53 – The Kyteman Orchestra – Preaching to the choir

Tags

Gerbie's top 212, Kyteman, muziek

Nummer	53
Artiest	The Kyteman Orchestra
Titel	Preaching to the choir
Jaar	2012
Wikipedia	The Kyteman Orchestra
Website	Colin Benders
Tekst	Genius

Schuif op Orff, hier komt Kyteman. Decennialang was de Carmina Burana het meest bombastische dat filmregisseurs konden vinden om onder dramatische scenes te zetten. Toen kwam daar dat verlegen jochie uit Utrecht die de HipHop uit de naam schrapte, een jaar lang intensief aan het werk ging met tientallen muzikanten, met als resultaat The Kyteman Orchestra. Een plaat vol schitterende afwisselende klassieke muziek met invloeden vanuit diverse andere muziekstijlen.

Een groter talent is er de laatste jaren niet opgestaan. Zo veel schitterende muziek op deze plaat, een kleine tour en dan zeggen: het is mooi geweest. Ik ga wat anders doen. Wat ben ik blij dat ik dit live heb mogen zien, wat werd ik achterover geblazen door de overweldigende muziek, Crossing Border heette het festival, toepasselijker muziek kon ik niet vinden die avond. Een klassiek orkest inclusief koor, maar daarnaast rappers, moderne muzikanten en dat allemaal onder de meer dan bezielende leiding van Colin. Die jongen die op het podium in opperste vervoering zijn eigen muziek dirigeert. Na het concert liet ik een CD signeren en dankte hem voor een mooie avond, voor prachtige muziek. Ineens was het verlegen jochie weer terug. Hij drukte mijn hand, dankte mij en was zichtbaar geraakt door het dik verdiende compliment.

De tour er na was minstens zo indrukwekkend. Elke avond improviseren. Niets op papier, gewoon spelen. In de zaal staand kon ik haast niet geloven dat er geen enkele repetitie aan vooraf ging. Wat een muzikanten, wat een talent.

Het is erg lastig een nummer te kiezen van dit album, er staan zoveel pareltjes op. Zoveel associaties, zoveel stijlen. Dus kies ik voor het meest bombastische nummer. Omdat het zo overweldigend (mooi) is.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

Advertenties

54 – Howard Jones – Hide and seek

Tags

Gerbie's top 212, Howard Jones, LiveAid, muziek

Nummer	54
Artiest	Howard Jones
Titel	Hide and seek
Jaar	1984
Wikipedia	Hide and seek
Website	Howard Jones
Tekst	Song Meanings

Er moet een gaatje gevallen zijn in de programmering. Maar ineens stond hij op het podium van Live Aid, voor mijn generatie minstens zo belangrijk als Woodstock voor de vorige. En tussen al die bombastische acts (Queen) en wereldverbeteraars (U2) en andere wereldsterren kwam ineens die zanger op met dat matje, typerend voor de jaren tachtig. Natuurlijk, zijn album Human’s Lib stond vol met hits, maar een aantal hits zou toch niet voldoende moeten zijn om op hetzelfde podium te mogen staan als grote wereldsterren?

Maar hij stond er toch en liet zijn synthesizer thuis, zijn band kreeg een weekendje verlof. Howard liep het podium op, ging achter de piano zitten en speelde Hide and Seek. Mooi, breekbaar, kwetsbaar. Het publiek ging mee, nog geen vijf minuten zat hij op het podium, maar zijn leven veranderde. Dit prachtige nummer werd een wereldhit, terecht. Jones was een wereldster.

Het vervolg kwam niet, hij maakte nog vele albums, scoorde nog wat kleine hitjes, maar het grote succes bleef uit. Net, bij het invullen van het schema hierboven, zag ik op zijn site dat hij een nieuw album heeft, nog steeds on tour is, maar het is allemaal niet meer relevant. Howard Jones blijft voor mij, en velen met mij, die man van die piano tussen al het rockgeweld op Live Aid. Een prachtige ballade over de zoektocht die een ieder kent in het leven. Over de oorsprong van alles. Over de zin van het leven. Existentiële vragen. Antwoorden zijn niet belangrijk, luister gewoon naar Howard Jones.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

55 – Madness – One step beyond

Tags

Gerbie's top 212, Madness, muziek

Nummer	55
Artiest	Madness
Titel	One step beyond
Jaar	1979
Wikipedia	One step beyond
Website	Facebook
Tekst	Songteksten

Eind jaren zeventig was dit de doorbraak van Madness, er volgde een hele golf van Britse bandjes, ska was hot. Vond ik leuk, aanstekelijke muziek. Madness had een hele reeks hits in de jaren tachtig. Leuke band. In 1986 leek het einde verhaal, de rage was voorbij, de band stopte er mee.

