13 maandag jun 2022
Posted in Fotooo, Kijk nog eens
Tags
Kijk nog eens 209
Vooral in het noorden van Jamaica wordt het soms overlopen door toeristen. En al is het eiland niet gigantisch groot, als je een stukje rijdt, kun je uit de drukte reizen. En ook dan kun je in het binnenland prachtige natuur treffen. Watervallen, jungle, weinig anderen. En dan is een foto maar een klein kadertje waarin je een indruk probeert te vangen van de overweldigende schoonheid om je heen.
13 donderdag feb 2014
Posted in Olympische Winterspelen 2014
Tags
Een niet geweldige film, te veramerikaniseerd drama, maar een schitterende vertelling, gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. En elke keer dat ik het zie (en de film wordt geregeld herhaald door diverse commerciele zenders) krijg ik tranen in mijn ogen.
Het slaat nergens op, maar de ‘koude Oost-Duitser’ die langzaam begint te klappen voor de vier Jamaicanen die hun bobslee over de finish tillen, is genoeg voor mij. Vecht voor je droom, doe er alles aan en wees dan tevreden met het resultaat. Winnen is mooi, maar meedoen is belangrijker. Die Olympische droom komt mooi naar boven in deze film. En de moralist in mij wil het graag toepassen op het hele leven. Als iedereen zijn best doet om mee te doen, dan is het helemaal niet belangrijk wie er wint.
Sotsji 2014, deel 5 uit een serie over de Olympische Spelen
10 donderdag okt 2013
Posted in Boekbesprekingen 2013, Voetbalboek
Tags
Bob Marley, boeken, boeken 2013, boekrecensie, Hard Gras, Jamaica, lezen, voetbal, voetbalboek, Wiep Idzenga
Hard Gras 84 – Wiep Idzenga op zoek naar Bob Marley de voetballer
Is het zoeken naar een bijzaak of was voetbal echt belangrijk in het leven van de beroemde reggaezanger? Zit er een boek in? Dat kun je pas weten als je het doet. Dus kreeg Wiep Idzenga een zak met geld en reisde de wereld rond op zoek naar muzikanten, roadies, klasgenoten, familieleden en medevoetballers van Bob Marley.
De geleerden zijn er nog niet uit. Wel is duidelijk dat voetbal belangrijk was voor de zanger. Zelf dacht hij dat hij hoog had kunnen spelen als hij voor sport had gekozen en niet voor de muziek. Anderen vonden hem een aardige voetballer, maar prezen vooral zijn toewijding. Een enkeling vond hem helemaal niet getalenteerd, maar terend op zijn beroemdheid.
Een mooi zoektocht dus, niet altijd even afwisselend, niet overal even boeiend, maar genoeg om deze uitgave te rechtvaardigen. Sterker nog, met zes edities lijkt het me logisch om elk jaar een vergezocht thema te kiezen en daar een goede schrijver op te zetten.
Ik heb wel wat suggesties: het eerste biertje van Paul Gascoigne. Waar, wanneer, met wie. Een maand in het leven van Araz Özbiliz, niet goed genoeg voor Ajax, maar ster in Rusland. De jonge jaren van Messi. Tot zijn 11e in Argentinië, daar moet toch veel meer over bekend worden? De link tussen de ontvoering van Aldo Moro en een klein voetbalveld in Cinque Terre. De buitenwijken van Napoli na het vertrek van Maradona. Alle stadions die You never walk alone als cultlied denken te hebben gekozen. Voetbal in Ruanda, de eerste wedstrijd van Hutu’s tegen Tutsi’s na de oorlog. Ik ben zelf ook in te huren voor een van die verhalen overigens.
