Pedro Horrillo – Vanaf mijn zadel

Tags

boeken, boeken 2009, boekrecensie, lezen, Pedro Horrillo, wielerboek, wielrennen

Pedro Horrillo – Vanaf mijn zadel (09-033)

Een paar jaar geleden trok de Rabobank een Spaanse renner aan die in het kielzog van Oscar Freire meeging naar het noorden om daar zijn centen te verdienen. Deze renner bleek ook een aardig stukje te kunnen schrijven. Als ik in Spanje de kans had om in El Pais te kijken tijdens een grote wielerronde, dan las ik met veel plezier de column van Pedro Horrillo.

Ik kwam op een gegeven moment in Nederland een boek tegen van Horrillo. Maar omdat juist columns en kort stukjes voor mij in het Spaans nog wel te doen zijn (in tegenstelling tot dikke magisch-realistische Zuid-Amerikaanse literatuur), ging ik liever in Spanje op zoek naar het origineel. In menig boekhandel ging ik op zoek naar de sportsectie, om ook daar alleen het vertaalde boek van Lance Armstrong tegen te komen. Bij meerdere boekhandels vroeg ik aan het personeel of ze even in de computer konden kijken, nooit kende men zelfs maar de naam Horrillo. Zijn boek leek niet te bestaan.

Ondertussen kwam ik het boek in Nederland ook niet meer tegen, dus het zat er gewoon niet in. Gelukkig bestaan er dan tweedehands boekenzaken en daar kwam ik op een gegeven moment (en un momento dado, met dank aan Cruijff ook een Spaanse uitdrukking) Horrillo weer tegen. Over toeval gesproken: Een dag later duikelt hij in de Giro in een ravijn en ligt een tijdje in coma. Gelukkig is het goed met hem afgelopen.

Goed zoekend op de titelpagina en het colofon, kwam ik tot de conclusie dat dit boek slechts in Nederland is uitgegeven. En dat vind ik dan weer raar. Want ook al rijdt de goede man dan toevallig voor Rabobank, zijn stukjes zijn veel relevanter voor de Spaanse wielerliefhebber, of voor wielerfans elders in Europa, dan alleen voor de toevallige Nederlander die het boek tegenkomt.

Twee weken geleden zat ik op een berg in Andorra  te wachten tot de Tour langs zou komen. Dat zou pas ’s middags laat zijn, ik zat er al vanaf de vorige avond. Ik had dus tijd genoeg om even rustig een boek te lezen. Dit dus. Columns van zes grote rondes, drie keer de Tour en drie keer de Vuelta. In 2002, 2003 en 2004 reed Horrillo deze dubbel. Voordat hij bij Rabobank terecht kwam dus. Nog vreemder dat deze columns speciaal vertaald zijn.

Maar zijn observaties zijn leuk, zijn columns goed leesbaar, zijn kijk van binnenuit erg de moeite waard. Zonder ooit rare dingen te vertellen, merk je dat Horrillo binnen het peloton gewaardeerd wordt, maar tegelijkertijd een beetje vreemd gevonden wordt. Een boek lezen is al niet echt gebruikelijk lijkt het, maar zelf schrijven, dan moet er wel echt een steekje bij je los zitten. Toch leest men hem, hij krijgt zelfs vragen of ze ook niet een keer in een column kunnen voorkomen, of dat Horrillo gedichten schrijft over ze. Soms doet hij dat ook.

Horrillo heeft een leuke kijk op een van de mooiste sporten en is een leuke ouderwetse romanticus met zelfspot en een goed gevoel voor humor, een scherpe blik voor de omgeving, een analytisch vermogen dat je niet achter een topsporter vermoedt.

Zijn vriendschap met sommige Baskische renners, de supporters uit Frankrijk en andere landen, de organisatie van een grote ronde, het verschil tussen een ploeg uit Spanje of uit het Noorden van Europa, alles komt aan bod in zijn columns.

Hij zou veel meer mogen schrijven, Nederlandse kranten zouden hem moeten vragen. Desnoods vertaal ik wel voor de krant die toehapt.

Quote: “Wij hebben maar zelden de kans om van het landschap te genieten. Hoe onmogelijk het ook lijkt en hoezeer we het onszelf ook verwijten, wij weten ons meer dan noodzakelijk is af te sluiten van hetgeen ons omringt. Dat is weliswaar goed voor de concentratie, maar slecht voor de zintuigen en met name voor het gezicht.” (Blz. 112)

Nummer: 09-033
Titel: Vanaf mijn zadel
Auteur: Pedro Horrillo
Taal: Nederlands (Orig.: Spaans)
Jaar: 2005
# Pagina’s: 232 (7411)
Categorie: Sport (Wielrennen)
ISBN: 90-450-1451-3