19 zaterdag jun 2021
Posted in Voetbal EK 2020
Soms heb je een ideetje, noteer je wat steekwoorden, om later een stukje er over te bloggen. In de tussentijd is er de professional. In dit geval Marcel van Roosmalen. Wie dit blog langer volgt, weet dat ik een fan ben, heb vele boeken van hem in de kast staan. Hij kan het beter verwoorden dan dat mij zou zijn gelukt. Dus is het simpeler hem aan het woord te laten, in dit geval over Wolter Kroes.
EK-gedachtenspinsels, deel 7
16 vrijdag apr 2021
Posted in Boekbesprekingen 2020, Voetbalboek
Tags
biografie, boeken, boeken 2020, boekrecensie, lezen, Marcel van Roosmalen, Theo Janssen, voetbal, voetbalboek
Marcel van Roosmalen – Theo Janssen
Natuurlijk had ik het boek al aangeschaft. En ook vele recensies gelezen, waarin elke keer wordt benadrukt dat er zo weinig gebeurde. Als fan van de schrijver, daarbij iemand die de voetballer ook kan waarderen, wist ik dat dit zou gebeuren. Maar ik las het niet meteen, het had geen haast.
Toen ontdekte ik, geen idee meer hoe, dat het boek in zijn geheel werd voorgelezen op Spotify. Door de schrijver zelf zelfs. En toen maakte ik een keuze die voor mij niet gebruikelijk is: ik koos het luisterboek. Al een halve eeuw ben ik van het gedrukte woord. Van de voorgelezen Jan, Jans en de Kinderen in de Libelle (dat ik daarna in mijn eentje ‘nalas’, waardoor sommigen dachten dat ik al erg vroeg kon lezen), tot heden ten dage waarin ik veel podcasts luister, wel een e-reader heb, maar bijna niet gebruik en nog steeds films niet kijk, omdat ik het boek nog niet gelezen heb, dit was een revolutionaire keuze voor ondergetekende.
Het helpt dat Marcel van Roosmalen de moeite waard is om te beluisteren, zelfs als hij weinig te zeggen heeft. En voor dit boek past het perfect. Want Theo Janssen is natuurlijk een van de moeilijkste personen om dit project mee te doen. Aardige voetballer, goede gozer, leuke humor, maar niet iemand die veel nadenkt over het leven, zeker niet iemand die gaat zitten vertellen over wat hem raakt, wat hij heeft beleefd, hoe hij in het leven staat, wat er in zijn jeugd is gebeurd. Dus dan wordt het lastig voor een schrijver om daar wat van te maken. Niet voor van Roosmalen, want die schrijft gewoon op wat hij observeert, wat hij zelf denkt. En zo hebben de heren een paar maanden om elkaar heen gedraaid, zonder echt samen te werken.
Dat menig voetbalfan dat tegen vond vallen, begrijp ik goed. Dat ik als lezer, in dit geval luisteraar, dat juist erg leuk vind, is ook logisch. Meerdere keren moest ik hardop lachen. Een aantal files heb ik een tweede keer moeten aanklikken, het was soms onnavolgbaar. Denk ook dat dit een boek is dat ik over een paar jaar alsnog ga lezen, gewoon omdat het kan, omdat het de moeite waard is.
