De vreemdste wedstrijd ooit

Tags

#ikkijkniet, Barbados, boycottqatar, Grenada, Qatar, QuitQatar, voetbal, WK 2010

In 1994 tijdens de laatste groepswedstrijd van de Shell Cup (Carribean Cup) gebeurde er iets dat nooit eerder gebeurde en ook later nooit weer. Barbados moest de wedstrijd met 2 doelpunten verschil winnen van Grenada. Het stond 2-1. Drie minuten voor tijd had Barbados door dat ze het benodigde derde doelpunt niet zouden maken. Maar zij hadden de regels goed gelezen.

Ze scoorden een eigen goal, waardoor het 2-2 werd en de wedstrijd zou moeten worden verlengd. In de verlenging zou de beslissende goal dubbel tellen, dus hadden ze een half uur extra om te scoren.

Toen Grenada doorhad wat er gebeurde, hadden ze drie minuten om te scoren. Aan welke kant maakte niet uit. 3-2 winst was goed, maar 2-3 verlies ook. Dus moest Barbados de laatste minuten beide doelen verdedigen.

Het plan werkte. Het bleef 2-2 en in de verlenging scoorde Barbados de gewenst Golden Goal die dubbel telde.

(mocht het niet helemaal duidelijk zijn, in het tweede filmpje leggen ze het nog even goed uit)

#ikkijkniet (deel 14)

De teen van Casillas 2010

Tags

#ikkijkniet, Arjen Robben, boycottqatar, Iker Casillas, Qatar, QuitQatar, voetbal, WK 2010

Voor de derde keer stond Nederland in de finale. Maar waar het in 1974 met het mooiste voetbal was, in 1978 met een beetje mazzel, was 2010 het team van het afbraakvoetbal. En toch had het gekund.

Arjen Robben is nog regelmatig wakker geworden van dit moment. Iniesta wint de titel voor Spanje, maar dat kon hij dankzij de teen van Iker Casillas.

#ikkijkniet (deel 13)

Kennen we niet allemaal zo iemand?

Tags

#ikkijkniet, Arsenal, boycottqatar, Fast Show, Qatar, QuitQatar, voetbal, WK 2010

Zo’n fan die er bij wil horen. Iemand die precies de verkeerde dingen zegt. Waarvan je weet dat hij eigenlijk helemaal niets begrijpt van het mooie spel?

In ‘The Fast Show’ werd hij Roger Nouveau. Ooit fan van Manchester United, maar nu Arsenalfan. Ze bestaan echt…

#ikkijkniet (deel 11)

WK stadion in aanbouw

Tags

fotooo, Hans van der Meer, Kaapstad, Van der Meest, voetbalfoto, WK 2010, Zuid Afrika

Van der Meest, deel 98

Een paar jaar voor het WK reden we in Kaapstad langs deze bouwplek. Ooit stond daar een stadionnetje, een paar jaar later stond er een gigantisch stadion. Het Green Point Stadium in Kaapstad werd het Cape Town Stadium, van een kleine 18.000 naar meer dan 64.000 plekken.

Het nieuwe stadion was gastheer van acht WK wedstrijden, inclusief twee met Oranje. De halve finale tegen Uruguay zal menigeen zich nog herinneren.

Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.

Slechte verliezers

Tags

column, finale, Nederland, Spanje, voetbal, WK 2010, Zuid Afrika

Gisteravond op het terras hoorde ik het steeds vaker om me heen. Meerdere spelers kwamen na de wedstrijd tot dezelfde conclusie. De scheidsrechter was partijdig. Het blijkt dus dat nationalisme automatisch zorgt voor een gekleurde bril.

De buitenlandse kranten, maar ook Johan Cruyff, kwamen tot dezelfde conclusie. Dit oranje speelde onnodig hard en brak met een traditie van mooi en aanvallend voetbal.

In de hele wedstrijd heb ik de scheidsrechter inderdaad een aantal fouten zien maken. Maar de meeste fouten waren in het voordeel van Nederland. Want Iniesta en Xavi werden wel erg vaak aangepakt, de scheidsrechter gaf ze niet de bescherming die ze verdienen. Van Bommel alleen al maakte een handvol overtredingen die allemaal met geel bestraft hadden kunnen worden. De Jong verdiende een donkerrode kaart voor zijn karatetrap, maar kreeg slechts geel. En dan durven ‘we’ ook nog te klagen over het aantal kaarten?

Over het hele toernooi gezien heeft Oranje met afstand de meeste kaarten gepakt. Over het hele toernooi maakten de Nederlandse spelers de meeste overtredingen. Dit voetbal was gezien de Nederlandse voetbaltraditie de kleur oranje onwaardig. Heitinga kreeg rood op het moment dat diverse andere Nederlanders (Van Persie, Van Bommel, Robben, De Jong, Sneijder) al onder de douche hadden kunnen staan. Een paar minuten later maakte het enige team dat daar recht op had de winnende treffer.