Begin jaren negentig kwam de band terug, Madstock werd een succes. De videoband daarvan vond ik iets later in een opruimingsbak. Pas toen realiseerde ik me hoe goed de band was. Ik had elpees, singles, kende vele hits, maar toch werd ik nog een keer verrast door die videoband. Ik kende nog veel meer nummers dan dat ik door had. En niet zo maar kennen, ik kon hele nummers meezingen, waarvan ik de titel zo ongeveer van vergeten was. De band zat al in mijn onderbewustzijn, hun hits waren klassiekers. De tienduizenden die zo gelukkig waren daar Madness te zien optreden gingen uit hun dak. Ska is geweldige muziek voor een liveband.

Sindsdien lijkt het alsof Madness eens in de zoveel jaar weer bij elkaar komt. Ze maken zelfs nieuwe muziek. Maar zonder enige twijfel zijn het hun jaren tachtig hits die het populairst blijven. En de ultieme klassieker is One step beyond. Hele vakken vol uitsupporters gaan uit hun dak op de intro. Zelfs mensen die de muziek nauwelijks kennen of waarderen herkennen het. “Hey you, don’t watch that, watch this..”

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

56 – De Raggende Manne – Trekkast mafkees

Tags

Bob Fosko, Gerbie's top 212, muziek, Raggende Manne

Nummer	56
Artiest	Raggende Manne
Titel	Trekkast mafkees
Jaar	1998
Wikipedia	Raggende Manne
Website	Facebook
Tekst	Contrabas (scroll naar beneden)

Ooit begon ik deze lijst met 212 nummers. Toch komt het nog voor dat ik nummers heb gekozen die nergens op internet te vinden zijn. In dit geval omdat ik van Fosko en zijn mannen een nummer koos dat nooit officieel is uitgebracht. Dus is de tekst slechts gedeeltelijk te vinden op een forum en is er geen clip te vinden. En dat terwijl ik het nummer ergens op een VHS-band heb staan en deze band zo vaak gedraaid heb, dat ik het nummer voor een groot deel mee kan zingen. Dus zelf maar aan het knoeien met een mp3 en wat eigen, slechte, foto’s.

De Raggende Manne mochten ooit meedoen aan een gesponsorde tour (Marlboro Flashback) en kozen de rockopera Tommy van The Who. Fosko vertaalde het en kwam met de Trekkast Mafkees als de Nederlandse Pinball Wizard. En ook al heeft Fosko vele klassiekers geschreven, de virtuositeit van de vertaling in combinatie met de geweldige muziek, maakt dat dit mijn favoriet is van Fosko.

De Nederlandse muziek zou een stuk saaier zijn zonder Fosko en zijn Raggende Manne. Decennialang stopte de band en kwamen ze weer bij elkaar. Maar zonder uitzondering vermaakten ze het publiek, gaven ze zich zonder enige terughoudendheid voor een kleine zaal ergens in een provinciestad. En klassiekers als ‘Nee, ’s niks’ en ‘Poep in je hoofd’ zullen over decennia nog bekend zijn.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

57 – Cuby and the Blizzards – Somebody will know someday

Tags

Cuby and the Blizzards, Gerbie's top 212, Harry Muskee, muziek

Nummer	57
Artiest	Cuby and the Blizzards
Titel	Somebody will know someday
Jaar	1967
Wikipedia	Somebody will know someday
Website	Cuby
Tekst	Fandom

Blues is de muziek van Afro-Amerikanen. De slaven op de katoenplantages. Voor goede blues ga je naar New Orleans, Chicago, het Amerikaanse platteland. Maar de blues is ook de basis voor de popmuziek. Zonder deze voorganger was er geen rock ’n roll geweest, geen popmuziek, de hele hedendaagse muziek zou er anders hebben uitgezien.

Puriteinen vinden dat Blues alleen gezongen mag worden door de Amerikaanse negers. Kinderen van de slaven, die de liedjes van hun ouders op plaat uitbrachten. Maar ook in Nederland was er een bluesbandje dat populair werd. Een die geloofd (en gelooft) werd. Niet al die coverbandjes, maar een groep uit Drenthe die leek te begrijpen wat de blues inhield. Met een zanger die de pijn in zijn stem had, die je verwacht bij een blueszanger.