Citaat: “Die anderen ga ik allemaal niet bellen. Ik kan me niet voorstellen dat Fred Rutten me nog te woord staat en het werkt gewoon niet om vrienden in de voetballerij over je aan het woord te laten. Dat heb ik bij het Theo Bos-boek gedaan; iedereen zegt hetzelfde. Bovendien vinden de lezers je al een goede voetballer, anders lezen ze dit überhaupt niet. Dat hoef ik ze niet uit te leggen. Ik ben wel benieuwd wie je nog meer wilt aandragen.” (p.155)
Nummer: 20-124
Titel: Theo Janssen
Ondertitel: Op pad met de dikke prins
Auteur: Marcel van Roosmalen
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 222 (24049)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-488-5430-1
Meer Dikke Prins:
Spotify
Biertje
Twente Insite (recensie)
Meer voetbalbiografieën:
Simon Kistemaker
Rene van der Gijp
Johan Cruijff (Pieter van Os)
Zlatan Ibrahimovic
Frits Korbach
Andy van der Meijde
Michel Boerebach
Steve Mokone
Diego Maradona
Kuif den Dolder
Thomas Skuhravy
Toni Schumacher
Stefan Effenberg
Abdelhak Nouri
Johan Cruijff (Auke Kok)
Louis van Gaal
Johan Cruijff (Nico Scheepmaker)
Meer Marcel van Roosmalen:
Roosmalen, Marcel van – Geef me nog twee dagen (Hard Gras 78)
Roosmalen, Marcel van – Gelukkig is het weer voorbij
Roosmalen, Marcel van – Gras groeit niet sneller door aan de sprietjes te trekken
Roosmalen, Marcel van – Je hebt het niet van mij (Hard Gras 48)
Roosmalen, Marcel van – Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt
Roosmalen, Marcel van – Het jaar van de adelaar (Hard Gras 66)
Roosmalen, Marcel van – Op campagne met Oranje
Roosmalen, Marcel van – Op pad met Pim
Roosmalen, Marcel van – De Pimmels
Roosmalen, Marcel van & Michel van Egmond – Van Didi tot Kaka (Hard Gras 60)
Roosmalen, Marcel van # Jan Dirk van der Burg – Nederland onder het systeemplafond
Themaweek 110: Sportboeken
24 woensdag mrt 2021
Posted in Boekbesprekingen 2020
Marcel van Roosmalen en Jan Dirk van der Burg – Nederland onder het systeemplafond
Marcel van Roosmalen is een geweldig columnist, maar nog beter is hij als hij complete vrijheid krijgt voor een reportage op locatie. Gelukkig heeft hij dat vele jaren mogen doen, voor diverse tijdschriften. Erg vaak was de zelfbenoemde fotograaf des vaderlands Jan Dirk van der Burg zijn gezelschap. De combinatie werkt goed.
Terwijl de fotograaf rondloopt om een mooi beeld te vinden, luistert en observeert de schrijver. En dat kunnen ze beide erg goed. In deze bundeling tientallen van deze bezoekjes aan locaties ‘onder het systeemplafond’. Openingen van winkels en kantoren, cursussen en workshops, jaarvergaderingen van verenigingen, het lijkt wel of Nederland (voor de huidige situatie natuurlijk) van dit soort bijeenkomsten aan elkaar hangt.
Mocht je een inburgeraar slechts een boek geven om de essentie van Nederland te leren kennen, dan moet het wel dit boek zijn. Wat voor sommige mensen de meest gebruikelijke dingen zijn, is voor een buitenstaander soms hilarisch. En Marcel van Roosmalen is die buitenstaander. Hij ziet precies wat er gebeurt, schrijft ook zo op. Geen interpretatie, geen vertaling, gewoon zeggen wat je ziet. En dat levert een geweldig boek op.
72 verhalen achter elkaar zou iets te veel zijn, maar elke dag een paar verhalen, levert je weken leesplezier op.
Citaat: “’Hardenberg is een gemeente met 60.000 zielen,’ fluisterde hij, ‘maar qua oppervlakte vele malen groter dan Amsterdam. Om zo’n gebied warm te krijgen voor een project als dit hebben we de gemeente onderverdeeld in vier kwadranten met van elke discipline een ambtenaar in de kerngroep. Dan sijpelt het multidisciplinair in de organisatie door. Dus een sectorale aanpak doorsneden met een gebiedgerelateerde aanpak.’” (p.259)
Nummer: 20-127
Titel: Nederland onder het systeemplafond
Auteur: Marcel van Roosmalen en Jan Dirk van der Burg
Taal: Nederlands
Jaar: 2020
# Pagina’s: 384 (24665)
Categorie: Non-fictie
ISBN: 978-90-450-4135-3
Meer:
Roosmalen, Marcel van – Geef me nog twee dagen (Hard Gras 78)
Roosmalen, Marcel van – Gelukkig is het weer voorbij
Roosmalen, Marcel van – Gras groeit niet sneller door aan de sprietjes te trekken
Roosmalen, Marcel van – Je hebt het niet van mij (Hard Gras 48)
Roosmalen, Marcel van – Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt
Roosmalen, Marcel van – Het jaar van de adelaar (Hard Gras 66)
Roosmalen, Marcel van – Op campagne met Oranje
Roosmalen, Marcel van – Op pad met Pim
Roosmalen, Marcel van – De Pimmels
Roosmalen, Marcel van & Michel van Egmond – Van Didi tot Kaka (Hard Gras 60)
Themaweek 108: Boeken
24 donderdag sep 2020
Posted in Boekbesprekingen 2020, Politiek
Marcel van Roosmalen – Op campagne met oranje
Marcel van Roosmalen ging al op pad met Pim Fortuyn, daarna met diens volgelingen, de zogenaamde Pimmels. Als derde deel van een niet officiële serie volgt hij onze koningin. Zij was op zoek naar een ander imago, ze werd gezien als kil en zakelijk.
