Tag Archief: Harrie Jekkers

Koos Meinderts & Harrie Jekkers – Tejo De lotgevallen van een geëmancipeerde man

12 vrijdag feb 2016

Posted by in Boekbesprekingen 2015

≈ 1 reactie

Tags

, , , , , , ,

15-062Koos Meinderts & Harrie Jekkers – Tejo De lotgevallen van een geëmancipeerde man

Het is kerstvakantie, nog even wat tijd om te lezen. Herlezen, het thema van 2015. Begin ik nog aan een dik boek of toch maar een paar dunne. Het laatste dus. Al had ik dit boek als een dikker verhaal in mijn gedachten. Net boven de 100 bladzijden. Met plezier gelezen destijds. De zanger van een van mijn favoriete bands bleek ook nog eens aardig te kunnen schrijven. De humor zag ik meteen, of ik door had dat het boek eigenlijk een perfect tijdbeeld is, durf ik niet te zeggen.

De ondertitel geeft het wel aan. Dit boek gaat over de man die in de loop van de jaren zeventig emancipatie met een hoofdletter ging schrijven. Over de strijd van de vrouw om gelijk te zijn, op welk vlak dan ook, aan de man. Tejo is de hoofdpersoon. Zijn naam schrijf je zoals je het zegt, zoals met meer woorden in dit boekje.

Meinderts ging later kinderboeken schrijven, Jekkers het theater in, beide rollen passen goed bij de heren. Hun samenwerking resulteerde in vele mooie liedjes, voor beide voornoemde doelen, maar zeker ook in een aantal geslaagde boekjes.

Een aantal jaren later was ik trots dat ik het boekje kon uitlenen aan Toos Zuurveen, die bezig was met haar meesterwerk Van Bruintje Beer tot Zedenleer. Volgens haar was het opstel van Tjarda precies de missing link voor haar onderzoek, volgens mij overdreef ze een beetje om mij een plezier te doen, een citaat op 824 bladzijden kan niet bepalend zijn. Maar het is zeker een hoogtepunt in dit boek: “Het ergste wat je als kind kan overkomen, is geboren in een progressief gezin.” Prachtig opstel voor school, mooi tegengas voor zijn o zo moderne ouders.

Wie wil weten hoe Nederland zich in de jaren zeventig heeft ontwikkeld, moet dit boek lezen.

Citaat: “Urenlang, tot het aanbreken van de dag, bleef Tejo bellen op zoek naar een instantie die hem zou kunnen helpen. Maar nergens was zijn probleem onder te brengen. Uitgeput gaf hij het op. ‘Er zou eigenlijk een telefonische hulpdienst moeten zijn’, dacht Tejo, ‘voor mensen die niet weten welk telefoonnummer bij welk probleem past.’ “ (p.44)

Nummer: 15-062
Titel: Tejo. De lotgevallen van een geëmancipeerde man
Auteur: Harrie Jekkers & Koos Meinderts
Taal: Nederlands
Jaar: 1983
# Pagina’s: 104 (12897)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-6169-222-9

Meer:
Koos Meinderts
Scholieren
Goodreads
Boekmeter

Themaweek 6. Herlezen

Advertenties

32 songs – Klein Orkest – Soldaat op de foto

05 vrijdag mrt 2010

Posted by in Muziek 32 songs

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Muziek is een prachtig communicatiemiddel. Nu ons kabinet is gevallen omdat de PvdA niet wil praten over de verlenging van de missie in Uruzgan, nu de commissie Davids heeft vastgesteld dat Christenen liever oorlog voeren dan moslims en nu er in de Verenigde Staten dagelijks nog steeds meer wordt uitgegeven aan oorlog dan aan ontwikkelingshulp, kijk ik graag eens naar liederen tegen oorlog.

Niet de mooiste, maar misschien wel de bekendste is van Edwin Star, o.a. gecoverd door Bruce Springsteen en vele anderen zoals Tom Jones, The Jam en Laibach.

John Lennon schreef een prachtig kerstnummer en hing zijn ‘War is over’ op grote posters op. Persoonlijk vind ik ook And the band played Waltzing Matilda van The Pogues een van mooiste, al is het dan een cover (Erik Bogle, 1971).

Toch blijft mijn favoriet een Nederlandstalig nummer. Het Klein Orkest, Haagse band aan het begin van de jaren tachtig. Vooral bekend van het nummer Over de muur, het lied van de Koude oorlog, zelf heb ik toch iets meer gevoel bij de tekst van Soldaat op de foto.

In de jaren tachtig had ik een bandje (heb ik nog steeds overigens) met twee albums van het Klein Orkest. Op kant A “Het leed versierd”, waar dit nummer op staat, op kant B “Later is allang begonnen”. Ik heb het bandje twintig jaar lang erg vaak gedraaid. Ik ken alle teksten van begin tot eind, nog steeds in de auto zit ik soms heerlijk mee te zingen met de sterke teksten, gezongen op aanstekelijke melodieen.

