Tags
Van de boeken die ik afgelopen zomer las vanaf mijn E-reader, was dit boek het meest onverwacht voor mij. Geen idee wat ik kon verwachten. Sommige schrijvers ken je al, sommige omslagen zijn zo duidelijk, vaak heb je wel een idee waar je aan begint. Barnes zei mij helemaal niets. Maar dat is soms ook wel leuk, ergens compleet onbevooroordeeld aan beginnen.
Dit verhaal had ik in ieder geval niet verwacht. Een romance tussen een late tiener en een oudere dame. De verteller kijkt terug naar die tijd. Het is een erg Brits verhaal. Niet dat dit soort dingen niet in andere landen voorkomen, maar de manier waarop het verteld wordt, de reacties van de omgeving, de sociale omgeving van beiden, Britser dan dit krijg je het niet. Upper middle class, schat ik zo in. Provinciestadje. Iedereen kent elkaar, zo niet dan kennen ze je directe omgeving wel en dus hebben ze ook een beeld, een oordeel over jou.
Wanneer dan, onder ieders ogen, iets gebeurt wat niet de bedoeling is, wat zo vreemd is voor iedereen, dan is er rep en roer, dan wordt er gesproken. Maar nooit direct, bijna nooit met betrokkenen. Maar je bent ineens een ander iemand, dat merk je aan alles.
Barnes is blijkbaar een wat oudere schrijver die al veel goede boeken heeft geschreven, maar ik ben niet Brits genoeg om dat te weten. Wel kan ik me goed genoeg inleven om de onderhuidse spanning die nergens opgeschreven staat wel tussen de regels door te lezen. Dat maakt het per definitie al de moeite van het lezen waard. Maar of ik een volgend boek van Barnes zou willen lezen, daar ben ik zelf nog niet uit.
Citaat: ‘Je bent een absolutist inzake de liefde, en daarom absoluut tegen het huwelijk. Je hebt er veel over nagedacht en tal van bizarre vergelijkingen verzonnen. Het huwelijk is een hondenkennel vol zelfgenoegzaamheid die nooit aan de ketting wordt gelegd. Het huwelijk is een juwelenkistje dat, door een geheimzinnig tegengestelde van alchemie, goud, zilver en diamant weer in ijzer, stras en kwarts verandert. Het huwelijk is een vervallen boothuis met een oude, lekkende tweepersoonskano, met gaten in de bodem en waar één peddel aan ontbreekt.’ (p.159/326)
Nog een mooie: ” Van het absolutisme van de liefde naar de absolutie van de liefde? Nee, ik geloof niet in die gezellige levensverhalen die sommigen nodig vinden, zoals ik ook geen troostende woorden als ‘verlossing’ en ‘afsluiting’ over mijn lippen krijg. De dood is de enige vorm van afsluiting waarin ik geloof, en de wond blijft open tot dat dichtslaan van de deur.” (p.175/178)
Nummer: 22-051
Titel: Het enige verhaal (The only story)
Auteur: Julian Barnes
Taal: Nederlands (Engels)
Jaar: 2018
# Pagina’s: 178 (11700)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-254-5208-7
Meer :
Themaweek 138: E-boeken