Aan de andere kant van de Noordzee zijn ze een stukje inventiever dan de meeste Nederlandse supporters die niet verder komen dan stil aan de overkant. En dan is er op YouTube altijd wel iemand die een collectie daarvan verzamelt. Soms is wat inside information een voordeel, maar de meeste zijn goed te volgen.
Mocht je het leuk vinden, op YouTube is veel meer te vinden.
Klaar met werk, alle stagegesprekken gingen goed. Blijft leuk wanneer Spaanse managers mijn studenten met complimenten overladen. Tijd voor een siësta, het was vroeg vanochtend. Eten. Op zoek naar een scherm waarop Ajax – Heerenveen te zien zal zijn. Morgenvroeg vlieg ik weer naar huis, vanavond mag ik zelf invullen. Het avondeten is pas om half acht, dus het is al over achten als ik het hotel verlaat.
De Nederlandse kroeg aangeraden door mijn stagiaires heeft wel voetbal, maar een lokale wedstrijd. De kroeg die ik vanmiddag zag en waarvan ik dacht dat er Nederlandse eigenaren achter zitten, heeft twee schermen. Engels voetbal. Het begin van een wandeling. Een antropoloog zou er een leuk onderzoek van kunnen maken. Een kroeg openen in Benidorm zonder minimaal twee grote schermen is kansloos. De toerist wil voetbal zien. Brits voetbal vooral, zie ik op krijtborden die overal op de stoep staan om mensen te lokken.
Na een kroeg of veertig is de verhouding duidelijk. Ruim zeventig procent probeert de Britten te paaien met de Premier League. Bijna dertig procent haalt de lokale toeristen binnen met de Primera Division. Op Twitter zie ik dat Ajax al met 1-0 voorstaat. Een propper probeert me zijn kroeg in te lokken. Ik reageer dat hij de verkeerde wedstrijd op het scherm heeft. Vol verbazing vraagt hij wat ik bedoel. Dat Ajax kampioen kan worden is geen algemeen bekend gegeven bij Spanjaarden en Britten, blijkt. Hij geeft me weinig kans.
Een flinke wandeling later, nog eens dertig kroegen gepasseerd, besluit ik het op te geven. Terug naar het hotel. Langs de lijn luisteren, ach, thuis zou ik ook niet hebben gekeken. Vlak bij het hotel kom ik toch weer langs de Nederlandse kroeg waar mijn zoektocht begon. Ik zie een wedstrijd die ik nergens anders zag. Ik zie de herhaling van de 2-0. Ik loop naar binnen om te kijken welke rum ze verkopen. Ik mis daardoor de 3-0. Nog een uurtje en Ajax is kampioen. Ik mag de laatste tafel van het terras bezet houden. Om me heen wat stellen waardoor ik me weer een jonge kerel voel, zeg maar de standaard doelgroep van Benidorm.
We kijken de tweede helft ontspannen, de Friezen maken er geen wedstrijd meer van. Op de tribunes heerst oprechte blijdschap, het laatste halve seizoen was niet eenvoudig, al werden er erg veel punten behaald. Een enkele Spanjaard en meerdere Britten die langs komen kijken verbaasd naar het scherm. Een Schot gaat het gesprek aan en doet laatdunkend over de Eredivisie. Hij gaat op zoek naar een kroeg waar ze Rangers laten zien. Die spelen een Europese finale vanavond. Even poog ik hem nog te corrigeren dat dat niet vanavond is, maar hij gaat me het verschil tussen en cupfinal en de Europa League uitleggen. Ik geef het op, laat hem lullen.
Nadat Ajax de schaal in ontvangst neemt, meld ik me af. Morgenvroeg weer uitchecken voordat het ontbijt er is. Het is mooi geweest.
Van Boudewijn Büch was veel bekend, maar niet dat hij van voetbal hield. Toch zijn er nog beelden waar hij de kwalificatie voor het WK voetbal in Oceanië bespreekt. Met een voorspelling van de bondscoach.
In het Camp Nou was ik al een paar keer geweest. Maar de clasico had ik nog niet gezien. De wedstrijd begon pas om 23 uur, gezien de temperatuur verstandig. Ik betaalde 100€ voor een kaartje, de duurste wedstrijd die ik ooit bezocht. Na een kwartier bedacht ik dat ik Messi nog helemaal niet gezien had. Een minuut later zet hij Iniesta alleen voor de keeper. Het begin voor een geweldige wedstrijd, met uiteindelijk 3-2 op het scorebord.
Zoals vaak in de tijd van Mourinho kon Real het voetballend niet redden, maar probeerde het op een andere manier. Rode kaarten waren eerder regel dan uitzondering. Ook in deze editie. Het opstootje bij de dugouts kon ik van de andere kant niet volgen. Later zag ik de beelden en begreep ik dat Mourinho de (toenmalige) assistent van Barcelona, Villanova, een vinger in het oog stak. Hielp ook niet echt om de boel te sussen. Barcelona won de supercup.
