Mammoet verhalen

Tags

Bart Chabot, boeken 2016, boekrecensie, Boudewijn Büch, Henk Verhaeren, Jan Cremer, Jan Rot, Joost Zwagerman, lezen, Maarten Spanjer, popmuziek

Diversen – Mammoet verhalen

Laten we beginnen op de achterflap: “Mammoet staat ergens voor. Mammoet is een eigentijdse reeks voor mensen die van popmuziek en natuurlijk van lezen houden.” Volgens mij pas ik in de doelgroep. Volgens mij zijn er niet genoeg mensen die hierin passen, aangezien ik het laatste decennium (of al langer) niets van de uitgeverij heb gezien. Zelfs googlen levert niets op. Twee boeken, beide staan in mijn kast, daarna was het afgelopen?

Dit boek draag ik op aan Henk Verhaeren. Ik ken hem wel niet, maar hij was een van de zeven schrijvers die in deze bundeling een verhaal mocht aanleveren. Ik gok beïnvloed door de beat generation schrijft hij een verhaal over California. En om welke duistere reden dan ook (ik gok dat hij de minst bekende schrijver van de zeven is) is zijn naam niet op de voorkant terecht gekomen. Kijk goed: verhalenbundel, dan zes namen en dan staat er e.a. Die en andere gaat dus over hem. Lijkt me frustrerend. Natuurlijk zal hij begrijpen dat in 1992 Zwagerman en Buch al grote namen zijn. Dat Chabot en Spanjer meer publiek trekken. Dat Jan Cremer en Jan Rot eigen publiek meenemen. Ik geef eerlijk toe, ook voor mij was hij de enige onbekende. Maar om hem daarom maar te schofferen en van de voorkant te halen, ik vind het niet netjes. Daarom, bij deze, ere wie ere toekomt, ook Henk Verhaeren staat in dit boek.

Chabot schrijft over Brood. Toen al. Zes jaar voordat de eerste biografie (van de vier) uitkomt. Het is een probeersel, zo lijkt het. Daarom erg interessant. Delen herken ik, andere niet. Prima. En het verhaal van Spanjer moet je, als zo vaak bij hem, gewoon van hem horen. In een café of zo. Desnoods in een klein theater. Of de wereldberoemde Nederlandse schrijver M. die in zijn verhaal figureert blij is met dit verhaal valt te betwijfelen. Maar daarom is het zeker niet minder leuk. Cremer op Ibiza boeide nauwelijks. Behalve dan om de bevestiging te krijgen wat een vervelende man hij is. Oplichter. Ook Zwagerman kon me niet echt raken.

Citaat: “Tussen de omgevallen verfpotjes, tekeningen, vuile was, lege flessen, spuiten, etensresten, teksten, penselen, sexblaadjes en hotelservies schemert onder het bed iets dat verdacht veel lijkt op twee tennisrackets. ‘Herman, wat moet jij in godsnaam met twee tennisrackets?’ ‘O, die zijn voor ons (…) Ik had zo gedacht, we gaan ieder aan een kant van die Muur staan, jij in Oost-Berlijn, ik in West-Berlijn, dan kunnen we een partijtje tennissen, gebruiken we de Muur als net. Jij mag beginnen met serveren.’ “ (p.31)

Nummer: 16-066
Titel: Mammoet verhalen
Auteur: Diversen (Boudewijn Büch, Bart Chabot, Jan Cremer, Jan Rot, Maarten Spanjer, Henk Verhaeren, Joost Zwagerman)
Taal: Nederlands
Jaar: 1992
# Pagina’s: 128 (15445)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-6010-798-5

Meer:
Boekensalon
Henk Verhaeren schrijft biografie Ratelband
Bart Chabot – Broodje gezond
Ik, Jan Cremer
Buch’s boeket
Joost Zwagerman – Vals licht
Maarten Spanjer – Vissen is ook een sport

Themaweek 36: Meer boeken

Joost Zwagerman – Vals licht

Tags

boeken, boeken 2015, boekrecensie, In Memoriam, Joost Zwagerman, lezen

Joost Zwagerman – Vals licht

Vrij kort na publicatie moet ik het boek voor het eerst gelezen hebben. Nog geen jaar later namelijk gaf ik het cadeau aan een huisgenote. Ze begreep het verhaal, ook al was ze geen fanatiek lezeres, ook al kende ze Zwagerman niet. Haar relatie leek op die van Simon in Vals Licht. Het boek maakte een geweldige indruk op me. Jaren later heb ik het gekocht, nadat ik het eerst las van de bibliotheek. Hoe goed moet een boek wel niet zijn, als je het al gelezen hebt, als er voldoende keus is in de boekhandel, maar dat je toch kiest voor dat boek van een paar jaar geleden?

