Qua voetbal misschien wel het vervelendste WK. Maradona niet fit. De Nederlanders ten onder aan interne strijd. De Italianen konden de druk van presteren in eigen land niet aan. Dus wonnen de Duitsers.
Maar de topscorer van het toernooi zat de eerste wedstrijd nog op de bank. Salvatore Schillaci was ook geen geweldige voetballer, voor een spits niet perse noodzakelijk overigens. Hij was in vorm, hij scoorde, meer kon men van hem niet vragen.
Waar het protest in Nederland niet meer dan een fluistertoon bereikt, de grote onverschilligheid heerst, is het bij onze oosterburen iets anders. Daar laten vele supportersgroepen weten wat ze denken over de FIFA, over Qatar en over dit WK. Het is te laat om het WK nog te voorkomen, maar ze laten zich tenminste horen.
In 1994 tijdens de laatste groepswedstrijd van de Shell Cup (Carribean Cup) gebeurde er iets dat nooit eerder gebeurde en ook later nooit weer. Barbados moest de wedstrijd met 2 doelpunten verschil winnen van Grenada. Het stond 2-1. Drie minuten voor tijd had Barbados door dat ze het benodigde derde doelpunt niet zouden maken. Maar zij hadden de regels goed gelezen.
Ze scoorden een eigen goal, waardoor het 2-2 werd en de wedstrijd zou moeten worden verlengd. In de verlenging zou de beslissende goal dubbel tellen, dus hadden ze een half uur extra om te scoren.
Toen Grenada doorhad wat er gebeurde, hadden ze drie minuten om te scoren. Aan welke kant maakte niet uit. 3-2 winst was goed, maar 2-3 verlies ook. Dus moest Barbados de laatste minuten beide doelen verdedigen.
Het plan werkte. Het bleef 2-2 en in de verlenging scoorde Barbados de gewenst Golden Goal die dubbel telde.
(mocht het niet helemaal duidelijk zijn, in het tweede filmpje leggen ze het nog even goed uit)