Natuurlijk ben ik veel te jong om de hoogtijdagen van Cuby and the Blizzards te hebben meegemaakt. Maar het mooie van blueszangers is dat ze niet kunnen stoppen. De blues zit in je, of hij zit er niet. Maar stoppen is geen optie. En dus zag ik in zijn nadagen Harry Muskee een aantal keren optreden. En ook nog eens een reünietour van Cuby. Want Blues is muziek die je live moet zien. Streamen (of vroeger een geluidsdrager) kan best, maar dan mis je het element van de pijn die de zanger gegarandeerd voelt.

Goede Drentse band, mooi oeuvre, vele hoogtepunten, het mooiste en bekendste nummer is ‘Somebody will know someday’, waarbij het verhaal vooral in de tweede regel zit: Why you walked out on me.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

58 – André Manuel – Junkie

Tags

Andre Manuel, Gerbie's top 212, muziek

Nummer	58
Artiest	André Manuel
Titel	Junkie
Jaar	1998
Wikipedia	André Manuel
Website	Maneman
Tekst	Muzikum

Het zal toch genetisch zijn. Een junkie van de taal, verslaafd aan het woord. Natuurlijk herken ik dat. Leeswoede gecombineerd met schrijfvreugde. Alleen heeft Andre er zijn werk van gemaakt. Terecht, het zou zonde zijn dat talent verloren te laten gaan. Al zou hij problemen krijgen wanneer we, zoals vroeger, een beroep verplicht in het paspoort noteerden. Schrijver, zanger, cabaretier, muzikant, columnist. Wat is hij niet?

De junkie spuit inkt in het bloed, taal is zijn verslaving. En dus schrijft hij daar een nummer over. Solo, tussen twee bands in. In deze lijst een voordeel, de bands volgen nog. Hij coverde het nummer ook nog met Roos Reebergen samen als Tjing tjing. Ik gok dat zij het graag wilde, hij geeft weinig uit handen in die versie.

Manuel is een uniek talent, verbindt tekst en muziek op geweldige wijze, maakt er een eenheid van. Vaak zie je dat bands slechts een van de twee echt beheersen. Geweldige muziek met matige teksten, schitterende teksten met een simpel melodietje. In zijn geval is de samensmelting een toegevoegde waarde. En terecht, verslaafd aan het woord.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

59 – Bap – Kristallnaach

Tags

Bap, Duitsland, Gerbie's top 212, geschiedenis, Kristalnacht, muziek, Tweede Wereldoorlog

Nummer	59
Artiest	Bap
Titel	Kristalnaach
Jaar	1982
Wikipedia	Kristallnaach
Website	Bap
Tekst	Songtexte

Met mijn twaalf jaar wist ik niet beter dan dat alle Duitsers moffen waren, las ik graag boeken over de Tweede Wereldoorlog en beschouwde ik 1974 (een wedstrijd die ik niet eens mocht zien) als het vervolg van ’40-’45. Kortom, erg open stond ik niet voor een band van net over de grens.

Toch raakte de band de juiste snaar. Die neue Deutsche Welle was nog niet begonnen, maar Bap scoorde een hitje met Kristallnaach. Ik sprak eigenlijk geen Duits, verstond een beetje omdat ik op zaterdag het Duitse voetbal keek met mijn vader. Het Keulse dialect al helemaal niet. Daarbij kende ik wel wat feitjes over die verschrikkelijke oorlog, maar de nuance ging op dat moment nog compleet langs me heen.

Toch moet ik het begrepen hebben. Ik moet beseft hebben dat dit goede Duitsers waren. Dat er überhaupt goede Duitsers bestonden. Dat die Kristalnacht, waar we in Nederland nauwelijks iets van meegekregen hadden, jaren voordat de oorlog voor ons begon, een wezenlijk moment in de geschiedenis was. Een omslagpunt, de tijd waarin velen beseften dat het niet ‘allemaal wel los liep’. Dat uitsluiten slechts het begin was. Dat verschil maken tussen groepen mensen wezenlijk fout was.

Bijna veertig jaar later lijkt dit lied, over een gebeurtenis van meer dan tachtig jaar geleden, actueler dan ooit. Populisten slaan in heel Europa om zich heen. Zijn wij nu in 1932 of in 1937? Wanneer werd uitsluiting weer politiek mogelijk? Waarom zou nu niet meer hetzelfde kunnen gebeuren als destijds?

