Thijs Zonneveld – De ereronde van de eland
In diverse afleveringen van De Muur had ik reeds geconstateerd dat Thijs Zonneveld, een bij mij tot dat moment onbekende renner, meer talent had voor schrijven dan voor fietsen. Zelf kwam hij blijkbaar ook tot die conclusie en al vrij jong sloot hij zijn actieve carrière af en werd schrijver/journalist. Zijn columns in De Pers zijn leuk, op Nu.nl soms ook.
Zijn debuutroman ‘De ereronde van de eland’ was het beste wielerboek dat ik las tijdens de Tour de France afgelopen zomer. Net als Peter Winnen ooit, weet Zonneveld perfect wat er allemaal in het hoofd van een wielrenner omgaat tijdens een koers. En zonder daar een saaie beschrijving van te maken, gebruikt hij die inside information om een mooi verhaal te schrijven.
De Ereronde van de eland beschrijft de renner die voor de vorm demarreert. Eigenlijk wilde hij helemaal niet ontsnappen, maar soms moet je als ‘kleine’ coureur wel eens je salaris waarmaken. Dan doe je een paar trappen op kop of doet alsof je weg wil rijden. Meestal lukt dat niet, maar dan kun je daarna ten minste zeggen dat je het geprobeerd hebt.
Maar ineens rij je alleen voorop in een touretappe en komt er een motor naast je rijden met achterop iemand in een geel pak met een schoolbord in zijn hand waarop staat dat je meer dan twee minuten voorsprong hebt op het peloton.
Schitterend gegeven en de basis van de roman. Elk hoofdstuk beschrijft een stukje koers en een stukje wat er in het hoofd van de renner omgaat. Een prachtige vorm om vele observaties uit het peloton te verwerken. Zo lezen we over de loser van de ploeg, over de kameraadschap onderling, over de rennersvrouw, over rennershotels en de gedachten van een renner.
Ondertussen weet je gewoon dat de renner het niet gaat redden. Dat zijn ontsnapping tot mislukken gedoemd is. Maar desondanks hoop je, tegen beter weten in, dat het hem wel gaat lukken.
Prachtig debuut van een talentvol schrijver, die hopelijk nog vele wielerboeken zal schrijven.
Citaat: “En weet je wat onetisch is? Dat ik mijn hele ziel en zaligheid bloot moet leggen omdat ik toevallig wielrenner ben. Dat ik moet verzinnen waar ik over drie maanden om kwart over drie ’s middags ben omdat er dopingcontroleurs op de stoep zouden kunnen staan. Dat ik niet de deur achter me dicht kan trekken en zomaar ergens naartoe kan gaan zonder eerst de Bewakers Van De Ethiel in te lichten.” (blz. 42)
Nummer: 10-048
Titel: De ereronde van de eland
Auteur: Thijs Zonneveld
Taal: Nederlands
Jaar: 20098
# Pagina’s: 159 (8652)
Categorie: Sport (Wielrennen)
ISBN: 978-90-204-0911-6
Meer Thijs Zonneveld:
Zijn eigen site
Recensie Parool
De ondergang van een kameleon (De Muur 16)
Column Nu.nl (elke vrijdag)
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 
Pingback: Thijs Zonneveld – De rode vod | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: Thijs Zonneveld – Paniagua | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: 10. Thijs Zonneveld – De ereronde van de eland | Oudste Goorsche Tourtoto
Pingback: Thijs Zonneveld – Het Panini album | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: 24 – Thijs Zonneveld – De ereronde van de eland | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.