Knarsetand (2014)

Tags

Goor, Knarsetand, muziek

Helemaal niets te zoeken bij de carnavalsvereniging, ik hoor daar niet bij. Maar de nieuwe prins, op dat moment nog niet bekend wie dat zou worden, had dit bandje uitgekozen. En daarvoor wilde ik wel naar de achterzaal van de Ster die novemberavond. Ik had Knarsetand een keer eerder gezien, ze hadden indruk gemaakt. En dat deden ze die avond ook, al had het grootste deel van het publiek dat niet door. Zij hadden die avond een ander doel. Ieder zijn meug.

Themaweek 153: My concerts

Heavy Hoempa (2013)

Tags

muziek, 2013, Heavy hoempa

Niet op het podium, gewoon ff tussendoor. Zondagmiddag. Geen idee wat er op het podium was, ik gok iets voor de kinderen, Suus was vier destijds. Maar het muzikale hoogtepunt komt van een groepje rockende blazers.

Themaweek 153: My concerts

Coldplay (2011)

Tags

Coldplay, muziek, Pinkpop 2011

Mijn dochter heeft Coldplay ontdekt. Ze kan hele lappen tekst meezingen. Dan is ze verder dan haar vader, die stond in 2011 op Pinkpop op een afstandje te kijken waarom iedereen die band eigenlijk zo leuk vond. Aardige muziek, zeker, maar de devotie herken ik niet.

Themaweek 153: My concerts

Kyteman (2009)

Tags

2009, bevrijdingspop, Kyteman, muziek

In de loop der jaren heb ik vele concerten bezocht. Sinds de digitale camera, maak ik ook wel eens een filmpje. Niet het halve concert, zoals ik soms zie, zoals sommigen het hele concert via een scherm bekijken, maar gewoon een impressie. Deze week zeven korte filmpjes, te beginnen in Zwolle, Bevrijdingsfestival 2009. Kleine mee in de kinderwagen, weinig gezien, maar wel van de zijkant van de tent deze muzikale genius gezien. En genoten. Als laatste nummer het prachtige Sorry.

Themaweek 153: My concerts

Marjorie

Tags

In Memoriam, mama, muziek, Taylor Swift

Het enige nummer dat ik nog niet kende voor vorige week, kwam via mijn nichtje. Zij kende het nummer van Taylor Swift. Al jaren geleden had ze bedacht dat dit een nummer zou zijn voor het afscheid van oma. Ze had alleen gehoopt dat dat jaren later zou zijn.

Het nummer gaat over de oma van Taylor Swift en de hele tekst klopte precies, volgens haar. Ik zou geen enkele titel van Taylor Swift kunnen opnoemen, maar zat halverwege het nummer al met tranen in de ogen, toen ik het voor de eerste keer hoorde. Zou haar oma, mijn moeder, precies zo hebben ondergaan, daarvan ben ik overtuigd.

Oranje in 2024 (deel 2, april 2024)

Tags

EK 2024, Nederlands elftal, Oranje, Ronald Koeman, voetbal

Door omstandigheden iets later dan gepland, maar alsnog het tweede deel van de serie die ik om de twee jaar start. Wie mag er mee naar het volgende grote toernooi?

Terug naar 26 spelers dus, Koeman heeft succesvol gelobbyd, drie extra spelers mag hij meenemen. Voor nu ga ik er maar vanuit dat het een speler per linie extra wordt.

In vergelijking met de vorige aflevering staan er zeven spelers minder, terwijl er juist drie plekken meer zijn. De selectie krijgt langzaam maar zeker vorm, mede ook doordat er spelers afvallen door blessures. Maar ook uit dit lijstje zullen er nog 20 achter het net vissen. Maar Koeman heeft nog een aantal keuzes te maken. Wie wordt derde keeper bijvoorbeeld? En hoeveel nu nog geblesseerde spelers (Timber, De Jong, Depay, Wieffer) neem je op in je uiteindelijke selectie?

Als altijd: Praat mee! Discussieer!

