Op moment van publicatie van dit blogje is waarschijnlijk net bekend wie er gewonnen heeft. De World Series Baseball beleefde vannacht (Nederlandse tijd) zijn climax, de zevende wedstrijd, een echte finale.
Het zou zo maar kunnen dat de Cubs hebben gewonnen. Voor het eerst sinds 1908, 108 jaar geleden dus. Dat hebben ze mede te danken aan deze toeschouwer. Want als er een ding is dat je niet wilt als toeschouwer, dan is het wel herhalen wat Steve Bartman deed. Dertien jaar geleden waren de Chicago Cubs ook op weg naar de World Series. En toen deed Bartman dit:
En omdat hij die bal ving en niet Alou, verloren de Cubs deze wedstrijd. En de volgende. Weg droom. Bartman werd met de dood bedreigd en heeft zich nooit meer laten zien in Wrigley Stadium.
Maar misschien heeft mijn vriend Ken de wedstrijd wel beslist, vanuit het hiernamaals. Want geboren in Cleveland, levenslang fan van de Indians, is het erg wrang dat twee maanden na zijn overlijden, zijn team voor het eerst sinds 1948 de World Series kan winnen.
Zijn vrouw Debbie zal vast in het stadion zitten. De zwarthandelaars zullen goede zaken hebben gedaan. En ik heb mijn wekker niet gezet. Een nacht zonder slaap trek ik niet meer.