In 2003 ging hij dus in het kielzog van de koningin mee op pad. Op zijn ondertussen herkenbare wijze beschreef hij haar bezoekjes aan diverse plekken in ons land. Citeren mocht niet, achter de schermen ook niet. Zijn mogelijkheden zijn dus erg beperkt. Op zijn eigen wijze lukt het hem toch om een goede sfeertekening te maken. Dat wordt niet door iedereen gewaardeerd. Voor hatemail ging dat nog gewoon per post, het ‘front voor oranje’ scheldt hem uit, lezen we in het laatste hoofdstuk.
De stukken hebben in HP/De Tijd gestaan, werden door anderen wel positief ontvangen. Destijds zijn de stukken langs me heen gegaan, anderhalf decennium later las ik ze alsnog, met een glimlach. Het beeld van de jonge journalist, totaal niet op zijn plaats in het gevolg van de koningin, die zijn best moet doen om een verhaal te schrijven, is iets wat ik me levendig kan voorstellen.
De RVD schrijft nog een brief naar de hoofdredacteur n.a.v. zijn stukken, alleen al die erkenning lijkt me de moeite waard, al waren ze niet zo enthousiast. Het zij zo.
Citaat: “De koningin kreunde bij het uitstappen. Eerst kwamen haar zwarte lakschoenen naar buiten. Ze droeg vleeskleurige nylonkousen en een zuurstokroze galajurk. Haar rechtervoet zette ze in een plas water. Toen ze stond, keek ze de chauffeur boos aan. Hij had de auto niet naast een plas moeten parkeren en haar moeten waarschuwen voor die natte troep. Omdat het regende en er niemand klaarstond met een paraplu, werd ze snel naar de rode loper geduwd.” (p.61)
Nummer: 20-051
Titel: Op campagne met Oranje
Auteur: Marcel van Roosmalen
Taal: Nederlands
Jaar: 2004
# Pagina’s: 85 (10820)
Categorie: Non-fictie
ISBN: 90-5911-469-8
Meer:
Hebban
Wikipedia
Republikeinen
Meer Roosmalen op gerbie.nl:
Gras groeit niet sneller door aan de sprietjes te trekken
Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt
Op pad met Pim
De Pimmels
Je hebt het niet van mij (Hard Gras 48)
Het jaar van de Adelaar (Hard Gras 66)
Geef me nog twee dagen (Hard Gras 78)
Gelukkig is het weer voorbij
Themaweek 92: Meer boeken
18 maandag mei 2020
Posted in Boekbesprekingen 2020
Marcel van Roosmalen – Gelukkig is het weer voorbij
Een titel van Van Roosmalen die ik nog niet kende, vreemd. Maar scrollend kom ik ‘m toch tegen. Iets verder zoekend zie ik dat het gaat om een Kakkerlakje, een boekje dat in een envelop past. Dun dus, maar wel mooi opgemaakt. In dit geval door Nina Maissouradze, die mooie passende illustraties voor het boekje maakte.
Het verhaal is eigenlijk gewoon een column van Van Roosmalen, over zijn vader en dan met name over de verjaardagen waar alleen collega ambtenaren van zijn vader kwamen. De manier waarop hij die avonden beschrijft zijn herkenbaar voor iedereen, maar de schrijfstijl kan alleen Marcel van Roosmalen. Knap.
Leuke aanwinst voor mijn collectie.