Doel

Bart Verbruggen	90
Mark Flekken	80
Nick Olij	40
Justin Bijlow	40
Marco Bizot	40
Jasper Cillessen	10

Verdediging

Virgil van Dijk	90
Nathan Aké	90
Denzel Dumfries	90
Daley Blind	90
Lutsharel Geertruida	90
Jeremie Frimpong	90
Matthijs de Ligt	90
Stefan de Vrij	80
Ian Maatsen	50
Micky van de Ven	40
Jorrel Hato	40
Jordan Teze	30
Jurrien Timber	10
Perr Schuurs	10
Joël Veltman	10

Middenveld

Tijani Reijnders	90
Teun Koopmeiners	90
Joey Veerman	90
Marten de Roon	90
Jerdy Schouten	80
Frenkie de Jong	50
Giorgino Wijnaldum	50
Mats Wieffer	50
Ryan Gravenberch	40
Quinten Timber	30
Kenneth Taylor	20
Davy Klaassen	10
Steven Berghuis	10

Aanval

Memphis Depay	90
Donyell Malen	90
Xavi Simons	90
Cody Gakpo	90
Brian Brobbey	90
Wout Weghorst	80
Calvin Stengs	60
Steven Bergwijn	60
Joshua Zirkzee	20
Justin Kluivert	10
Thijs Dallinga	10
Arnaut Danjuma	10

Voor de duidelijkheid: Dit is niet mijn persoonlijke voorkeur, maar een inschatting (in percenten) van de kans dat de bewuste speler bij het volgende grote toernooi aanwezig is.

Why worry?

Tags

muziek, In Memoriam, mama, Dire Straits

Al decennia geleden koos mama dit nummer. De tekst sprak haar aan. “There should be laughter after pain, there will be sunshine after rain”. Ze liet het ons weten. Later gaf ze aan dat ze het eigenlijk niet meer zo’n mooi nummer vond. Toch kozen we het nummer. De versie van het bekendste album van de Dire Straits duurt meer dan acht minuten. Ideaal voor het einde van de ceremonie. Iedereen kon afscheid nemen van mama en naar de koffie. Veel instrumentale stukken, stemmig, relativerende tekst, wij vonden het een logische keuze.

Afscheid

Tags

In Memoriam, mama, muziek, Paul de Leeuw

Mama was al zo lang ik me kan heugen fan van Paul de Leeuw. Keek al zijn programma’s, zag hem meerdere keren live. Ook deze keuze was voor de hand liggend. Afscheid.

Kom terug

Tags

In Memoriam, mama, muziek, Spinvis

Over Spinvis waren mijn zusje en ik het snel eens. Geen muziek die mama luisterde, wel een nummer dat aansloot bij ons verhaal. Beginnend op het station, net als mama na haar Mulo-examen, daarna veel levenslessen, die we van mama kregen. De titel zal wat lastiger uitvoerbaar zijn, tenzij je in reïncarnatie gelooft.

Slaap zacht Elisabeth

Tags

In Memoriam, mama, muziek, Thomas Acda

Muziek kan veel doen met je emoties. Mama had dat de laatste jaren erg sterk, zeker sinds het overlijden van papa. De keuze voor tijdens haar afscheid was dan ook belangrijk. Niet erg moeilijk overigens. We begonnen met een van haar favorieten.

Dat Elisabeth ook nog eens haar derde naam was, kwam toevallig zo uit. Weet niet eens of ze dit nummer kende. Maar dat Thomas Acda er bij hoorde, geen discussie, mama was al jaren fan.

Dag mama

Tags

lifeblog, mama

Gisteren hebben we afscheid genomen van mama. Het was een waardige ceremonie, een lach en veel tranen, alle clichés kloppen. Dat ze geliefd was, was overduidelijk. Honderden berichten op social media, een brievenbus vol kaarten, een uur handen schudden eergisteren en vele speeches gisteren.

Toen we een week eerder bij haar ziekenhuisbed stonden, gingen we niet uit van deze uitkomst. Machteloos keken we toe hoe ze langzaam maar zeker de verkeerde kant op ging.

Samen met mijn zusje alles georganiseerd, trots op de kleinkinderen die samen er stonden en herinneringen vertelden, tussen de tranen door. Trots op haar enig overgebleven zus, die ons alle vrijheid gaf voor de organisatie, overal in meeging en prachtig vertelde over hun jeugd.

Blij met haar vriendinnen, verre familieleden, onze vrienden en familie, iedereen die er gisteren voor ons was. Blijk met de vele blijken van medeleven.

Velen waarschuwden ons al. Nu begint het pas. Vanochtend maar begonnen met gewoon opstaan. Het leven gaat verder. Ook zonder mama.

Geen woorden