De tekst aan het eind komt nog steeds hard aan:

Wo man Hymnen auf dem Kamm sogar bläst,
in barbarischer Gier nach Profit,
“Hosianna” und “Kreuzigt ihn!” ruft,
wenn man irgendeinen Vorteil darin sieht,
ist täglich Kristallnacht

Het is nog steeds dagelijks Kristalnacht…

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

60 – Tindersticks – Tiny tears

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Tindersticks

Nummer	60
Artiest	Tindersticks
Titel	Tiny tears
Jaar	1995
Wikipedia	Tindersticks (1995 album)
Website	Tindersticks
Tekst	Genius

Wanneer je tegenwoordig bij Bol of Amazon iets aanklikt, krijg je meteen een advies in de categorie ‘als u deze leuk vindt, denk dan ook aan deze’. Een paar jaar geleden kreeg ik de analoge versie bij een boekhandel in de VS, meteen een advies voor iets anders bij de kassa.

Twee decennia geleden was online nog marginaal en moest je dus afgaan op je muziekverkoper. Daar zijn er nog maar weinig van. Johan van Popeye in Hengelo wordt niet voor niets door velen geprezen, hij leert je smaak kennen als je er vaker komt. Mijn muziekadviseurs eind jaren negentig waren twee jochies die het branden van CD’s al vroeg onder de knie hadden. Ik bestelde titels en zij leverden. Na een tijdje kenden ze mijn smaak en kwamen, als vervolg op Tom Waits en Nick Cave met de Tindersticks aanzetten. Nooit van gehoord, maar goed, laat maar komen.

Geen seconde spijt. Een brombeer, Stuart Staples, begeleidt door prachtig sfeervolle muziek. Ik snap dat velen het depressieve muziek noemen, maar durf dat te accepteren en luister dan eens. Wat is er mis mee om soms even wat depri-muziek te luisteren? Of waarom zou je een slechte dag niet vergezeld laten gaan van bijpassende sfeervolle muziek.

Ondertussen heb ik de band live (14 november 2012) gezien, staan er meerdere CD’s in de kast en zijn er kwartalen dat ik niets beluister. Maar zo nu en dan even een CD opzetten en dan elke keer weer positief verrast worden door geweldige muziek, daar is niets mis mee. Laat die Tiny Tears maar komen!

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

61 – Urban Dance Squad – Deeper shade of soul

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Urban Dance Squad

Nummer	61
Artiest	Urban Dance Squad
Titel	Deeper shade of soul
Jaar	1990
Wikipedia	Deeper shade of soul
Website	Facebook
Tekst	Genius

Begin jaren negentig, Peter had kaarten geregeld, we konden naar het eerste concert van de band na hun terugkeer vanuit de Verenigde Staten, dan ook nog eens in hun thuisstad Utrecht. We pakten natuurlijk een terrasje en hoorden een mooi verhaal. De dag ervoor waren er een aantal Amerikanen geweest in de stad die in gesprek raakten met een aantal Utrechters over muziek. Ze wisselden bands uit die ze kenden. Bij de Urban Dance Squad ontstond een discussie. De Amerikanen wisten zeker dat ze die band in het clubcircuit gezien hadden, een Amerikaanse band dus. De Utrechters hielpen de gasten uit hun droom.

Of het echt gebeurd is, is niet belangrijk. Het zou waar kunnen zijn. De band had inderdaad opgetreden in de VS, hun eerste single, in Nederland slechts een bescheiden culthit, net buiten de hitparade, haalde de Billboard top 20. Het cliché ‘Onnederlands goed’ werd regelmatig van stal gehaald.

De band was ook echt goed. Ze speelden die avond Tivoli plat, we waren getuige van een legendarisch concert, want de band hield het geen jaren vol, dat zat er al snel aan te komen. Ze maakten een paar prachtige albums, waren vooral live erg goed en schreven geschiedenis.

Dat roem in Nederland en lof in de Verenigde Staten niet automatisch betekenen dat je binnenloopt, zag ik een paar jaar later. Rude Boy, toch een muzikale held, bleek in hetzelfde pand in Amsterdam te wonen als mijn zusje. Een klein kamertje voor weinig, waar je zo snel mogelijk weg wil als je de kans hebt. Maar goed, wie wil er een groot huis, wanneer je enkele prachtige albums voor de eeuwigheid hebt afgeleverd?