Citaat: “Ze waren christelijk, hun kinderen die alle drie waren vernoemd naar figuren uit het Oude Testament werden ’s morgens met een busje naar de Biblebelt gereden, waar het onderwijs wel goed was. Jelle kwam wel een achterom, bijvoorbeeld om een schroevendraaier te lenen. Als de televisie dan op Veronica of Tros stond zette hij het toestel uit. ‘Dan zet je ‘m straks toch weer aan?’, zei mijn moeder dan tegen ons, alsof ze het heel gewoon vond.” (blz. 6/7)
Nummer: 20-032
Titel: Gelukkig is het weer voorbij
Auteur: Marcel van Roosmalen & Nina Maissouradze
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 20 (7357)
Categorie: Column
ISBN: 978-94-9289-046-7
Meer:
Kakkerlakjes
Gelukkig is het weer voorbij
Metadata ISBN
NRC
Wikipedia
Meer Roosmalen op gerbie.nl:
Gras groeit niet sneller door aan de sprietjes te trekken
Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt
Op pad met Pim
De Pimmels
Je hebt het niet van mij (Hard Gras 48)
Het jaar van de Adelaar (Hard Gras 66)
Geef me nog twee dagen (Hard Gras 78)
25 zondag nov 2018
Tags
de krokante leesmap, Marcel van Roosmalen, Noortje Veldhuizen, podcast, Roelof de Vries, themaweek
Al jaren lees en volg ik Marcel van Roosmalen. Op dit blog kwamen al meerdere boeken van hem voorbij. Zonder twijfel hoort hij in de top van de Nederlandse columnisten. Dus als hij columns voorleest op Radio 1, ben ik blij dat ik die via Facebook kan binnenhalen. En toen hij meedeed aan een podcast, ben ik die ook gaan volgen.
De krokante leesmap wordt gemaakt door Noortje, Roelof en Marcel dus. Noortje schijnt bij 3FM te werken, maar ik ken haar niet. Roelof presenteert op Radio 1 en werd afgelopen zomer bekend door De Slimste Mens te winnen. Met zijn drieën hebben ze een simpel idee uitgewerkt. Elke twee weken komen ze bij elkaar. Ze hebben alle drie een tijdschrift gelezen. Uit dat tijdschrift kiezen ze het meest krokante artikel en via een simpele puntentelling, die soms ook flink gecompliceerd kan zijn, kiezen ze gezamenlijk het allerkrokantste artikel.
Natuurlijk is dit genoeg reden voor onderlinge discussies, al gaat het uiteindelijk natuurlijk niet over de artikelen. Het bespreken van de meest vreemde bladen geeft de mogelijkheid tot uitweiden over de meest bizarre onderwerpen, maar ook om elkaars keuzes af te kraken. De onderlinge chemie maakt het erg leuk. Alle drie hebben ze hierin hun eigen rol, elkaar aanvullend indien nodig, aanvallen indien mogelijk.
Er staan ondertussen vijftien afleveringen online, het is dus goed mogelijk om de oude afleveringen alsnog te beluisteren. Daarna volgen!
Themaweek 63: Podcasts
29 donderdag mrt 2018
Posted in Boekbesprekingen 2017
Marcel van Roosmalen – Gras groeit niet sneller door aan de sprietjes te trekken
Zonder twijfel is Van Roosmalen een van de beste columnisten van Nederland. Daarnaast is hij minstens zo goed wanneer hij op reportage mag. Helaas komen die laatste artikelen meestal in bladen die een stuk minder gelezen worden. Gelukkig volgt dan een keer in de zoveel tijd een bundeling. Met een mooie bijbehorende titel.
Zijn observatievermogen is onovertroffen. Van niets kan hij iets maken. Van de meest saaie spreker maakt hij een entertainer. En nog groter is zijn talent om de vreemdste bijeenkomsten te vinden.
Hij heeft een gezonde afkeer van ijdelheid en arrogantie, hij is meedogenloos voor bekende Nederlanders die geen talent hebben maar wel doen alsof. Het is een genot om te lezen hoe hij door simpele observaties op te schrijven, de situatie juist raakt, de betrokken personen perfect neerzet.
Gelukkig is Van Roosmalen een veelschrijver, er ligt genoeg om nog te lezen. Meteen het enige risico. Lees deze 300 pagina’s bundeling niet in een ruk, het lijkt alsof het een trucje is. Lees gedoseerd en je ziet dat het puur talent is.
