Tags

, , , , , , , ,

Hard Gras 72. Simon Kuper – Mandela wint de wereldcup

Hard Gras doet het goed. Al 15 jaar goede voetbalverhalen en een netwerk om jaloers op te worden. Dus konden ze voor het afgelopen wereldkampioenschap voetbal weer eens wat bijzonders doen. Het lag ook voor de hand. Simon Kuper, onregelmatig bijdragen leverend, was de ideale man om eens naar Zuid Afrika te kijken.

Het land van zijn grootmoeder, eigenlijk ook zijn eigen land, al groeide hij vooral elders op. Van een herinnering uit 1985 (en eigenlijk zelfs vanaf 1866, de eerste voetbalwedstrijd in Pietermaritzburg) tot mei 2010, vlak voor het begin van het WK gaat Kuper op zoek naar het Zuid Afrika zoals de doorsnee fan dat niet zal kennen, maar ook zeker niet zal zien tijdens het evenement zelf. En dat is erg leuk om te lezen. Omdat ik zelf een jaar of drie daarvoor ook een paar weken door het land heb mogen reizen, zijn een aantal dingen heel duidelijk herkenbaar. Andere zaken komen weer van de echte insider. Al met al geeft het boek een heel ander beeld dan hoe het organisatiecomité en de Fifa hebben besloten hoe het toernooi herinnert moet worden.

Dat is overigens niet altijd negatief. Natuurlijk, er staan ook in dit boek schrijnende voorbeelden over hoe mensen in Zuid Afrika (moeten) leven, maar ook de vreugde voor het spel is soms erg mooi en puur. Dit laatste in tegenstelling tot de geregisseerde blijdschap van Blatter en cachotten.

Zelf probeert hij in zijn inleiding al te verklaren hoe gecompliceerd Zuid Afrika eigenlijk is. “Dit is dan ook geen boek over Zuid-Afrika. Het is een boek over de bezoeken die ik aan de verschillende Zuid-Afrika’s heb gebracht in een poging de rol van het voetbal te begrijpen.” Het is onmogelijk een boek over het land te schrijven zonder terug te kijken naar de Apartheid. De studentenopstand, de vrijlating van Mandela, de terugkeer van de democratie, allemaal factoren van belang in de keuze van de wereldvoetbalbond voor de organisatie in 2010.

Het is erg lastig om dit boek te bespreken, omdat het niet een verhaal is. Geen begin, geen eind. Het zijn vele verhalen door elkaar. Losstaand of toch onderling samenhangend, met een rechtstreekse link naar het WK of een achterliggende oorzaak. Het is allemaal relevant, maar op het moment van lezen heb je dat niet altijd door. Soms zijn de stukjes hilarisch, dan weer triestmakend. Maar zonder enige uitzondering erg goed geschreven, al had ik dat van Kuper niet anders verwacht.

Citaat: “Nadat Mandela had gesproken, vlogen helikopters feestend over het publiek. Spontaan begonnen de genodigden de polonaise te dansen. Het was net Woodstock (..). De wereld had er een nieuw land bij gekregen, een land dat danste. Na de inauguratie reed Mandela naar Ellis Park om Bafana Bafana tegen Zambia aan te moedigen.” (blz. 44)

Nummer: 10-044
Titel: Hard Gras 72. Mandela wint de wereldcup
Auteur: Simon Kuper
Taal: Nederlands
Jaar: 2010
# Pagina’s: 144 (7939)
Categorie: Sport (voetbal)
ISBN: 978-90-468-0742-2
Meer Simon Kuper:
Retourtjes Nederland
WikiPedia
Hard Gras 22 (Ajax, de Joden, Nederland)
Recensie NU over Hard Gras 72
Kuper bij DWDD (26-10-2009)
Verhalen uit De Pers

Meer Hard Gras:
71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20

Advertenties