Hij scoorde punten, Özcan Akyol, toen hij te gast was bij DWDD. Hij zette Abdolah even neer als poseur. “Een berg, een pratend schaap en een vijgenboom”. Scoren over de rug van een ander doet het altijd goed op televisie. Ik heb Akyol nog niet gelezen, ondanks vele lovende recensies.
De reis van de lege flessen vond ik erg goed. Het boekenweekgeschenk was dan ook welkom bij mij. De kraai was leuk, maar niet meer dan dat. Het is, zoals zo vaak met boekenweekgeschenken, een idee dat niet echt uitgewerkt werd. Gebrek aan ruimte, gebrek aan tijd, het zijn voorspelbare problemen.
De koffiehandelaar die liever schrijver was geworden, kijkt terug naar zijn vlucht, zijn verleden. Soort van raamvertelling, maar dan een zonder al te veel haast. Akyol heeft een punt als hij dat zou zeggen. Maar juist door de rust van het verhaal, waardeer je de stijl van Abdolah des te meer. Of is dat weer te vergezocht?
Citaat: “Niemand wilde naar Nederland. Niemand wist precies waar het land lag. Nederland klonk verdacht, mensen raadden het af: ‘Dat moet je niet doen, het is zonde van je geld. De taal is erg moeilijk en het land is piepklein. Vergeet die plek waar het elke dag regent en het altijd waait.’ “ (p.54)
Nummer: 12-059
Titel: De kraai
Auteur: Kader Abdolah
Taal: Nederlands
Jaar: 2011
# Pagina’s: 93 (10832)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-5965-123-4
Meer:
Boeklog
De reis van de lege flessen
Kader Abdolah.nl
Scholieren.com
Cultuurbewust.nl