Tags
boeken, boeken 2022, boekrecensie, Jack Kerouac, lezen, poëzie
Zijn meesterwerk las ik een half leven geleden, toen het internet het grote publiek nog lang niet had bereikt. Typisch zo’n boek dat backpackers lazen en dan doorgaven aan anderen, die het ook moesten lezen. Ik kan me herinneren dat ik het amusant vond, met plezier las, maar de diepgang miste die vele anderen er wel uithaalden. Niet het meesterwerk dat ik zocht.
Toch heeft de naam Kerouac genoeg potentie om te denken dat er meer moet zijn dat ik moet lezen. Deze bundeling, in vertaling, zou dat meer moeten zijn.
Nu is lezen van poëzie toch vrij lastig, je moet er de concentratie voor hebben, de sfeer voelen, je open stellen om geraakt te worden. Tegelijkertijd is Kerouac vanuit de beat generation iemand die de oude regels negeert, zijn poëzie zou ook als proza gelezen kunnen worden. Of toch andersom. Hoe dan ook, het leest anders. Daarbij komt dat deze bundeling niet als bundeling is geschreven. Het is samengesteld, bestaat alleen in het Nederlands vertaald als geheel. De oorspronkelijke gedichten, haiku’s en verzen staan in zes verschillende bundels van de schrijver.
Zo nu en dan werd ik geraakt door de teksten, soms een glimlach, een andere keer een instemmend knikje als er een mooie wijsheid langskwam. Maar ook deze bundeling heeft mij niet overtuigd van de grootheid van de schrijver, hoe graag ik hem die grootheid ook zou toewensen.
Citaat: “Gebruik geen telefoon / Mensen zijn niet bereid om op te nemen / Gebruik poëzie.” (p.29)
Nummer: 22-045
Titel: Verzen, schetsen, haiku’s & blues
Auteur: Jack Kerouac
Taal: Nederlands (Engels)
Jaar: 2011
# Pagina’s: 60 (10434)
Categorie: Poëzie
ISBN: 978-94-90338-04-6
Meer:
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 