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

62 – Marillion – Kayleigh

Tags

Fish, Gerbie's top 212, Marillion, muziek

Nummer	62
Artiest	Marillion
Titel	Kayleigh
Jaar	1985
Wikipedia	Kayleigh
Website	Marillion
Tekst	genius

Naast de muziek in de hitparades bleek er een heel spectrum aan andere muziek te bestaan. Sterker nog, de hits waren de uitzondering, vaak niet de positieve. Symphonic rock heette het genre dat ik midden jaren tachtig ontdekte, tegenwoordig heet Progressive rock. De bekendste band was Marillion. Zij scoorden namelijk een wereldhit met Kayleigh. Dat terwijl ze eigenlijk een albumband waren. Nummers die in elkaar overliepen, thema dat terugkwam, sfeer dat op de hele plaat klopte.

Vaak draaide ik de bandjes met Fugazi, Script for a Jesters Tear en natuurlijk Misplaced Childhood. Albums die veel indrukwekkender waren dan de singles, die bands blijkbaar nodig hadden om aandacht te trekken, om überhaupt op de radio te komen.

De laatste jaren zie ik in de klassen voor me regelmatig een Kayleigh. Of Kaylee, afhankelijk van de ouders. Vaak vraag ik me af of dit nummer een inspiratiebron was, zoals het aan de andere kant van de Noordzee voor velen was, de statistieken bewijzen het.

Een paar jaar na hun grootste hit vertrok zanger Fish, de band vond een nieuwe zanger. Het eerste album van Fish stond op een bandje met het eerste album zonder Fish. Kant B draaide ik bijna nooit, ik haakte af. Kayleigh is een prachtig klassiek popnummer, maar eigenlijk niet heel representatief voor het oeuvre.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

63 – The Damned – In dulce decorum

Tags

Gerbie's top 212, muziek, The Damned

Nummer	63
Artiest	The Damned
Titel	In dulce decorum
Jaar	1987
Wikipedia	In Dulce Decorum
Website	Official Damned
Tekst	Genius

Het bekendste nummer van een punkband is geen punknummer. Ergens klopt er iets niet. Een nummer uit een soundtrack van een serie die ik niet keek. Klopt ook niet. Twee jaar latijn was niet eens genoeg om de titel fatsoenlijk te vertalen. Waarom dan toch dit lied?

Geen idee, maar het blijft zo heerlijk in je hoofd hangen. Het gitaarrifje is geweldig. De sfeer die de muziek teweeg brengt is mooi. Het verhaal over het gedicht uit de eerste wereldoorlog is memorabel. Ik denk zelfs dat het een anti-oorlogslied genoemd zou kunnen worden. Maar daar was ik in 1987 nog niet echt mee bezig. Misschien in mijn onderbewustzijn?

Goede band, goed nummer. Is dat genoeg motivatie?

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

64 – Red Hot Chili Peppers – Under the bridge

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Red Hot Chili Peppers

Nummer	64
Artiest	Red Hot Chili Peppers
Titel	Under the bridge
Jaar	1992
Wikipedia	Under the bridge
Website	Red Hot Chili Peppers
Tekst	Lyrics Freak

Net als vele anderen in Nederland ging ik om toen ik de akoestische versie hoorde. Op de Amsterdamse grachten opgenomen was het beeld prachtig. Een gitaar, de zanger en dan zo nu en dan bukken voor een brug, het was voor de eeuwigheid.

Al jaren waren de Peppers een interessante band. Hun excentrieke interviews zorgden er voor dat ze publiciteit kregen, hun sokkenact nog meer. Maar juist hun muziek was boeiend. Het combineren van verschillende genres, de dynamische optredens, de energie die ze in hun muziek stopten, cross-over was het helemaal.

Een aantal keren zag ik ze op festivals, in die tijd waren ze daarvoor de ideale band. Het publiek zag een band die alles gaf, die hard speelde zonder pokkeherrie te produceren, die humor in een concert konden verwerken.

Under the Bridge komt van Blood Sugar Sex Magik, een album waar een beetje gebroken werd met de experimentele fase van daarvoor. Het leek even of ze het zat waren dat ze wel complimenten kregen, maar dat andere bands er van door gingen met de stadions, de gouden platen, de hits, de miljoenen, de roem. Het leek wel popmuziek, dat was een scheldwoord toen.

