Tags
Ik wel. En trots dat ik ‘m heb op vinyl. Eigenlijk puur toeval. Een collega had LP’s weggegooid vertelde hij op maandag. Een andere muziekliefhebber en ondergetekende vielen net niet van onze stoel. Weggegooid? Voor alle duidelijkheid, dit was in 1994. Sindsdien zijn er miljoenen LP’s weggegooid.
Een weekend later bracht hij een tasje voor me mee. Stuk of dertig LP’s. Anders zou hij ze toch weggooien. Prachtige aanvulling voor mijn toenmalige collectie, CD’s had ik nog nauwelijks.
Ik ben niet de enige die trots is. Rutherford Chang verzamelt ook LP’s. Of eigenlijk moet je zeggen, hij verzamelt een LP. ij heeft namelijk alleen maar White Albums. Maar wel heel veel. Hij heeft ze genummerd. Beschadigd. Met tekening. Met opdracht. Buitenlandse persingen.
En hij heeft een gallerij. Ziet er uit als een platenwinkel. Met slechts een plaat dus. Vorige week liep de tentoonstelling voor het laatst.
En ik vind dat mooi. Kunst. Lees zelf over Chang: Dust and Grooves.
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 