Citaat: “Na een paar minuten zag JP op de gezichten van de spelers van FC Nantes dezelfde verbazing die hij zelf voelde. Putain de merde, die gasten konden wel voetballen. Ze waren snel, vooral Marley. En spits Amisse en middenvelder Rampillon hadden niets in te brengen tegen uitblinker Gilly.” (p.94)
Nummer: 13-037
Titel: Hard Gras 84 – op zoek naar Bob Marley de voetballer
Auteur: Wiep Idzenga
Taal: Nederlands
Jaar: 2012
# Pagina’s: 112 (6180)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-713-5984-2
Meer:
83 82 81 80 79 78 77 76 75 74 73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20
04 zondag aug 2013
Posted in Fotooo, Van der Meest
Van der Meest, deel 55
Van der Meest, een serie foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Ode aan fotograaf Hans van der Meer.
21 dinsdag feb 2012
Posted in In memoriam, Muziek column
Tags
Denemarken, In Memoriam, Jamaica, Kopenhagen, muziek, Natasja Saad, reizen
Festival Roskilde 2007
De graffiti op de muur was groot. Het portret herkende ik niet. R.I.P. Natasja stond er naast. Ze leek me aan de jonge kant om al overleden te zijn. Om me heen stonden een aantal van mijn studenten en velen die door de buitenwereld ‘alternatieven’, ‘hippies’ of zelfs ‘tuig’ genoemd zouden worden. De geur is duidelijk. Een Amsterdamse koffieshop is er niets bij.
Christiania is niet een gewoon stadsdeel van Kopenhagen. In de jaren zeventig riepen krakers het uit tot vrijstaat. Men voelde zich niet thuis in de westerse maatschappij. Natasja leek me iemand die zich hier juist wel thuis voelde. Gezien haar leeftijd gokte ik op een onnatuurlijke dood. Wanneer ik even later aanplakbiljetten zie van een memorial concert voor Natasja, begreep ik dat ze niet zo maar een doorsnee inwoner of bezoeker van Christiania was. Ik gokte op een overdosis. Op de poster zag ze er jonger uit dan op de muur schuin tegenover. Midden dertig, was mijn gok.
Twee dagen later, even googlen, ik zat mis. Alhoewel, een auto-ongeluk is ook niet bepaald een natuurlijke dood. Ook nog op Jamaica, een plek waar de geur van de vrijstaat overal op het eiland voorkomt. Ze heeft haar drieëndertigste verjaardag niet gehaald. Ze had geen geluk in haar korte leven. Haar opleiding tot jockey mislukte toen ze zwaar gewond raakte in een val met een paard. En aan het eind een auto.
Via Wikipedia en MySpace lees ik over haar en luister naar haar muziek. Het nummer ‘1 spliff a day’ zou voor velen in Christiania wel eens het volkslied kunnen zijn. Het klinkt leuk. Niet muziek die ik snel zou luisteren, maar ik kan horen dat er een talent verloren is gegaan.
Dat is dan wel weer het leuke van reizen. Het verbreedt je horizon. Niet dat Natasja daar nog wat aan heeft, maar ik ga er maar van uit dat een artiest ook na de dood graag beluistert wil worden.
Ietwat ironisch vond ik op YouTube een ode aan het land waar ze is omgekomen:
Bronnen:
Wikipedia
MySpace
Gravsted.dk
Metabunker
28 woensdag nov 2007
Posted in Van der Meest
Een flinke omweg om de fabriek te bezoeken en de rum te proeven die daar gemaakt is. En dan kom je buiten en zie je de meest luxe bus die op het eiland te koop is. Op de zijkant staat groot ‘The Reggae Boyz’ geschreven. En ja hoor, iets verderop speelt het nationale team van Jamaica een oefenwedstrijd. Tegenstander waarschijnlijk een regionale selectie, Appelton zelf is niet groot genoeg voor een team.
Mooi detail, plassen water op het veld, slechts 1 grensrechter en dan nog met een zakdoek als vlag en vooral de scheidsrechter is fotogeniek. Een hesje om je te onderscheiden van de rest, waar zie je dat nog.
Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s vanvoetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereldwordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.
04 donderdag okt 2007
Posted in Van der Meest
Het is maar een klein dorpje, er zou nooit iemand heengaan, als niet Bob Marley er begraven zou liggen. Maar ook het voetbalveld (let op de rastakleuren van het doel), net buiten Nine Miles is de moeite waard.
Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereldwordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 