Het bleek een pad op weg naar populariteit, de uitverkochte stadions. En Under the Bridge werd een landmark van de jaren negentig. Een nummer dat bij elk kampvuur klonk, een nummer dat gecoverd werd. Maar nooit zo mooi als in Amsterdam.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

65 – Sisters of Mercy – This corrosion

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Sisters of Mercy

Nummer	65
Artiest	Sisters of Mercy
Titel	This corrosion
Jaar	1987
Wikipedia	This Corrosion
Website	Sisters of Mercy
Tekst	Genius

Een paar jaar geleden kwam dit nummer ineens weer in mijn geheugen terug. De cover van Lambchop was geweldig, zoals veel van die band. En zoals vaak realiseer je pas door de cover hoe goed het origineel is.

Denk ik terug aan eind jaren tachtig, dan weet ik zeker dat ik geen fan was van The Sisters of Mercy. Een aantal nummers vond ik dan weer wel goed. Erg goed zelfs. Blijkbaar had ik de leeftijd waarop ik muziek echt moest ontdekken. De gebruikelijke cyclus van eerst luisteren, dan muziek gaan waarderen, pas dan een eigen smaak ontwikkelen, die natuurlijk begint met leuk vinden wat op dat moment alternatief was, wat je leuk hoorde te vinden, waarna de fase komt waarin je van alles luistert om te zien of er meer is. Het bombastische Gothic was zeker niet mijn genre. Maar dat betekent niet dat je automatisch alle muziek uit dat genre afkeurt. En zo kwam het dus dat ik naast The Cult, The Cure ook wel wat andere bands een kans gaf, zoals The Mission en The Sisters of Mercy.

En dat het drie decennia later nog steeds leuk is om naar te luisteren, mee te zingen zelfs, geeft aan dat het beter was dan dat ik toen doorhad.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

66 – R.E.M. – The one I love

Tags

Gerbie's top 212, muziek, R.E.M.

Nummer	66
Artiest	R.E.M.
Titel	The one I love
Jaar	1987
Wikipedia	The one I love
Website	R.E.M. HQ
Tekst	AZ Lyrics

Als de lijst om artiesten zou draaien, dan zou de band een stuk hoger staan. R.E.M. is een band met een geweldig oeuvre, maar het heeft meer geweldige albums, dan losse nummers gemaakt. Of vele goede nummers, ligt er aan hoe je er naar kijkt. Het was ook best lastig om het meest geschikte nummer te vinden.

De band groeide met mij mee, als tiener. Bij Fables of the reconstruction ben ik aangehaakt. Document was geweldig, The one I love komt van die plaat. Hun beste plaat volgde: Green, al volgde het grote publiek pas bij Out of time en Automatic for the people. Hun hits zijn ook uit die tijd.

Het gevoel dat ik had vlak voordat de band opkwam tijdens Pinkpop 1989 kan ik nog oproepen. Ik had U2, Pink Floyd en vele Nederlandse muziekhelden al gezien, dit zou mijn eerste keer R.E.M. worden. Op de plek waar ik stond, volgens mij was ik al mijn vrienden kwijt tegen die tijd, was het geluid slecht. Zeg maar beroerd. De zang van Stipe kwam niet over de muziek heen, ik ben er nog van overtuigd dat het compliment van mijn buurman (‘ze kunnen jou daar beter neerzetten’) niet sarcastisch bedoeld was, ondanks mijn beperkte zangkwaliteiten. Een week later zat ik op dinsdagavond aan de radio gekluisterd, met een vers cassettebandje, we kregen een uur, bijna de hele set, te horen bij Jan Douwe Kroeske. Het klonk geweldig, het bandje heb ik heel vaak gedraaid. Vergeten was dat het niet zo goed klonk vlak bij het podium.

In 2000 reed ik op weg naar Atlanta een stukje om, om Athens, Georgia te bezoeken. De stad waar R.E.M. vandaan kwam. Ik reed in een huurauto de muziektour. De temperatuur en de ijzel nodigden niet uit om de tour te wandelen.

Michael Stipe is een van de grootheden van de moderne popmuziek, zijn band verdient veel lof. En het gekozen lied is geen liefdeslied, al zullen velen dat wel zo interpreteren.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

67 – Manu Chao – La vida tombola

Tags

Diego Maradona, Gerbie's top 212, Manu Chao, muziek, voetbal, voetballied

Nummer	67
Artiest	Manu Chao
Titel	La vida tombola
Jaar	2007
Wikipedia	La Radiolina
Website	Manu Chao
Tekst	Metro Lyrics

Het moeilijke met de liedjes van Manu Chao is, dat ze allemaal door elkaar lopen. De beste setting om ze te beluisteren is namelijk live. Maar tijdens die concerten komen flarden van vele liedjes op andere plekken weer terug. En dan zitten er ook nog regelmatig stukken Mano Negra tussen. Dus terwijl Manu een geweldig liedjesschrijver is, maakt hij van zijn optredens een prachtig spektakel, waarbij je graag meedoet, waar je weggaat nadat je drie lange medleys van geweldige muziek hebt staan meebrullen.

