Tientallen boeken las ik van de Vlaamse God van de Nederlandstalige Literatuur. Meestal met erg veel plezier. Soms iets minder. Dat laatste overkwam me ook met dit boek. Het kabbelt me te veel. De ontwikkelingen zijn te voorspelbaar. De personages te weinig vernieuwend. Het boek is veel te dik.
Voor het eerst twijfelde ik of ik het boek wel wilde uitlezen. Heb het zelfs even opzijgelegd om een ander boek tussendoor te lezen. Maar een Brusselmans niet uitlezen, dat kan ik toch niet. Dus heb ik me erdoorheen geworsteld, een vaag glimlachje her en der, maar niet blij dat een van mijn favoriete schrijvers me, in dit boek tenminste, nauwelijks kan boeien.
Citaat: “Groei maar eens op in zo’n huisgezin, zeker als je geboren bent met astma. En dan m’n broer. Geboren zonder de specifieke hersenkwab die je, als intellectueel, vooral gebruikt voor het in stand houden van je verstandelijke vermogens, het voedsel geven aan je emotionele inborst, en het verwerken van informatie die je nodig hebt om onder meer op te groeien.” (p.249)
Nummer: 23-034
Titel: Poppy en Eddie en Manon
Auteur: Herman Brusselmans
Taal: Nederlands
Jaar: 2015
# Pagina’s: 544 (11839)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-446-2729-9
Meer:
Brusselmans, Herman – Bloemen op mijn graf
Brusselmans, Herman & Tom Lanoye – De Canadese muur
Brusselmans, Herman – Danny (Muggepuut omnibus)
Brusselmans, Herman – De dollartekens in de ogen van moeder Theresa
Brusselmans, Herman – Guggenheimer koopt een neger
Brusselmans, Herman – Guggenheimer wast witter
Brusselmans, Herman – Het einde van mensen in 1967
Brusselmans, Herman – In de knoei
Brusselmans, Herman – De man die werk vond
Brusselmans, Herman – Muggepuut
Brusselmans, Herman – Nul – nul
Brusselmans, Herman – Patiënt H.B.
Brusselmans, Herman – De perfecte koppijn
Brusselmans, Herman – Pitface
Brusselmans, Herman – Toos
Brusselmans, Herman – Trager dan de snelheid
Brusselmans, Herman – Vergeef mij de liefde
Brusselmans, Herman – Zeik