Peter Winnen – Windbreker en andere verhalen (09-015)
Tijdens elke editie van ons jaarlijkse wielerweekendje, zoek ik altijd op de plank wielerboeken een leuk boek uit voor tijdens dat weekend. Ik ben de enige lezer, maar dat maakt me niets uit. Voor ik mijn oogleden definitief laat zakken, wil ik een paar letters lezen. Al is het maar een bladzijde. Zelfs als ik diep in het glas heb gekeken (meestal wel meer glazen overigens), doe ik een poging. Dit jaar viel het mee op zaterdagavond, dus kon ik een paar columns van Winnen lezen. Uitlezen gebeurt meestal op de terugweg. Drie uur autobaan, het weekend is eigenlijk voorbij, we moeten alleen nog maar naar huis. Terwijl het op de heenweg altijd druk is in de auto, met vooruitblikken, sterke verhalen, commentaar op alles en nog wat, is de terugweg meestal rustig. Ideaal voor een paar korte verhalen, wat columns, even een kwartiertje doezelen en dan weer verder.
Winnen is een bijzondere sporter. Ooit twee maal winnaar van de etappe naar de Alpe d’Huez, tegenwoordig beter bekend als schrijver van sportcolumns, vooral in het NRC. Een ouderwetse romanticus soms, maar ook een pragmaticus. Iemand met een originele kijk op de sport, vooral zijn vertrouwde wielersport. Hij stapt zelfs nog regelmatig op de fiets, vooral omdat hij niet wil afgaan wanneer hij in Ethiopië als vrijwilliger de lokale wielrenners van tips voorziet. Regelmatig vroeg ik op de zondag van de Ronde van Vlaanderen even de aandacht van mijn medereizigers om een zin te mogen voorlezen. Winnen schrijft soms poëtisch, soms grappig, maar altijd leuk om te lezen.
Na zijn meesterwerk ‘Van Santander naar Santander’ (Mijn, engelstalige, recensie), had ik na een aantal bundels het idee dat Winnen eigenlijk een beetje uitgekakt was, deze bundeling bewijst mij het tegendeel. Winnen is nog steeds scherp en schrijft nog altijd geweldige columns, die niet alleen in de krant, maar ook later in een verzameling als een huis overeind staan.
Quote: “Ik was de navigator, een gedetailleerde landkaart lag op schoot. Toen verdwaalden we in de dichte mist. (..) Op zeker moment hield het asfalt op, maar Dirk wilde van geen omkeren weten. Hobbelend over een ezelspad braken we door de wolken en bereikten de top. (…) Een wolkenkleed strekte zich beneden ons uit. ‘Zeg nou zelf, dit is toch wel een voedselvergiftiging waard,’ zei Dirk. En zo was het.” (Blz. 35)
Nummer: 09-015
Titel: Windbreker en andere verhalen
Auteur: Peter Winnen
Taal: Nederlands
Jaar: 2008
# Pagina’s: 175 (3276)
Categorie: Sport (Wielrennen)
ISBN: 978-90-6005-725-4