Toch viel de keuze eigenlijk vrij eenvoudig, dankzij de documentaire van Emir Kusturica over Diego Maradona. Jaren geleden schreef ik er al over (klik). Het simpele beeld van de Spaans-Franse zanger met zijn gitaartje in de straat, in een buitenwijk van Buenos Aires, met de grote man als publiek, geven me nog elke keer kippenvel. Maradona houdt zijn zonnebril op, maar kan niet verbergen dat hij geëmotioneerd raakt. Het is ook logisch, de tekst is niet alleen een ode aan de beste voetballer ter wereld ooit, het is een rechtvaardiging van diens keuzes. Keuzes die vaak bekritiseerd werden. Maar kritiek geven is niet moeilijk, achteraf weet iedereen wat er zou hebben moeten gebeuren. Maar wat zou je zelf doen? Manu geeft het antwoord. “Si yo fuera Maradona, vivaria como el”. Als ik Maradona was geweest, dan had ik net als hem geleefd. Maar ja, wij zijn hem niet, hij moet het doen met zijn leven, met alle voor- en nadelen. La vida es una tombola, het leven is een loterij, het komt zoals het komt.

Prachtige muziek, geweldige tekst, mooie levenslessen, schitterende ode. En Manu laat ook nog even zien dat een voetballied niet een simpel deuntje met een dreun hoeft te zijn, dat niet elk voetballied een flinterdunne tekst nodig heeft. Held.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

68 – Bruce Springsteen – Born to run

Tags

Bruce Springsteen, Gerbie's top 212, muziek, Peter, Pinkpop 2009

Nummer	68
Artiest	Bruce Springsteen
Titel	Born to run
Jaar	1975
Wikipedia	Born to run
Website	Bruce Springsteen
Tekst	Genius

De zaterdag voor Pinksteren, een rustige ochtend, het is mooi weer. Peter komt aan. “Heb je vanavond al wat te doen?”, “Nee?, mooi, komen je straks ophalen, je gaat mee naar Bruce Springsteen. Die speelt vanavond op Pinkpop.” En weg was Peter.

Paar uur later zit ik met Hans en Peter in de auto, op weg naar Limburg. Willem komt rechtstreeks vanuit Amsterdam. Nu zat ik niet per se op Springsteen te wachten. Ik ben geen fan. Heb wel wat elpees en wat bandjes, maar heb niet veel met de goede man. Hij heeft een aantal mooie nummers geschreven, maar zijn grote doorbraak in Nederland, het kwartaal waarin Dancing in the Dark, Born in the USA en I’m on fire kort achter elkaar allemaal de hitlijsten bestormden. Niet mijn muziek.

De broertjes Jebbink denken daar anders over. Zij zijn grote fans, vooral van zijn concerten. Vandaag is een bijzondere dag, Pinkpop heeft een grote headliner binnengehaald. Maar, het voelt niet als Pinkpop. Ik ben er een aantal keer geweest, dit is anders. The Killers doen het voorprogramma. Op een festival heet dat niet zo, maar vandaag is het wel zo. De spanning wordt groter tijdens het wachten op The Boss. Zodra het begint zie ik het publiek veranderen. Deze man wordt aanbeden door tienduizenden om me heen. Ik voel me een buitenstaander. De Islamiet op de EO-landdag. De Ajacied in de Kuip. De vleeseter in het vegetarisch restaurant. Maar ik zie wat muziek kan doen met mensen. Ik geniet van het spektakel. Niet mijn muziek, maar zeker niet verkeerd om naar te luisteren. Het laatste nummer voor de toegift is Born to run. Het klinkt geweldig, iedereen gaat uit zijn dak.

Op de terugweg zetten we Willem er bij een station uit, in alle rust keren we terug naar Twente. Ik heb een bijzonder concert mogen bijwonen. Drie jaar later is Springsteen terug op Pinkpop. Peter is dan al bijna twee jaar niet meer onder ons. De tekst in de advertentie van zijn vrienden was een stukje uit dit nummer. Het nummer heeft veel meer lading gekregen. En dus zie ik die advertentie automatisch voor me, als ik dit nummer hoor. Tramps like us, baby we were born to run!