Geen moment twijfel dus, dit boek moest ik herlezen, in het themajaar herlezen. 24 jaar zat er dus tussen eerste en tweede lezing. En dan heb ik vijf jaar geleden ook nog eens de moeite genomen om naar Hengelo te rijden om het te laten signeren, toen Zwagerman daar zat in de Boekenweek. Hij had het rustig trouwens die avond.

En ook nu weer was ik onder de indruk van het verhaal. Waar ik Gimmick! niet eens heb uitgelezen, niet door te komen, was Vals Licht een hoogtepunt in de Nederlandse literatuur. Het is een klassiek gegeven, de jongeman die in de hoofdstad verliefd wordt op een meisje achter een raam. Ondanks haar werk krijgen ze een relatie. Maar keer op keer blijkt ze niet de waarheid te spreken. Soms om hem te beschermen, dan weer om problemen te ontkennen. Simon denkt elke keer weer de waarheid te horen, tot hij een nieuwe versie te horen krijgt. Lizzie is niet het droommeisje dat gered wil worden door hem. Lizzie liegt hem voor. Maar Simon wil het zo graag geloven. Hij wil graag dat ze studeert en achter het raam zit om haar studie te betalen. Hij begrijpt het wanneer ze zegt dat ze schulden moet afbetalen.

Maar hoe langer de relatie duurt, hoe vaker het fout gaat. Maar nog is het niet Simon die er mee stopt. Zo verslaafd als Lizzie is aan alles en nog wat, zo verslaafd is hij aan haar. Daarmee is het ook nog eens een prachtige tragische liefdesgeschiedenis. Zonder twijfel het meesterwerk van Zwagerman, waarvan ik meerdere mooie boeken heb gelezen sindsdien.

En toen kwam 8 september. Het boek stond vooraan om besproken te worden. En toen bleek dat Zwagerman niet meer wilde leven. Toen stond het boek daar naast mijn computer en kon ik niet de woorden vinden om een stukje te schrijven. Ik zal liegen als ik hem een held noem, zo heb ik dat nooit gezien, ook niet na zijn dood. Maar dat hij een van de beste schrijvers van het Nederlands taalgebied was, staat voor mij vast. Leuk dat hij bij DWDD als kunstdocent optrad, maar ik vond het niet erg als ik dat wel eens miste. Maar zijn boeken wilde ik altijd graag lezen. Er zullen er niet meer volgen.

Citaat: “Het probleem is dit: het kan zijn dat Lizzie er zelf niet of niet meer van bewust is dat zij die hele verslaving heeft verzonnen. In de psychiatrie heet het dat de patiënt lijdt aan pseudologica fantastica. De patiënt fabuleert, onderscheidt niet langer waarheid en verzinsel en gaat zelf geloven in ooit bewust of halfbewust verkondigde onwaarheden die kunnen variëren van leugentjes om bestwil tot complete in scene gezette levensgeschiedenissen.” (p.284)

Nummer: 15-029
Titel: Vals Licht
Auteur: Joost Zwagerman
Taal: Nederlands
Jaar: 1991
# Pagina’s: 347 (5321)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-413-3061-5

Meer:
Wikipedia (Vals Licht)
Vrij Nederland (In Memoriam)
Humo (In Memoriam)
Leesfabriek (recensie)
Scholieren punt com (boekverslag)
Casa Koen (recensie)
Duel (op gerbie.nl)
Wah wah 10 (gasthoofdredacteur Zwagerman)

Joost Zwagerman – Duel

Tags

boeken, boeken 2010, boekenweek, boekenweekgeschenk, boekrecensie, Joost Zwagerman, lezen

Joost Zwagerman – Duel

Boekenweekgeschenk 2010. Ik had al heel wat jaren niets gelezen van Zwagerman. Een aantal van zijn boeken reken ik tot mijn favorieten (Vals licht!), andere vielen me tegen (Gimmick). Dit boek was voor hem ook het eerste fictiewerk sinds jaren.