Mocht je de hele wedstrijd kunnen zien, die staat gewoon op YouTube.
Themaweek 132: Sportgebeurtenissen waar ik bij was
Ik heb er meerdere dagen voor in de rij gestaan, om een kaartje te krijgen. Ik heb de route van mijn reis aangepast. Dit was de wedstrijd die ik moest zien, vertelden vele Mexicanen mij. Zo weinig kaartjes er verkrijgbaar leken, zoveel mensen zaten er in het stadion. ’s Ochtends moest ik langs de marathon van Guadelajara om bij het stadion te komen.
De wedstrijd kan ik me niet zoveel van herinneren, simpele zege voor de thuisploeg. Het irritante gedrag van pseudovedette Blanco weet ik nog wel. En de mariachiband vlak voor de wedstrijd. De vakantie die gewonnen werd in de rust. Maar vooral het publiek, ik heb net zoveel om me heen gekeken als naar het veld. Een belevenis.
Themaweek 132: Sportgebeurtenissen waar ik bij was
De wedstrijd was niet zo heel bijzonder, maar de eerste keer San Siro is altijd indrukwekkend. En terwijl de eerste bezoekers al naar huis gingen, zagen we ineens de beste voetballer van de wereld een actie maken die de geschiedenisboeken ging halen.
Themaweek 132: Sportgebeurtenissen waar ik bij was
Deze week bekervoetbal in Nederland. Altijd goed, meer sfeer, meer inzet, boeiendere wedstrijden, meer sensatie dan in de competitie. De mooiste bekercompetitie blijft de FA Cup. Graag kijk ik op de BBC naar de eerste rondes, waarbij vooral de derde ronde bijzonder is.
Dan stromen de grote clubs in en mocht je voorrondes en de eerste twee ronden hebben overleefd als klein clubje, dan kun je mazzel hebben. Een paar jaar geleden overkwam het Marine. Acht niveau’s verschil, zo groot was het gat nog nooit in de 149-jarige geschiedenis.
Eerst een uitleg waarom dit zo’n bijzondere wedstrijd was:
De wedstrijd zelf mag ik niet embedden op mijn site, iets met rechten. Maar nog wel te vinden op YouTube.
27 jaar geleden gespeeld in het Caribisch gebied tussen Barbados en Granada. De Spaanstalige uitleg wordt in het Engels ondertiteld. Zonder uitleg is het compleet onbegrijpelijk wat er gebeurde. Voor het volledige verhaal lees WikiPedia.
Waarom die eigen goal vier minuten voor tijd? Waarom beide doelen verdedigen daarna?
Hartlepool fans zijn niet verwend. De club bungelt ergens in de krochten van het betaalde voetbal in Engeland. De hoogtepunten zijn schaars. Sinds een aantal seizoenen zorgen ze zelf voor een prachtige afsluiting van het seizoen. De laatste uitwedstrijd reizen ze massaal mee. En elk jaar kiezen ze een thema. En zo zie je ineens honderden volwassen kerels die verkleed uit de metro komen.
Dit jaar kozen ze voor Stormtroopers. Omdat ze toch bijna nooit een schot op goal zagen…
De laatste blogbroeders lopen in de verte richting metro, wij lopen zo richting onze auto. Maar we staan nog even te praten met twee Vlaamse vrienden. Ik heb het begin van het gesprek gemist, maar begrijp al snel waar het over gaat. “Voor jullie is het leuk. Dagje uit, Vlaams pintje, potje voetbal kijken in een mooi oud stadion. De traditie, de verhalen over Cruijff die hier ooit speelde, allemaal prachtig.” We bevestigen hun beeld, we hebben ook een prachtige dag gehad. Het voetbal stelde niet zo veel voor, maar het gezelschap, de sfeer en de omgeving vergoeden veel. Alles eigenlijk.
“Maar wij moeten elke twee weken hier naar kijken. Een elftal dat niet beter kan. Een stadion dat van ellende uit elkaar valt. Een beleid dat nergens op lijkt. Geen geld. Geen enkel vooruitzicht dat het beter wordt. Met deze spelers moeten wij het doen. En voor ons is dat niet leuk.”
Ik zie zijn punt. Het is geen domper op een mooie dag, maar wel een paar relativerende woorden. En hij heeft gelijk. Hoe zeer ik ook heb genoten, ik zou er niet aan moeten denken om elke twee weken naar de club met stamnummer 1 te moeten kijken. Niet met dit team, niet op dit niveau. Maar fan ben je in voor- en tegenspoed. Dat weet elke voetbalfan. Voor deze twee hoop ik dat de voorspoed spoedig zal zijn. Maar ik heb er een hard hoofd in.