Citaat: “Jan-Dirk kreeg na binnenkomst meteen te maken met Rick ten Dam van de directie van Emsflower, een man met een enorme oranje muts met bellen op het hoofd. Hij vond het journalistiek gezien een aanrader om – het was nog licht – een fotografische tocht door de kassen en het aanpalende Emsflower Erlebnispark te maken. Want: ‘Tijdens de wedstrijd werken onze Polen gewoon door.’ “ (p.185)
Nummer: 17-048
Titel: Gras groeit niet sneller door aan de sprietjes te trekken
Auteur: Marcel van Roosmalen
Taal: Nederlands
Jaar: 2012
# Pagina’s: 300 (11615)
Categorie: Columns
ISBN: 978-90-446-2120-4
Meer:
Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt
Op pad met Pim
De Pimmels
Je hebt het niet van mij (Hard Gras 48)
Het jaar van de Adelaar (Hard Gras 66)
Geef me nog twee dagen (Hard Gras 78)
30 vrijdag sep 2016
Posted in Boekbesprekingen 2016, Voetbalboek
Tags
België, boeken, boeken 2016, boekrecensie, Hard Gras, lezen, Marcel van Roosmalen, voetbal, voetbalboek
Hard Gras 108
Als we dan toch niet mee moeten doen, dan moeten we onze zuiderburen maar aanmoedigen, leek de algemene tendens in mei. Waarom je perse een ander land moet steunen, niet gewoon kunt genieten van een mooi potje voetbal, gaat er bij mij niet in. Waarom Hard Gras dan ook meeging in deze trend, mij werd het niet duidelijk. Al is het misschien eerder een aanleiding geweest dan een trendvolgende keuze. Er zijn bij onze Vlaamse buren natuurlijk ook vele schrijvers die een mooi verhaal kunnen produceren, het past mooi in een thematische uitgave van Hard Gras.
Werkt het? Redelijk. Enzo Scifo wordt weer even uit de vergetelheid opgedoken door Filip Joos. En passant legt hij even uit waarom het in de opleidingen vaak mis gaat. Brusselmans levert voor zijn doen een vlak verhaal af, ben bang dat het een tussendoortje was van hem. Het laatste verhaal gaat over Leon Bailey. Een geweldige buitenspeler, waarvoor Ajax afgelopen zomer (naar aanleiding van dit verhaal misschien wel) interesse toonde. In België kan hij zich ontwikkelen tot topspeler. Denkt zijn gevolg tenminste. Denken vele kenners ook wel. Maar of het lukt?
De verhalen zijn goed te pruimen al ben ik bang dat alle goede Vlaamse schrijvers toch in de schaduw zijn gezet door een van de weinige Nederlanders. Een van mijn favoriete columnisten. Een geweldige stukjesschrijver. Marcel van Roosmalen sprak af met Jean-Marie Pfaff. Het levert een beeldend verhaal dat schrijnt, dat pijn doet in alle hoeken. Tussen de regels door lees je de antipathie, die gaandeweg steeds duidelijker wordt. De keeper die de hele wereld claimt te kennen, die hunkert naar publiciteit, die nog nooit van zelfspot heeft gehoord wordt door de schrijver genadeloos neergezet. Het knappe is dat hij dit niet hoeft te doen door de keeper af te kraken, gewoon opschrijven hoe het gesprek ging is meer dan genoeg. Compliment voor Van Roosmalen!
Citaat: “Ik moest nog van alles, een column schrijven bijvoorbeeld, maar ik zat in een bos bij Brasschaat tegenover een ontketende Jean-Marie Pfaff die zei dat er op elke deur een sleuteltje past. Er werd eten gebracht. Kroketjes, vis en friet. Ik wist niet dat we gingen eten, ik vond het nog te vroeg om te eten. Jean-Marie zei: ‘Voila, vis.’ Tegen de serveerster: ‘Jean-Marie nog meer mayonaise.’ Dat in de derde persoon over jezelf praten irriteerde me nu ook.” (p.44)
Nummer: 16-036
Titel: Hard Gras 108
Auteur: Diversen (San F. Yezerskiy, Els Maes, Filip Joos, Marcel van Roosmalen, Paul Baeten Gronda, Joost Vandecasteele, Lize Spit, Ivo Victoria, Yannick Dekeukelaere, Herman Brusselmans, Thomas Rijsman)
Taal: Nederlands
Jaar: 2016
# Pagina’s: 119 (7974)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-263-3475-7
Meer:
107 106 105 104 103 102 101 100 99 98 97 96 95 94 93 92 91 90 89 88 87 86 85 84 83 82 81 80 79 78 77 76 75 74 73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20 1
Themaweek 11: Voetbal
15 zondag dec 2013
Posted in Boekbesprekingen 2013, Voetbalboek
Tags
boeken, boeken 2013, boekrecensie, Frank Heinen, Hard Gras, lezen, Luis Suarez, Marcel van Roosmalen, nick hornby, voetbal, voetbalboek
Hard Gras 85 – Luis Suárez: ‘Porque, negro?’
