Tags
boeken, boeken 2022, boekrecensie, Hard Gras, lezen, voetbalboek
Wat voor De Muur gisteren gold, is natuurlijk ook van toepassing op de oervader van de sportliteratuur in Nederland, Hard Gras. Vanaf het eerste nummer midden jaren negentig tot en met alle podcasts in het afgelopen jaar, niets mis ik.
Maar om een editie te recenseren waar ik meer dan een jaar geleden niet al te veel tijd voor nodig had (paar minuutjes per dag, weekje lezen), is toch wel echt veel gevraagd. Ook bij Hard Gras erg weinig teleurstellende verhalen, al zou ik omwille van de kwaliteit teruggaan van zes naar vier edities per jaar, maar die opmerking heb ik al eerder gemaakt.
In deze editie het debuut van Myrthe Hilkens, duidelijk een talentje, wat over Marieke Lukas Rijneveld ook werd gezegd, maar qua voetbalpoëzie heeft ze mijn Mount Rushmore nog niet gehaald. Ilse Warringa heeft een prachtige serie over voetbalouders. Erwin van der Pol, Renate Verhoofstad en Roman Helinski zijn vaste waarden die voor de kwaliteit die je van HG verwacht.
A.L. Snijders haalt pas na zijn overlijden deze verzameling, PF Thomese is bij de podcast gepromoveerd tot Chef Dood, daar zit ook een mooie column in.
Citaat: “Huberty is van huis uit literatuur- en theaterwetenschapper. Uit liefde voor het voetbal werd hij sportcommentator. Aan het begin van zijn studie schreef hij theaterrecensies. Hij werd er niet gelukkig van. Zijn professor begreep hem.” (p.12)
Nummer: 22-006
Titel: Hard Gras 142
Ondertitel: Sportschaukijken
Auteur: Diversen (Frank Ritmeester, A.L. Snijders, Erwin van der Pol, Ilse Warringa, Renate Verhoofstad, Nico Kroese, Sam Planting, Joris Moens, Mikko & Daan, Marieke Lucas Rijneveld, Myrthe Hilkens, Roman Helinski, Danielle Kliwon, Job Hulsman en P.F.Thomese)
Taal: Nederlands
Jaar: 2022
# Pagina’s: 111 (1158)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-263-5950-7
Meer Hard Gras:
Zie
Themaweek 137: Sportseries
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 