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

69 – Nena – Nur geträumt

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Nena

Nummer	69
Artiest	Nena
Titel	Nur geträumt
Jaar	1982
Wikipedia	Nur geträumt
Website	Nena
Tekst	Nena.de

Hitlijsten vond ik interessant toen ik een jaar of zeven, acht was. Een jaar later ontdekte ik dat ik elke week een gratis papiertje kon ophalen bij de platenzaak. Ik ging naar meerdere zaken en bouwde een hele collectie op. Ik schreef in schriftjes de lijsten op die ik niet kon ophalen. Maar dan nog is Nederland klein. En als je dicht bij de grens woont, kun je ook eens luisteren wat aan de andere kant van die grens populair is.

Dus had ik ontdekt dat ik, ik geloof op woensdagavond, op WDR4 een Duitse hitparade kon beluisteren. Daar stond veel in wat ik al kende, maar ook Duitse artiesten die in Nederland niet echt bekend waren. Terecht overigens meestal. Tot ik op een avond een liedje hoorde van een zangeres dat leuk klonk. En via een Duits blad (internet bestond niet, je informatie stond in tijdschriften als Popparade of Hitkrant) dat ik kocht ontdekte ik dat die zangeres een hele band had. Nena. De bijnaam die ze had gekregen op vakantie in Spanje, als klein meisje en sindsdien was blijven hangen.

In Nederland wilde het niet echt vlotten, de plaat was niet te verkrijgen. De single flopte in Nederland. De opvolger werd een wereldhit. Iedereen kende het nummer over de 99 ballonnetjes. Ook in het Engels verkrijgbaar. En iedereen vond Nena leuk.

Lastig, als puber. Vond ik haar leuk of alleen haar muziek? Wilde ik mijn ontdekking blijven claimen, zoals zo belangrijk is op die leeftijd? Kon je iemand die een commerciële wereldhit scoorde nog wel serieus nemen? Gelukkig was de LP goed. Ook de opvolger schafte ik zonder probleem aan. De derde werd al cult. De hits bleven uit, Nena werd een eendagsvlieg.

Toch heeft ze het nog redelijk uitgehouden. Een plaat met kinderliedjes, een plaat met remixes, een duet met Kim Wilde, over mevrouw Kerner hoeven we ons geen zorgen te maken. Voor mij blijft het eerste hitje, in Nederland na de grote hit opnieuw uitgebracht, het mooiste nummer. Kan door het verhaal komen, durf ik niet te ontkennen.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

70 – Mano Negra – Mala vida

Tags

Gerbie's top 212, Mano Negra, Manu Chao, muziek

Nummer	70
Artiest	Mano Negra
Titel	Mala Vida
Jaar	1988
Wikipedia	Mala Vida
Website	Facebook
Tekst	Genius

Je gaat mee, volgende week. We slapen in Groningen. Het was een mededeling. Ik kende de band niet, maar een avondje naar een andere stad is altijd goed. Concert meepikken, ook leuk. King Kong Five kwam op de radio voorbij, ik was nog niet overtuigd.

Het duurde geen tien minuten. Kleine zaal Oosterpoort, bijna iedereen zat te wachten en luisterde naar dat Franse bandje dat het podium op kwam. Het was overdonderend. Zonder uitzondering ging het hele publiek binnen een paar minuten om. Voor de voorste banken ontstond een moshpit, toen we dat woord nog niet eens gebruikten. De eerste stagediver die ik ooit zag, klom daar op het podium, sprong er ook weer af. Wat een geweldige band!

Een jaar later zag ik ze op Pinkpop, ook daar, vroeg in de ochtend, waren er weinig die stil konden blijven staan. Dit was een festival openen, geen rustig luistermuziekje, maar volle vaart vooruit. Mano Negra is zonder twijfel een van de beste bands als het op optreden aankwam. Hun platen waren leuk, maar je moest ze gewoon live zien.

Mala Vida was de tweede single van Patchanka, het doorbraakalbum. Al voordat Mano Negra bestond, speelde Hot Pants het nummer, de vorige band van Manu Chao. En nog lang nadat de band uit elkaar is gegaan, staat het nog op het repertoire van Manu, nu hij solo speelt. Het nummer leeft, de blazers kunnen voluit meedoen, het is het kenmerkende geluid van de band die allerlei stijlen, culturen en talen door elkaar mengt.

De vijf gulden die het concertkaartje destijds kostte is waarschijnlijk een van de beste investeringen van mijn leven geweest.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.