Johan 4
Er was eens een bedrijf dat een nieuwe salesmanager zocht. Uit de selectieprocedure kwamen 2 kandidaten. De een was een wat oudere man, die reeds vele successen behaalde en nadat hij bij enkele grote bedrijven had gewerkt bij dit bedrijf de vut hoopte te halen. De ander had zeer goede referenties, was weliswaar niet zo oud/ervaren, maar vol ambitie en verbaasd toen het bedrijf voor de “oudere” kandidaat koos.
De salesmanager had een goed product tot zijn beschikking en behaalde in het eerste jaar gelijk een succes: het bedrijf had geen verlies, net als andere jaren, en dat met een nieuwe baas. Als dank mocht hij zijn contract verlengen. De laatste twee jaar van zijn imposante carrière gingen kleurloos voorbij. Het echte werk liet hij steeds vaker over aan zijn assistent. Slechts zo nu en dan viel hij op als hij bij een cliënt informeerde of de pillen op waren, wanneer die het waagde een order bij de concurrent te plaatsen. Tevreden diende hij zijn contract uit. Het bedrijf maakte nauwelijks winst.
Toen kwam alsnog de kans van de andere kandidaat. 3 jaar na dato mocht hij aan de slag. In de tussentijd had hij een klein bedrijf uit de rode cijfers gehaald. Al gelijk in het eerste jaar was er een verandering zichtbaar. De vertegenwoordigers, tot dan toe grijze muizen, bleken goede verkopers te zijn. Het product verkocht weer, het marktaandeel werd vergroot.
In zijn tweede jaar waren de verwachtingen dan ook hoog. Dit jaar zou de grote slag geslagen worden. Het mocht niet zo zijn. Al snel bleek dat zijn mentaliteit niet dezelfde was als die van andere werknemers. Ook al werden er resultaten behaald, de werknemers van het bedrijf waren niet tevreden. Beide partijen baalden hiervan. Nadat bekend was dat aan het eind van het jaar zijn contract niet verlengd werd, brak de revolutie uit, met als gevolg ontslag op staande voet voor de salesmanager. Ondanks goede kengetallen en volop kansen op een recordomzet. De magazijnchef neemt hem tijdelijk waar.
Voor de nieuwe salesmanager is het te hopen dat hij volgend jaar wel in de smaak valt. Het bedrijfsleven is keihard en presteren mag, maar niet ten koste van alles.