Toen het Klein Orkest er mee ophield en zanger Harrie Jekkers als cabaretier verder ging vond ik dat erg jammer. Maar natuurlijk ging ik kijken in het theater in Leeuwarden, naar zijn eerste show 2 x 3 kwartier. Ik had net computerles gehad en had het refrein in een ‘mooi’ lettertype op een a4-tje afgedrukt. Twintig jaar later kun je je niet meer voorstellen hoe bijzonder dat destijds was.

Na de voorstelling liet ik de tekst signeren, samen met zijn eerste soloalbum Yoghurt met banaan. De gesigneerde tekst heb ik ingelijst (staat nog steeds op zolder) en later nog eens gebruikt toen ik dienstweigeraar werd.

In een van zijn latere voorstellingen gebruikte hij het nummer nog een keer:

Jekkers solo

Wat een prachtige tekst, hoe duidelijk komt de zinloosheid van oorlog naar boven, welke kronkel in je hoofd denkt echt dat geweld iets op kan lossen. Zouden Haagse politici wel eens naar dit nummer hebben geluisterd?

In mijn ogen is Harrie Jekkers een van de beste tekstschrijvers in Nederland. Hij heeft diverse klassieke nummers geschreven (Terug bij af), maar geen een heeft mijn leven zo beinvloed als ‘Soldaat op de foto’.

Met het gelijk in het hoofd, het geweer op de schouder
Klimt de soldaat op de sokkel; doel en dood voor ogen

Soldaat op de foto, wat kijk je verbaasd
He dat had je niet verwacht, maar het is toch al te waar
Soldaat op de foto, dat bloed op je schouder
Zo te zien niet veel ouder dan 24 jaar

Soldaat op de foto, jij zou altijd winnen
De buit was al binnen, voordat je begon
Soldaat op de foto, destijds een losse flodder
Nu lig je in de modder, het was een ander die won

refr.:
En vertel mij meer over woorden, waar de mensen in geloofden
Die hen zoveel goeds beloofden, zelfs een leven na de dood
Vertel mij meer over woorden, waardoor later zoveel moorden
Zijn gepleegd, waarvan weer later bleek dat, dat niet nodig was

Soldaat op de foto, de maat van idealen
Staat niet op linealen, van de strateeg
Soldaat op de foto je schedel aan stukken
Je hersens in een grijze brij, gedachtenloos en leeg

Soldaat op de foto, wat kijk je verbaasd
He, dat had je niet verwacht, maar het is toch al te waar
Soldaat op de foto, dat bloed op je schouder
Zo te zien niet veel ouder dan 24 jaar

refr….

Tekst en muziek: Harrie Jekkers en Leon Smit

De laarzen

22 maandag jun 2009

Posted by in Muziek teksten

≈ 1 reactie

Tags

, , ,

Klein Orkest, de band met de beste teksten van de jaren tachtig. Twee elpees die mijn leven flink hebben beïnvloed. Ruim vijfentwintig jaar geleden schreven ze een nummer dat in de categorie ‘protestliederen’ viel. Vorig jaar heeft iemand het op YouTube gezet. De beelden zijn wat actueler. De goede verstaander had de foto’s niet perse nodig. Hoe oude muziek toch heel jong kan zijn.

Je leest het altijd in de krant
Het gaat niet goed in Nederland
Want wie bezit is de sigaar
Ze kraken alle huizen maar
Dat tuig helpt Holland in het graf
Stuur er de knokploegen op af

De burgers van ’t gezond verstand
De laatste hoop voor Nederland
Geef hen de macht, marcheer maar, de laarzen staan al klaar

Die WW klopt van geen kant
Het lijkt hier wel luilekkerland
Er is verdomme werk genoeg
Maar iedereen zit in de kroeg
Zij werken niet en ik betaal
Naar een werkkamp allemaal

De burgers van ’t gezond verstand
De laatste hoop voor Nederland
Geef hen de macht, marcheer maar, de laarzen staan al klaar

Maar er is maar n manier
Om het op te lossen hier
Dan gaan ze best wel aan het werk
En wordt ons vaderland weer sterk
’t Is zonde dat ik ’t zeg, verdomd
’t Is tijd dat er weer oorlog komt

De burgers van ’t gezond verstand
De laatste hoop voor Nederland
Geef hen de macht, marcheer maar, de laarzen staan al klaar
De burgers van ’t gezond verstand
De laatste hoop voor Nederland

Geef hen de macht, marcheer maar
Geef hen de macht, marcheer maar
Geef hen de macht, marcheer maar, de laarzen staan al klaar