Mart Smeets – Het laatste geel (09-042)
Het jaarlijkse boek over de Tour van Smeets heeft dit jaar de editie van 1989 als onderwerp. Dat was namelijk het jaar dat er voor het laatst een Nederlander de gele trui droeg. 20 jaar later is Breukink ploegleider en nog steeds stond er geen opvolger op. Smeets gaat op onderzoek uit, pluist zijn archieven uit en spreekt met alle betrokkenen. Alle Nederlanders die in die Tour reden komen aan het woord. Op 1 na, Johannes Draaijer werd niet ouder dan 26 jaar. Op een dag lag hij dood in bed.
Interessant is de vraag naar EPO die alle renners kregen, rond die tijd kwam het in het peloton. Het was ook geen verboden product, zo lang de hematocriet niet boven de 50 kwam, mocht je doen wat je wilde, is de vrije vertaling (en daar zijn ze in het wielrennen gek op) van de regel uit die tijd.
Vreemd vond ik de hoofdstukindeling. Alle renners op alfabet, met tussendoor een aantal hoofdstukjes over PDM, Lemond-Fignon, Delgado, EPO, het einde van het Posttijdperk en het tragische verhaal van twee renners die dat jaar de Tour reden en er jaren later allebei zelf een eind aan maakten. Waarom deze volgorde? Het maakt het boek een beetje voorspelbaar. Wielerliefhebbers die vele renners min of meer kennen, weten welke antwoorden ze kunnen verwachten van sommige voormalige wielerprofs. Het boek noopt daarom niet tot doorlezen. In mijn geval begon ik tijdens de Tour zelf met een aantal hoofdstukjes, maar las het boek pas na mijn vakantie uit.
In de pers afgelopen zomer werd er uit het boek de ‘primeur’ gehaald dat Rooks EPO-gebruik toegaf. Volgens mij was dat oud nieuws, in mijn ogen opzienbarender was de conclusie van Smeets dat PDM structureel met allerlei verboden middelen werkte. Dat vermoedde de hele wielerwereld wel, maar dat Smeets dat ook zwart op wit durft te beweren is volgens mij nieuw.
Leuk boek, al zal ik dat als fan natuurlijk al snel beweren. Maar ik meen het echt.
Quote: “PDM bleef een interessante club. Liberaal in het gebruik van EPO, zeer sterk georganiseerd, een ploeg met een modern pr-beleid en ze fietsten goed.” (Blz. 195)
Nummer: 09-042
Titel: Het laatste geel
Auteur: Mart Smeets
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 290 (8998)
Categorie: Sport (Wielrennen)
ISBN: 978-90-468-0632-6
p.s. Is het geen leuk toeval dat de heren Dijkshoorn en Smeets, waarvan bekend is dat ze elkaar niet mogen, juist op mijn blog gebroederlijk na elkaar staan?
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 
Nee, dat kan geen toeval zijn. Idd een leuk boek, dat ik tijdens de zomervakantie met veel plezier heb gelezen.
LikeLike
Pingback: Mart Smeets – Niets is wat het lijkt | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: Mart Smeets – Commentator | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: Mart Smeets – Het Dream Team | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: Mart Smeets – Thuis in de Tour | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: Mart Smeets – Aan de meet | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: Mart Smeets – Nostalgie | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: Mart Smeets – Mijn Amerika | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: Mart Smeets – Verhaal halen | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
Pingback: Mart Smeets – Afzien | Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.