Tags

, , , , ,

Herman Brusselmans – Guggenheimer koopt een neger

Zonder enige twijfel is Brusselmans een van mijn favoriete schrijvers. Ik lees hem al meer dan dertig jaar, ontdekte hem kort na zijn debuut. Boven staat er een heel plankje boeken van hem, ik las er nog veel meer, tientallen ondertussen. Maar met zijn productie is het bijna onmogelijk om bij te blijven. Dus lees ik ook nog wel eens boeken van hem niet. Of pas veel jaren later. Maar een gesigneerde versie kan ik in de boekhandel niet laten liggen. Terwijl ik vooraf flink twijfelde. Want Guggenheimer was een paar boeken leuk, maar is hij dat ook jaren later nog? En is die titel, ongetwijfeld provocerend bedoeld, niet juist daarom toch gewoon fout? Ik twijfel niet over de integriteit van Brusselmans, wel over de continue kwaliteit.

Lezend kreeg ik steeds meer die bevestiging. Een boek als dertien in een dozijn. Een boek zoals alleen Brusselmans kan schrijven, al denk ik dat een goed imitator met de gegevens en hoofdfiguren een levensechte pastiche zou kunnen produceren. Het gebrek aan hoofdstukken hielp niet. Vast een bewuste keuze van de schrijver, maar wanneer je een boek even neerlegt, is het wel makkelijk om de volgende dag weer verder te kunnen lezen. Nu was het soms gewoon de eerste punt op de bladzijde waar ik besloot om te gaan slapen. De volgende dag weer tien bladzijden.

Het verhaal kabbelde, sleepte niet mee, Guggenheim is zijn eigen zelf, maar voor de vijfde roman is hij niet meer verrassend, drie boeken was volgens mij genoeg geweest. De nevenfiguren zijn ook niet bepaald memorabel. Dus lees ik dag na dag een paar bladzijden, maar is er geen moment dat het boek me dwingt tot langer lezen. Geen passage die ik terug wil lezen. Geen alinea’s die ik wil overschrijven. Niets van dat alles.

Het arbeidsethos van Brusselmans is bewonderenswaardig. Inspiratie komt door transpiratie. In dit geval is hij inspiratieloos gaan zitten en heeft een oude figuur nieuw leven ingeblazen, maar de brille ontbreekt. Pas vlak voor het eind lezen we waar de titel vandaan komt, geforceerd het verhaal ingedrukt. Ik zie hem zitten achter zijn computer, na een paar weken er op los schrijven ineens bedenkend dat hij nog een draai moest geven aan het verhaal om de titel van het verhaal waar te maken. En zodra dat lukte, meteen een eind er aan breien. Had hij 280 bladzijden eerder moeten doen.

Zonde van mijn tijd. Smet op het geweldige oeuvre.

Citaat: “Hij dacht: steeds meer homoseksuelen beginnen een relatie met een vrouw. Dat komt door de vermannelijking van het hedendaagse mokkel. Kleine tieten, strakke bicepsen, een clitoris als een zeemvel, eelt op de hielen, en dol zijn op romans die door andere semilesbo’s geschreven zijn, en de kinderen zien ze als een blok aan hun been, en hun zoontjes laten ze met poppen spelen en hun dochtertjes met spade en riek, en vooruit, Alissa! Op het land gaan werken!” (p.134)

Nummer: 19-066
Titel: Guggenheimer koopt een neger
Auteur: Herman Brusselmans
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 320 (14965)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-446-3280-4

Meer:
Zeik
Danny (Muggepuut-omnibus)
Guggenheimer wast witter
Vergeef mij de liefde
De dollartekens in de ogen van moeder Theresa
Wie is Herman Brusselmans en waarom?
In de knoei
Pitface
Bloemen op mijn graf
Patient HB
De man die werk vond
De Canadese Muur (met Tom Lanoye)

Themaweek 78: De laatste boeken van 2019