Spanje is de terechte wereldkampioen. Het enige team dat bleef voetballen. Het enige team dat bleef aanvallen. Het enige team dat de Nederlandse aanvallende stijl uit de jaren zeventig goed heeft toegepast op het huidige tijdperk, op het hedendaagse voetbal.

Er bestaat dus gerechtigheid. Aanvallend voetbal kan winnen. Je hebt niet perse vele overtredingen nodig om wedstrijden te winnen. Spanje was al jaren het beste team in de wereld, nu hebben ze de titel die dat bewijst.

Lees ook:Cruijff in het AD
Mooi overzicht van de buitenlandse pers (met foto’s) in de Frankfurter Algemeine

Deze weken was er op dit weblog regelmatig aandacht voor het WK en/of Zuid Afrika. Dit is deel 21, het laatste deel.

Drank en voetbal kijken

Tags

column, drank, voetbal, WK 2010, Zuid Afrika

De stelling is simpel. Als je niet tegen drank kunt, drink dan niet.

Morgen speelt het Nederlands elftal de finale van het WK. Overal in het land kijken mensen de wedstrijd samen. in kroegen, voetbalkantines, op pleinen, bij vrienden. Daarbij wordt flink gedronken door velen. De indruk bestaat (bij mij tenminste) dat het velen helemaal niet om de voetbal gaat, maar om het feest er om heen, of nog erger: vanwege nationalistische gevoelens.

Vier weken geleden was het raak in Den Haag en Hoogeveen. In die laatste plaats moest de ME er zelfs aan te pas komen.

Diezelfde avond was ik getuige van een relletje op kleinere schaal. Na een wedstrijd vond iemand het nodig om een lege bierfles te laten landen op iemand anders. Tot half vier zat ik op het politiebureau om een getuigeverklaring af te leggen. Mijn avond was verpest, terwijl ik gewoon toevallige toeschouwer was.

Ook bij latere wedstrijden liep het uit de hand. In Drachten en Den Haag ging het weer mis. Drie van hen mogen de wedstrijd morgen zelfs niet in vrijheid zien.

In Amsterdam hebben ze al aangekondigd dinsdag bij de huldiging Lik op stuk beleid te gaan gebruiken. Blijkbaar is het dus nodig om dat vooraf al aan te kondigen. Blijkbaar leven we in een land waar verwacht kan worden dat er dingen mis gaan.

Nogmaals, ik blijf het eigen verantwoordelijkheid vinden dat je weet hoeveel je kan hebben. Ik drink ook wel eens te veel, veel te veel zelfs, maar ik word er nooit agressief van. Ik probeer mijn overlast voor anderen flink te beperken en slaag daar altijd in. Wanneer je niet tegen drank kunt, moet je dus maar gewoon eens zo volwassen zijn om dat toe te geven en cola of spa rood drinken tijdens de wedstrijd morgen.

Ga je toch over de schreef, dan ben je in mijn ogen een minderwaardig mens. Het lik op stuk beleid mag dan wat mij betreft zonder problemen worden toegepast. Voor ieder ander hoop ik morgen op een mooie wedstrijd. Ik gok dat ik een van de weinigen die daadwerkelijk ‘moge de beste winnen’ durf uit te spreken én het te menen, maar voor alle andere supporters hoop ik dat ze, ongeacht het resultaat, een prachtig feest hebben.

Deze weken was er op dit weblog regelmatig aandacht voor het WK en/of Zuid Afrika. Dit is deel 20.

Wesley Sneijder is een Italiaan

Tags

column, Inter Milaan, Italië, voetbal, Wesley Sneijder, WK 2010, Zuid Afrika

Inter Milaan heb ik altijd een verkeerde keuze gevonden voor goede, lees mooie, voetballers. Bergkamp en Jonk gingen er ten onder. Kanu kon er niet wennen, Ronaldo ook niet, vele andere spitsen mislukten er.

Inter was voor mij altijd een vervelende club. Mattheus speelde er. Herera perfectioneerde er het Catenaccio. Voor mooi voetbal moest je elders zijn.

Dit jaar ging Wesley Sneijder naar Inter Milaan. Hij won alles wat er te winnen viel. Nog 1 wedstrijd en hij heeft echt alles gewonnen. Uniek in de voetbalgeschiedenis.

Speelt Sneijder nu goed? Ik vind van niet. Maar hij is wel beslissend. Hij scoort elke keer weer op het juiste moment, dat kan geen toeval meer zijn. Sneijder voetbalt als een Italiaan.

Ik dacht dat Sneijder een mooie ouderwetse spelverdeler was, Netzer, Hoddle, Platini, die categorie. Blijkt hij in een jaar Italië ineens een Italiaan te zijn geworden. Arrogant (hij had al aanleg), onzichtbaar, maar ineens beslissend scoren. Romario zat vroeger in die categorie. Meer spitsen trouwens. 89 minuten onzichtbaar en dan toch Man of the Match omdat de beslissende er in ligt.