Het titelverhaal is een flinke column van Nick Hornby, meteen gevolgd door zeven tips van Herman Koch. Het lijkt wel of de grote namen hoe dan ook er in moesten deze aflevering. Terwijl beide een bijdrage leveren die nauwelijks de titel kort verhaal mag hebben. Niks mis mee, maar of het zo passend is, heb ik mijn twijfels.
Gelukkig zijn er de bijdragen van Frank Heinen en Marcel van Roosmalen. Beide langer dan de gebruikelijke verhalen in Hard Gras. Beide erg goed. Heinen over Sebastian Deisler, een goed staaltje deskresearch omgezet in een lezenswaardig verhaal, Roosmalen over de Oranje gekte in 2012, de briljante observator als altijd. Elke keer wanneer ik zijn verhalen lees, schaam ik me voor de voorkant van mijn paspoort. Niet een leuke ervaring, wel knap dat een schrijver zoiets kan bewerkstelligen.
Verder weinig bijzonders deze keer.
Citaat: “In zijn vrije tijd probeerde hij de oranjegekte vast te leggen. Hij had foto’s gemaakt van een paspop met een oranje shawl om en een doos oranje gebak. Die beelden geef ik de mensen cadeau bij een tweetje. Een mevrouw uit Ulft kwam informeren of ze met Aad op de foto mocht.” (p.69)
Nummer: 13-045
Titel: Hard Gras 85
Auteur: Diversen (Nick Hornby, Marcel van Roosmalen, Herman Koch, Frank Heinen e.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2012
# Pagina’s: 120 (7639)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-713-5985-9
Meer:
84 83 82 81 80 79 78 77 76 75 74 73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20
06 maandag feb 2012
Posted in Boekbesprekingen 2011
Marcel van Roosmalen – Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt
Op dit boek zat ik al te wachten, toen ik nog niet eens wist dat het werd samengesteld. De verhalen van Marcel van Roosmalen waren altijd een hoogtepunt in de Vara-gids. Een geweldig observator met een onderkoeld gevoel voor humor.
Twee keer heb ik een boek door hem laten signeren. Jaren geleden in Almelo na een voorstelling van Hard Gras sprak hij me met u aan. Ik wilde nog bijna een geintje maken over McDonalds, maar vond het niet passend. Eind vorig jaar waren we in Enschede met een grote groep mannen, weer Hard Gras. Ik was de enige die een boek wilde laten signeren. Dit boek, ik was pas halverwege. Hij vroeg me mijn naam en kwam meteen met de reactie ‘Ben jij Gerbie van internet?’ Niet alleen volgt hij mijn twitter, hij wist zelfs precies welke foto daarnaast stond. Ik was erg verbaasd. Trots dat hij mij herkend had. Trots op zijn handtekening in mijn exemplaar van zijn boek.
Gedurende dit boek kwam ik er pas achter voor hoeveel bladen hij heeft geschreven de laatste jaren. Ik kende dus al zijn verhalen in Hard Gras en de Vara gids. In de Intermediair, HP/de Tijd, Veronica Magazine, het Parool en incidentele uitgaven kon ik hem ook niet tegenkomen, die las ik nooit. NRC-next, Volkskrant Magazine, Nieuwe Revu en Nu-Sport slechts incidenteel, dus ook daar miste ik een hoop.
