Sinds papa een paar weken geleden weer kwam uit Spanje, noemt hij me ineens hooligan Suus. Ik snap wel waar hij op doelt. Ik ben gewoon aan het testen of de dingen om me heen -wel ‘Suus-proof’ zijn. Is toch niet zo gek?
Dus als ik aan tafel zit (ik heb een eigen stoel! Heeft mama in elkaar gezet, goed hè?) dan kijk ik of de speeltjes die ze me in de handen drukken er tegen kunnen om op de grond te vallen. En het leuke is, papa of mama rapen ze altijd weer voor me op. Boven mijn bed hangt al een tijdje een of ander apparaat waar muziek uitkomt en waar dingen rond draaien. Dat doen ze altijd aan als ik moet slapen. Wel makkelijk, weet ik meteen waar ik aan toe ben. Maar als je nog wakker bent terwijl ze je in bed leggen, dan is het ook wel een leuk om op onderzoek uit te gaan. Als ik een beetje draai in bed, dan lig ik precies onder dat ding en kan ik zo’n voorbijkomend beest pakken. Dan krakt er wel iets, maar dan heb ik dat beestje ook in de handen. Kan ik er meespelen, veel leuker dan er naar te kijken.
Ook leuk is mama pesten. Als ik weet dat ze in de buurt is, gooi ik mijn speen op de grond. Dat hoor je goed, dus dan komt mama terug en doet me die speen weer in. Het leukste is dan die speen meteen pakken en weer op de grond gooien terwijl mama er nog staat.
Beneden is de box me ook te klein geworden (gooi ik van alles uit), vaak leggen papa of mama me dan op het kleed in de kamer. Ook daar hangt weer van alles boven. Waardeloos. De helft heb ik er al van af, de rest lukt me binnenkort ook wel. Ik was laatst toen papa achter de krant zat gauw van het kleed af gerold en toen heb ik dat kleed met alles wat er boven hangt op de kop gegooid. Veel makkelijker, kun je overal mee spelen, zonder dat je je helemaal moet uitrekken.
Gistermorgen liet mama me alleen in de kamer, ging ze papa wakker maken. Had ik mooi de tijd even op onderzoek uit te gaan. Ik ben eerst maar eens met kleed en al naar de kast geschoven (kruipen gaat nog niet zo goed), de schuifdeur had ik zo open. Toen kon ik kijken wat er allemaal achter zat. Helaas kwam papa even later naar beneden, dus ik heb er niet zo veel uit kunnen halen, maar ik weet nu hoe het moet, dus als ze een keer niet opletten, dan kijk ik wel verder. Bij opa en oma heb ik de boekenkast al gevonden, ook leuk speelgoed.
Het wijnrek hebben papa en mama al verplaatst, alsof ik zo’n fles open kan krijgen. Maar er mee spelen lijkt me wel weer leuk. Ik denk dat ze zelf veel te bang zijn dat ze het niet meer op kunnen drinken. En dan noemen ze mij een hooligan? Zuiperds!