Wesley Sneijder is de reden dat Nederland na 32 jaar weer in de finale van het WK staat. Niet de Duitser Robben, die irritant aanwezig is, te zelfzuchtig is en te veel zeurt. Niet de dienende Van Bommel, Eilts als speler van het toernooi zei meer over de rest dan over hem. Niet Van Persie, die net als zijn voorganger bij Arsenal gedoemd lijkt te sterven in schoonheid, maar niet in effectiviteit uit lijkt te blinken.

Niet de coach die een hecht team heeft gebouwd. Niet Stekelenburg die het tekort van Ajax in zijn eentje kan wegwerken met nog 1 goede wedstrijd. Het is echt alleen maar Wesley Sneijder. Italiaans uitblinken. Scoren wanneer niemand het verwacht. Scoren vanaf een positie waar je verwacht wordt voor te bereiden. Scoren totdat je wereldkampioen bent. Grazie Inter per questo giocatore invincible.

Deze weken zal er op dit weblog regelmatig aandacht zijn voor het WK en/of Zuid Afrika. Dit is deel 19.

Stadion in aanbouw in Soweto

Tags

fotooo, Soweto, stadion, voetbal, WK 2010, Zuid Afrika

 

Deze weken zal er op dit weblog regelmatig aandacht zijn voor het WK en/of Zuid Afrika. Dit is deel 17.

WK ergernissen

Tags

ergernissen, Fifa, voetbal, WK 2010, Zuid Afrika

Tijd voor een tussenbalans, 24 teams naar huis, 8 teams over. 3 daarvan zullen zich geen illusies maken, 3 waren ooit al wereldkampioen en zijn weer favoriet. De laatste twee levert de leukste finale op: Nederland tegen Spanje.

De ergernissen top vijf van het WK tot nu toe:

5. Zwitserland. Wat ben ik blij dat dat land uitgeschakeld is. Wat een vervelend team. Straks nog pronken dat ze de wereldkampioen hebben verslagen, maar ondertussen konden ze tegen het zwakke Honduras, toen ze alles in eigen hand hadden, geen doelpunt maken. Dit is dus echt een land waardoor je het kijken naar voetbal vergaat.

4. De vrije trappen van Wesley Sneijder. Hij kan het wel (bewijs). Maar is het nou echt nodig om elke vrije trap over de middenlijn op te eisen en richting goal te jagen. Ik weet dat je een goede trap hebt, maar veertig meter is echt te ver. Zet dat ego eens op zij en speel zoals je kunt!

3. De analyse. Praten over voetballen is leuk. Niks mis mee om dat ook op televisie te doen. Maar dan moet het wel boeien, dan moeten de gasten wel wat te vertellen hebben. Sorry NOS, maar Keje Molenaar, Andre Wetzel, Alfons Groenendijk, Erwin Koeman en andere nietsnutten voegen niets aan mijn kijkgenot toe. En dan heb ik het nog niet eens over de altijd terugkerende Piet de Visser die alleen over zichzelf praat of Leo Beenhakker die nog steeds veel woorden gebruikt om niets te zeggen.

2. De Fifa persconferentie van gisteren. Wel journalisten uitnodigen, maar geen vragen beantwoorden. Wat een afgrijselijke organisatie. Natuurlijk worden er fouten gemaakt, dat is inherent aan het spelletje. Maar om dan net te doen alsof er niets aan de hand is, is gewoon oplichting. Ik heb ondertussen nog meer sympathie voor de PVV dan voor Blatter en zijn hofhouding. Kijk en huiver

1. De rode kaart van Harry Kewell. Eerste wedstrijd geblesseerd, tweede wedstrijd doe je mee als diepste spits, toch verdedig je mee. Een schot van een meter of tien komt tegen je arm aan. Kun je niets aan doen, maar je verhindert daarmee een doelpunt, dus zou je een strafschop kunnen accepteren. Maar een rode kaart? Einde WK, einde carrière. Belachelijke beslissing. Al die scheidsrechtertjes die blindelings achter de richtlijnen van de FIFA aanlopen, omdat ze anders geen wedstrijd meer mogen fluiten, zijn schijterds. Heb lef, fluit zoals je denk dat het moet. Durf zelf na te denken, Blatter is geen Orwell, de Mind Police staat niet op je stoep.

Deze weken zal er op dit weblog regelmatig aandacht zijn voor het WK en/of Zuid Afrika. Dit is deel 16.

Hoezo voetbal?

Tags

dieren, fotooo, reizen, WK 2010, Zuid Afrika

In Zuid Afrika is veel meer te zien dan een aantal voetbalwedstrijdjes. Hopelijk hebben die supporters dat ook door. Ik ben geen dierenliefhebber, maar als je de volgende dieren in het wild ziet, dan denk ik dat ik die mening toch moet bijstellen. Erg indrukwekkend vond ik het.

De komende weken zal er op dit weblog regelmatig aandacht zijn voor het WK en/of Zuid Afrika. Dit is deel 15.