In vele andere recensies van dit boek wordt Nederland neergezet als een triest land, gezien door de ogen van de schrijver. Ik ben het daar slechts ten dele mee eens. Want het beeld dat van Roosmalen schetst van Nederland is inderdaad niet een vrolijk makend verhaal, maar vele observaties zou hij ook hebben kunnen doen in Duitsland of België, zeker ook aan de overkant van de Noordzee, mocht hij de kans hebben gekregen om vergelijkbare artikelen te schrijven in die landen. Zo uniek is de Nederlandse cultuur nou ook weer niet.
De stijl van Van Roosmalen daarentegen is wel vrij uniek. En dat terwijl hij toch niets bijzonders doet. Hij gaat ergens heen, probeert op de achtergrond te blijven, observeert en schrijft zo precies mogelijk op wat hij ziet. En dat is bij vlagen hilarisch. Ik herlas het verhaal over een bus vol journalisten door Volendam. Hij blijkt de enige te zijn die niet kritiekloos meedoet met de tour. (“Een van de TROS-voorlichters kwam informeren of ik klaar was met mopperen. Ze had gehoord dat ik tegen iemand gezegd had dat ze Volendam moesten bombarderen. ‘Niet leuk!’, zei ze.”). Andere hoogtepunten zijn de oefenwedstrijd van het Nederlands elftal in Eindhoven (“’We gaan naar Zwitserland’, klonk helemaal niet als een aanmoediging. Het was een dreigement.”), een bezoekje aan Frankrijk waar een gezin meedoet aan het programma ‘ik vertrek’ (“In de winkels kon je gewoon aanwijzen wat je wilde hebben, Als ze dan toch een verschil moesten noemen, was het dat je hier lekker onder elkaar was.”) en de Cd-presentatie van Jannes tijdens een piratenfestijn (“De afgelopen jaren hebben ze uit protest geen carnavalskrakers meer geschreven, maar van die actie had niemand last.”).
Maar eigenlijk is elk verhaal de moeite waard, zitten er geen zwakke stukken in deze verzameling en is het boek op meerdere momenten de oorzaak van een spontane lachbui. Toch heeft het boek ook nadelen: het is een keer uit. Een volgend boek zal wel heel goed moeten zijn om weer zo positief ontvangen te worden, maar vooral moet Van Roosmalen oppassen voor zijn eigen succes. Want hoe beroemder hij wordt, hoe lastiger het wordt om dit soort stukken te kunnen blijven schrijven.
Citaat: “Een uur later verliet ik Schiphol, waar de opnames waren. Jan, van Taxi Jan, reed al jaren artiesten en mensen die te gast waren in talkshows. Hij had al van alles in de auto gehad: ministers, Gordon en Patty Brard. En ook wel eens onbekende mensen als ik, maar hij was nog nooit gevraagd om midden in de nacht naar een visvijver in Brabant te rijden.” (p.155)
Nummer: 11-028
Titel: Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt
Auteur: Marcel van Roosmalen
Taal: Nederlands
Jaar: 2011
# Pagina’s: 367 (9287)
Categorie: Non-fictie
ISBN: 978-90-290-8759-9
Meer door Marcel van Roosmalen:
Op pad met Pim
De Pimmels
Je hebt het niet van mij (Hard Gras 48)
Het jaar van de Adelaar (Hard Gras 66)
Geef me nog twee dagen (Hard Gras 78)
02 maandag jan 2012
Posted in Boekbesprekingen 2011
Tags
boeken, boeken 2011, boekrecensie, Hard Gras, lezen, Marcel van Roosmalen, Vitesse, voetbal, voetbalboek
Marcel van Roosmalen – Geef me nog twee dagen (Hard Gras 78)
Ik had me voorgenomen dit jaar slechts dikke boeken te lezen. Een pagina of 300 is toch wel het minimum. Maar dan valt de laatste aflevering van Hard Gras in de bus. Marcel van Roosmalen, geweldige schrijver, had precies gedaan wat velen hoopten. Schrijven over Vitesse. En wat kun je je als volger nu meer wensen dan een jaar bij een club als Vitesse.
In 2006 verscheen ‘Je hebt het niet van mij’, deel 48 van Hard Gras, waarin hij voor het eerst zijn clubje volgt. Ontluisterend. Een profclub waar dingen gebeuren waar een amateurclub zich voor zou schamen. In deel 66 volgt deel twee. Nog steeds goed, maar minder origineel. Kan ook niet anders. Daarmee zou het klaar moeten zijn, het Swiebertje effect moest vermeden worden.
