagina’s: 304 (10496)
Categorie: Sport (Wielrennen)
ISBN: 90-450-0825-4

Hugo Claus – De metsiers

Tags

België, boeken, boeken 2005, boekrecensie, Hugo Claus, lezen, Vlaanderen

Hugo Claus – De metsiers (05-054)

Hugo Claus wordt elk jaar weer genoemd tegen de tijd dat er in Scandinavië een aantal wijze mannen bij elkaar komen om een of ander prijsje uit te reiken. Ik had dit boek al jaren op de plank staan, maar nog nooit gelezen. Het moest er toch eens van komen.

Ik ben bang dat ik moet zeggen dat het me niet is meegevallen. Het las wel lekker weg, maar om nu te zeggen dat ik geraakt werd, nee. De Metsiers, een vreemde familie op het Vlaamse platteland, heeft bijna geen contact meer met de rest van het dorp en omgeving. Mede oorzaak is de vreemde verhouding tussen Ana en Bennie, broer en zus, waarvan velen vermoeden dat er iets niet klopt. Incest wordt gesuggereerd. Bennie is hoe dan ook niet helemaal normaal, inteelt lijkt dus ook niet raar.

Het perspectief wisselt per hoofdstuk, dat maakt het niet eenvoudiger, maar daardoor wel boeiender. Misschien maar een keer ‘het verdriet van België’ lezen voor een goed oordeel.

Nummer: 05-054
Titel: De Metsiers
Auteur: Hugo Claus
Taal: Nederlands (België)
Jaar: 1950
# Pagina’s: 119 (10192)
Categorie: Literatuur
ISBN: 90-01-19240-8

Rob Kamphues – 1 kale vlakte

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, cabaret, lezen, Rob Kamphues

Rob Kamphues – 1 kale vlakte (05-052)

Rob Kamphues is tegenwoordig bekend als televisiepersoonlijkheid. Een jaar of vijftien geleden zag ik hem voor het eerst in het theater, als een van de drie ‘Morsige types’. Een leuke cabaretgroep, met een voor mij onvergetelijke scène. Ze speelden een crematie na en kwamen er achter dat ze geen cake hadden. De vraag “Heeft u er bezwaar tegen als we er effetjes een cake bij-inschuiven?” kwam geweldig aan.

Later zat hij in het Kopspijkers cabaret, voordat deze met de typetjes begonnen. Sindsdien is het volgens mij niet vooruitgegaan met de carrière van Kamphues. Maar hij doet wat hij wil doen, ik hoef het niet meer te zien. Gebaseerd op die ene theaterervaring kocht ik dit boekje, toen ik het in de ‘licht beschadigd’ bak van V & D zag liggen.

Dit is dus de tekst van het theaterprogramma dat hij in 1997 en ’98 in de theaters in Nederland opvoerde. Zelf geeft hij al aan dat het programma gaandeweg is ontstaan, dat de teksten pas nadien zijn opgeschreven. Helaas viel het me tegen. Of het komt omdat hij (alleen?) minder leuk is geworden of omdat zijn teksten op het podium leuker zijn dan op papier, ik durf het niet te zeggen. Natuurlijk zijn er cabaretiers die je ook kunt lezen (Freek!) en anderen die je niet eens wil lezen (Teeuwen). Ik denk echter dat Kamphues nooit het niveau van deze twee voorbeelden zal halen. Zijn obsessie met bergbeklimmen en vooral autoracen komt steeds terug in dit boekje. Ik kon geen enkel moment hardop lachen, zelfs een glimlach was vaak ver weg. Jammer.

Nummer: 05-052
Titel: 1 kale vlakte
Auteur: Rob Kamphues
Taal: Nederlands
Jaar: 1999
# Pagina’s: 72 (9701)
Categorie: Cabaret
ISBN: 90-225-2613-5