Het moeilijke van een boekenweekgeschenk blijf ik de lengte vinden. Je vraagt een goede schrijver, tenminste dat is de intentie, om een boek te schrijven, maar geeft hem tegelijkertijd te weinig ruimte om het boek de kans te geven zich te ontwikkelen. Die tweespalt is ook merkbaar in dit boek van Zwagerman.

Het verhaal is leuk. De kunstwereld als achtergrond voor het persoonlijke drama van de directeur van het museum. Is zijn beroemde kunstwerk gestolen? Heeft hij het niet gezien? De onvermijdelijke ophef probeert hij op zijn eigen manier te omzeilen, waardoor het verhaal een extreme wending krijgt.

Het gegeven is goed, hier zit zelfs een film in, heb ik de indruk. Maar als gezegd, ik heb liever een echte roman van een schrijver als Zwagerman, zodat de belangrijkste figuren daadwerkelijk gaan leven en niet automatisch een korte karikatuur blijven.

Citaat: “Hij zou de geldopname later wel boekhoudkundig verantwoorden. Desnoods kocht hij op een veiling in Parijs of Berlijn voor een prik wat Sloveense postmoderne huisvlijt, die hij dan te hoog geprijsd in de boeken kon opvoeren.” (blz.61)

Nummer: 10-023
Titel: Duel
Auteur: Joost Zwagerman
Taal: Nederlands
Jaar: 2010
# Pagina’s: 96 (4314)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-5965-104-3

Meer:
Wah Wah (redactie Zwagerman)
Duel (recensieweb)
Vals Licht (Bol)

Boeken signeren

Tags

boeken, Daniel Lohues, Freek de Jonge, John Irving, Joost Zwagerman, lezen, signeren

Het is boekenweek, maar deze boekenweek is voor mij een bijzondere. Liefst vier schrijvers hebben de afgelopen zeven dagen een of meerdere boeken voor mij gesigneerd. Het begon vorige week donderdagmiddag met Joost Zwagerman die in Hengelo in de winkel zat. Niet al te enthousiast, leek mij, maar ja, als je het boekenweekgeschenk mag schrijven, dan horen deze verplichte nummers er bij. Behalve ‘Duel’, heb ik nu ook mijn favoriete boek van hem Vals licht met een handtekening in de kast staan.

Dezelfde avond in Oldenzaal, signeerde Freek de Jonge niet alleen zijn nieuwe CD ‘Van A naar Z’, maar ook een collectors item De wereldverbeteraar. Een avond later ook in het theater een gesigneerde CD, maar gelukkig ook zijn boek met gebundelde columns: Zes jaar vrijdagmiddag.

Het hoogtepunt was toch vanmiddag. In Hengelo was de wereldberoemde schrijver John Irving te gast. Ik was een van de zestig gelukkigen die een kaartje hadden weten te bemachtigen. Naast een interview, een lunch, natuurlijk ook de kans om boeken te laten signeren. Ik had er drie meegenomen, een zo goed als volledige collectie staat thuis in de kast, maar dat leek me ietwat overdreven. Natuurlijk was Irving in Nederland om zijn nieuwste boek, Last night in twisted river te promoten, maar helaas was de Engelse versie zo duur dat ik niet genoeg geld bij me had om die aan te schaffen. Gelukkig deed hij daar niet moeilijk over en signeerde voor mij en vele anderen ook oudere boeken.

RTV Oost was ook aanwezig en al wachtend had ik ineens een microfoon onder mijn snufferd. Blijkbaar waren mijn antwoorden niet interessant genoeg om uitgezonden te worden. Maar voor degene die mijn handen herkennen, ze zijn wel in beeld. Als het filmpje stilstaat, of na 11-12 seconden tijdens het filmpje. Ik gok overigens dat het vooral ging om de boeken die ik in mijn handen had. Kijk zelf: RTV Oost.