Het cafe in plaats van de concertzaal. Eigenlijk sneu, wanneer je als artiest na zoveel jaar het Burgerweeshuis nog niet vol speelt. Maar voor Meindert Talma maakt dat niets uit. Sterker nog, hij maakt zijn eigen gebrek aan succes tot gimmick. Zijn inspiratie komt uit zijn eigen carrière. Eind vorig jaar verscheen zijn tweede boek ‘Je denkt dat het komt’ van zijn trilogie over zijn loopbaan als artiest. Een soort artistieke autobiografie.
En dus treedt hij dan ook op. En dan pas zie je hoe goed hij eigenlijk is. Sterker nog, ik weet niet eens wat hij is. Een zingende schrijver of een schrijvende zanger. Zeg het maar. Het maakt ook niet uit, hij zorgt er voor dat een vol cafe (beter dan een halve zaal) zich vermaakt. Dat er aan de bar gefluisterd wordt om een bestelling te plaatsen.
Een mislukte deelname aan 2 voor 12, de recensies over zijn vreemde zangstijl, vreemde dames, de piratenzender, 8mm speelfilms; alles komt voorbij. Elk nummer heeft een verhaal, elk verhaal wordt ondersteund door foto’s of video’s. Multimediaal, maar toch ook wel weer heikneuterig. Droog praat de lange zanger alles aan elkaar. Een prachtige avond. Zij die er bij waren zullen het bevestigen. Maar Nederlands onbekendste popster blijft voorlopig zijn geuzennaam eer aan doen.