Maar dan staat er ineens een Georgische zakenman in Arnhem die de club gekocht blijkt te hebben en binnen drie jaar kampioen van Nederland wil zijn en Europa in wil met de club. Natuurlijk moet er dan een nieuw boek komen. En wie kun je dan beter vragen dan van Roosmalen?
Toch heeft het ook een nadeel: men kent de schrijver ondertussen goed bij de club. Hij kan niet meer zo ongestoord zijn gang gaan als de eerste keer. Er gebeurt tegelijkertijd zo veel, dat het voor een eenzame observator bijna onmogelijk is om alles mee te krijgen. Toch is ook deze uitgave van Hard Gras weer geslaagd. Het was bij vlagen ook hilarisch wat er allemaal gebeurde. Daar hoef je als schrijver geen draai aan te geven, geen interpretatie op los te laten. Gewoon opschrijven wat je ziet is genoeg voor schitterende momenten voor de lezer.
Ik heb dan ook weer volop genoten van de hoofdpersonen in dit boek. De megalomane Jordania, de losgeslagen van Leeuwen, de onervaren Ferrer en de vele werknemers die niet wisten wat ze overkwam.
Citaat: “Ik zou liegen als ik zeg dat een transfer naar Vitesse een droom was. Ik kende deze club amper, maar het verhaal en de ambities klonken goed. Het leek me een mooi opstapje naar de Premier League.” (p.96)
Nummer: 11-021
Titel: Hard Gras 78. Geef me nog twee dagen.
Auteur: Marcel van Roosmalen
Taal: Nederlands
Jaar: 2011
# Pagina’s: 112 (6527)
Categorie: Sport (Voetbal)
ISBN: 978-90-713-5944-6
Meer Hard Gras:
73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20
Meer van Roosmalen:
Torpedo 1
Op pad met Pim
De Pimmels
Zijn blog
Columns in NRC next
Twitter
17 dinsdag nov 2009
Posted in Boekbesprekingen 2009, Voetbalboek
Hard Gras 66 – Marcel van Roosmalen – Het jaar van de Adelaar
Hard Gras 48 was het hilarische verslag van een jaar Vitesse door supporter en journalist Marcel van Roosmalen. Sindsdien schreef hij meerdere korte verhalen over Vitesse, maar nu mocht hij het weer proberen: een heel nummer vullen met een jaar lang zijn club.
Het lukte en net als bij het eerste boek is het schrijnend om achter de schermen van een betaald voetbal organisatie te kijken. De nieuwe trainer wordt uitgekozen na een suggestie van de schrijver. Men vond dat er een nette man nodig was na Aad de Mos. Hans Westerhof werd binnengehaald, maar ook binnen een half jaar al weer weggestuurd.
De grootste aankoop van de club bleek een vechtarend, die als mascotte moest gelden en voor de wedstrijd rondvloog in het stadion. Het voetbal was niet echt de moeite, daarom gelukkig ook weinig wedstrijdverslagen in dit boek, daarentegen wel weer mooie gesprekken met Vitessemedewerkers, teleurgestelde journalisten, amateurs die Vitesse-tv maken en spelers zonder enige vorm van zelfkritiek. Alle ingrediënten voor een mooi boek. Complimenten voor de schrijver.
Niet het niveau van het eerste boek, maar ik ken weinig sequels die hetzelfde niveau als het origineel halen.
Quote: “Aan het eind van de personeelsdag verscheen Paul van der Kraan verkleed als ‘Merlijn de tovenaar’ op de middenstip. Hij droeg zijn kostuum met lichte tegenzin, maar puntmuts en mantel stonden hem goed. Naast hem liep vogeltrainer Gerard met Hertog op de arm. Paul schraapte zijn keel en zei dat hij de vogel Hertog had meegenomen omdat het beest symbool stond voor ‘de supporter’. ‘Het is immers hun vogel.’ “ (Blz. 43)
Nummer: 09-051
Titel: Hard Gras 66 – Het jaar van de Adelaar
Auteur: Marcel van Roosmalen
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 104 (10505)
Categorie: Sport (Voetbal)
ISBN: 978-90-468-0566-4
